ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

Στο σημερινό τετρασέλιδο «Εργαζόμενοι και Κοινωνική Συμμαχία»:

Παρουσίαση της έκδοσης της ΤΕ Κορινθίας του ΚΚΕ για τα εργατικά «ατυχήματα».
Εκρηκτικά τα προβλήματα στις δημόσιες δομές Υγείας - Πρόνοιας στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας.
Σοβαρό ζήτημα για τους μικρομεσαίους αγρότες η διάθεση των προϊόντων τους και οι εκβιασμοί των εμπόρων.
Μια σημαντική πρωτοβουλία του Εμπορικού Συλλόγου Χανίων, στον αγώνα για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας.

ΤΕ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Μια σημαντική παρέμβαση για την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς

Κυκλοφόρησε η έκδοση - αφιέρωμα στην εκδήλωση που έγινε στις 2 Ιούνη στην Κόρινθο για τα εργατικά «ατυχήματα» και τον κίνδυνο βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης στην περιοχή

Στιγμιότυπο από την εκδήλωση

Χρήσιμα συμπεράσματα για τις πραγματικές αιτίες των εργατικών «ατυχημάτων» και όπλα στον αγώνα για μέτρα ουσιαστικής προστασίας της υγείας και της ζωής των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς προσφέρει η έκδοση της Τομεακής Επιτροπής Κορινθίας του ΚΚΕ που κυκλοφόρησε πρόσφατα, με αφορμή την εκδήλωση που πραγματοποίησε για τα 100 χρόνια του Κόμματος το Σάββατο 2 Ιούνη, με θέμα «Εργατικά "ατυχήματα" - Υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς. Ο κίνδυνος βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης στην Κορινθία».

Στην έκδοση, που θα αξιοποιηθεί σε περιοδείες στους χώρους δουλειάς για ενημέρωση και συζήτηση με τους εργαζόμενους, περιλαμβάνονται αποσπάσματα από την ομιλία που έκανε στην εκδήλωση ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι «τα σοβαρά και τα θανατηφόρα εργατικά "ατυχήματα" που έχουν γίνει στην ευρύτερη περιοχή υπογραμμίζουν τον βαρύ φόρο αίματος που πληρώνει η εργατική τάξη καθημερινά στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους. Φτάνει να αναφέρουμε ότι από το 1999 μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί πάνω από 2.000 θανατηφόρα εργατικά "ατυχήματα" στην Ελλάδα.

(...) Η αστική προπαγάνδα επιχειρεί να εμφανίσει αυτήν την εφιαλτική κατάσταση για την εργατική τάξη, για τις λαϊκές οικογένειες, ως το αναγκαίο τίμημα για να υπάρχουν δουλειές, να μην υπάρχει ανεργία. Ζητούν συνεχώς θυσίες για να προσελκύσουμε σε κάθε περιοχή νέες καπιταλιστικές επενδύσεις.

Το εξώφυλλο της έκδοσης

(...) Πίσω από αναρίθμητα προβλήματα και επιλογές που αυξάνουν την επικινδυνότητα της εργασίας, πίσω από την εντατικοποίηση της δουλειάς του εργάτη και τις εκπτώσεις στα μέτρα ασφαλείας των μηχανών, πίσω από τη χωροθέτηση επικίνδυνων βιομηχανικών εγκαταστάσεων κοντά σε κατοικήσιμες περιοχές, πίσω από τους κρατικούς εικονικούς ελέγχους, πίσω από την απουσία μέτρων περιορισμού των βλαπτικών χημικών παραγόντων, κρύβεται σε τελευταία ανάλυση η παραγωγή με κίνητρο το καπιταλιστικό κέρδος.

Φυσικά, το κεφάλαιο δεν αδιαφορεί πλήρως για την αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου στους χώρους εργασίας. Ενδιαφέρεται στο βαθμό που η αντιμετώπιση αυτή συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, στην προστασία από την πρόωρη φθορά των μηχανημάτων, στη διασφάλιση της ποιότητας των εμπορευμάτων, στη συμμόρφωση με τις εκάστοτε νομοθετικές προβλέψεις που αφορούν και το πλαίσιο ανταγωνισμού των καπιταλιστικών επιχειρήσεων.

Το ενδιαφέρον του κεφαλαίου σταματά, στην καλύτερη περίπτωση, μόλις το κόστος πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου γίνει μεγαλύτερο από το κέρδος από την αντιμετώπιση αυτού του κινδύνου. Λέμε στην καλύτερη περίπτωση, γιατί στην πράξη τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα (...) Μπορούμε σήμερα να διασφαλίσουμε την προστασία της υγείας και της ασφάλειας τόσο των εργαζομένων όσο και των κατοίκων κάθε περιοχής, με βάση τις μεγάλες δυνατότητες και την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνικής;

Το ΚΚΕ απαντά καθαρά ότι μπορούμε να το πετύχουμε, αν ξεριζώσουμε τη λειτουργία της οικονομίας με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος, αν δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για να ανατρέψουμε την εξουσία του κεφαλαίου. Μπορούμε να το πετύχουμε στο γόνιμο έδαφος της κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής και της εργατικής εξουσίας, όπου όλες οι αποφάσεις για το τι θα παραχθεί, πώς και πόσο θα παραχθεί, πού και πότε θα παραχθεί, θα λαμβάνονται με γνώμονα την κοινωνική ευημερία».

Σημαντικό υλικό

Το δισέλιδο με αναφορές σε παλιότερα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» στην περιοχή, μέσα από τις σελίδες του «Ριζοσπάστη»

Στην έκδοση παρουσιάζονται επίσης δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη» για θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» στην Κορινθία τα τελευταία χρόνια: Στη «Μότορ Οϊλ», το Σεπτέμβρη του 2002, με το θάνατο τριών εργατών από ασφυξία σε δεξαμενή. Τον Απρίλη του 2003, στη «Σωληνουργία Κορίνθου», όπου έξι εργάτες σκοτώθηκαν και τρεις σακατεύτηκαν από έκρηξη σε φιάλες ασετιλίνης και οξυγόνου. Σε μάντρα φορτηγών στην Κόρινθο, το Δεκέμβρη του 2004, με θύμα έναν 15χρονο μαθητή νυχτερινού λυκείου, που δούλευε ανασφάλιστος σαν χειριστής κλαρκ. Τον Οκτώβρη του 2015 στη «Φουλγκόρ» της «Βιοχάλκο», όπου ένας εργάτης εργολαβικού συνεργείου σκοτώθηκε από πτώση.

Περιέχεται επίσης μία ολοσέλιδη δημοσίευση από ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» στη «Φουλγκόρ» το 1978, στο πλαίσιο αποστολής της εφημερίδας στα εργοστάσια της Κορίνθου. «Ο "Ριζοσπάστης" στις 8 Αυγούστου 1978 δημοσίευσε αναλυτικό άρθρο με αφορμή κινητοποιήσεις που έγιναν από τους εργαζόμενους της "Φουλγκόρ", μετά από άλλο ένα εργατικό "ατύχημα". Η εργατική τάξη της Κορινθίας θρηνεί θύματα από παλιά. Τόσο παλιά, όσο παλιά και σάπια είναι η καπιταλιστική κοινωνία, που στο βωμό του κέρδους των αφεντικών αντιμετωπίζει τους εργάτες ως αναλώσιμους», γράφει η λεζάντα.

Ακολουθεί μια σύντομη αναφορά στην αντιπαράθεση που υπάρχει για την ίδια την έννοια της υγείας στην εργασία, ενώ καταγράφονται συνοπτικά η εκ διαμέτρου διαφορετική θέση και ο ρόλος της εργατικής τάξης, του εργάτη, στον καπιταλισμό και στο σοσιαλισμό.

Οπως γράφεται, στο σοσιαλισμό σκοπός της παραγωγής είναι η κάλυψη των διευρυμένων κοινωνικών αναγκών και γι' αυτό μειώθηκε ο χρόνος εργασίας (8ωρο - 5ήμερο από το 1917), μειώνονταν συνεχώς η εντατικότητα στη δουλειά, παίρνονταν μέτρα πρόληψης και περιστολής των εργατικών ατυχημάτων, ιδρύονταν ολοένα και περισσότεροι ιατρικοί σταθμοί στους χώρους δουλειάς, αυξάνονταν συνεχώς τα κονδύλια για την ασφάλεια στην εργασία, υπήρχε δουλειά για όλους και καθολική Κοινωνική Ασφάλιση.

Στην τελευταία ενότητα, που τιτλοφορείται «Τι πρέπει να κάνουμε», η έκδοση καλεί: «Οργάνωση και αγώνας στους χώρους δουλειάς. Συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ, στα ταξικά σωματεία. Παλεύουμε για τα δικαιώματά μας στους χώρους δουλειάς. Συμπορευόμαστε με το ΚΚΕ. Για τη νίκη, για την εξουσία της εργατικής τάξης».