Λίγο μετά το χτύπημα στο διυλιστήριο της Αμπκάικ

«Φωτιά» στην ευρύτερη περιοχή του Περσικού Κόλπου, με φόντο τους αιματοβαμμένους στρατηγικούς δρόμους μεταφοράς Ενέργειας, ξαναβάζει η «περίεργη» επίθεση, που σημειώθηκε τα ξημερώματα του Σαββάτου, μέσω 10 τηλεκατευθυνόμενων αεροσκαφών κατά των δύο μεγαλύτερων διυλιστηρίων της πετρελαϊκής εταιρείας «Αramco» στις περιοχές Αμπκάικ και Χουραΐς της κεντροανατολικής Σαουδικής Αραβίας.

Την ευθύνη της επίθεσης ανέλαβε η οργάνωση «Ansar Allah» των Υεμενιτών αντικαθεστωτικών σιιτών ενόπλων Χούτι λέγοντας ότι κατάφερε να χτυπήσει τα μεγαλύτερα διυλιστήρια του κόσμου σε απόσταση 770 - 950 χλμ. από τις περιοχές που ελέγχουν στο βόρειο τμήμα της Υεμένης. Αυτό αμφισβητήθηκε από τις ΗΠΑ και τη Σαουδική Αραβία, χώρες που θεώρησαν υπεύθυνο το Ιράν, που είναι ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής τους στην περιοχή. Ωστόσο δεν παρουσίασαν κανένα στοιχείο ή απόδειξη, υποστηρίζοντας ότι θα το κάνουν «όταν ολοκληρωθούν οι έρευνες». Μάλιστα, την Κυριακή ο Αμερικανός Πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, εμφανίστηκε ιδιαίτερα ενοχλημένος δηλώνοντας «έτοιμος και οπλισμένος» απέναντι στην Τεχεράνη, υπονοώντας το ενδεχόμενο στρατιωτικών αντιποίνων. Χτες το απόγευμα ο Πρόεδρος Τραμπ δήλωσε πως... αφήνει τη Σαουδική Αραβία να επιβεβαιώσει την ανάμειξη του Ιράν στην υπόθεση, επιδιώκοντας (κατά ορισμένους αναλυτές) να μεταθέσει στο Ριάντ «περισσότερες ευθύνες στην επιβολή (πιθανών...) αντιποίνων».

Ο Σαουδάραβας συνταγματάρχης Τούρκι αλ Μάλκι (που είναι ο εκπρόσωπος της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας της Σαουδικής Αραβίας που επιτίθεται στην Υεμένη από την άνοιξη του 2014), επικαλούμενος τις «αρχικές ενδείξεις» από τις πρώτες έρευνες, επέρριψε την ευθύνη στο Ιράν λέγοντας πως χρησιμοποιήθηκαν «ιρανικά όπλα»... αλλά «όχι από την Υεμένη».

Νωρίτερα, κάποιες πληροφορίες ενέπλεξαν στην επίθεση και το Ιράκ καθώς ανέφεραν ότι τα τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη απογειώθηκαν από το έδαφός του. Η εκδοχή διαψεύστηκε από τις ΗΠΑ και από τον Ιρακινό πρωθυπουργό, Αντιλ Αμπντούλ Μάχντι, ο οποίος διαβεβαίωσε πως η Βαγδάτη θα δράσει «αποφασιστικά» εάν επιχειρήσει οποιοσδήποτε να χρησιμοποιήσει το ιρακινό έδαφος κατά άλλων χωρών.

Επιφυλακτικός ως προς την ταυτότητα των δραστών της επίθεσης εμφανίστηκε ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ στην Υεμένη, Μάρτιν Γκρίφιθς, που είπε στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών τη Δευτέρα ότι «δεν είναι εντελώς σαφές» ποιος ήταν πίσω από τις επιθέσεις στα διυλιστήρια της «Aramco» το Σάββατο.

Οι Ιρανοί πάντως αρνούνται οποιαδήποτε ανάμειξη, με τον υπουργό Εξωτερικών, Μ. Τζ. Ζαρίφ, να κατηγορεί τις ΗΠΑ για «μέγιστα ψέματα»...

Σε κάθε περίπτωση η επίθεση, που προκάλεσε εκτεταμένες εκρήξεις και πυρκαγιές, σταματώντας το 50% της ημερήσιας παραγωγής της Σαουδικής Αραβίας σε αργό πετρέλαιο (περίπου 5,7 εκατ. βαρέλια πετρελαίου τη μέρα), σημειώθηκε σε μία περίοδο κατά την οποία η Ουάσιγκτον εμφανιζόταν να αναπτύσσει παρασκηνιακά έντονη διπλωματική κινητικότητα με στόχο τη συνάντηση των Προέδρων ΗΠΑ και Ιράν στο περιθώριο της επικείμενης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Ας μην ξεχνάμε πως σε μία προσπάθεια αλλαγής τακτικής (όχι όμως και ουσίας....) απέναντι στο Ιράν, ο Πρόεδρος Τραμπ είχε την περασμένη βδομάδα αποπέμψει τον σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Τζον Μπόλτον γιατί υποτίθεται πως διαφωνούσε μαζί του «σε αρκετά θέματα» εξωτερικής πολιτικής και ιδιαίτερα με τους χειρισμούς ή τις προτάσεις του σε θέματα που αφορούσαν π.χ. τις σχέσεις με το Ιράν και τη Βενεζουέλα.

Επιπλέον, δεν θα πρέπει να παραβλέπει κανείς το γεγονός πως η περίεργη αυτή επίθεση σημειώνεται λίγες μέρες μετά την αντικατάσταση του Σαουδάραβα υπουργού Αμυνας Χαλίντ αλ Φάλιχ από τον πρίγκιπα Αμπντουλαζίζ μπιν Σαλμάν (ετεροθαλή αδελφό του πρίγκιπα διαδόχου Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν, που προωθεί τη σταδιακή «απεξάρτηση» από το πετρέλαιο και τις διαδικασίες για μετοχοποίηση μέρους της «Αramco» που θεωρείται το μεγαλύτερο ενεργειακό μονοπώλιο διεθνώς).

Στο φόντο αυτών των εξελίξεων Φρουροί της Ιρανικής Επανάστασης κατέλαβαν χτες ταχύπλοο σκάφος με 11μελές πλήρωμα που μετέφερε 250.000 λίτρα ιρανικού λαθραίου ντίζελ προς τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ανοιχτά των νότιων ιρανικών ακτών της επαρχίας Ορμοζγκάν. Το όνομα του σκάφους και η εθνικότητα του πληρώματος δεν έγιναν άμεσα γνωστά.

Οι εξελίξεις στον Περσικό προκάλεσαν αρχικά τη μεγαλύτερη αύξηση στην τιμή του αργού πετρελαίου από τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου το 1991 καθώς σε κάποια περίπτωση έφθασε το 20%. Ο ισχυρισμός των Σαουδαράβων είναι ότι η παραγωγή έχει πέσει στο 50%, κάτι που πυροδοτεί και την αύξηση στην τιμή του αργού πετρελαίου και όλης της «αλυσίδας» προϊόντων. Διάφοροι αναλυτές εκτιμούν ότι αν η μειωμένη κατά 50% παραγωγή σαουδαραβικού πετρελαίου (που ισοδυναμεί με το 5% της παγκόσμιας παραγωγής) διαρκέσει πάνω από ενάμιση μήνα τότε η τιμή του πετρελαίου Μπρεντ θα ανέβει πάνω από τα 75 δολάρια το βαρέλι.