Δύο από τα πιο προβεβλημένα έργα του «master plan» της ΟΛΠ ΑΕ (COSCO), η ανάπτυξη ναυπηγικής δραστηριότητας και η κατασκευή κέντρου Logistics, είτε απορρίφθηκαν είτε παρατάθηκε το πάγωμά τους κατά την τελευταία συνεδρίαση της Επιτροπής Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Λιμένων. Απορρίφθηκε επίσης η κατασκευή μεγάλου εμπορικού κέντρου στη ζώνη του λιμανιού, ενάντια στην οποία τάσσονταν επαγγελματίες και φορείς της πόλης. Με αφορμή αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο υποψήφιός του στο δήμο του Πειραιά πανηγύριζαν την επομένη ότι «μπαίνει φρένο στα φαραωνικά σχέδια της COSCO στον Πειραιά». Η αλήθεια είναι βέβαια ότι η COSCO δεν αγόρασε τον ΟΛΠ, με την υπογραφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, για να φτιάξει απλά ένα ...εμπορικό κέντρο στον Πειραιά, αλλά για να αυγατίσει τα κέρδη της αναδεικνύοντας το λιμάνι σε διαμετακομιστικό κέντρο προς την Ευρώπη και για να αναπτύξει τη ναυπηγοεπισκευή. Τα δύο αυτά επενδυτικά πλάνα της πολυεθνικής συναντούν διαρκώς προσχώματα, και ο λόγος δεν είναι άλλος από τους σκληρούς γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς που μαίνονται στο παρασκήνιο ανάμεσα στην Κίνα και τις ΗΠΑ, με την εμπλοκή και ισχυρών κρατών της ΕΕ. Οπως έγινε και στην περίπτωση της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ, οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ και όλων των άλλων αστικών κομμάτων τοποθετούνται με κριτήριο και αυτές τις γεωπολιτικές κόντρες, τις οποίες κρύβουν καλά. Οπως κρύβουν και τις ευθύνες τους για το γεγονός ότι με τη δική τους υπογραφή τα μονοπώλια βάζουν στο χέρι υποδομές στρατηγικής σημασίας για το λαό, όπως ο ΟΛΠ και τα δέκα επιπλέον λιμάνια που «παραχωρούνται» αυτές τις μέρες.

«Σύμφωνα με τις αντιδράσεις που έχουν καταγραφεί μετά την υπουργοποίηση Μωραΐτη και Τόλκα, ο προβληματισμός που εκφράζεται δεν αφορά τη στρατηγική των συμμαχιών - που αποτελεί ομόφωνη θέση - αλλά το εάν ο προοδευτικός πόλος θα διαμορφωθεί στη βάση προγραμματικών και πολιτικών συγκλίσεων, ή με κινήσεις που μπορούν να ερμηνευτούν ως ιδιοτελείς, που αποσιωπούν θέσεις εξουσίας». Με αυτόν τον τρόπο σχολιάζει η «Αυγή» τη συζήτηση στον ΣΥΡΙΖΑ για τη συγκρότηση του λεγόμενου «προοδευτικού πόλου», μετά από τη μεταγραφή δύο ακόμα στελεχών που θήτευσαν «ευδοκίμως» σε προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις. Οπως γίνεται αντιληπτό, καμιά διαφωνία δεν υπάρχει για την ΠΑΣΟΚοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, στην προοπτική συγκρότησης ενός νέου φορέα της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα, που θα ξεπλύνει τα ανομήματα του παλιού ΠΑΣΟΚ και θα αποτελεί αξιόπιστη κυβερνητική εναλλακτική για το κεφάλαιο, έτοιμη ανά πάσα στιγμή να αναλάβει καθήκοντα. Εκεί που φαίνεται ότι δεν τα βρίσκουν οι ΣΥΡΙΖΑίοι, είναι οι όροι και οι προϋποθέσεις με τις οποίες θα προχωρήσει το εγχείρημα, καθώς εκφράζονται ανησυχίες ότι οι βιασύνες και οι ατσαλοσύνες «από τα πάνω» το δυσφημίζουν και το κάνουν λιγότερο εύπεπτο για το λαό. Οσοι λοιπόν τις τελευταίες μέρες εμφανίζονται να αντιδρούν στις υπουργοποιήσεις πρώην ΠΑΣΟΚων, δεν σημαίνει ότι διαφωνούν και με το σχέδιο αντικατάστασης του ΠΑΣΟΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ, με ολίγον από ΝΔ, προκειμένου να συνεχίζεται απρόσκοπτα η αντιλαϊκή πολιτική. Αντίθετα, στόχο έχουν να μαζέψουν και να εκτονώσουν «εντός των τειχών» τις αντιδράσεις προοδευτικών ανθρώπων που αντιλαμβάνονται ολοένα και περισσότερο πόσο γιαλαντζί είναι ο «προοδευτικός πόλος» του ΣΥΡΙΖΑ, πίσω από τον οποίο κρύβεται η νεκρανάσταση του ΠΑΣΟΚ.