Η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Χωρίς ίχνος αιδούς και ευθιξίας η κυβέρνηση, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΑ και τα διορισμένα θεσμικά τους όργανα (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο) γνωμοδότησαν υπέρ της απόσπασης των αρχαιοτήτων από τον Σταθμό Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη, αφανίζοντας τη διαχρονικότητα μιας πόλης και την ιστορική της μνήμη, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις προτεραιότητες και τους στόχους της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Σε μια συνεδρίαση - παρωδία, με προειλημμένες αποφάσεις, έντονες αντιπαραθέσεις και αντεγκλήσεις σχετικά με την εγκυρότητα της μελέτης του 2017 για τη διατήρηση των αρχαιοτήτων κατά χώραν (δεν είχαν σφραγιστεί τα σχέδια!!) με αλληλο-επίρριψη ευθυνών στην προηγούμενη διοίκηση του ΚΑΣ και της "Αττικό Μετρό" και προκλητική συμπεριφορά έναντι εκείνων που εισηγήθηκαν αρνητικά και διαφώνησαν με τη λύση της απόσπασης των αρχαιοτήτων (ΕΦΑΠΟΘ, ΔΒΜΑ, ΔΑΑΜ ΓΔΑΠΚ), η πλειοψηφία του ΚΑΣ παρέδωσε "γη και ύδωρ" στους επενδυτές.

Η "πραξικοπηματική" γνωμοδότηση της πλειοψηφίας του ΚΑΣ (μειοψήφησαν δύο μέλη: Η γενική διευθύντρια Αρχαιοτήτων Πολυξένη Αδάμ - Βελένη και ο Βλάσης Κουμούσης, καθηγητής Δομοστατικής στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου) σηματοδοτεί την αρχή του τέλους του σημαίνοντος ρόλου της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, για την προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Η απαξίωση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και του έργου της συντελέστηκε και εκ των έσω, από τους ίδιους τους υπηρεσιακούς της παράγοντες. Το αποτέλεσμα; Προκλητικό, απροκάλυπτο και ανεπανόρθωτα καταστροφικό. Απέναντι στη σπουδαιότητα των αρχαιοτήτων και τη θύελλα αντιδράσεων για τη μη απόσπασή τους δεν κράτησαν ούτε τα προσχήματα. Η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς θυσιάστηκε στις ορέξεις των εργολάβων, τεχνοκρατών, επιχειρηματικών ομίλων.

Στη διάρκεια της συνεδρίασης, η "Αττικό Μετρό" τοποθετήθηκε επί 5 ώρες περίπου, παρουσιάζοντας την πρότασή της. Την Υπηρεσία και τους ανασκαφείς τούς κάλεσαν μόλις τα ξημερώματα (!) και τους δόθηκε ελάχιστος χρόνος ώστε να εκθέσουν την άποψή τους και να ζητήσουν τη διατήρηση των αρχαιοτήτων in situ, δηλαδή τον προϊστάμενο της ΕΦΑΠΟΘ, Γιώργο Σκιαδαρέση και την αρχαιολόγο - ανασκαφέα Κρινιώ Κωνσταντινίδου!!

Συνάδελφοι,

Το προηγούμενο διάστημα ψηφίστηκε από την κυβέρνηση το "αναπτυξιακό" νομοσχέδιο, με το οποίο νομοθετήθηκε η άρση με κάθε τίμημα των αρχαιολογικών "εμποδίων" προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των επιχειρηματικών ομίλων.

Καμία υποχώρηση!

Η ΔΑΣ-ΥΠΠΟΑ καλεί όλους τους εργαζόμενους να παλέψουμε κόντρα στους αναπτυξιακούς σχεδιασμούς κυβέρνησης και επιχειρηματικών ομίλων, κόντρα σε όσα μας επιφυλάσσουν οι αστικές κυβερνήσεις για να υπηρετηθούν οι στόχοι των καπιταλιστών».

Ο Μ. Θεοδωράκης συγχαίρει την Τ. Παπαστεφάνου μετά την ηχογράφηση της «Ρωμιοσύνης» από τη Χορωδία Τρικάλων

Η Τ. Παπαστεφάνου γεννήθηκε στον Βόλο και πήρε τα πρώτα μαθήματα πιάνου από το Ωδείο του Βόλου. Από μικρή φαινόταν η ιδιαίτερη έφεσή της. «Στο σπίτι μας υπήρχε ένα όμορφο μαύρο πιάνο, δώρο στη μητέρα μου στο γάμο της. Ηταν ένας από τους φίλους μου στα παιδικά μου παιχνίδια. Οταν η μητέρα μου με συνόδευε για πρώτη φορά στο Ωδείο του Βόλου, ήταν σαν να συνέχιζα μια από τις όμορφες δικές μου φανταστικές ιστορίες».

Συνέχισε τις μουσικές σπουδές της στην Αθήνα, όπου πήρε δίπλωμα πιάνου και ανώτερων θεωρητικών από το Ωδείο του Μανώλη Καλομοίρη. Το '52 ο Καλομοίρης τής εμπιστεύεται τη διεύθυνση και την αναδιοργάνωση του παραρτήματος του Εθνικού Ωδείου Τρικάλων. Εκεί γνωρίζει και τον ΕΑΜίτη δικηγόρο Λεωνίδα Παπαστεφάνου, που θα γίνει το στήριγμά της, ο σύντροφός της στη ζωή μέχρι το θάνατό του, και πατέρας της κόρης τους, της πιανίστας Αλεξάνδρας Παπαστεφάνου.

Εχοντας ιδιαίτερη αγάπη στο χορωδιακό τραγούδι, δημιουργεί παιδικές και μεικτές χορωδίες. Ετσι γεννιέται η Χορωδία Τρικάλων. «Στη μελαγχολική ατμόσφαιρα της δεκαετίας του '50 στις θεσσαλικές πόλεις, για άτομα της δικής μου ευαισθησίας, υπήρχαν δύο επιλογές. 'Η θα βούλιαζες μέσα στην κατάθλιψη και στην αδράνεια, ή θα οπλιζόσουνα με δύναμη για κάτι δημιουργικό. Διαλέγοντας τη δεύτερη επιλογή, δημιουργήθηκε με πολλή προσπάθεια το θαύμα της Χορωδίας Τρικάλων».

Η Τ. Παπαστεφάνου στην Αίθουσα Συνεδρίων της ΚΕ στον Περισσό

Το '66 εγκαθίσταται στην Αθήνα, όπου την βρίσκει η δικτατορία και σιωπά επτά ολόκληρα χρόνια. Αυτήν την περίοδο αρχίζει να μελοποιεί έργα μεγάλων μας ποιητών, τα οποία ηχογραφεί στη μεταπολίτευση.

Με την ίδια υπευθυνότητα και την ίδια θέρμη, συνέχισε για δεκαετίες να διδάσκει και να διευθύνει χορωδιακά σύνολα. Ενα από αυτά ήταν και η Χορωδία του Ψυχαγωγικού Ομίλου Σιδηροδρομικών, η οποία το Μάη του 2011 διοργάνωσε μια τιμητική συναυλία για την μαέστρο στην Αίθουσα Συνεδρίων της ΚΕ στον Περισσό, όπου παρευρέθηκε και η ίδια.

Η Τ. Παπαστεφάνου υπήρξε και πρόεδρος του Προοδευτικού Συλλόγου Γυναικών Βορείων Προαστίων. «Η οικογένεια μου είναι η ΟΓΕ», είχε αναφέρει σε εκδήλωση προς τιμήν της.

Με ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αποχαιρέτησε την σπουδαία μαέστρο, εκφράζοντας τα συλλυπητήριά του στους οικείους της.

«Μια μεγάλη απώλεια για το χώρο της μουσικής η αναχώρηση της Τερψιχόρης Παπαστεφάνου για το τελευταίο ταξίδι. Η μουσική έχασε μια μεγάλη δημιουργό που σφράγισε μια ολόκληρη εποχή.

Μπολιασμένη με τις ΕΑΜικές αγωνιστικές παραδόσεις ρίχτηκε "να πολεμήσει τα σκοτάδια με όπλο το όνειρο και την ελπίδα" και στις αρχές της δεκαετίας του '50, τη μετεμφυλιακή περίοδο που όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα, ίδρυσε την περίφημη Χορωδία Τρικάλων, η οποία αποτελεί κορυφαίο "σταθμό", μέγιστο σημείο αναφοράς στην ιστορία της χορωδιακής τέχνης στην Ελλάδα, υπόδειγμα όσον αφορά τη λειτουργία, το σκοπό και το έργο μιας χορωδίας, με ένα ρεπερτόριο που βασιζόταν κυρίως στο έργο συνθετών όπως ο Μίκης Θεοδωράκης.

Επίσης άφησε και ένα σημαντικό μουσικό έργο, συνθέτοντας μουσική που έντυσε στίχους ποιητών, όπως ο Γιάννης Ρίτσος ("Πόλεμος και Ειρήνη"), ο Νικηφόρος Βρεττάκος ("Πρελούδια"), ο Γιώργος Σεφέρης ("Ασμα ασμάτων" - μεταγραφή), ο Πάνος Παναγιωτούνης ("Ελεύθεροι πολιορκημένοι"), η Ελλη Παπαδημητρίου ("Αδούλωτη"). Μεγάλη ήταν και η προσφορά της στη διδασκαλία της μουσικής.

Θα μείνει πάντα ζωντανή στη θύμησή μας η ίδια και το έργο της.

Το ΚΚΕ την αποχαιρετά και εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους της».

Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας με ανακοίνωσή της αποχαιρετά την «συναγωνίστρια Τερψιχόρη Παπαστεφάνου, την μεγάλη δημιουργό και "πρώτη κυρία" της χορωδιακής μουσικής στην Ελλάδα». Προσθέτει ότι «σημαντική ήταν και η δράση της μέσα από τις γραμμές του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος, μέσα από τις γραμμές της ΟΓΕ, ενώ διατέλεσε μεταξύ άλλων και πρόεδρος του Προοδευτικού Συλλόγου Γυναικών Βορείων Προαστίων της ΟΓΕ».

Με τη συνοδεία μουσικών οργάνων και με παραφρασμένους στίχους από γιορτινά τραγούδια και κάλαντα, οι καλλιτέχνες απευθύνθηκαν στο κοινό, τον φυσικό αποδέκτη της καλλιτεχνικής τους δημιουργίας. Οπως σημείωναν χαρακτηριστικά ανάμεσα σε άλλα στην ανακοίνωση που μοίραζαν στους περαστικούς:

«Μετά από χρόνια συνεχιζόμενου αγώνα για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης στα μεγάλα θέατρα της Αθήνας, πήραμε την απόφαση, για μια ακόμα φορά, να απευθυνθούμε σε εσάς, το κοινό, γιατί ξέρουμε ότι στον αγώνα που έχουμε αποφασίσει να δώσουμε μπορείτε να παίξετε έναν σπουδαίο ρόλο.

Σ' αυτή μας τη μάχη έχουμε απέναντί μας όχι μόνο τους θεατρικούς επιχειρηματίες αλλά την ίδια την κυβέρνηση και την πολιτική της. Είναι χαρακτηριστικό ότι το επιχείρημα που χρησιμοποιούν οι θεατρικοί επιχειρηματίες είναι ότι "η επιχείρησή μας στηρίζει, σέβεται και εφαρμόζει απαρέγκλιτα τη νομοθεσία σε σχέση με τους εργαζόμενους σε αυτήν"! Νόμιμο λοιπόν είναι για την εργοδοσία το ότι γενικεύεται το καθεστώς ωρομισθίας, οι απλήρωτες πρόβες, η απουσία ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, τα ατομικά συμφωνητικά που δεν εξασφαλίζουν ούτε το ελάχιστο σε ό,τι αφορά τη διάρκεια της εργασίας μας και τους όρους αυτής».