Την ίδια ώρα, στα στοιχεία που δημοσιοποίησε το προηγούμενο διάστημα η Γιούροστατ καταγράφεται πτώση της βιομηχανικής παραγωγής στην Ευρωζώνη, σε μια εξέλιξη που αποτυπώνει τη γενικότερη κόπωση και την επιβράδυνση στα τελευταία τρίμηνα του 2018, αλλά και της αντίστοιχης συνέχειας για το 2019. Η τάση αυτή θεωρείται βέβαιο ότι θα επιβεβαιωθεί και από τα νεότερα στοιχεία που θα ανακοινώσει στο επόμενο διάστημα η Γιούροστατ, αναφορικά με την εξέλιξη του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη και την ΕΕ. Επιπλέον, ορθάνοιχτο παραμένει το ενδεχόμενο, για ορισμένες οικονομίες της Ευρωζώνης, όπως στην Ιταλία, να καταγραφεί πτώση του ΑΕΠ για δεύτερο στη σειρά τρίμηνο, σε μια εξέλιξη που θα εκπληρώνει τα «τεχνικά» χαρακτηριστικά για τη νέα φάση της «ύφεσης», όπως αξιολογείται από τα αστικά επιτελεία και τις εκθέσεις των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.
Η πλευρά του ΔΝΤ, στην πρόσφατη έκθεση για την παγκόσμια οικονομία, κάνει λόγο για «μεγάλη αβεβαιότητα» εν μέσω συνθηκών όπως η εξασθένιση του επενδυτικού κλίματος στις χρηματοπιστωτικές αγορές, οι εντάσεις στο παγκόσμιο εμπόριο, αλλά και οι «ανησυχίες» αναφορικά με τις προοπτικές της κινεζικής οικονομίας, που με τη σειρά της έχει μεγάλο ειδικό βάρος στις παγκόσμιες οικονομικές εξελίξεις.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται τόσο η Ευρωζώνη όσο και γενικότερα η ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το ΔΝΤ εστιάζει στη Γερμανία, εξαιτίας και των πρόσφατων στοιχείων για την επιβράδυνση της βιομηχανικής παραγωγής, στην Ιταλία, λόγω της περιορισμένης εγχώριας ζήτησης και των υψηλότερων επιτοκίων στο κρατικό χρέος καθώς και στη Γαλλία, αναφορικά με τον «αρνητικό αντίκτυπο των διαδηλώσεων», όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται στην έκθεση του ιμπεριαλιστικού οργανισμού.
Μεταξύ άλλων, εκτιμώμενοι ρυθμοί μεγέθυνσης του ΑΕΠ, για το 2019 και το 2020, αντίστοιχα, διαμορφώνονται ως εξής:
Παγκόσμια οικονομία: 3,5% (από 3,7% στην έκθεση του Οκτώβρη) και 3,6% (από 3,7%)
Ευρωζώνη: 1,6% (από 1,9%) και 1,7% (αμετάβλητο).
Για το 2019, στη Γερμανία αναμένεται απότομη επιβράδυνση στο 1,3% (από 1,9% προηγουμένως), στη Γαλλία 1,5% (από 1,6%), στην Ιταλία μόλις 0,6% (από 1%)
ΗΠΑ: 2,5% και 1,8% (από 2,9% το 2018)
Ηνωμένο Βασίλειο: 1,5% και 1,6% (από 1,4% το 2018). Η πρόβλεψη προϋποθέτει ότι η συμφωνία για Brexit θα επιτευχθεί το 2019 και ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα μεταβεί προοδευτικά στο νέο καθεστώς.
Ιαπωνία: 1,1% και 0,5% (από 0,9% το 2018)
Κίνα: 6,2% και 6,2% (από 6,5% το 2018)
Ρωσία: 1,6% και 1,7% (από 1,7% το 2018).
Μεταξύ άλλων, η έκθεση του ΔΝΤ επισημαίνει ότι πέρα από τις εμπορικές εντάσεις, άλλοι παράγοντες που αυξάνουν τους «κινδύνους» στις παγκόσμιες επενδύσεις και στην «ανάπτυξη» σχετίζονται με την «αβεβαιότητα» αναφορικά με την «πολιτική ατζέντα» ορισμένων κυβερνήσεων καθώς και με τις γεωπολιτικές εντάσεις στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Ασία.
Σημειώνει ακόμη πως σε γενικές γραμμές η βιομηχανική παραγωγή επιβραδύνθηκε, ενώ τις ίδιες τάσεις ξεχωρίζει ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τα «κεφαλαιουχικά αγαθά».
Προειδοποιεί, επιπλέον, ότι το ενδεχόμενο περαιτέρω κλιμάκωσης των εμπορικών ανταγωνισμών θα οδηγούσε σε μείωση των επενδύσεων, σε επιβράδυνση της παραγωγικότητας καθώς και σε «διαταραχές» των αλυσίδων εφοδιασμού.
Την ίδια ώρα, όπως προαναφέραμε, νέα σημάδια κόπωσης και επιβράδυνσης της οικονομικής δραστηριότητας εμφανίζονται στην Ευρωζώνη, με πρόσφατη εξέλιξη τα στοιχεία για την υποχώρηση της βιομηχανικής παραγωγής στη Γερμανία.
Ειδικότερα για τον μήνα Νοέμβρη του 2018, ο όγκος της βιομηχανικής παραγωγής στην Ευρωζώνη, σε ετήσια βάση, συρρικνώθηκε σε ποσοστό 3,3%. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι σε πορεία συγχρονισμένης κατρακύλας βρέθηκε η βιομηχανική παραγωγή στη Γερμανία με πτώση 5,1%, στη Γαλλία με 1,9%, στην Ιταλία επίσης με 1,9%, στην Ισπανία με 1,6% κ.ά.
Σε ό,τι αφορά τους επιμέρους ταξινομούμενους κλάδους, πτώση καταγράφεται στην παραγωγή «κεφαλαιουχικών αγαθών» στην Ευρωζώνη, με 4,5% σε ετήσια βάση, στην Ενέργεια (5,2%), στα «διαρκή καταναλωτικά αγαθά» (3,5%), στα «ενδιάμεσα αγαθά» (3%).
Σε επίπεδο ΕΕ, η πτώση της βιομηχανικής παραγωγής διαμορφώθηκε σε 2,2%.
Νωρίτερα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, μέσω του «οικονομικού δελτίου» της, αναφορικά με τους ρυθμούς επιβράδυνσης στην Ευρωζώνη εστίαζε, μεταξύ άλλων, στις «πρόσκαιρες εμπλοκές στην αυτοκινητοβιομηχανία» κυρίως στη Γερμανία. Επίσης, σύμφωνα με την ΕΚΤ, η επιβράδυνση της βιομηχανικής παραγωγής στην Ευρωζώνη για το 3ο τρίμηνο του 2018 ήρθε ως αποτέλεσμα της σημαντικής επιβράδυνσης των επενδύσεων σε μηχανήματα και βιομηχανικό εξοπλισμό.
Μάλιστα, η ΕΚΤ αναθεώρησε οριακά προς τα κάτω τις προβλέψεις της, αναφορικά με τη μεγέθυνση του ΑΕΠ, στο 1,7% το 2019 (από 1,8% στην προηγούμενη εκτίμηση τον Οκτώβρη).
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει η Κομισιόν, η μεγέθυνση του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη έπιασε «ταβάνι» το 2017 με ρυθμό 2,4%, που αποτέλεσε και το ρεκόρ της τελευταίας δεκαετίας.
Οπως χαρακτηριστικά τονίζεται σε πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, «οι προβλέψεις χαρακτηρίζονται από υψηλό βαθμό αβεβαιότητας και υπάρχουν πολλοί αλληλένδετοι κίνδυνοι δυσμενέστερων εξελίξεων. Η εκδήλωση οποιουδήποτε από αυτούς τους κινδύνους θα μπορούσε να ενισχύσει τους άλλους και να μεγιστοποιήσει τον αντίκτυπό τους».
Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται:
-- Η αύξηση της παγκόσμιας αβεβαιότητας, οι εντάσεις στο διεθνές εμπόριο και οι υψηλότερες τιμές του πετρελαίου θα έχουν αρνητικές συνέπειες για την οικονομική ανάπτυξη στην Ευρώπη.
-- Η «υπερθέρμανση» της αμερικανικής οικονομίας, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ταχύτερη από την αναμενόμενη αύξηση των επιτοκίων, γεγονός που θα είχε πολλές αρνητικές δευτερογενείς επιπτώσεις, πέραν των ΗΠΑ, ιδίως στις αναδυόμενες αγορές που είναι ευάλωτες σε αλλαγές των ροών κεφαλαίων και εκτεθειμένες σε χρέος εκφρασμένο σε δολάρια ΗΠΑ. Η κατάσταση αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε όξυνση των εντάσεων στις χρηματαγορές.
-- Η αναμενόμενη διεύρυνση του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών των ΗΠΑ θα μπορούσε να τροφοδοτήσει περαιτέρω εντάσεις στο εμπόριο με την Κίνα, με αποτέλεσμα «να αυξηθεί ο κίνδυνος άτακτης προσαρμογής στην Κίνα».
Σε ό,τι αφορά τις θέσεις απασχόλησης στην ΕΕ επισημαίνεται πως «θα πρέπει να συνεχίσουν να ευνοούνται από τη συνεχή ανάπτυξη και την υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων σε ορισμένα κράτη - μέλη».