Τον σ. Στάθη Τριανταφυλλίδη, που «έφυγε» από τη ζωή το Σάββατο 4/1, σε ηλικία 94 χρόνων, αποχαιρέτησαν συγγενείς, συναγωνιστές, σύντροφοι και φίλοι. Η κηδεία του ήταν πολιτική και έγινε στα κοιμητήρια της Καλαμαριάς. Η ταφή του έγινε στο χωριό Ακρίτες του νομού Κιλκίς.

Ο σ. Στάθης ήταν μέλος του ΚΚΕ από το 1943. Οι Κομματικές Οργανώσεις Καλαμαριάς του ΚΚΕ αποχαιρέτησαν με βαθιά θλίψη τον αγαπητό και άξιο σύντροφο, που τίμησε το Κόμμα με την πολύχρονη και μεγάλη του προσφορά, με την κομματικότητα, τη συνέπεια αλλά και το αγωνιστικό ήθος που τον διέκριναν. Εναν σύντροφο που σημάδεψε με τη δράση του και τη στάση του τις Οργανώσεις του Κόμματος στην Καλαμαριά, στις οποίες υπήρξε μέλος και στέλεχος από διάφορες θέσεις επί δεκαετίες.

Με ανακοίνωσή τους εκφράζουν τα συλλυπητήριά τους στην σύζυγό του Αναστασία, στα παιδιά του Απόστολο και Μελίνα και στα εγγόνια του.

Ο σ. Στάθης γεννήθηκε το 1925 στο χωριό Ακρίτες του Κιλκίς. Σε ηλικία 18 ετών εντάσσεται στην ΕΠΟΝ. Γι' αυτή του τη δράση αργότερα συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στο Γεντί Κουλέ. Γύρω στο 1953 έρχεται στη Θεσσαλονίκη, με μόνιμη κατοικία στην Καλαμαριά, ασκώντας το επάγγελμα του οικοδόμου.

Υπήρξε για χρόνια Γραμματέας της ΚΟ Βυζαντίου και μέλος της Αχτιδικής Επιτροπής Καλαμαριάς του ΚΚΕ. Ηταν δραστήριο μέλος του Παραρτήματος Οικοδόμων Καλαμαριάς. Εκλεγμένος με το θεσμό των Συνοικιακών Συμβουλίων, διετέλεσε πρόεδρος στο Συνοικιακό Συμβούλιο Βυζαντίου. Στα μετέπειτα χρόνια ήταν μέλος της διοίκησης του Παραρτήματος Καλαμαριάς της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Οποια χρέωση κι αν ανέθετε το Κόμμα στον σύντροφο Στάθη, την έφερνε εις πέρας, γιατί ριχνόταν σε αυτή με αυταπάρνηση, πείσμα, μαχητικότητα και επαναστατική αισιοδοξία.

H Τομεακή Επιτροπή Εβρου του ΚΚΕ με μεγάλη θλίψη αποχαιρετά τον συναγωνιστή, εκπαιδευτικό Αποστόλη Ιωαννίδη, που τόσο νωρίς «έφυγε» από τη ζωή, σε ηλικία 57 ετών. Στα φοιτητικά του χρόνια ο Απ. Ιωαννίδης πάλεψε μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ και όλα τα μετέπειτα χρόνια παρέμεινε σταθερός φίλος - οπαδός του Κόμματος.

Η ΤΕ Εβρου εύχεται κουράγιο, δύναμη και αντοχή στην σύζυγό του Δήμητρα και στα παιδιά του Ανθούλα και Θοδωρή.

Μεταξύ άλλων αναφέρει: «Οι περισσότεροι γνωρίσαμε τον Αποστόλη από τη συνδικαλιστική του δράση μέσα από το ΔΣ του Συλλόγου Αδιόριστων Εκπαιδευτικών τη δεκαετία του '90, αλλά και από τα μπλόκα ενάντια στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ το 1998, όταν μαζί με χιλιάδες εκπαιδευτικούς συμμετείχε στον αγώνα για μόνιμη δουλειά και δικαιώματα. Αγαπητός δάσκαλος από τους μαθητές του, δίδαξε με υπομονή, επιμονή και αγάπη. Για χρόνια υπηρέτησε την περιβαλλοντική εκπαίδευση και δραστηριοποιούνταν στη Μαθηματική Εταιρεία.

Πολλές φορές ήταν υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών αλλά και στο ψηφοδέλτιο της "Λαϊκής Συσπείρωσης" στο δήμο Σουφλίου. Τελευταία στις δημοτικές του Μαΐου τον θυμόμαστε στο εκλογικό κέντρο στο Σουφλί, να βοηθά όσο μπορούσε.

Σε αποχαιρετούμε, συναγωνιστή Αποστόλη, επισημαίνοντας ότι η ζωή δεν χάνεται, καταξιώνεται μέσα στους αγώνες, συνεχίζεται μέσα σ' αυτούς. Ο θάνατος δεν μπορεί να σταματήσει το δικό μας ιστορικό ταξίδι για την απελευθέρωση του ανθρώπου, την κατάργηση της εκμετάλλευσης, την παγκόσμια ειρήνη, για έναν κόσμο ανθρώπινο».

Η Επιτροπή Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ και η ΤΕ Ρεθύμνου του Κόμματος αποχαιρετούν τον σύντροφο Μιχάλη Γρηγοράκη, ο οποίος «έφυγε» χτες από τη ζωή σε ηλικία 94 ετών.

Στην ανακοίνωσή της η ΕΠ Κρήτης εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια και τους οικείους του σ. Μ. Γρηγοράκη και τονίζει:

«Ο σύντροφος Μιχάλης καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του βρισκόταν στην εμπροσθοφυλακή των αγώνων του Κόμματος και του λαού μας. Διετέλεσε Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Ρεθύμνου, επί χρόνια μέλος του Νομαρχιακού Γραφείου Ρεθύμνου, μέλος της Επιτροπής Περιοχής και υποψήφιος του Κόμματος σε διάφορες εκλογικές μάχες».

H ΤΕ Ρεθύμνου αναφέρει ανάμεσα σε άλλα: «Ο σύντροφος Μιχάλης γεννήθηκε το 1926, ήταν φιλόλογος και οργανώθηκε στο ΚΚΕ τη δεκαετία του 1970.

Ως εκπαιδευτικός υπερασπίστηκε τα συμφέροντα των συναδέλφων του και όλων των εργαζομένων, μέσα από τις γραμμές του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Υπήρξε ανυποχώρητος και αταλάντευτος αγωνιστής, στρατευμένος για το δίκιο της υπόθεσης της εργατικής τάξης, για την καλυτέρευση της ζωής του λαού, για έναν κόσμο ειρηνικό, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Ηταν σεμνός, ανιδιοτελής, με ήθος και συνέπεια, όπως ταιριάζει στους γνήσιους λαϊκούς αγωνιστές, στους κομμουνιστές, και πάντα πρόθυμος να προσφέρει στο Κόμμα του, το ΚΚΕ. Πάλευε με σθένος για τις αξίες, τα οράματα και το δίκιο της εργατικής τάξης. Σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα, σε κάθε κάλεσμα του ΚΚΕ ήταν πάντα εκεί.

Ο σύντροφός μας ανταποκρίθηκε σε όλες τις χρεώσεις που του ανέθεσε το Κόμμα μας (...)

Ο σύντροφος Μιχάλης, ο δάσκαλος Μιχάλης, ήταν παράδειγμα για όλους μας. Η πίστη του στις αρχές και την ιδεολογία του Κόμματος δεν χάθηκε ούτε στιγμή. Επαιξε σημαντικό ρόλο και στη διαπαιδαγώγηση η στάση του στην υπεράσπιση του Κόμματος, την περίοδο που ο οπορτουνισμός είχε σηκώσει κεφάλι και ήθελε να το διαλύσει.

Στην οικογένειά του, που χάνει έναν καλό πατέρα και παππού, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια».