Την εκδήλωση άνοιξαν δυο μαθητές Λυκείου, μέλη της ΚΝΕ, που περιέγραψαν την εμπειρία τους για το πώς πήραν την απόφαση να ενταχθούν στις γραμμές της. Η Χριστίνα Μανδηλαρά, από την Γκράβα, περιέγραψε πως από το οικογενειακό της περιβάλλον πρωτοέμαθε για την ΚΝΕ, πως πήγαινε πάντα στα Φεστιβάλ, γνώρισε τους ΚΝίτες στο σχολείο της και οργανώθηκε και η ίδια. Ο Λάμπρος Μαστρόκαλος, από τον Πειραιά, εξήγησε πως τα πρώτα του ερεθίσματα τα πήρε από το σχολείο και παρακινήθηκε να ψάξει μόνος του για να καταλάβει καλύτερα την κοινωνία που ζούμε, τον καπιταλισμό, έψαξε για τον Μαρξ και οδηγήθηκε στο ΚΚΕ και τις θέσεις του.

Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο Νίκος Αμπατιέλος, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, που ξεκίνησε την ομιλία του σημειώνοντας πως μας ενώνει ο θυμός για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, για την αδικία που γεννά αυτό το σύστημα, μας ενώνει όμως και το όνειρο να ζήσουμε σε έναν καλύτερο κόσμο. Αξιοποιώντας παραδείγματα μέσα από την καθημερινή ζωή των μαθητών, αλλά και λόγια του Αϊνστάιν και του Τσε Γκεβάρα, παρακίνησε τους νέους να σκεφτούν ότι αξίζει να κυνηγάς το αδύνατο και τόνισε μεταξύ άλλων:

Είμαστε η Νεολαία του ΚΚΕ: Μαθητές, φοιτητές, νέοι εργαζόμενοι, άνεργοι που εμπνέονται από τις δίκαιες και αληθινές θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος, από τα δίκαια και αληθινά ιδανικά μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Είμαστε περήφανοι που είμαστε η Νεολαία του ΚΚΕ, του Κόμματος που έχει διαγράψει μία συγκλονιστική πορεία 100 και πλέον χρόνων. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, το Κόμμα μας έχει χτίσει πολύ γερούς δεσμούς με την εργατική τάξη της χώρας μας, αφού πρωταγωνίστησε σε κάθε βελτίωση της ζωής της. Και σήμερα παραμένει το πιο φρέσκο κόμμα, στέκεται απέναντι στις σαπίλες των αστικών κομμάτων με τα σκάνδαλα, τις μίζες, το κυνήγι της καρέκλας και γι' αυτό εμπνέει χιλιάδες νέους.

Είμαστε Οργάνωση. Το να παλεύεις να αλλάξεις τον κόσμο δεν είναι "προσωπική υπόθεση". Χρειάζεται οργάνωση και σχέδιο για να κερδίσεις. Απαιτεί αποφασιστικότητα, γνώση και εμπειρία που τα κατακτάς μόνο μέσα από τον οργανωμένο αγώνα. Απέναντι σε έναν αντίπαλο οργανωμένο, που σχεδιάζει με λεπτομέρεια κάθε χτύπημα στον λαό, που διαθέτει άπειρα "τεχνάσματα" για να παραπλανεί, μόνο η οργανωμένη ζωή και πάλη μπορεί να νικήσει.

Στηριζόμαστε στη συλλογικότητα. Σίγουρα θα έχετε ακούσει μέλη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ να φωνάζουν ο ένας τον άλλο "σύντροφε". Αυτήν τη λέξη που σημαίνει πως μπορεί να γνωριζόμαστε χρόνια, μπορεί και καθόλου, μπορεί να ξέρω το όνομά σου, μπορεί και όχι... όμως σίγουρα ξέρω ότι νοιάζεσαι για μένα, ότι παλεύεις μαζί με μένα για τον ίδιο σκοπό. Ξέρω ότι μπορώ να σε εμπιστευτώ. Οτι θα με βοηθήσεις όταν δυσκολευτώ ή όταν κάνω λάθος. Και όλοι μαζί σαν μία γροθιά αποκτάμε μία δύναμη πολλαπλάσια που μπορεί να κάνει το αδύνατο δυνατό. (...)

Η συλλογικότητα της Οργάνωσης αγκαλιάζει κάθε μέλος της, ακόμα κι αυτόν που είναι μόνος του κάπου π.χ. σε ένα σχολείο. Γιατί πριν από αυτόν ήταν κι άλλοι που έδωσαν αντίστοιχες μάχες. Και άφησαν την εμπειρία τους. Μαζί μ' αυτόν στο διπλανό σχολείο θα υπάρχουν κι άλλα μέλη της ΚΝΕ που δίνουν τις ίδιες μάχες. Ετσι και ο ένας παίρνει δύναμη και τραβάει κι άλλους μαζί του (...).

Γιατί καθένας και καθεμία που επιλέγει να παλέψει οργανωμένα μέσα από την ΚΝΕ για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, είναι ένα ακόμη εμπόδιο για το σύστημα. Είναι ένας ακόμη νέος που... διαδίδει τις κομμουνιστικές ιδέες στις παρέες του, στους φίλους του, στους συμμαθητές του. Μπαίνει μπροστά σε κάθε αγώνα, δεν συμβιβάζεται με την αδικία, αλλά παλεύει για όλα όσα δικαιούται. Πίσω από κάθε μικρό ή μεγάλο αγώνα για το σχολείο, το πανεπιστήμιο, για δουλειά με δικαιώματα, ενάντια στον πόλεμο και τον φασισμό και τόσα άλλα κρύβεται ένας ή περισσότεροι κομμουνιστές.

Είναι ένας ακόμα νέος που μελετά, διαβάζει λογοτεχνία, ιστορία, φιλοσοφία. Μπορεί να κρίνει και να αξιολογήσει τον τεράστιο όγκο πληροφοριών που δίνονται εύκολα σήμερα. Να ξεχωρίσει τα fake news, να μην πέσει σε καλοστημένες παγίδες.

Είναι ένας ακόμη νέος που αγαπά την τέχνη, τη μουσική, τις ταινίες που ανοίγουν το μυαλό του, καλλιεργούν ιδανικά και αξίες, διαμορφώνουν πρότυπα.

Είναι ένας ακόμη νέος που δίνει το χέρι του σε όποιον το έχει ανάγκη, στους λαούς που δοκιμάζονται από τους πολέμους, στον συμμαθητή του ή τον γείτονα που δεν τα βγάζει πέρα.

Είναι ένας ακόμη νέος που αρνείται να ναρκώσει τη ζωή και το μυαλό του.

Και αντίθετα, δεν σταματάει να αθλείται, να παίζει μπάλα, να πηγαίνει εκδρομές, να βλέπει αγώνες, να έχει διάφορα χόμπι με τους φίλους του.

Είναι ένας ακόμη νέος που μπορεί πραγματικά να τους αμφισβητήσει και να τους γκρεμίσει!».

Μετά την ομιλία ακολούθησε ένα σύντομο βίντεο για την ΚΝΕ και τον χαρακτήρα της, ενώ στους συμμετέχοντες μοιράστηκε μια σακούλα με αναμνηστικά: Μια αφίσα του Τσε Γκεβάρα φτιαγμένη ειδικά για την εκδήλωση, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο, οι εκδόσεις του ΚΣ της ΚΝΕ για το σχολείο που έχουμε ανάγκη σήμερα και για την πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, καθώς και ένα αυτοκόλλητο ενάντια στις βάσεις και το ΝΑΤΟ.

Η βραδιά έκλεισε με τους μαθητές να συζητούν σε «πηγαδάκια», με αναψυκτικά, σνακς και μουσική.

Τι γίνεται όταν το σπίτι σου, οι αγαπημένοι σου, οι φίλοι σου, ο κόσμος όπως τον ήξερες έχουν χαθεί; Δύο παιδιά συναντιούνται τη στιγμή που όλος ο κόσμος τους κατέρρευσε. Ξεκινούν από το μηδέν. Παρόλο που φοβούνται, παρόλο που συνέχεια κοιτάνε προς τα πίσω, προς τα εκεί που ήταν κάποτε η πατρίδα τους, αποφασίζουν να προχωρήσουν. Γιατί ο μόνος τρόπος να επιβιώσουν είναι να πάρουν το μέλλον στα χέρια τους.

Οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην Αττική καλούν την Κυριακή 10 Νοέμβρη, στις 15.00, μαθητές Δημοτικού και Γυμνασίου να παρακολουθήσουν τη θεατρική παράσταση. Για δηλώσεις συμμετοχής μπορεί κανείς να απευθυνθεί έγκαιρα - οι θέσεις είναι περιορισμένες - στις κατά τόπους Οργανώσεις, καθώς και στο τηλέφωνο 6973806982. Ειδική ομαδική τιμή εισιτηρίου: 7 ευρώ.

Συντελεστές: Κείμενο: Μαρία Παπαγιάννη. Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος. Σκηνοθεσία: Σπύρος Χατζηαγγελάκης. Επιμέλεια κίνησης: Σεσίλ Μικρούτσικου. Παίζουν: Παναγιώτης Γαβρέλας, Βαλέρια Δημητριάδου, Χρύσα Κοτταράκου, Μαρία - Ελισάβετ Κοττίνη, Παύλος Παυλίδης, Νατάσα Ρουστάνη, Νικόλας Παπαδομιχελάκης.