Σαφείς «συστάσεις» προς την ελληνική κυβέρνηση να συνεχίσει και να κλιμακώσει τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις απευθύνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην έκθεσή του για την Ελλάδα, την οποία έδωσε χτες στη δημοσιότητα. Το ΔΝΤ επισημαίνει την «πρόοδο» που έχει κάνει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, με τα αντιλαϊκά μέτρα που ψήφισαν και εφάρμοσαν όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις, και στη βάση αυτή καλεί σε κλιμάκωση της ίδιας πολιτικής, εντοπίζοντας τους κινδύνους για την ανάπτυξη «στα εξαιρετικά υψηλά επίπεδα δημόσιου χρέους, στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και στην ανεργία».

Σε κάθε περίπτωση, η έκθεση του ΔΝΤ αποτελεί συνέχεια αντίστοιχων εκθέσεων της Κομισιόν και της ΕΚΤ για την «αξιολόγηση» της ελληνικής οικονομίας. Οι «συστάσεις» όλων αυτών των ιμπεριαλιστικών οργανισμών «πατούν» στο έδαφος των εγγυήσεων που δίνει η κυβέρνηση με κάθε αφορμή ότι θα συνεχίσει την αντιλαϊκή επίθεση με πρόγραμμα δικής της «ιδιοκτησίας» και ότι δεν προβλέπεται καμιά ανάκτηση απωλειών από τα χρόνια της κρίσης, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά την αγορά εργασίας το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι οι μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενες πολιτικές «συνέβαλαν στην ανάκαμψη της απασχόλησης και της ανταγωνιστικότητας» και «προτρέπει ένθερμα» την ελληνική κυβέρνηση να μην τις αναστρέψει εφαρμόζοντας την επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης. Ειδικότερα, «προτρέπει στην επανεξέταση αυτής της απόφασης, η οποία (εάν εφαρμοστεί) θα μειώσει την ευελιξία της αγοράς εργασίας, καθώς αποσυνδέει τους μισθούς από την παραγωγικότητα σε επίπεδο επιχείρησης, εμποδίζοντας με αυτόν τον τρόπο τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας».

Η «διάσταση» που εμφανίζεται να υπάρχει ανάμεσα στις «προτροπές» του ΔΝΤ και τις προθέσεις της κυβέρνησης, είναι στην πραγματικότητα εικονική, αφού η τελευταία δεσμεύεται σε όλους τους τόνους ότι οι όποιες παρεμβάσεις στο ισχύον σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων, όπως και τυχόν οριακές αυξήσεις στον κατώτερο μισθό, δεν θα επηρεάσουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, ενώ διατηρείται και διευρύνεται η ευελιξία στην αγορά εργασίας.

Σε σχέση με την περικοπή των συντάξεων που έχει ψηφίσει η κυβέρνηση και θα αρχίσουν να εφαρμόζονται από το 2019, στην έκθεση του ΔΝΤ χαρακτηρίζονται «βήμα - κλειδί» για την προώθηση της ανάπτυξης αφού, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά, οι περικοπές «θα συμβάλουν στη βελτίωση της ισορροπίας μεταξύ των δαπανών για συντάξεις και των επενδύσεων».

Η σημασία την οποία αποδίδει το ΔΝΤ στην εφαρμογή του παραπάνω μέτρου φαίνεται από το γεγονός ότι το χαρακτηρίζει «ζωτικής σημασίας» μέτρο για τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης σταθερότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας. Μάλιστα, προκλητικά υποστηρίζει ότι οι δαπάνες για συντάξεις που υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια, «συμπεριλαμβανομένων των συντάξεων για τους σχετικά εύπορους, άφηναν λίγο χώρο για άμεση στήριξη του πληθυσμού που αντιμετώπιζε περισσότερο τον κίνδυνο της φτώχειας, όπως τα νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα, και των ανέργων».

Για τον τραπεζικό τομέα στην έκθεση υπογραμμίζεται ότι παρατηρείται προοδευτική βελτίωση στους εγχώριους τραπεζικούς ομίλους, ειδικότερα στη «διακυβέρνησή» τους, στην ενίσχυση της ρευστότητας και στην «ποιότητα» των περιουσιακών τους στοιχείων. Ως σημαντικό στοιχείο σημειώνει επίσης όλο το αντιλαϊκό νομοθετικό πλέγμα που έχει προωθήσει η κυβέρνηση για τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και καλεί σε άμεση εφαρμογή και παράλληλα να αρθούν οι τελευταίοι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων.

Αναφορικά με τη βιωσιμότητα του κρατικού χρέους, στην έκθεση σημειώνεται ότι τα μέτρα ελάφρυνσης μεσοπρόθεσμα περιορίζουν τους κινδύνους αναχρηματοδότησης και διασφαλίζουν εκ νέου την πρόσβαση της Ελλάδας στις αγορές, ωστόσο είναι δύσκολο αυτή να διατηρηθεί μακροπρόθεσμα εάν δεν υπάρξει περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους. Σε αυτήν τη βάση σημειώνεται η «δέσμευση των Ευρωπαίων εταίρων να αξιολογήσουν εκ νέου μια πρόσθετη ελάφρυνση του χρέους».

Τέλος, στην έκθεση του ΔΝΤ καταγράφονται εκ νέου οι διαφορετικές εκτιμήσεις για την πορεία των ελληνικών οικονομικών μεγεθών σε σχέση με τις αντίστοιχες της Ευρωζώνης, καθώς το ΔΝΤ εκτιμά ότι το διάστημα 2018 - 2060 το ονομαστικό ΑΕΠ της Ελλάδας θα αυξηθεί κατά 2,9%, όταν η εκτίμηση της Ευρωζώνης προβλέπει 3,1%, για το πρωτογενές πλεόνασμα διατήρησή του στο 1,8% του ΑΕΠ, με την αντίστοιχη εκτίμηση των Ευρωπαίων δανειστών να είναι στο 2,4%. Το κόστος δανεισμού το ΔΝΤ το προσδιορίζει στο 5,7% κατά μέσο όρο μέχρι το 2060, ενώ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ευρωζώνης θα κινείται κατά μέσο όρο στο 4,7%.