Eurokinissi |
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο γενικός διευθυντής του ΣΕΒ, Α. Σκέρτσος, τόνισε πως κατά τον προηγούμενο χρόνο, από τα 96 νομοθετήματα και τις 280 διατάξεις που ψηφίστηκαν με επίδραση στην επιχειρηματικότητα, το 62% εκπληρώνουν θέσεις του ΣΕΒ, κι αυτό «χάρη στις συστηματικές παρεμβάσεις του Συνδέσμου, με 86 υπομνήματα προς την κυβέρνηση και τους θεσμούς και με πλειάδα δημόσιων εκδηλώσεων και συζητήσεων με εκπροσώπους της πολιτείας», σύμφωνα με τον απολογισμό των εγχώριων βιομηχάνων.
Τα παραπάνω βέβαια αποτυπώνουν τη στοίχιση των κομμάτων του κεφαλαίου με την πλευρά του ΣΕΒ, και μάλιστα κάτω από την αποφασιστική συμβολή του, σε ό,τι αφορά το «γράμμα και το περιεχόμενο» των διατάξεων που ψηφίζονται στη Βουλή. Σ' αυτό το πλαίσιο, ο απολογισμός των εγχώριων βιομηχάνων για την τελευταία χρονιά εστιάζει «στη συστηματική προσπάθεια τεκμηρίωσης, ενημέρωσης, προτάσεων και διαλόγου, που αποτελούν τους τέσσερις πυλώνες μιας εποικοδομητικής προσέγγισης και την πηγή των πρωτοβουλιών του ΣΕΒ για όλα τα κρίσιμα θέματα»...
Μάλιστα, ο ΣΕΒ στη χτεσινή του συνέλευση προανήγγειλε την «ενδυνάμωση της θεσμικής παρέμβασής» του, εγκρίνοντας τις αλλαγές στο καταστατικό του «οι οποίες και αποτυπώνουν τη στρατηγική επιλογή του Συνδέσμου να δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στη βιομηχανία, στις εξαγωγές και στην περιφερειακή ανάπτυξη». Μεταξύ άλλων, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΕΒ διευρύνεται από 20 σε 25 μέλη, με την προσθήκη σε αυτό 5 περιφερειακών βιομηχανικών συνδέσμων.
Κεντρικός ομιλητής στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ ήταν ο πρόεδρος του Business Europe (ευρωπαϊκός σύνδεσμος βιομηχάνων και εργοδοτών), Πιερ Γκατάζ, ο οποίος εστιάζοντας στους 4 κεντρικούς πυλώνες προτεραιότητας και παρουσιάζοντας το «πρόγραμμα» και της επόμενης κυβέρνησης - σε συνέχεια του έργου της σημερινής - τόνισε:
1. Την «ανάγκη μεταρρυθμιστική δυναμικής που είναι απαραίτητο να συνεχιστεί και μετά τις εκλογές του Ιουλίου». Η επόμενη κυβέρνηση, είπε, οφείλει να επικεντρωθεί σε μια φιλοαναπτυξιακή στρατηγική, με μείωση της φορολογίας και του μη μισθολογικού κόστους, προκειμένου να «απελευθερωθούν» δυνάμεις του ιδιωτικού τομέα.
2. Η Ελλάδα «οφείλει να εστιάσει στο να καταστεί ελκυστικός επενδυτικός προορισμός», καθώς οι «επενδυτές» εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες, όπως η «έλλειψη ασφάλειας δικαίου» και γραφειοκρατικά εμπόδια.
3. Να συνδεθεί η μισθολογική πολιτική με την παραγωγικότητα και να αποφευχθεί η επιστροφή στις προ κρίσης πρακτικές των διαδικασιών συλλογικής διαπραγμάτευσης. Πρόκειται για την προσαρμογή του «μισθολογικού κόστους» στις ανάγκες του κάθε επιχειρηματία, που «θα επιτρέψει σε εργοδότες και εργαζόμενους να συμφωνήσουν σε μισθολογικά κ.λπ. επίπεδα που αντανακλούν ρεαλιστικά τις δυνατότητες κάθε επιχείρησης, όπως συμβαίνει και σε πολλές ώριμες ευρωπαϊκές οικονομίες», είπε χαρακτηριστικά.
4. Η Ελλάδα οφείλει να συνεχίσει την εφαρμογή των συμφωνημένων δεσμεύσεων με τους «θεσμούς», ενώ οι όποιες τυχόν συμφωνημένες αλλαγές δεν πρέπει να δυσκολέψουν τη δημοσιονομική προσαρμογή.
Τα διαπιστευτήριά του στους βιομηχάνους και γενικά τους επιχειρηματικούς ομίλους έδωσε ξανά χτες ο πρόεδρος της ΝΔ Κυρ. Μητσοτάκης κατά την ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, αναλαμβάνοντας απέναντί τους συγκεκριμένες δεσμεύσεις, ενώ για άλλη μια φορά περίσσεψαν εκ μέρους του τα κάλπικα διλήμματα προς τους εργαζόμενους.
Αφού δεσμεύτηκε μπροστά στους βιομηχάνους για «γρήγορες αποφάσεις» την επόμενη μέρα, τους είπε ότι η ΝΔ έχει ξεκάθαρο σχέδιο: «Δεν κρύβουμε τις δυσκολίες. Από τη ΔΕΗ που βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας μέχρι τα εκατοντάδες χιλιάδες υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Θα χρειαστεί σκληρή δουλειά για να αφήσουμε πίσω αυτά τα "πέτρινα" χρόνια», σημείωσε, ξεκαθαρίζοντας ότι αν αναλάβει τη διακυβέρνηση θα συνεχίσει από εκεί που θα σταματήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Στο ίδιο μοτίβο, ως «αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα» έθεσε το στόχο για «ισχυρή ανάπτυξη», επισημαίνοντας πως «κλειδιά των επενδύσεων είναι οι μικρότεροι φόροι, η λιγότερη γραφειοκρατία και η ρευστότητα». Εκτός από τη μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων και τις άλλες φοροαπαλλαγές που θα περιέχει το πρώτο φορολογικό νομοσχέδιο που θα καταθέσει - εφόσον γίνει κυβέρνηση - η ΝΔ το Σεπτέμβρη, έταξε στο κεφάλαιο ένα νέο χωροταξικό πλαίσιο και γρήγορη εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους προς τους ιδιώτες, ένα πλήρες πακέτο υπηρεσιών για τη λειτουργία και την παραπέρα κερδοφορία του κεφαλαίου.
«Εμείς θα μειώσουμε φόρους και εισφορές, θα διευκολύνουμε τη ρευστότητα», υπογράμμισε και κάλεσε τους βιομηχάνους να επενδύσουν στη χώρα και να είναι ...τυπικοί στις υποχρεώσεις τους απέναντι σε εργαζόμενους και περιβάλλον οι οποίες απορρέουν από το αντιλαϊκό θεσμικό πλαίσιο.
Αφού ανέφερε ότι «πρέπει οι εργαζόμενοι να πληρώνονται στην ώρα τους», δεσμεύτηκε να ενθαρρύνει αντιδραστικές πρακτικές επιχειρήσεων που αντί για μισθό πληρώνουν «σε είδος» και μάλιστα στο όνομα του να γίνονται οι εργαζόμενοι «συμμέτοχοι στην επιτυχία», με κάρτες κίνησης, διατακτικές σίτισης... Χώρια η υπόσχεσή του προς τους επιχειρηματικούς ομίλους πως για να ανταμείψει τέτοιες πρακτικές, αυτός θα τους δίνει «αντίστοιχη έκπτωση φόρου», την οποία - ως «δημοσιονομικό κενό» - καλείται στο τέλος να πληρώσει πάλι ο λαός.
Στο ίδιο πνεύμα μίλησε μπροστά στους βιομηχάνους και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας Γ. Δραγασάκης, υποσχόμενος «δίκαιες φοροελαφρύνσεις με βάση τον δημοσιονομικό χώρο που δημιουργούμε». Εξήγησε ότι η διάθεση των υπερπλεονασμάτων που φορτώνονται στις λαϊκές πλάτες θα έγκειται σε παρεμβάσεις όπως «η αύξηση του συντελεστή απόσβεσης στο 150%, η μείωση του συντελεστή φορολογίας νομικών προσώπων, η υπερέκπτωση σε δαπάνες έρευνας, τα κίνητρα για ευρεσιτεχνίες κ.ά.», που αποτελούν «μέτρα προς αυτήν την κατεύθυνση».
Πρόσθεσε ότι «η δική μας απάντηση στο πρόβλημα της γραφειοκρατίας και των επενδύσεων είναι η προώθηση των μεταρρυθμίσεων και η χρήση των ψηφιακών δυνατοτήτων που βελτιώνουν το επιχειρηματικό και το επενδυτικό περιβάλλον, μειώνουν το διοικητικό κόστος».
Αλλωστε, σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες, το φρέσκο πακέτο που «αμπαλάρουν» για τους επιχειρηματικούς ομίλους, με εφαρμογή από την 1η Γενάρη 2020, περιλαμβάνει:
-- Η κυβέρνηση διαφημίζει ως «κοινωνική πολιτική» τα μέτρα που ψηφίζει για τους πιο φτωχούς και στην προεκλογική αντιπαράθεση τα παρουσιάζει ως «επιδόματα που η ΝΔ θα καταργήσει αν βγει κυβέρνηση»...
Για του λόγου το αληθές, αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018 - 2021, που ψήφισε η κυβέρνηση το 2017 και περιγράφει αναλυτικά τους δημοσιονομικούς και άλλους στόχους για την περίοδο αυτή. Στο κεφάλαιο «εξισορροπητικές παρεμβάσεις για την περίοδο 2018 - 2021» συναντάμε μεταξύ άλλων:
Είναι σαφές λοιπόν ότι πρόκειται για μέτρα μέσα στον στενό κορσέ της δημοσιονομικής σταθερότητας και των συμφωνηθέντων των μνημονίων, με αποκλειστικό σκοπό τη διαχείριση της φτώχειας και μάλιστα με το όσο το δυνατόν μικρότερο κόστος...
Με άλλα λόγια, κυβέρνηση και «θεσμοί» παίρνουν δέκα από το λαό με τα χαράτσια, τους φόρους και τις περικοπές και επιστρέφουν το ένα, το οποίο μάλιστα προορίζεται μόνο για τους πιο φτωχούς και ανήμπορους. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι πολλά απ' αυτά τα μέτρα τα «κληρονόμησε» η σημερινή κυβέρνηση από την προηγούμενη της ΝΔ (με το ΠΑΣΟΚ), η οποία, σε συνθήκες μνημονιακής αντιλαϊκής επέλασης, είχε αναδειχτεί σε «μετρ» της ανακύκλωσης της φτώχειας, θεσπίζοντας τότε το «Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα», σε συμφωνία με την τρόικα...
Προμετωπίδα της πολιτικής τους είναι τα μέτρα στήριξης της ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας δηλαδή και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, με «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» (ιδιωτικοποιήσεις, απελευθέρωση τομέων της οικονομίας, νέες ανατροπές στην αγορά εργασίας, φοροελαφρύνσεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους) και «δημοσιονομική σταθερότητα».
Η πολιτική αυτή όμως σημαίνει θυσίες δίχως τέλος για το λαό. Σημαίνει ένταση της εκμετάλλευσης και βάθεμα της φτώχειας. Γι' αυτό, αναγκαίο συμπλήρωμα της «αναπτυξιακής» τους πολιτικής είναι τα μέτρα ανακύκλωσης και μοιράσματος της φτώχειας, ανάμεσα στους λιγότερο και περισσότερο φτωχούς. Μάλιστα, πολλά απ' αυτά τα μέτρα προϋποθέτουν να έχουν πιαστεί τα πρωτογενή πλεονάσματα, που τα χρυσοπληρώνει ο λαός με φοροαφαίμαξη και περικοπές σε κρατικές δαπάνες για Υγεία, Πρόνοια, συντάξεις, Παιδεία κ.τ.λ.
Ο καβγάς τους είναι κάλπικος. Και απάντηση μπορεί να δοθεί μόνο με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ στις εκλογές, που σημαίνει κανένας συμβιβασμός με τη φτώχεια και τη διαχείρισή της, πάλη από καλύτερες θέσεις για μέτρα πραγματικής ανακούφισης και στήριξης των λαϊκών στρωμάτων, αγώνας για την ανάκτηση των απωλειών, καλύτερες προϋποθέσεις για την οργάνωση της αντεπίθεσης, με επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες του λαού.