Το νομοσχέδιο - έκτρωμα για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, που αποτελεί διακαή πόθο του κεφαλαίου, συζητήθηκε χτες στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.

Επιχειρώντας να καλλιεργήσει λογικές «κοινωνικού αυτοματισμού», για να αποδεχθεί ο λαός να μπει στο «γύψο» το δικαίωμα στη διαμαρτυρία, ο πρωθυπουργός τόνισε στην εισήγησή του πως «πρέπει να μπολιάσουμε την κοινωνία με το βασικό μήνυμα ότι δεν μπορεί να κλείνει ο δρόμος με 50 άτομα». Επιχειρώντας δε να εμφανιστεί ως ...«εκφραστής» της κοινωνίας, ισχυρίστηκε ότι «η κοινωνία στηρίζει αυτές τις πολιτικές, και για αυτό το νομοσχέδιο αφορά στο σεβασμό στο δημόσιο χώρο». Πηγαίνοντας την πρόκληση ένα βήμα παραπέρα έφτασε να ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση νοιάζεται για την... επιτυχία των συγκεντρώσεων κατά της πολιτικής της και διερωτήθηκε αν είναι «η ταλαιπωρία ή η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης ο στόχος των διοργανωτών μιας διαμαρτυρίας».

Προηγουμένως, δίνοντας ένα περίγραμμα των αντιδραστικών διατάξεων, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μ. Χρυσοχοΐδης, ανέφερε σε συνέντευξή του («Πρώτο Θέμα») ότι «κάθε πορεία, συγκέντρωση ή διαδήλωση θα πρέπει να είναι προγραμματισμένη. Ετσι ώστε η αστυνομία να είναι ενημερωμένη». Επίσης, θα προβλέπεται κανονικό φακέλωμα, καθώς η προαναγγελία για τη διαδήλωση «θα φέρει το όνομα του οργανωτή. Κάποιου υπευθύνου». Το νομοσχέδιο θα περιλαμβάνει περιορισμό του δικαιώματος του συνέρχεσθαι, καθώς, αναλόγως με τον όγκο της διαδήλωσης, «είτε οι διαδηλωτές θα πορεύονται πάνω στο πεζοδρόμιο είτε σε μια λωρίδα του δρόμου. Είτε σε περιπτώσεις μαζικών διαδηλώσεων, όπως του Πολυτεχνείου, θα πορεύονται σε όλο το μήκος και το πλάτος του δρόμου ή της λεωφόρου». Παράλληλα, σύμφωνα με τον Μ. Χρυσοχοΐδη, «με αυτόν τον νόμο θα ορίζεται ένας αστυνομικός ως διαμεσολαβητής ανάμεσα στην αστυνομία και τους οργανωτές».

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με όσα διαρρέονταν ξανά χτες, το νομοσχέδιο θα έχει ως βάση το αντίστοιχο κείμενο σχεδίου νόμου που είχαν καταρτίσει το 2012 καθηγητές Συνταγματικού και Διεθνούς Δικαίου (Αλιβιζάτος, Μανιτάκης, Κτιστάκις), έπειτα από αίτημα του τότε δημάρχου της Αθήνας, Γιώργου Καμίνη, αλλά και τις αντίστοιχες πρωτοβουλίες που έχουν πάρει και άλλες κυβερνήσεις διαδοχικά, δείχνοντας και το πόσο διακαής είναι ο πόθος του κεφαλαίου να μπουν στο «γύψο» οι διαδηλώσεις.

Σύμφωνα με όσα διαρρέονται από την κυβέρνηση, θα καθορίζονται συγκεκριμένα ποσοτικά μεγέθη για τους χώρους που θα καταλαμβάνουν οι διαδηλωτές, καθ' όλη τη διάρκεια της διαδήλωσης θα παρίσταται εισαγγελέας, ο οποίος θα έχει τη δυνατότητα να υποδεικνύει εναλλακτικές διαδρομές σε περίπτωση που οι διαδηλωτές δεν υπακούσουν στις οδηγίες του επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, αλλά κυρίως θα είναι αυτός που θα κρίνει τα αριθμητικά δεδομένα - ακόμη κι αν υπάρχει διαφορετική εκτίμηση της αστυνομίας - προκειμένου οι διαδηλωτές να καταλαμβάνουν το τμήμα του δρόμου που τους αναλογεί. Το νομοσχέδιο θα ορίζει, επίσης, ότι οι διοργανωτές μιας διαδήλωσης θα πρέπει να υποδεικνύουν εκ των προτέρων στην ΕΛ.ΑΣ. τη διαδρομή που θα ακολουθήσουν.

Στο ίδιο νομοσχέδιο, με πρόσχημα και εδώ την «ταλαιπωρία του κόσμου», η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει και τη νέα άθλια ρύθμιση για τον περιορισμό των απεργιών στα μέσα μεταφοράς, με την εισαγωγή «προσωπικού ασφαλείας» και μπούσουλα αντίστοιχη διάταξη που έχει νομοθετηθεί για τον ΟΣΕ.

Κατά τ' άλλα στο χτεσινό υπουργικό συμβούλιο συζητήθηκαν ακόμη οι τελευταίες εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο (βλέπε σχετικά και σελ. 5), οι εξελίξεις στην οικονομία, ενώ παρουσιάστηκαν και τα νομοσχέδια για τη χορήγηση του επιδόματος γέννησης, για την επιτάχυνση της αδειοδότησης των υδατοδρομίων και για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς. Ακόμη, συζητήθηκαν το εγχειρίδιο «καλής νομοθέτησης», το «Εθνικό Σχέδιο Μεταρρυθμίσεων» για το 2020, η πορεία υλοποίησης του ΕΣΠΑ και η σύσταση Διυπουργικής Επιτροπής για την υποτιθέμενη «δίκαιη αναπτυξιακή μετάβαση» της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και του δήμου Μεγαλόπολης στη «μεταλιγνιτική» εποχή, μετά την παρουσίαση των σχεδιασμών για τη ΔΕΗ και για το άνοιγμα πεδίων κερδοφορίας στα «πράσινα» αρπακτικά, που σηματοδοτούν μεταξύ άλλων και πολύ βαριές συνέπειες για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της περιοχής.