Από τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια μέχρι σήμερα, πάντα συμπορευόμουν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο με την ΚΝΕ και το ΚΚΕ. Γιατί το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που σταθερά και αδιαπραγμάτευτα αγωνιζόταν για τα συμφέροντα και μόνο της νεολαίας, των εργαζομένων, των φτωχών στρωμάτων και του λαού μας γενικότερα.

Εργάστηκα στο ΙΚΑ Περιστερίου για πάνω από 27 χρόνια σαν γιατρός - ΩΡΛ/γος. Σε αυτό το χρονικό διάστημα προσπάθησα να υπηρετήσω με ήθος και αυταπάρνηση τους Περιστεριώτες, αναγνωρίζοντας και σεβόμενος το δικαίωμά τους να έχουν ένα Ταμείο που να ικανοποιεί τις ανάγκες τους. Ενα Ταμείο που με ιδρώτα και αίμα είχαν δημιουργήσει οι εργαζόμενοι. Είμαι σίγουρος ότι οι Περιστεριώτες, όσοι με γνώρισαν από κοντά ή άκουσαν, έχουν προσωπική γνώμη γι' αυτό.

Να θυμηθούμε ότι το Περιστέρι μεγαλούργησε - γνωστό σε όλη την Ελλάδα - όταν υπηρετούσαν δήμαρχοι που υποστηρίζονταν από το ΚΚΕ. Πρωταγωνίστησε σε αγώνες για τη δημοκρατία, για τα εθνικά μας ζητήματα, μπήκαν οι βάσεις και δημιουργήθηκαν μεγάλα έργα (σχολεία, πλατείες κ.λπ.) και μάλιστα με χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό, που διεκδικήθηκαν και κατακτήθηκαν, και όχι βάζοντας το χέρι στις τσέπες των Περιστεριωτών.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που κοίταζε και κοιτάζει τον κόσμο στα μάτια, γιατί δεν έχει να φοβηθεί τίποτε από την αλήθεια. Η αλήθεια είναι σύμμαχός του. Γιατί οι στόχοι του και η πολιτική του χαράσσονται με γνώμονα το συμφέρον των εργαζομένων και του λαού.

Οι άλλοι έχουν ανάγκη από την παραχάραξη της αλήθειας. Γιατί έτσι μόνο μπορούν να αρπάξουν την ψήφο του κόσμου. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που κάθε τόσο πιάνονται «με τη γίδα στην πλάτη». Οπως δεν είναι καθόλου τυχαίο που κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί ποτέ με το ΚΚΕ.

Γι' αυτό, λοιπόν, προτρέπω σε ενίσχυση του ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες στις 26 του Μάη. Για να μην πάει καμιά ψήφος χαμένη και, πολύ περισσότερο, να μη στραφεί εναντίον του, στον ίδιο και τα παιδιά του. Για τους παραπάνω λόγους είμαι υποψήφιος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στον δήμο Περιστερίου, με υποψήφιο δήμαρχο τον Γιώργο Σιδέρη.

Από τη νεαρή μου ακόμη ηλικία, διδάχτηκα από τις ηρωικές στιγμές του λαού μας, ότι για να κερδίσεις αυτό που είναι σωστό και δίκιο απαιτούνται αγώνες και θυσίες. Απαιτούνται ρήξεις με το άδικο και όσους το υπερασπίζονται. Αυτές οι διδαχές με οδήγησαν να συνταιριάξω τα βήματά μου με όλους αυτούς που δεν έσκυβαν το κεφάλι και σήκωναν το ανάστημά τους μπροστά στο άδικο και σε όσους το υπηρετούσαν. Το άδικο που γεννά φτώχεια και εξαθλίωση για τους πολλούς και εξασφαλίζει κέρδη και αμύθητα πλούτη για τους λίγους. Στις μέρες μας, όμως, αυτοί που υπηρετούν το άδικο δεν είναι ένας και δύο, είναι πολλοί, κυκλοφορούν με διαφορετικά πολιτικά ονόματα και καμώνονται ότι σκοπός τους είναι η ευημερία των πολιτών, η ανακατανομή του πλούτου υπέρ των αδυνάτων, η εθνική ανεξαρτησία και τόσα άλλα κίβδηλα συνθήματα, κλεμμένα όλα από τα οράματα και τους πόθους του λαού μας. Ξεγέλασαν το λαό με τα «χρυσά κουτάλια» της ΕΟΚ, που έγιναν όμως πλαστικά, όπως αυτά στα συσσίτια. Τον κορόιδεψαν με τις «αναπτυξιακές» τους πολιτικές που θα έφερναν δουλειές για τα παιδιά του, που σήμερα συνωστίζονται άνεργα εκατοντάδες χιλιάδες στις ουρές του ΟΑΕΔ ή τα αποχαιρετά στα «τρένα» της ξενιτιάς. Τον παραμύθιασαν με τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της χώρας για να κοιμόμαστε τάχα μου ήσυχοι μέσα στη φωλιά του «διαβολικά καλού» λύκου και της «σύμμαχης» αγέλης του. Οπως όμως τα αίτια του εμπρησμού τα ψάχνεις μέσα στις στάχτες για να φθάσεις στον εμπρηστή, έτσι και τα αίτια της εξαθλίωσής μας πρέπει ο καθένας από εμάς να τα ψάχνει μέσα στα αποκαΐδια των αντιλαϊκών πολιτικών που δημιούργησε το πολιτικό προσωπικό της προνομιούχας τάξης για να προστατέψει τα δικά της συμφέροντα. Σε κάθε αντεργατικό και αντιλαϊκό μέτρο υπάρχει η σφραγίδα της ΕΕ και όλων όσοι την υπηρέτησαν. Πίσω από τη δυστυχία των εκατομμυρίων προσφύγων υπάρχει το ΝΑΤΟ και οι σύμμαχοί του. Απέναντι σε όλους αυτούς είναι αναγκαιότητα των καιρών, πλέον, να σταθεί όρθιος ο λαός, οργανωμένος στα συνδικάτα του, με στήριγμά του ένα ισχυρό ΚΚΕ σε δήμους, Περιφέρειες, Ευρωβουλή και ελληνικό Κοινοβούλιο. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, αυτή και η προσωπική μου επιλογή, και καλώ όλους τους συναδέλφους μου να τη συμμεριστούν.

Ο ψευδεπίγραφος ως «αναλογικός» νόμος Σκουρλέτη έρχεται να ολοκληρώσει το καταστροφικό έργο της κυβέρνησης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αντί για τις πομφόλυγες που τον υποδέχτηκαν, δημιούργησε μια πασαρέλα όπου ανακυκλώσιμοι δημοτικοί παράγοντες αυτοχρίζονται σωτήρες της πόλης και των πολιτών.

Οσοι διαχειρίστηκαν τις τύχες δήμων, Περιφερειών και ανθρώπων εξυπηρετώντας τις πολιτικές των κομμάτων τους και της EE, ζητούν και άλλη ευκαιρία.

Οσοι υπηρέτησαν για ιδιοτελείς σκοπούς τη μετάλλαξη και τις πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθούν να εδραιωθούν ως καθεστώς. Ολοι οι παραπάνω δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα θετικό στους πολίτες που δοκιμάζονται από τις αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων διαχρονικά. Στους συνταξιούχους με τις πετσοκομμένες συντάξεις, στους χιλιάδες άνεργους νέους που γίνονται οικονομικοί (θα έλεγα και πολιτικοί) μετανάστες, στα μικρά παιδιά χωρίς χώρους άθλησης και αναψυχής, στις πόλεις που πλημμυρίζουν με την πρώτη βροχή ή καίγονται με την πρώτη φωτιά, μαζί και με δεκάδες θύματα.

Στους μόνους που έχουν να προσφέρουν και το κάνουν απλόχερα, είναι στα δεκάδες αρπαχτικά που λυμαίνονται εδώ και δεκαετίες τη δημόσια περιουσία, δημιουργώντας έργα βιτρίνας.

Σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο επέλεξα να μη σιωπήσω, όπως δεν σιώπησα ποτέ τα τελευταία 45 χρόνια.

Οταν με ρωτούν εάν υπάρχει διέξοδος, τους απαντώ: Κοιτάξτε στην Πάτρα, στην Πετρούπολη, στο Χαϊδάρι και όπου έχει εκλεγεί δήμαρχος υποστηριζόμενος από το ΚΚΕ. H προσπάθεια που γίνεται σε αυτούς τους δήμους, κόντρα σε μεγάλες δυσκολίες φυσικά, δείχνει τον δρόμο.

Εμπρός λοιπόν για την υπερψήφιση των ψηφοδελτίων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στο δήμο Αγίων Αναργύρων - Καματερού και στην Περιφέρεια Αττικής, για την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες.

Το ΚΚΕ έχει δικαιωθεί στις εκτιμήσεις του και τη στάση του για τα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά δρώμενα τόσο στη χώρα μας όσο και παγκόσμια. Και αυτό την ώρα που κάποιοι άλλοι ευθέως, άλλοι με το προσωπείο της κυβερνητικής αριστεράς και άλλοι (μηδέ του εαυτού μου εξαιρουμένου) με την αδράνειά τους και την αποχή, υπηρετούν ένα κληροδότημα που το πληρώνει πανάκριβα ο λαός μας. Η μεμονωμένη προσπάθεια, η προσωπική προσπάθεια, η καθαρότητα των ιδανικών, η επιθυμία για θυσία μιας ολόκληρης ζωής στο πιο ευγενικό ιδανικό δεν σημαίνουν τίποτα αν αυτή η προσπάθεια γίνεται μεμονωμένα, απόμερα, απέναντι σε εχθρικές αστικές κυβερνήσεις και κοινωνικές συνθήκες που δεν επιτρέπουν την πρόοδο. Η συστράτευση με το ΚΚΕ και τη «Λαϊκή Συσπείρωση», η επιλογή του καθημερινού δρόμου της ανατροπής ενός σάπιου καπιταλιστικού συστήματος και όχι της απλής διαχείρισής του προκύπτει ως αναγκαιότητα, διότι αυτό που ζούμε σήμερα δεν είναι το τέλος της Ιστορίας, διότι είναι αυτό που οφείλω στα παιδιά μου και στην κοινωνία. Με τη φράση του Χοσέ Μαρτί στο μυαλό μου: «Ο καλύτερος τρόπος να πεις κάτι, είναι να το κάνεις», συμπορεύομαι με το ΚΚΕ και με το ταξικό εργατικό - λαϊκό κίνημα όπου μου ζητηθεί.

Γιατί «Λαϊκή Συσπείρωση» στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές και ΚΚΕ στις ευρωεκλογές;

Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ που κυβερνά, όπως και τα άλλα κόμματα που κυβέρνησαν πριν από αυτόν και που όλα ομνύουν στο όνομα της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), υλοποιεί το πρόγραμμα Υγείας και Πρόνοιας για την Ελλάδα, μέρος της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», που περιλαμβάνει τον προοδευτικό μηδενισμό των κρατικών χρηματοδοτήσεων στη δημόσια Υγεία και την ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης στους κλάδους της Υγείας και της Πρόνοιας.

Αυτό σημαίνει ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της Υγείας, με στόχο την κερδοφορία του κεφαλαίου και περιορισμό των υπηρεσιών, που παρέχονται δωρεάν από το κράτος στο επίπεδο του «ελάχιστου βασικού πακέτου».

Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και οι προηγούμενοι, συνεχίζει το πετσόκομμα της κρατικής χρηματοδότησης για τα δημόσια νοσοκομεία κατά 65 εκατ. ευρώ (5,3%) για το 2019, μείωση που έρχεται να προστεθεί στις μειώσεις κατά 363 εκατ. ευρώ (24,1%) το 2018 και κατά 432 εκατ. ευρώ (28,8%) το 2015, ενώ έχει περικόψει ήδη κατά την τελευταία τριετία και την κρατική χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ κατά 414 εκατ. ευρώ.

Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και οι προηγούμενοι, προάγει συστηματικά τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, ανακυκλώνει την προσωρινότητα και την ανεργία.

Με το κόλπο των αναλώσιμων επικουρικών ιατρών αποσαθρώνει την έννοια της κλινικής ιατρικής και της ιατρικής εκπαίδευσης, αποδομεί την παράδοση της νοσοκομειακής ιατρικής και της ιατρικής επιστήμης.

Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και οι προηγούμενοι, αύξησε με διάφορα κόλπα και τεχνάσματα τη συμμετοχή του λαού και κυρίως των συνταξιούχων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και έδωσε «δωράκι» 20 εκατ. ευρώ στους φαρμακοβιομήχανους, παραχωρώντας τους την υπέρβαση της κρατικής φαρμακευτικής δαπάνης για το 2018.

Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και οι προηγούμενοι, αποδομεί την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) προκειμένου να μειώσει περαιτέρω τις κρατικές και ασφαλιστικές δαπάνες και το μισθολογικό και λειτουργικό κόστος των δημόσιων μονάδων ΠΦΥ.

Διότι το ΚΚΕ και η «Λαϊκή Συσπείρωση» διεκδικούν την αποκλειστική και πλήρη κρατική χρηματοδότηση των μονάδων Υγείας και την πλήρη στελέχωση του συστήματος με εργαζόμενους πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, την ενίσχυση με σύγχρονο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, τη δωρεάν παροχή σύγχρονων και επιστημονικά άρτιων υπηρεσιών Υγείας ισότιμα σε όλους.

Γι' αυτό κόκκινο σε όλες τις κάλπες, ΚΚΕ στις ευρωεκλογές και «Λαϊκή Συσπείρωση» στις εκλογές για την Περιφέρεια και το δήμο.

Επειδή μπροστά μας έχουμε τις εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο, τις Περιφέρειες και τους δήμους, αλλά σύντομα θα έρθουν και οι βουλευτικές.

Επειδή τα κόμματα που ζητούν την ψήφο μας είτε υποστηρίζουν ανοιχτά την Ευρώπη των μονοπωλίων και του μεγάλου κεφαλαίου, είτε προσπαθούν να μας κοροϊδέψουν ευαγγελίζοντας μια «κοινωνική» δήθεν Ευρωπαϊκή Ενωση των λαών.

Επειδή η ΕΕ μόνο για τα συμφέροντα του κεφαλαίου φρόντιζε, φροντίζει και θα φροντίζει, χτυπώντας αλύπητα τα δικαιώματα των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, προκειμένου να εξασφαλίζει τα υπερκέρδη των πλουσίων.

Επειδή είτε με οικονομική κρίση είτε με «ανάπτυξη», ωφελημένο θα βγαίνει το κεφάλαιο, ενώ τα φτωχά λαϊκά στρώματα θα βυθίζονται όλο και περισσότερο στη βαρβαρότητα.

Επειδή η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού έχει το ρόλο φοροεισπράκτορα, μακριά και αντίθετη πολλές φορές από τα πραγματικά προβλήματα των τοπικών κοινωνιών, χρηματοδότης επιχειρηματικών και εργολαβικών συμφερόντων.

Για όλους τους παραπάνω λόγους χρειάζεται σήμερα να δυναμώσουμε παντού το ΚΚΕ και τη «Λαϊκή Συσπείρωση», στηρίζοντας τα ψηφοδέλτιά τους σε κάθε εκλογική μάχη. Γιατί μόνο το ΚΚΕ παλεύει για τα λαϊκά συμφέροντα.

Στο δήμο μας στηρίζουμε και ψηφίζουμε αποφασιστικά το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Νεάπολης - Συκεών με επικεφαλής τον Μπάμπη Βέλλη και υποψήφιους τοπικούς και δημοτικούς συμβούλους γνωστούς αγωνιστές και αγωνίστριες της πόλης μας.

Ως ενεργός πολίτης που είμαι από τη νεαρή μου ηλικία και μετά από 30 χρόνια συνεχούς ενασχόλησής μου με τα κοινά, μέσα από διαφορετικούς κοινωνικούς χώρους και δράσεις (ηπειρώτικη αποδημία, πυροσβεστικός συνδικαλισμός και ευρωπαϊκή συνεργασία, ερασιτεχνικός και εργασιακός αθλητισμός, τοπική αυτοδιοίκηση, συνταξιουχικά κινήματα κ.α.), πιστεύω πως απέκτησα την εμπειρία για μία ασφαλή πολιτική επιλογή.

Θα μπορούσα εύκολα να βρω πάρα πολλούς λόγους για να αιτιολογήσω την απόφασή μου να στηρίξω, στις ευρωεκλογές και στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ.

Θα περιοριστώ, όμως, στις αιτιάσεις που πιστεύω πως πρέπει να προβληματίσουν (θετικά) τους Ελληνες ψηφοφόρους στις 26 του Μάη και να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στο Κόμμα, με τη μακραίωνη θετική παρουσία του στα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας.

Θεωρώ πως η πολυδιάστατη δράση και προσφορά του συγκεκριμένου κόμματος στην ελληνική κοινωνία δεν αμφισβητείται πλέον από κανέναν, ούτε καν από τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Ακόμη κι αν κάποιος δεν συμφωνεί απόλυτα με τις θέσεις του ΚΚΕ και έχει κάποιους ενδοιασμούς, μπορεί εύκολα να βρει αρκετούς και σημαντικούς λόγους για να συμπράξει μαζί του, αρχής γενομένης από τις προαναφερόμενες εκλογές.

Προσωπικά, χωρίς να πασχίσω ιδιαίτερα, βρήκα μια σειρά από θετικές σκέψεις που πιστεύω πως δικαιώνουν απόλυτα την επιλογή μου.

Στηρίζω, λοιπόν, το ΚΚΕ και τη «Λαϊκή Συσπείρωση»:

• Γιατί θεωρώ πως ο ελληνικός λαός χρειάζεται κάποιους μπροστάρηδες αγωνιστές με ανιδιοτελή διαχρονική προσφορά στον τόπο, οι οποίοι θα παλέψουν για τα δίκαιά του, ανυστερόβουλα, χωρίς συμβιβασμούς και παλινωδίες.

Χορτάσαμε από κυβερνητικούς «σωτήρες» κάθε κομματικής απόχρωσης και συνεργασίας, οι οποίοι, αφού κατέστρεψαν την ελληνική κοινωνία και έφεραν σε απόγνωση το λαό, άλλαξαν τώρα προσωπείο (ίσως και κόμμα) και αυτοπροσδιορίζονται ως οι νέοι «εξυγιαντές» και «σωτήρες» του τόπου.

• Γιατί όλες οι κυβερνήσεις, κυρίως μετά την μεταπολίτευση (δεξιές, «σοσιαλιστικές», κεντροδεξιές, σοσιαλδημοκρατικές μηδέ της σημερινής εξαιρουμένης και ψευδεπίγραφα αυτοαποκαλούμενης «αριστερής»), ακολούθησαν πιστά τις επιταγές και τα κελεύσματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης (των τραπεζών και όχι βέβαια των λαών), προτάσσοντας και υπηρετώντας πιστά τα συμφέροντα του κεφαλαίου και παραμερίζοντας τα δίκια του λαού.

Κι αν καμιά φορά ξέφευγαν - προσωρινά - από τον κανόνα, φρόντιζαν να το διορθώσουν άμεσα, μέσα από τη ληστρική φορολόγηση της μεσαίας τάξης ή το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, για να εξισορροπήσουν τα διαφυγόντα έσοδα που προέκυπταν από τη μη φορολόγηση των πλουσίων.

Το μόνο που ενδιέφερε διαχρονικά τους κυβερνώντες ήταν να εξασφαλίζουν άριστες σχέσεις (για να μην πω σχέσεις δουλοπρέπειας, που θα ήταν το σωστότερο) με τους κατ' ευφημισμό διεθνείς «προστάτες» μας και να τους χρηματοδοτούν για να επιβάλλουν το παγκόσμιο «δίκαιο», όπως αυτοί το αντιλαμβάνονται, δηλαδή με πολέμους και βομβαρδισμούς αμάχων.

Τη στιγμή που οι δημόσιες και κοινωνικές υπηρεσίες του τόπου, μετά και το μνημονιακό πετσόκομμα των προϋπολογισμών τους, υπολειτουργούν, η «αριστερή» μας κυβέρνηση εξακολουθεί να χρηματοδοτεί τις «σωφρονιστικές» επεμβάσεις του ΝΑΤΟ, ενώ ταυτόχρονα ξοδεύει τεράστια ποσά για να καλύψει τις επίπλαστες «ανάγκες» για τους πολεμικούς ανταγωνισμούς με τους γείτονές μας, που έντεχνα καλλιεργούν οι Δυτικοί μας «φίλοι».

Κι όταν, καμιά φορά, τολμήσουμε να ζητήσουμε τη διαμεσολάβησή τους στα εθνικά μας θέματα, κάνουν τον «Πόντιο Πιλάτο» (μέρες που είναι).

• Γιατί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κι όλοι αυτοί που απαρτίζουν τους «θεσμούς», αντί να λειτουργούν σαν πραγματικοί θεματοφύλακες της ισοτιμίας, της ισονομίας και της προόδου των Ευρωπαίων πολιτών, συμπεριφέρονται σαν εκπρόσωποι των πολυεθνικών, των τραπεζών και του παγκόσμιου κεφαλαίου.

Η συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων κομμουνιστών στο Ευρωκοινοβούλιο θα προβληματίσει το ευρωπαϊκό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο και, αν μη τι άλλο, θα λειτουργήσει σαν μία μορφή αντίστασης απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που τόσο στοχευμένα αυτό προωθεί στις πλάτες των λαών της Ευρώπης.

• Γιατί η τοπική αυτοδιοίκηση, σε όλα της τα επίπεδα, χρειάζεται ανθρώπους που θέλουν και μπορούν να συγκρουστούν με τα μεγάλα συμφέροντα που λυμαίνονται τις Περιφέρειες και τους δήμους της χώρας. Οι τοπικές κοινωνίες θέλουν περιφερειάρχες και δημάρχους που θα διεκδικούν, τόσο από την κεντρική εξουσία όσο και από την Ευρωπαϊκή Ενωση, τους πόρους που δικαιούνται οι αυτοδιοικητικοί θεσμοί, και να μην καταφεύγουν στην «εύκολη» λύση του χαρατσώματος των συμπολιτών τους για να καλύψουν τις ανάγκες τους.

Η διατήρηση και αύξηση της κοινωνικής πολιτικής προς όφελος των ευπαθών και λοιπών κοινωνικών ομάδων πρέπει να είναι βασικό μέλημα της κεντρικής εξουσίας και οι «τοπικοί άρχοντες» να πάψουν να λειτουργούν ως επαίτες και να καταφεύγουν στις «αλληλέγγυες» ΜΚΟ ή στους πρόθυμους χορηγούς, που εξαργυρώνουν την «ευσπλαχνία» τους με τον πλέον απαράδεκτο τρόπο, τη φοροαπαλλαγή και τη δωρεάν διαφήμιση.

Οπου εκλέχτηκαν κατά το παρελθόν κομμουνιστές δήμαρχοι, έγινε έργο για το λαό, μπήκε τάξη στη διοίκηση και «έχασαν το ψωμί τους» οι κάθε λογής διαδημοτικοί κολαούζοι. Και τούτο γιατί, διαχρονικά, οι υποψήφιοι περιφερειάρχες και δήμαρχοι που στηρίζονται από το ΚΚΕ, καθώς και οι σύμβουλοι που συμπεριλαμβάνονται στα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης», είναι οι ίδιοι άνθρωποι που σε καθημερινή βάση αγωνίζονται και διεκδικούν ένα καλύτερο αύριο, μαζί με τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τους μικροεπαγγελματίες, τους μαθητές, τους φοιτητές, τους μετανάστες και γενικά όλους εκείνους τους πολίτες της χώρας μας που βιώνουν στο πετσί τους τις απάνθρωπες πολιτικές της ΕΕ, που με τόση ευκολία εφαρμόζουν διαχρονικά οι κυβερνώντες την Ελλάδα.

• Η σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου μας έχει δείξει πως η ψήφος στο ΚΚΕ, από ιδεολογία ή ακόμα και σαν έκφραση διαμαρτυρίας, ποτέ δεν πάει χαμένη, αφού κερδισμένος βγαίνει ο ίδιος ο λαός.

Είναι το μόνο κόμμα που έχει σταθερή πολιτική στα μεγάλα εθνικά μας θέματα, έχει προβλέψει έγκαιρα τα δεινά που επακολούθησαν τις λαθεμένες πολιτικές επιλογές και, το κυριότερο κατ' εμέ, δεν πρόδωσε ποτέ τον ελληνικό λαό.

Οταν οι πολίτες αυτής της δύσμοιρης χώρας φτάσουν μπροστά στις κάλπες του Μαΐου, ας αναλογιστούν πως η ψήφος που θα ρίξουν μέσα σ' αυτές, εάν δεν είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, εύκολα μπορεί να μεταβληθεί σε σφαίρα που θα πλήξει το μέλλον των ίδιων και των παιδιών τους, όπως έλεγε και ένας οραματιστής πολιτικός του παρελθόντος.

Στα τριάντα πέντε χρόνια της επαγγελματικής μου πορείας ως υπάλληλος του Πυροσβεστικού Σώματος, ένιωσα στο πετσί μου όλες τις «φιλολαϊκές» πολιτικές των «συντηρητικών» και των «σοσιαλιστικών» κυβερνήσεων. Τώρα, στα πέντε χρόνια της αποστρατείας μου, έμελλε να νιώσω και τις «ανατρεπτικές» πολιτικές της «αριστερής» με ακροδεξιές αποχρώσεις κυβέρνησης. Μίας στην κυριολεξία ανατρεπτικής κυβέρνησης. Ακριβώς έτσι όπως δεν την φαντάστηκαν τα εκατομμύρια των πολιτών που την πίστεψαν, την στήριξαν και γύρισαν την πλάτη στο ΚΚΕ, που όμως κάτι ήξερε για την ανατρεπτικότητά της και γι' αυτό αρνήθηκε να πάρει μέρος σε ό,τι είχε κατά νου να ανατρέψει αυτή η για πρώτη φορά «αριστερή» κυβέρνηση. Οι ανατροπές της ξεκίνησαν από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και συνεχίστηκαν σε ό,τι απέμεινε από το συνταξιοδοτικό - ασφαλιστικό σύστημα, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, τις εργασιακές σχέσεις, την προστασία των δανειοληπτών, τη δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία, τη δημόσια περιουσία, την αποσαθρωμένη από χρόνια δασοπροστασία της χώρας και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Για όλα αυτά όμως μπορώ να πω ότι έως ένα βαθμό ήμουν προετοιμασμένος, με τη βοήθεια του ΚΚΕ βέβαια, γιατί κάτι είχα πάρει χαμπάρι όταν άρχισα να ακούω με προσοχή τις θέσεις του για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, τη Λευκή Βίβλο, τα Σύμφωνα Σταθερότητας, τη Στρατηγική Ασφάλειας της ΕΕ, τους «φιλειρηνικούς» σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και να βλέπω τα αποτελέσματά τους σε Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Ουκρανία, Συρία, Λιβύη. Αραβική άνοιξη, Αιγαίο, Μεσόγειο, Δυτικά Βαλκάνια και ο Θεός να βάλει το χέρι του ποιοι λαοί θα χωρέσουν ακόμη σ' αυτόν τον μακάβριο κατάλογο αν δεν τα ανατρέψουν τα πολεμοχαρή τους σχέδια οι ίδιοι ενωμένοι. Η χειρότερη όμως ανατροπή, που είναι αλήθεια ότι δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα την ζήσω όντας επαγγελματίας πυροσβέστης επί σειρά ετών, ήταν στη λογική και στο θυμικό μου, όταν είχαν αρχίσει να εντοπίζουν στο ΜΑΤΙ τα πρώτα θύματα της εγκληματικής αδιαφορίας που έδειξαν όλες οι κυβερνήσεις για την πυροπροστασία της χώρας, δήλωναν σύσσωμοι πολιτικοί και ένστολοι εκπρόσωποι της «αριστερής» κυβέρνησης ότι «το κράτος ό,τι μπορούσε να κάνει το έκανε»!! Το κράτος λοιπόν εξάντλησε τις δυνατότητές του για την προστασία του λαού, όχι όμως και για την προστασία της κερδοφορίας του κεφαλαίου, αφού συνεχώς νομοθετεί καινούργιες φοροαπαλλαγές και ενισχύσεις με πακτωλό δισεκατομμυρίων. Αυτό λοιπόν το ταξικό κράτος και όσους το υπηρετούν, καλώ τους συναδέλφους μου να το τιμωρήσουν σε όλες τις κάλπες ψηφίζοντας δαγκωτό ΚΚΕ.

Κατάγομαι από τα Τρίκαλα Θεσσαλίας, γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια εργατική συνοικία τη Νέα Ιωνία, όπου ο πατέρας μου, υφαντουργός στο επάγγελμα, μας μεταλαμπάδευσε τις αριστερές του πεποιθήσεις και τα ιδανικά του σοσιαλισμού, μας μίλαγε για το Ενα Κόμμα, το ΚΚΕ, τους αγώνες, την Αντίσταση. Από μαθήτρια οργανώθηκα στην ΚΝΕ και στα πρώτα φοιτητικά μου χρόνια στο ΚΚΕ, όπου παρέμεινα παλεύοντας για τα ιδανικά μας μέχρι το 1990, οπότε διαφωνώντας με τη σύσταση του Συνασπισμού απομακρύνθηκα από την οργανωμένη κομματική δράση, παραμένοντας όμως αταλάντευτα πιστή στα ιδανικά και τις θέσεις του ΚΚΕ. Από το 1985 κατοικώ στο Περιστέρι.

Με τους συντρόφους από το ΚΚΕ μας συνδέουν πολλοί κοινοί αγώνες, είτε για «δημόσια και δωρεάν Υγεία» είτε για «αντίσταση και ανατροπή» όλης αυτής της οικονομικής και κοινωνικής παρακμής που μας μαστίζει χρόνια τώρα και που είναι απόρροια συγκεκριμένης πολιτικής που διέπει όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις.

Οι εκβιασμοί και τα ψευτοδιλήμματα, η διγλωσσία και οι αστήρικτες υποσχέσεις των κυβερνώντων αλλά και των «υποψηφίων για κυβέρνηση» είναι γνωστές συνταγές προεκλογικής περιόδου, που όμως έχουν καταγραφεί και στην πρόσφατη Ιστορία του τόπου, αλλά κυρίως στη μνήμη των πολιτών - αγωνιστών της ζωής. Είναι οι ίδιοι αυτοί πολίτες που βιώνουν καθημερινά μια αβεβαιότητα, μια θολούρα που εντέχνως καλλιεργείται από το δίπολο στη λογική του «μικρότερου κακού».

Σήμερα λοιπόν, που οι στιγμές είναι ιδιαίτερα κρίσιμες για την επόμενη μέρα, τη ζωή μας και τον τόπο μας, σήμερα που κι εμείς έχουμε μεγαλύτερη εμπειρία, γνώση, αλλά και υποχρέωση, σήμερα που ξέρουμε πολύ καλά ότι οι λεγόμενοι «τσάροι» και «μεσσίες», η ίδια η ΕΕ δεν δημιουργήθηκαν και δεν υπάρχουν για να στηρίξουν τα λαϊκά συμφέροντα. Σήμερα λοιπόν πρέπει και μπορούμε να κάνουμε το μεγάλο βήμα. Δεν πρέπει με τίποτα και για κανέναν να κατεβάσουμε τον πήχη των απαιτήσεων και των δικαιωμάτων μας επειδή τάχα δεν αντέχει η οικονομία.

Σήμερα, εκτός των άλλων, οφείλουμε να αγωνιστούμε και για «όμορφες πόλεις» όχι βιτρίνας μόνο, αλλά ουσίας. Γιατί εμείς θέλουμε να ζούμε σε πόλεις χωρίς ανεργία, φτώχεια, μιζέρια, άστεγους, περιθωριοποιημένους νέους. Θέλουμε τους δημότες μας ενεργούς, ελεύθερους, δημιουργικούς, συνεργάτες στα κοινά δρώμενα. Θέλουμε δωρεάν πρόσβαση όλων σε Παιδεία, Υγεία, αθλητισμό και πολιτισμό.

Θέλουμε η ζωή της νεολαίας να θριαμβεύει με αγώνες και να μην σέρνεται στην απάθεια, να μην κλείνεται σε «λευκά» δωμάτια. Κάνουμε σημαία μας όλους αυτούς που αντιδρούν στη δημιουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης ναρκωτικών, δηλαδή της πολιτικής «διαχείρισης - μείωσης της βλάβης» και κουκουλώματος αυτού του πολυπαραγοντικού προβλήματος αντί του «πρόληψη - απεξάρτηση - επανένταξη», αίτημα πάγιο του ΚΚΕ.

Σήμερα λοιπόν η συμπόρευση και η στήριξη των ψηφοδελτίων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές και του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Με ιδιαίτερη χαρά και τιμή αποδέχτηκα την πρόταση να είμαι υποψήφια στο δήμο Περιστερίου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» με υποψήφιο δήμαρχο τον Γιώργο Σιδέρη.

Στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές ήμουν υποψήφιος με το περιφερειακό σχήμα «Δρόμος Ανατροπής για τη Θεσσαλία», όντας μέλος του συντονιστικού της ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ Καρδίτσας.

Ομως, η επέλαση του νεοφιλελευθερισμού και οι πολιτικές εξόντωσης των λαϊκών στρωμάτων έδειξαν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την ταξική προσήλωση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στην εργατική τάξη, τα δικαιώματα και τις ανάγκες της, δίνοντάς την βορά στο αδηφάγο εκμεταλλευτικό πλουτοκρατικό κεφάλαιο.

Η εργασιακή ζούγκλα, η ανασφάλεια, η πιο ακριβή μόρφωση, η υποβάθμιση της δημόσιας Υγείας και Πρόνοιας, η συνέχιση και επέκταση των μνημονιακών αντιλαϊκών νόμων, η συμμετοχή της χώρας σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επικίνδυνους σχεδιασμούς, είναι λίγα από τα «επιτεύγματα» της «πρώτη φορά αριστεράς» κυβέρνησης, η οποία καπηλευόταν τους αγώνες των κομμουνιστών, εξαπάτησε και εξαπατά το λαό. Εναν λαό που κατάντησε να προσπαθεί να ζει με επιδόματα και συσσίτια, μέσα στο φόβο, την αναξιοπρέπεια. Εχουμε άνοδο της ακροδεξιάς και του φασισμού, γι' αυτό απαιτείται άνοδος της λαϊκής πάλης απέναντι στο σύστημα, που τα γεννά, και τα συμφέροντα, που τα ενισχύουν.

«Οι ράγες είναι συγκεκριμένες, άσχετα με το ποιος είναι ο μηχανοδηγός», λέει χαρακτηριστικά το ΚΚΕ και πρέπει να το έχουμε όλοι στο νου μας. Επειδή ο σοσιαλισμός είναι σήμερα πιο αναγκαίος από ποτέ και είναι ξεκάθαρο ποιος τάσσεται με το μέρος της εργατικής τάξης και του λαού παλεύοντας σταθερά για τα δικαιώματα και τις ανάγκες του, η συμπόρευσή μου με το μοναδικό κόμμα που μπορεί να εμπιστευτεί ο λαός, το μοναδικό κόμμα που παλεύει ενάντια στα συμφέροντα του κεφαλαίου, το μοναδικό κόμμα που παλεύει πραγματικά για κοινωνική δικαιοσύνη, ελευθερία, ισότητα, αυτονομία και αλληλεγγύη, το ΚΚΕ, είναι μονόδρομος.

Θα πρέπει να συγκεντρωθούν δυνάμεις από την εργατική τάξη, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τους νέους και τις νέες, που θα ξεπεράσουν, θα ανατρέψουν τα τείχη στα οποία τους κρατάνε εγκλωβισμένους τα άλλα κόμματα.

Στις επερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, στις ευρωεκλογές, η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού θα δώσει την ελπίδα για συνέχιση του αγώνα για την ανατροπή του κεφαλαιοκρατικού συστήματος, που ληστεύει το λαό, κάνοντας πάντα επίκαιρα τα λόγια του καπετάν Γιώτη: «Την ξαναθυμήθηκαν την πιπίλα: Σε ξεπερασμένα δόγματα επιμένει το ΚΚΕ. Ποια είναι τα "ξεπερασμένα δόγματα", άσπονδοι σύντροφοι και φίλοι; Οτι επιμένουμε στην ανάγκη ανάκτησης της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας; Οτι παραμένουμε αμετακίνητα προσηλωμένοι στην υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων; Οτι έχουμε και σήμερα παντιέρα μας την κοινωνική δικαιοσύνη και το σοσιαλισμό; Πάρτε το απόφαση: Πολλά μπορούν να αλλάξουν στο ιστορικό προτσές. Ενα μόνο δεν μπορεί να αλλάξει: Η ανάγκη για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας και της ανθρωπότητας...».