Στη συκοφάντηση και δαιμονοποίηση των σημερινών κοινωνικοασφαλιστικών συστημάτων των χώρων - μελών της ΕΕ, προχωρεί με την ετήσια έκθεσή της και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Σαν λύση, προτείνει, τι άλλο; την αντικατάσταση των σημερινών διανεμητικών συστημάτων με συστήματα κεφαλαιοποιητικού τύπου. Τα επιχειρήματα κοινά με αυτά που επικαλείται και η ελληνική κυβέρνηση, δηλαδή η γήρανση του πληθυσμού, οι δημοσιονομικοί κίνδυνοι από την αύξηση των δαπανών για συντάξεις κλπ. Αναγκάζονται όμως να αναγνωρίσουν ότι η επιδίωξη για σάρωμα των ασφαλιστικών συστημάτων προσκρούει στις αντιδράσεις των εργαζομένων, αναφέροντας ότι «οι ρυθμίσεις που αφορούν τις συντάξεις προσκρούουν σε πολιτικά προβλήματα». Προειδοποιούν όμως ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να ξεπεράσουν τα προβλήματα αυτά...

Με τις επισημάνσεις αυτές, απλώς επιβεβαιώνεται ότι η εργατική τάξη των χωρών της ΕΕ βρίσκεται αντιμέτωπη με μια ολομέτωπη επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου, οι οποίες, στα πλαίσια των οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, απαιτούν να στηρίξουν τα ανταγωνιστικά τους πλεονεκτήματα στα συντρίμμια των μακρόχρονων λαϊκών κατακτήσεων.

Το ειδικό πλαίσιο της έκθεσης της ΕΚΤ προδιαθέτει από τον τίτλο του ακόμα για «τη γήρανση του πληθυσμού και την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις του συστήματος συντάξεων στη ζώνη του ευρώ».

Στην αρχή της ανάλυσης αναγνωρίζεται ότι στα υφιστάμενα συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης διανεμητικού τύπου «οι συντάξεις χρηματοδοτούνται κυρίως με τις τρέχουσες εισφορές των εργαζομένων». Από εκεί και πέρα αρχίζει η κινδυνολογία. Ετσι αναφέρεται ότι «οι δαπάνες για συντάξεις αναμένεται να αυξηθούν περαιτέρω τις επόμενες δεκαετίες λόγω της γήρανσης του πληθυσμού. Επικαλούμενη η έκθεση, δημογραφικές προβλέψεις της Eurostat, υποστηρίζει ότι «ο λόγος των ηλικιωμένων ατόμων προς τα άτομα σε ηλικία εργασίας (ονομάζεται και δείκτης εξάρτησης ηλικιωμένων) προβλέπεται ότι θα διπλασιαστεί έως το έτος 2050 και από επίπεδο μόλις κάτω του 27% θα υπερβεί το 53%».

Ετσι, στηριζόμενοι στα συμπεράσματα αυτά, περνάνε στο «ψητό». Απαιτούνται μεγάλης κλίμακας μεταρρυθμίσεις του συστήματος συντάξεων, υποστηρίζει η ΕΚΤ και καλεί τους Ευρωπαίους εργαζόμενους να επιλέξουν μεταξύ της Σκύλλας και της Χάρυβδης. Πιο συγκεκριμένα, αφού αναφέρει ότι «οι δημοσιονομικοί κίνδυνοι που συνδέονται με τις τρέχουσες δημογραφικές εξελίξεις γίνονται ολοένα και περισσότερο αντιληπτοί, ενώ γίνεται ήδη ζωηρός διάλογος για πιθανές μεταρρυθμίσεις...», διακρίνει δύο ειδών μεταρρυθμίσεις. Τις παραμετρικές, οι οποίες γίνονται μέσα στα πλαίσια των υπαρχόντων συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης και οι οποίες επικεντρώνονται στις μεταβολές των παροχών και των εισφορών, αλλά και στην τιμαριθμική αύξηση των συντάξεων, το ποσοστό αναπλήρωσης και την ηλικία συνταξιοδότησης. Οπως καταλαβαίνει ο αναγνώστης, λόγος γίνεται για τη μείωση των παροχών και την αύξηση των εργατικών εισφορών, την επιμήκυνση των ορίων συνταξιοδότησης. Η άλλη λύση την οποία αποκαλούν «συστημική μεταρρύθμιση» είναι και η πιο δραστική. Δηλαδή το κεφαλαιοποιητικό σύστημα που εφαρμόζεται στις ΗΠΑ.

Η έκθεση της υπερσυντηρητικής ΕΚΤ καταλήγει με το συμπέρασμα ότι «απαιτούνται σημαντικές προσαρμογές πολιτικής για να συγκρατηθούν οι δημόσιες δαπάνες και να αποφευχθούν είτε αύξηση των φόρων είτε σημαντική χειροτέρευση της δημοσιονομικής κατάστασης, λόγω της γήρανσης του πληθυσμού. Η αναβολή της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης απλώς θα αυξάνει ακόμη περισσότερο με την πάροδο του χρόνου, την έκταση των απαιτούμενων αλλαγών...».

Ακόμα ένα παλικάρι, μόλις 33 ετών, έχασε τη ζωή του παλεύοντας για το μεροκάματο. Ο Δ. Γερογιάννης, μπογιατζής, έπεσε χτες το μεσημέρι από τον τέταρτο όροφο οικοδομής στον Κόκκινο Μύλο, ενώ δούλευε σε βεράντα. Στο ΚΑΤ, όπου μεταφέρθηκε, διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

Μέχρι χτες το απόγευμα δεν είχαν διαπιστωθεί τα αίτια του ατυχήματος. Ωστόσο, πρέπει να υπογραμμιστεί ότι ο κλάδος των οικοδόμων είναι από αυτούς που βρίσκονται ανάμεσα στους πρώτους στη λίστα των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων. Τόσο η Ομοσπονδία όσο και το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας έχουν επανειλημμένως καταγγείλει ως βασικούς υπεύθυνους γι' αυτά τα ατυχήματα τους εργοδότες, που στο όνομα του κέρδους δεν παίρνουν κανένα ή παίρνουν ελλιπή μέτρα ασφάλειας και επιβάλλουν υπερεντατικοποίηση της εργασίας. Ευθύνες αποδίδουν και στην κυβέρνηση, που με τη γενικότερη αντεργατική πολιτική της τροφοδοτεί την ασυδοσία των εργοδοτών. Χαρακτηριστική η διάλυση των Επιθεωρήσεων Εργασίας, αλλά και η τωρινή επιδίωξη για κατάργηση των βαρέων.

«Δικαίωμα των πολιτών και υποχρέωση της πολιτείας» χαρακτηρίζει την κοινωνική ασφάλιση η Ενωση Συνταξιούχων Υπαλλήλων Δήμων και Κοινοτήτων Β. Ελλάδας σε χτεσινό της υπόμνημα που απηύθυνε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό, πολιτικά κόμματα και συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Στο υπόμνημα υπογραμμίζεται ότι οι απόμαχοι της δουλιάς απορρίπτουν το μοντέλο της «προτεινόμενης ασφάλισης και επιλέγουν την αξιοπρεπή ζωή». Η κοινωνική ασφάλιση (Υγεία - Πρόνοια - Σύνταξη) χαρακτηρίζεται στο υπόμνημα σαν αγαθό και δείκτης πολιτισμού που δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείται «σαν πηγή ζεστού χρήματος για το μεγάλο κεφάλαιο».

«Αποδίδουμε ακέραιη την ευθύνη για την κατάσταση στην κοινωνική ασφάλιση», τονίζει το υπόμνημα, «στις εκάστοτε κυβερνήσεις. Ωρα να πληρώσουν αυτοί που ωφελήθηκαν σε βάρος μας». Με βάση τα σημερινά δεδομένα, η ΕΣΥΔΚ ΒΕ αξιώνει: α) από τα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα, απόρριψη του «κοινωνικού διαλόγου» και την έναρξη κλιμακούμενων μαζικών κινητοποιήσεων β) από την κυβέρνηση, να αποσύρει τα εξαγγελθέντα και όχι μόνο να τα παγώσει, να καταργήσει όλους τους αντιασφαλιστικούς νόμους και να δώσει βιώσιμη λύση στο ασφαλιστικό στη βάση των θέσεων του συνδικαλιστικού κινήματος. Το υπόμνημα ζητά από τα πολιτικά κόμματα να υπερασπιστούν το δημόσιο και υποχρεωτικό χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης.

Στον κατάλογο των επιμέρους αιτημάτων που περιέχει το υπόμνημα περιλαμβάνεται και το αίτημα για την επιστροφή των αποθεματικών των Ταμείων από το χρηματιστήριο. «Ο,τι χάθηκε στον τζόγο του να το πληρώσουν αυτοί που το αποφάσισαν. Επιστροφή όλων των πόρων των Ταμείων που πήγαν για αλλότριους σκοπούς».