Δεν είναι υπερβολή να πει κάποιος ότι με εκείνη την απόφαση για το δημοψήφισμα, στο οποίο είχε τεθεί ως ερώτημα το ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην πρόταση της τρόικας, ο ΣΥΡΙΖΑ έστησε στις πλάτες του ελληνικού λαού μία από τις μεγαλύτερες πολιτικές απάτες...
Οχι μόνο γιατί το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ μετά το δημοψήφισμα, αλλά πολύ περισσότερο γιατί ο λαός στην ουσία καλούνταν να διαλέξει ανάμεσα σε δύο μνημόνια: Αυτό που πρότεινε ο Γιούνκερ και αυτό που πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ. Γεγονός βέβαια που κρύφτηκε πολύ καλά πίσω από τη συνθηματολογία της περιόδου.
Ετσι, ενώ είχε ήδη ανακοινωθεί το δημοψήφισμα, η κυβέρνηση, λίγες μέρες πριν τη διεξαγωγή του, κατέθεσε τη δική της πρόταση για να συνάψει νέα δανειακή σύμβαση που συνοδευόταν από το 3ο και πιο αντιλαϊκό - αντεργατικό μνημόνιο! Εκείνη η πρόταση στην πραγματικότητα ήταν ίδια και απαράλλαχτη με την πρόταση της τρόικας, κάτι που είχε αποδείξει εξαντλητικά ο «Ριζοσπάστης» στην αρθρογραφία της εποχής (βλέπε και στην εικόνα τον πίνακα που είχε δημοσιευτεί τότε).
Μέσω λοιπόν του δημοψηφίσματος, ο ΣΥΡΙΖΑ παγίδευσε τον ελληνικό λαό και εκβίασε τη νομιμοποίηση όλων όσα ήρθαν στα μέσα Ιούλη και στα μέσα Αυγούστου του 2015! Μία σκληρή δέσμη μέτρων που θα ακολουθεί το λαό μέχρι και το 2060! Ενα ασφυκτικό πλαίσιο και μια θηλιά που μόνο ο ίδιος ο λαός μπορεί να βγάλει από το λαιμό του, με την οργανωμένη πάλη του και τον αγώνα του.
Ελεγε λοιπόν:
«Το ΚΚΕ καλεί το λαό να αξιοποιήσει το δημοψήφισμα ως ευκαιρία για να δυναμώσει η αμφισβήτηση στην ΕΕ, να δυναμώσει η πάλη για τη μοναδική ρεαλιστική διέξοδο από τη σημερινή βαρβαρότητα, που έχει μόνο ένα περιεχόμενο: ΡΗΞΗ - ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ, ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ, ΕΡΓΑΤΙΚΗ - ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.
Με τη δράση και την επιλογή του, να απαντήσει στην κοροϊδία του κάλπικου ερωτήματος που θέτει η κυβέρνηση και να απορρίψει τόσο την πρόταση των ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ, όσο και την πρόταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. (...)
Το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα θα μεταφραστεί από την ελληνική κυβέρνηση ως έγκριση της δικής της αντιλαϊκής πρότασης των 47+8 σελίδων. Το ΝΑΙ θα μεταφραστεί ως συγκατάθεση στα βάρβαρα μέτρα της τρόικας και "παραμονή στην ΕΕ με κάθε θυσία", όπως λένε η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι. Και οι δύο απαντήσεις οδηγούν στο ΝΑΙ στην ΕΕ και την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Ο λαός να μην επιλέξει ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη.
Να σηκώσει το ανάστημά του και να εκφράσει, με όλα τα μέσα και τους τρόπους, στο δημοψήφισμα την αντίθεσή του στην ΕΕ και τα μνημόνια διαρκείας της.
Να "ακυρώσει" αυτό το δίλημμα, ψηφίζοντας στην κάλπη την πρόταση του ΚΚΕ.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ, ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ».
Κι αυτό γιατί:
Το παραμύθι της λεγόμενης «σκληρής διαπραγμάτευσης», την οποία έκλινε ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις πτώσεις πριν αλλά και μετά την ανάληψη της αστικής διαχείρισης... ολοκληρώνεται με αυτόν τον τραγικό για το λαό τρόπο. Και αποκαλύπτεται πλέον και στον πλέον καχύποπτο με αυτά που λέει το ΚΚΕ, ότι η διαπραγμάτευση αυτή δεν έγινε ούτε για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, ούτε βέβαια για το «σκίσιμο» των μνημονίων και των υπόλοιπων αντιλαϊκών μέτρων, όπως κόμπαζαν στις πλατείες. Ηταν μια διαπραγμάτευση, αυστηρά, από την αρχή έως το τέλος, για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Τα συμφέροντα του κεφαλαίου εξυπηρετούσαν και το σχέδιο Γιούνκερ και το σχέδιο της κυβέρνησης.
Τις μέρες του δημοψηφίσματος, όπως και μετά, αποδείχθηκε για ακόμη μια φορά το μέγεθος της ψευδαίσθησης ότι τάχα τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα μπορεί κάπου και κάποτε να συμβιβαστούν με αυτά του κεφαλαίου, ότι υπάρχουν τάχα και φιλολαϊκές «συνταγές διαχείρισης» και «μείγματα», μέσα στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.
Το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ, όπως ακριβώς προειδοποιούσε το ΚΚΕ, που μόνο αυτό δεν δέχτηκε να μπει στο παζάρι που στήθηκε ήδη από το επόμενο πρωί, στη συνάντηση των κομμάτων, με θέμα το νέο, τρίτο μνημόνιο, που υπεγράφη λίγες μέρες μετά.
Τα σημάδια των αυταπατών, της μοιρολατρίας και της ηττοπάθειας που ακολούθησαν την προδιαγεγραμμένη «ηχηρή» ματαίωσή τους, ο χαμένος για την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος χρόνος, βαραίνουν έως και σήμερα, παρότι το ΚΚΕ μπήκε από την πρώτη στιγμή στη μάχη για να σπάσουν μια ώρα αρχύτερα, να οργανωθεί η πάλη ενάντια στη θύελλα των αντιλαϊκών μέτρων που συνεχίζεται, να μείνει ανοιχτός ο πραγματικά ελπιδοφόρος δρόμος της ρήξης με την εξουσία και την οικονομία του κεφαλαίου.
Ομως, η πείρα πρέπει να αξιοποιηθεί. Το ερώτημα είναι αν εργαζόμενοι και νέοι που ήλπιζαν και απογοητεύτηκαν θα δώσουν με την ψήφο τους άφεση αμαρτιών σε όλη αυτήν την πολιτική απάτη, υποκύπτοντας στα ψευτοδιλήμματα που διακινεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν θα στηρίξουν το κόμμα του Βαρουφάκη, που έχει μεγάλη ευθύνη στην προετοιμασία και την εκτέλεση αυτής της απάτης και έχει χρεωθεί με θετική ψήφο στις πρώτες ψηφοφορίες για το νέο μνημόνιο.
'Η αν θα επιλέξουν τη μόνη δύναμη που και τότε και τώρα στάθηκε απέναντί τους και τους είπε καθαρά και υπεύθυνα ότι: Δεν παντρεύονται τα συμφέροντα της λαϊκής πλειοψηφίας με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, τα κέρδη των τελευταίων προϋποθέτουν το τσάκισμα των πρώτων και αυτό είναι το περιεχόμενο των μνημονίων και της πολιτικής όλων των αστικών κυβερνήσεων, όπως και αν ονομάζονται.
Γι' αυτό, στις 7 Ιούλη όλοι αυτοί πρέπει να δώσουν δύναμη στο ΚΚΕ. Η ψήφος στο ΚΚΕ την Κυριακή 7 Ιούλη είναι η δύναμη που μπορεί να πάρει ο λαός, ώστε την επόμενη μέρα να έχει στη Βουλή πιο δυνατό το δικό του Κόμμα, που θα παλέψει για να υπάρξουν κατακτήσεις, θα βάλει φρένο στα νέα αντιλαϊκά μέτρα που περιλαμβάνονται στα προγράμματα και της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Ας θυμηθούμε λίγο πιο αναλυτικά και τι ακολούθησε το δημοψήφισμα στις 5 Ιούλη.