ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ

«Πλυντήριο» για το «ξέπλυμα» ΕΕ και ευρωενωσιακής σοσιαλδημοκρατίας

INTIME NEWS

Από το Συνέδριο του SPD

Γερό «ξέπλυμα» επιφύλασσε στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στην ξεφωνημένη ευρωενωσιακή σοσιαλδημοκρατία ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, με τις ομιλίες του το Σαββατοκύριακο, στο Συνέδριο του γερμανικού SPD και στο Φόρουμ για την Ειρήνη στο Παρίσι, όπου συμμετείχε στους εορτασμούς για τα 100 χρόνια από τη λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Στο Βερολίνο, από το βήμα του Συνεδρίου του SPD, αναγόρευσε τη γερμανική σοσιαλδημοκρατία - για χρόνια κυβερνητικό εταίρο των χριστιανοδημοκρατών της Αγκ. Μέρκελ, κόμμα που έβαλε γερές πλάτες στην αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόστηκε στην ίδια τη Γερμανία με σαρωτικές αναδιαρθρώσεις πριν ακόμα το ξέσπασμα της κρίσης - σε δύναμη... της προόδου. Επιφύλαξε, άλλωστε, κάθε είδους επαίνους στην πολιτική οικογένεια της σοσιαλδημοκρατίας, ευχαριστώντας την «για την αλληλεγγύη που δείξατε όλα αυτά τα πολύ δύσκολα χρόνια στην Ελλάδα», αναπαράγοντας στη συνέχεια τα γνωστά παραμύθια περί εξόδου από τα μνημόνια και την κρίση, «με την κοινωνία όρθια».

Αναφερόμενος εξάλλου στο «όχι» που έκανε «ναι» στο δημοψήφισμα του 2015 και το τρίτο μνημόνιο, παρουσίασε την έξοδο από την Ευρωζώνη ως «επιλογή της ολικής καταστροφής των λαϊκών στρωμάτων και της μεσαίας τάξης, που εμείς θέλουμε να εκπροσωπούμε, προς όφελος μιας μικρής ελίτ (...) Προτιμήσαμε λοιπόν τότε έναν δύσκολο συμβιβασμό».

Ο Αλ. Τσίπρας επαναδιατύπωσε το κάλεσμα συμπόρευσης των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας, εξωραΐζοντας επιλογές συμμετοχής σε κυβερνητικά σχήματα με δυνάμεις της λεγόμενης δεξιάς, για τις οποίες αρκέστηκε να δηλώσει ότι ήταν επιλογές «απεύθυνσης σε ευρύτερα ακροατήρια», για να διαπιστώσει στη συνέχεια ότι αυτή η επιλογή ανέκοψε τη δυναμική της σοσιαλδημοκρατίας για τη χειραγώγηση των λαών, κενό που «καλύπτουν άλλες δυνάμεις του πολιτικού χάρτη, που βρίσκονται σε μία ακραία, ακροδεξιά λαϊκίστικη ρητορική». Στη βάση αυτή, κάλεσε και τις υπόλοιπες δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας «να συνειδητοποιήσουν ότι το κοινό μας σπίτι, η Ευρώπη, βρίσκεται μπροστά σε έναν πολύ μεγάλο κίνδυνο. Και, άρα, οφείλουμε να παραμερίζουμε τις διαφορές μας. Οφείλουμε να συναντηθούμε, προκειμένου να σώσουμε το σπίτι μας που βρίσκεται σε κίνδυνο», προσθέτοντας πως το «παράδειγμα» των κυβερνήσεων Ελλάδας και Πορτογαλίας, όπως και της Ισπανίας, «είναι η έμπρακτη απόδειξη ότι η Σοσιαλδημοκρατία και η Αριστερά μπορούν και πρέπει να συμπορευτούν στη βάση μιας προγραμματικής συνεργασίας».

Σοβατζής και της ΕΕ

Την επόμενη μέρα, στην παρέμβασή του στο Φόρουμ των Παρισίων για την Ειρήνη, ο Αλ. Τσίπρας έβαλε «πλυντήριο» και για την ΕΕ στο σύνολό της. Κατά τον πρωθυπουργό, αυτή δεν οικοδομήθηκε σαν συμμαχία καπιταλιστικών κρατών για την προώθηση των κοινών συμφερόντων των αστικών τους τάξεων, αλλά «σε γερά κοινωνικά θεμέλια, στην προστασία της εργασίας, την ισότητα των δύο φύλων, στην αναβάθμιση των υποδομών και των δικτύων, στην ειρήνη και τη συνεργασία ανάμεσα στους λαούς»!

Ερχόμενος στο σήμερα ο Αλ. Τσίπρας επιχείρησε να κρύψει την αιτία των ανισοτήτων, το σύστημα που και η κυβέρνησή του υπηρετεί, πίσω από την «ανευθυνότητα των πολιτικών ηγεσιών και την ασυδοσία των χρηματοπιστωτικών ελίτ», ενώ αναπαράγοντας διάφορα ανιστόρητα για τις ομοιότητες της εποχής μας με αυτής του μεσοπολέμου, παρουσίασε την άνοδο του φασισμού, σπλάχνο από τα σπλάχνα του σάπιου συστήματος, ως αποτέλεσμα του ότι ο κόσμος «εμπιστεύεται αυτούς που του δίνουν εύκολες απαντήσεις».

Για να καταλήξει με την αυταπάτη του εξανθρωπισμού της ΕΕ, μια Ευρώπη «που θα μπορούσε να στηρίξει το κοινωνικό κράτος, να προστατεύσει τα δημόσια αγαθά, μια Ευρώπη της Δημοκρατίας και του κοινωνικού ελέγχου που θα βάλει όρια στις χρηματοπιστωτικές αγορές και θα διασφαλίσει τα κοινωνικά δικαιώματα».

Οταν τα γεράκια του πολέμου ντύνονται περιστέρια της ειρήνης

Ευχολόγια για την «ειρήνη που κινδυνεύει», ανιστόρητες προσεγγίσεις, προκλητική διαστρέβλωση της αλήθειας, απόκρυψη των πραγματικών αιτίων του πολέμου και μπόλικη υποκρισία. Ολα τα παραπάνω περίσσεψαν στις τοποθετήσεις των ηγετών των κρατών που βρέθηκαν και μίλησαν στο «Φόρουμ των Παρισίων για την Ειρήνη» με αφορμή τα 100 χρόνια από τη λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, οι ίδιοι ηγέτες που ταυτόχρονα πρωτοστατούν σε δεκάδες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις διεθνώς βγήκαν στο βήμα για να ευχηθούν ...«και επί Γης ειρήνη». Ανάμεσά τους η Αγκ. Μέρκελ, ο Εμ. Μακρόν, αλλά και ο Αλ. Τσίπρας, που απηύθυναν «έκκληση για την παγκόσμια ειρήνη» χύνοντας μαύρο δάκρυ για τις «διαιρέσεις ανάμεσα στα έθνη» που προκαλούν «εντάσεις» και για τον φασισμό - εθνικισμό, που, όπως είπαν, ήταν η αιτία των πολέμων του περασμένου αιώνα. Ούτε λίγο ούτε πολύ έφτασαν να υποστηρίξουν ότι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι αποτέλεσμα συσχετισμών και συγκυριών, ένα «τυχαίο περιστατικό», που τελικά οφείλεται στη μη επικράτηση των «μετριοπαθών - φιλειρηνικών δυνάμεων» αλλά των «ακραίων - εθνικιστικών». Επομένως, σύμφωνα με το αφήγημά τους, οι λαοί - για να μην ξαναζήσουν πόλεμο - πρέπει να στοιχηθούν πίσω από αστικές πολιτικές δυνάμεις, που αποτελούν δήθεν «ανάχωμα» στην ακροδεξιά, στο «λαϊκισμό» και τον εθνικισμό.

***

Προφανώς στις ανιστόρητες προσεγγίσεις τους, όπως και στα αντίστοιχα δημοσιεύματα στις αστικές εφημερίδες, δεν βρέθηκε χώρος για τα πραγματικά αίτια του Α' Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού Πολέμου. Λογικό αφού τα αίτια αυτά, 100 χρόνια μετά, είναι εδώ, τροφοδοτώντας νέες συγκρούσεις και κινδύνους γενικευμένης σύρραξης. Τέτοιες αιτίες ήταν οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη, που οξύνθηκαν παραμονές του πολέμου, με πηγή την ανάγκη των μονοπωλίων για εξασφάλιση αγορών, πρώτων υλών, δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων. Στα αφιερώματα αυτά δεν χωρούν αναλύσεις για την ανισόμετρη ανάπτυξη του καπιταλισμού παγκοσμίως, για τις κρίσεις του, που είναι στο DNA του συστήματος, που εξηγεί π.χ. γιατί ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία», αλλά η κορύφωση κάμποσων περιφερειακών τοπικών συγκρούσεων, ως αποτέλεσμα της διεκδίκησης εδαφών και αγορών από τις καπιταλιστικές χώρες. Αποκρύπτεται ότι πάνω σε αυτό το έδαφος διαμορφώθηκαν διεθνείς ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, που μέσα από συνεχείς αναδιατάξεις και αλλαγές στους συσχετισμούς, μέσα από εντάσεις και συγκρούσεις στο εσωτερικό τους, τελικά αποκρυσταλλώθηκαν στους δύο μεγάλους συνασπισμούς, που συγκρούστηκαν αφήνοντας 20 εκατομμύρια νεκρούς σε όλο τον κόσμο: Τις «Κεντρικές Δυνάμεις», από τη μία, και την «Αντάντ», από την άλλη.

Για τον ελληνικό λαό είναι τεράστια πρόκληση η τοποθέτηση του Αλ.Τσίπρα στο «Φόρουμ», το «ξέπλυμα» που επιχείρησε στην ΕΕ, παρουσιάζοντάς την ως αντίβαρο υποτίθεται στην άνοδο του φασισμού και του εθνικισμού. Ο ίδιος, που πέρσι τέτοιον καιρό χαρακτήριζε «διαβολικά καλό» τον Τραμπ, συμφωνώντας μαζί του να γίνει η Ελλάδα πολεμικό ορμητήριο, παρουσιάστηκε ως θεματοφύλακας της ειρήνης. Λίγες ώρες πριν είχε φροντίσει να «ξεπλύνει» και τη γερμανική σοσιαλδημοκρατία, που αποτελεί το πιο κραυγαλέο παράδειγμα παροχής βρώμικων υπηρεσιών στον Α' Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο. Ο ρόλος που έπαιξε η σοσιαλδημοκρατία, ειδικά στη Γερμανία, στο ξέσπασμα του πολέμου έχει καταγραφεί ιστορικά ως η πιο ξετσίπωτη προδοσία του επαναστατικού κινήματος, στηρίζοντας την αλληλοσφαγή της παγκόσμιας εργατικής τάξης, συμμετέχοντας στις πολεμικές κυβερνήσεις. Τελικά, η γερμανική σοσιαλδημοκρατία πήρε επ' ώμου και το καθήκον να τσακίσει την επανάσταση των Γερμανών εργατών το 1918, κατά τη λήξη του πολέμου. Μια μικρή επίσης λεπτομέρεια: Την περίοδο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου στη Γαλλία σχηματίστηκαν κυβερνήσεις με τη συμμετοχή ριζοσπαστών και σοσιαλδημοκρατών, όπως επίσης οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες ψήφιζαν και με τα δυο χέρια τους πολεμικούς προϋπολογισμούς, ενώ συμμετείχαν στην τελευταία «πολεμική κυβέρνηση», άρα εθνικιστές, ακροδεξιοί μαζί με «προοδευτικούς» και «σοσιαλδημοκράτες»...

***

Οι εμβριθείς αναλύσεις για τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο αποσιώπησαν και το πιο βασικό, αυτό που τροφοδοτεί με επίκαιρα συμπεράσματα την εργατική τάξη και τους λαούς όλου του κόσμου: Το πώς έληξε ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος. Δηλαδή, το γεγονός ότι η λήξη του σηματοδοτήθηκε από τις επαναστάσεις σε Ρωσία, Γερμανία και Ουγγαρία. Η νικηφόρα πορεία της επανάστασης στη Ρωσία το 1917, η εξέγερση των ναυτών του γερμανικού στόλου στο Κίελο τον Οκτώβρη του 1918 και η εξάπλωσή της σε ολόκληρη τη Γερμανία, ήταν τα κομβικά γεγονότα που επέσπευσαν τις διαδικασίες για τον τερματισμό των εχθροπραξιών στις 11 Νοέμβρη του 1918. Ουσιαστικά η έξοδος από τον πόλεμο έγινε εφικτή όταν οι εργαζόμενες και οι λαϊκές μάζες πήραν την κατάσταση στα χέρια τους, όταν σταμάτησαν να ακολουθούν τις αστικές τάξεις διαμορφώνοντας τις προϋποθέσεις για ανατροπή των πραγματικών αιτιών που γεννάνε τον πόλεμο. Βεβαίως, στη Ρωσία αυτό το βήμα ολοκληρώθηκε ενώ στη Γερμανία και την Ουγγαρία όχι.

***

Οταν τερματίστηκε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, χαρακτηρίστηκε από αστούς πολιτικούς «ο πόλεμος που θα τερμάτιζε όλους τους πολέμους». Οσο διαψεύστηκαν αυτοί δύο δεκαετίες αργότερα με το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, άλλο τόσο διαψεύδονται καθημερινά και σήμερα οι αστικές κυβερνήσεις και τα παπαγαλάκια τους, που καθησυχάζουν τους εργαζόμενους για τη «σταθερότητα» και την «ειρήνη» που εξασφαλίζονται με τη στήριξη των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών. Τα διδάγματα από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους είναι επίκαιρα, φωτίζοντας τη σύγχρονη πάλη του λαϊκού κινήματος ενάντια στις αιτίες τους, αλλά και τη διέξοδο, τη σύγκρουση με την αστική τάξη, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και τις κυβερνήσεις της.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

Αποκαλυπτικές οι γονυκλισίες στην αμαρτωλή γερμανική σοσιαλδημοκρατία

O ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, σχολιάζοντας την ομιλία του Τσίπρα στο Συνέδριο του SPD, ανέφερε το εξής: «Οι γονυκλισίες του κ. Τσίπρα μπροστά στην αμαρτωλή γερμανική σοσιαλδημοκρατία, σήμερα από το Βερολίνο, είναι αποκαλυπτικές. Οχι μόνο δείχνουν την πλήρη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τον θανάσιμο εναγκαλισμό του με τους συνεργάτες της Μέρκελ, όλους αυτούς δηλαδή που με τις πολιτικές τους θεριεύουν την ακροδεξιά και το φασισμό».

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Οψεις του ίδιου νομίσματος ιμπεριαλιστική ειρήνη και ιμπεριαλιστικός πόλεμος

Σε σχόλιό του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει για την ομιλία του Αλ. Τσίπρα στο Φόρουμ για την Ειρήνη στο Παρίσι:

«Ο κ. Τσίπρας για μια ακόμη φορά προσπαθεί να "ξεπλύνει" την ΕΕ και τις δήθεν "ηθικές" της αξίες, τόσο για τα δεινά των λαών όσο και για την άνοδο του εθνικισμού και του φασισμού.

Ομως, η ΕΕ είναι αυτό που δείχνει το σημερινό αποκρουστικό της πρόσωπο, άσχετα αν σε παλιότερες δεκαετίες εξαναγκάστηκε σε κάποιες παραχωρήσεις, εξαιτίας και της επίδρασης του σοσιαλιστικού συστήματος, της ισχυροποίησης των Κομμουνιστικών Κομμάτων και της ανάπτυξης της πάλης των λαών.

Οι "κυρίαρχες ελίτ", δηλαδή το μεγάλο κεφάλαιο, που έφτιαξαν την ΕΕ, είναι οι ίδιες που εξαπολύουν πολέμους και σε άλλες στιγμές ενισχύουν ρατσιστικές και φασιστικές δυνάμεις, επειδή αυτό υπηρετεί τα συμφέροντά τους. Γι' αυτό μόνο ως απύθμενη υποκρισία μπορεί να θεωρηθεί η συγκέντρωση όλων όσοι έχουν αιματοκυλήσει τον κόσμο στο παρελθόν και σήμερα, σ' ένα ονομαζόμενο "φόρουμ για την Ειρήνη". Η "ιμπεριαλιστική ειρήνη" τους είναι η όψη του ίδιου νομίσματος, που στην άλλη πλευρά του έχει τον "ιμπεριαλιστικό πόλεμο".

Και φυσικά αυτό δεν αφορά μόνο την Ευρώπη, αλλά όλο τον κόσμο, όπως και τις ΗΠΑ του - "διαβολικά καλού" - φίλου του κ. Τσίπρα, Προέδρου Τραμπ».