Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι πιέσεις εντάθηκαν τα τελευταία εικοσιτετράωρα σε σημείο που να θεωρείται βέβαιη η απόφαση της ΕΚΤ για τη μείωση.

Ουσιαστικά, η χτεσινή απόφαση αντανακλά την ασάφεια όσον αφορά στο εύρος και τη διάρκεια της κρίσης στις χρηματαγορές, αλλά και στην «πραγματική οικονομία». Αντανακλά επίσης και τους έντονους ανταγωνισμούς τόσο στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης όσο και στις σχέσεις της ΕΕ με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ, όπως φαίνεται, θεώρησε ότι είναι μεγαλύτερης βαρύτητας η πορεία του πληθωρισμού, αφού μια μείωση των επιτοκίων θα είχε ως συνέπεια την αύξησή του. Ηδη ο πληθωρισμός κατά μέσον όρο κυμαίνεται στο 2,5%, πάνω από το 2%, το οποίο η ΕΚΤ έχει θέσει ως στόχο.

Ως συνέπεια της χτεσινής απόφασης, το ΕΥΡΩ έπεσε στα χαμηλότερα επίπεδα, αφού η ισοτιμία του έκλεισε στα 88,53 σεντς ανά ΕΥΡΩ.

Ομως, αν η απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι σημάδι μιας άσχημης κατάστασης στην οικονομία της ΕΕ, υπάρχουν και αποδείξεις για την κατάσταση αυτή. Το σημαντικότερο στοιχείο αφορά στο συνεχώς ογκούμενο κύμα των απολύσεων που οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις ανακοινώνουν η μια μετά την άλλη. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι αυτό το κύμα τροφοδοτείται και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα επικεφαλής στο χορό των μαζικών απολύσεων βρέθηκαν οι εταιρίες τηλεπικοινωνίας και τηλεπικοινωνιακού υλικού. Πριν από λίγες μέρες, δύο από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις του κλάδου η Ericsson και η Alcatel ανακοίνωσαν ότι θα προχωρήσουν σε περίπου 4.000 η πρώτη και σε 2.000 η δεύτερη. Προχτές άλλες τρεις μεγάλες εταιρίες, η Siemens, η Marconi και η Swisscom ανακοίνωσαν ότι θα προχωρήσουν σε 8.000 απολύσεις μέσα στο επόμενο δωδεκάμηνο. Χτες, εξάλλου, η υπ' αριθμόν δύο παγκοσμίως κατασκευάστρια εταιρία συσκευών κινητής τηλεφωνίας Motorola, ανακοίνωσε λειτουργικές ζημίες για το πρώτο τρίμηνο του 2001 - για πρώτη φορά από το τρίτο τρίμηνο του 1985 - επικαλούμενη το πλήγμα, το οποίο καταφέρει η οικονομική επιβράδυνση στις πωλήσεις της ημιαγωγών και κινητών τηλεφώνων.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, ο αμερικανικός κολοσσός είχε στο πρώτο τρίμηνο φέτος λειτουργικές ζημίες ύψους 206 εκατ. δολαρίων ή 9 σεντς ανά μετοχή έναντι κερδών ύψους 481 εκατ. δολαρίων ή 21 σεντς ανά μετοχή στο πρώτο τρίμηνο του 2000.

Οι ομαδικές απολύσεις τείνουν να γίνουν «επιδημία» στην Ευρωπαϊκή Ενωση υπό το πρόσχημα της οικονομικής δυσπραγίας των επιχειρήσεων. Ελεύθεροι από κάθε περιορισμό και με τις ευλογίες ουσιαστικά της ΕΕ οι εργοδότες ρίχνουν όλες τις συνέπειες στις πλάτες των εργαζομένων. Οι πολυεθνικές επιχειρήσεις βλέπουν το «σκάφος» τους να μπάζει νερά, αφού οι ίδιες το οδήγησαν στις ξέρες της ύφεσης (μετά από μια τρελή πορεία αμύθητων κερδών). Και χρησιμοποιούν τώρα τους εργαζόμενους σαν τη «σαβούρα» στο αμπάρι τους, τους ρίχνουν στα κύματα της ανεργίας, για να σώσουν τα θησαυροφυλάκια τους.

Τέλος, άλλο ένα σημάδι της κρίσης είναι οι συνεχείς αναθεωρήσεις (προς τα κάτω) από την πλευρά των κυβερνήσεων, των προβλέψεών τους για την πορεία των οικονομικών δεικτών το 2001. Ηδη τα τέσσερα από τα πέντε μεγαλύτερα κράτη - μέλη της ΕΕ, δηλαδή η Γαλλία, η Βρετανία, η Ιταλία και η Ισπανία έχουν ανακοινώσει ότι η σημαντική επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης οδήγησε στο να προβλέπουν μικρότερη αύξηση του ΑΕΠ απ' όσο υπολόγιζαν στις αρχές της χρονιάς.