Τις σωρευτικές και σαρωτικές επιπτώσεις που θα έχουν σε βάρος των εργαζομένων και συνολικά των λαϊκών στρωμάτων οι διατάξεις και αυτού του νομοσχεδίου ανέδειξε ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος, Νίκος Καραθανασόπουλος, στην τοποθέτησή του.

Οπως επισήμανε, αφού ο λαός πλήρωσε την καπιταλιστική κρίση, τώρα καλείται να πληρώσει και την ανάπτυξη για λογαριασμό του κεφαλαίου, με το νομοσχέδιο να είναι προσαρμοσμένο στις προϋποθέσεις που απαιτούνται γι' αυτή σε συνθήκες υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων αλλά και όξυνσης των ανταγωνισμών.

«Το πακέτο είναι δεδομένο», τόνισε, «γιατί το επιβάλλουν οι οικονομικοί νόμοι του καπιταλιστικού συστήματος, η σιδερένια φτέρνα δηλαδή του καπιταλισμού», σημειώνοντας πως πρώτη προϋπόθεση είναι η επίθεση στους εργαζόμενους, για την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης ώστε να γίνει ακόμα πιο φτηνή, «αναλώσιμη» η εργατική δύναμη, χωρίς εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Ακολουθούν «η δημιουργία νέων τομέων δράσης για το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο», «κίνητρα και προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο», υποταγή της επιστήμης, της τεχνολογίας στις επιδιώξεις των επιχειρηματικών ομίλων, η προσαρμογή του αστικού κράτους, κεντρικών και περιφερειακών υπηρεσιών του, στις νέες ανάγκες του κεφαλαίου.

Τόνισε ότι το νομοσχέδιο, παρά τις επιμέρους διαφορές, είναι «κορυφαία πράξη συνέχειας της πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ» από τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, γιατί αυτό το «πακέτο» είναι ο οδηγός για όλες τις μέχρι τώρα αστικές κυβερνήσεις, το οποίο προσαρμόζουν κάθε φορά στις ανάγκες του κεφαλαίου στη δεδομένη φάση. Και ακριβώς, όπως επισήμανε, οι λεκτικοί διαξιφισμοί, στη βάση των επιμέρους διαφορών, που είναι φυσικό να υπάρχουν, γίνονται για «να συγκαλύψουν και να συσκοτίσουν τη συνέχιση της πολιτικής και τη συμφωνία ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ, στη ΝΔ, στο ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, των στρατηγικών επιλογών που εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου». Αλλωστε, σημείωσε, «ήταν αποκαλυπτική ως προς αυτό η τοποθέτηση του βουλευτή και πρώην υπουργού και αντιπροέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Δραγασάκη ότι η βάση αυτού του νομοσχεδίου είναι το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο και πολιτική της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ».

Παρουσιάζοντας επιγραμματικά ορισμένες από τις διατάξεις του νομοσχεδίου, ο Ν. Καραθανασόπουλος ανέφερε πως διευκολύνονται περαιτέρω οι Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα, ενώ δίνεται το τεράστιο δώρο του διπλασιασμού του συντελεστή δόμησης και στις μικρότερης σημασίας επενδύσεις, επιτρέπεται στην Αττική η επιχειρηματική δραστηριότητα μεσαίας όχλησης, που θα επιβαρύνει παραπέρα τη ζωή των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων.

Σημείωσε ακόμη πως με το νομοσχέδιο επιταχύνεται η διαδικασία αδειοδότησης για τις επιχειρήσεις, αίροντας όποιο εμπόδιο (χωροταξικό, αρχαιολογικοί χώροι, περιβάλλον) υπήρχε, ενώ τον έλεγχό τους τον αναλαμβάνουν ιδιωτικές εταιρείες, δηλαδή «Γιάννης κερνά Γιάννης πίνει», ξηλώνεται η κυριακάτικη αργία και στα Κέντρα Διανομής, περιορίζονται τα κονδύλια του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων - που αντί ετήσιο θα έχει 5ετές πλάνο, πλήρως υποταγμένο στις αναπτυξιακές ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων νομοσχέδιο που δεν πρόλαβε να καταθέσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - για αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά και αντιπυρικά έργα, ενώ νομιμοποιείται ο ηλεκτρονικός τζόγος.

Στάθηκε ακόμη στο γεγονός ότι το νομοσχέδιο διευκολύνει περαιτέρω τις ιδιωτικοποιήσεις, τόσο ώστε να απαιτείται πλέον μια απλή πλειοψηφία, αντί αυξημένη, για να αποφασίσουν τα Δημοτικά Συμβούλια την εκχώρηση στους ιδιώτες μιας σειράς αρμοδιοτήτων, από την αποκομιδή απορριμμάτων έως τον ηλεκτροφωτισμό, όπου δηλαδή υπάρχουν ανταποδοτικά τέλη, για εξασφαλισμένη χρηματοδότηση των ομίλων.

Πρόσθεσε ακόμη πως προβλέπεται η διευκόλυνση για τη χωροθέτηση και εγκατάσταση κεραιών κινητής τηλεφωνίας, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία, εξαιρείται η ονομαστικοποίηση των μετοχών των εταιρειών που ελέγχουν τα ΜΜΕ και καταργείται η υποχρέωσή τους να υποβάλλουν «πόθεν έσχες», η οποία ισχύει ωστόσο για τους δημοσιογράφους, δηλαδή τους εργαζόμενους. Το νομοσχέδιο προωθεί παραπέρα την «αξιολόγηση» ερευνητικών κέντρων από οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο, δηλαδή και από ιδιωτική εταιρεία, ώστε να λειτουργούν με κριτήριο τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, απελευθερώνει παραπέρα τις μεταπτυχιακές σπουδές γενικεύοντας την επιβολή διδάκτρων στο σύνολο των μεταπτυχιακών.

Ενώ «εμβληματικές», όπως είπε, είναι οι διατάξεις για το τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων, με το συντριπτικό χτύπημα των κλαδικών ΣΣΕ, τον πλήρη έλεγχο των συνδικάτων από την εργοδοσία, το παραπέρα χτύπημα στο δικαίωμα στην απεργία κ.ά.

Κλείνοντας, ο Ν. Καραθανασόπουλος τόνισε ότι μονόδρομος για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της είναι η σύγκρουση με αυτήν την πολιτική και για να αποτραπούν τα χειρότερα, για την ανάκτηση των απωλειών, αλλά και την προετοιμασία για την τελική αναμέτρηση, τονίζοντας ότι υπάρχει διέξοδος για το λαό, κι αυτή είναι η πρόταση του ΚΚΕ.

Η κυβέρνηση της ΝΔ «καταργεί και το τελευταίο "φύλλο συκής" που είχε απομείνει στο εργατικό δίκαιο», ανέφερε στην παρέμβασή του ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρήστος Κατσώτης, τονίζοντας ότι με το πολυνομοσχέδιό της, πιάνοντας τη σκυτάλη από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται να αποτελειώσει την πιο σημαντική κατάκτηση της εργατικής τάξης, «τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, που στηρίζονται στην προσπάθεια οργάνωσης και συγκέντρωσης των εργαζομένων ανά κλάδο και τη διεκδίκηση καλύτερων όρων αμοιβής και εργασίας», υλοποιώντας έτσι τις δεσμεύσεις της απέναντι στον ΣΕΒ και συνολικά τους εκπροσώπους των επιχειρηματιών για συνολική μείωση του μέσου όρου των μισθών «στο κατώτατο επίπεδο των 650 ευρώ».

«Αλλά κι αν γίνει κατορθωτό - σημείωσε - να υπάρξει Συλλογική Σύμβαση, με το νομοσχέδιο θεσπίζετε εξαιρέσεις από την εφαρμογή τους σε επιχειρήσεις με οικονομικά προβλήματα», διερωτώμενος χαρακτηριστικά: «Αλήθεια, υπάρχει κάποια επιχείρηση που δεν προβάλλει οικονομικές δυσκολίες;».

Από πάνω, όπως τόνισε, η κυβέρνηση, εντείνοντας τον διωγμό σε βάρος των οργανώσεων των εργαζομένων, ενισχύει το εργαλείο των εργοδοτών, τις «ενώσεις προσώπων» που συγκροτούνται κύρια από την εργοδοσία, ενώ με το ηλεκτρονικό μητρώο των συνδικαλιστικών οργανώσεων που προβλέπει το πολυνομοσχέδιο, «θα είναι πια η λίστα στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων, ώστε να απαλλάσσονται έγκαιρα από τους ανεπιθύμητους, από όσους δεν υποτάσσονται στα θέλω του εργοδότη και την αυθαιρεσία του».

«Επικαλείστε τη δημοκρατία ενώ δίνετε όπλα για να ενισχύεται η τρομοκρατία. Με τους δικούς σας νόμους θέλετε οι όποιες ελάχιστες ελευθερίες να σταματούν στις εισόδους των επιχειρήσεων, των εργοστασίων», ανέφερε, προσθέτοντας πως «γι' αυτό στηρίζετε τις δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, τις δυνάμεις της συναίνεσης στην αντεργατική πολιτική. Γι' αυτό στηρίζετε τις νοθείες, τις ατιμίες των ηγετικών σας δυνάμεων στο εργατικό κίνημα», στη ΓΣΕΕ.

Επισήμανε ότι ενώ η κυβέρνηση δημιουργεί όρους ασφυκτικού ελέγχου των σωματείων, «έρχεστε να θέσετε απαγορευτικούς όρους στο δικαίωμα της απεργίας με την καθολική ηλεκτρονική ψηφοφορία για αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων και ιδιαίτερα για απόφαση απεργίας, συνεχίζοντας την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ, που νομοθέτησε το 50% + 1 και το "lockout" των εργοδοτών. Θέλετε να τσακίσετε παραπέρα τη ζωντανή συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων στις Γενικές Συνελεύσεις και σε κάθε μαζική διαδικασία. Θέλετε να επιβάλετε την εργασιακή ειρήνη με το "πιστόλι στον κρόταφο"».

Ακόμα, ανέφερε ότι στο πολυνομοσχέδιο προβλέπεται η παραπέρα ισχυροποίηση των εργοδοτικών οργανώσεων «ακυρώνοντας τη δυνατότητα προσφυγής των εργαζομένων στον ΟΜΕΔ», ενώ για την υπογραφή και επέκταση των ΣΣΕ, σημείωσε ότι στις ρυθμίσεις της κυβέρνησης προβλέπεται ως προϋπόθεση η «τεκμηρίωση των επιπτώσεων στην ανταγωνιστικότητα», που είναι ουσιαστικά «όχημα για να μην επεκταθεί καμία ΣΣΕ». «Με άλλα λόγια», σημείωσε ο βουλευτής του ΚΚΕ, «με αυτές τις ρυθμίσεις δεν μπορεί να υπάρξει καμία ΣΣΕ».

Κλείνοντας τόνισε πως το εργατικό κίνημα δεν μένει με τα χέρια σταυρωμένα και κάλεσε σε μαζική συμμετοχή στο σημερινό συλλαλητήριο.

«Η κυβέρνηση έρχεται να υλοποιήσει τις διακηρυγμένες απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων επιβεβαιώνοντας πως η ανάπτυξη για όλους που τάζει αφορά μόνο αυτούς και όχι τους εργαζόμενους - παραγωγούς του κοινωνικού πλούτου», τόνισε στην παρέμβασή του ο Γ. Λαμπρούλης, σημειώνοντας πως προϋπόθεση για την καπιταλιστική ανάπτυξη, που υπηρετούν με ζήλο τόσο η σημερινή όσο και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι «η ακόμα μεγαλύτερη συμπίεση σε μισθούς και δικαιώματα, η διάλυση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος που παλεύει πραγματικά για τα συμφέροντα των εργαζομένων».

Οπως σημείωσε, «με τη νομοθέτηση του νέου αντιλαϊκού οδοστρωτήρα η κυβέρνηση στοχεύει να σαρώσει ό,τι απέμεινε σε μισθούς και δικαιώματα» και μάλιστα «με απύθμενο θράσος επιχειρεί να κάνει το μαύρο άσπρο και να εμφανίσει ως φιλεργατικό ένα νομοσχέδιο που επιφέρει συντριπτικό χτύπημα στις Συλλογικές Συμβάσεις και ειδικά στις κλαδικές, βάζοντας σε μόνιμη πρέσα τους μισθούς, θέτοντας υπό ασφυκτικό κρατικό έλεγχο τη λειτουργία των συνδικάτων».

Ολα αυτά, επισήμανε, την ίδια στιγμή που τα δίνει όλα στο μεγάλο κεφάλαιο, και γι' αυτόν το λόγο, όπως είπε, «"στάζανε μέλι" οι εκπρόσωποι των εργοδοτών στην Επιτροπή καλωσορίζοντας ως θετικές τις παρεμβάσεις του νομοσχεδίου της κυβέρνησης (...) αποδεικνύοντας πως κοινός στόχος κυβέρνησης - εργοδοτών είναι η ακόμα μεγαλύτερη συμπίεση μισθών».

Χαρακτηριστικό για τη συνέχιση της ενιαίας αντεργατικής επίθεσης, υπογράμμισε, «είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση για να στηρίξει τις νέες διατάξεις επικαλείται τα αντίστοιχα αντιδραστικά μέτρα που έχουν προχωρήσει στις χώρες της ΕΕ ήδη απ' το 1990 και την επιτροπή ειδικών εμπειρογνωμόνων που έστησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, στο πόρισμα της οποίας περιέχονται συστάσεις για μια σειρά από ρήτρες εξαιρέσεων στην εφαρμογή των κλαδικών Συμβάσεων».

Αναφερόμενος στην επιχειρούμενη παρέμβαση στη λειτουργία των συνδικάτων, τόνισε πως «στόχος είναι να επιβληθεί στα συνδικάτα, στο κίνημα, στους εργαζόμενους, κάτω απ' τον ασφυκτικό έλεγχο κράτους και εργοδοσίας, η σιγή νεκροταφείου ώστε να μην αντιδρούν οργανώνοντας την πάλη τους, τις διεκδικήσεις τους μέσα απ' τις συλλογικές διαδικασίες των συνδικάτων τους».

Καταλήγοντας ο Γ. Λαμπρούλης σημείωσε ότι «απέναντι στο κατάπτυστο κυβερνητικό νομοσχέδιο μία επιβάλλεται να είναι η απάντηση των εργαζομένων. Με μεγαλύτερη μαχητικότητα, δύναμη, αποφασιστικότητα να συνεχίσουν τη δράση τους όχι μόνο ενάντια στο πολυνομοσχέδιο αλλά συνολικά στην αντεργατική πολιτική κυβέρνησης και εργοδοτών ξεπερνώντας και παραμερίζοντας τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες (...) Μονόδρομος είναι η ενδυνάμωση του μαζικού ταξικού ρεύματος αντίστασης, η ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας απέναντι στην επίθεση κυβέρνησης και επιχειρηματικών ομίλων, διεκδικώντας σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής και ζωή με δικαιώματα».