Στο προηγούμενο δισέλιδο προαναγγείλαμε ότι θα γράφαμε σήμερα για το Κοσσυφοπέδιο, το οποίο ανάμεσα στα άλλα είναι ορμητήριο και φωλιά «φιδιών» ενάντια στους λαούς της περιοχής. Στο ΝΑΤΟικό αυτό προτεκτοράτο, που βρίσκεται στην καρδιά των Δυτικών Βαλκανίων, είναι γνωστό ότι επιχειρεί η ομώνυμη ΝΑΤΟική στρατιωτική δύναμη (KFOR) με 4.000 άτομα από 28 χώρες. Η χώρα μας συμμετέχει με έναν Λόχο ελιγμού (Πρίστινα), μία Διμοιρία LMT's (Μιτρόβιτσα), Ομάδα JRD-N, KFOR HQ: 5 επιτελείς, Sea Port Operations Unit (Θεσσαλονίκη): 5 επιτελείς.

Η KFOR, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του ΝΑΤΟικού στρατηγείου της Νάπολης, διαθέτει ανάμεσα στις άλλες και «Μονάδα υποστήριξης του στρατηγείου» (HEADQUARTERS SUPPORT GROUP), που εδρεύει στο στρατόπεδο «Camp Film City» στην Πρίστινα. Η αποστολή της μονάδας είναι να προστατεύει τη βάση από «εσωτερικές και εξωτερικές απειλές».

Το ειδικό τμήμα, για καθήκοντα σαν αυτά, είναι το Κλιμάκιο Κοσσυφοπεδίου (Kossovo Detachment - KDET) της υπηρεσίας Αντιπληροφοριών της Συμμαχικής Διοίκησης (Allied Command Counter Intelligence) του SHAPE. Αντίστοιχη μονάδα διατίθεται σε κάθε περιοχή όπου το ΝΑΤΟ έχει αναπτύξει στρατιωτικές δυνάμεις.

Αποστολή των κλιμακίων αντιπληροφοριών είναι να παρέχουν άμεση υποστήριξη, αλλά και εκπαίδευση προς τον διοικητή της KFOR πάνω σε θέματα τρομοκρατίας, κατασκοπείας, δολιοφθοράς, όπως και για ενέργειες ανατροπής ή και εξασθένισης της «καθεστηκυίας τάξης» (subversion). Η περιοχή δράσης της μονάδας εκτείνεται πέρα από το Κοσσυφοπέδιο και στη Β. Μακεδονία.

Τα κλιμάκια αποτελούνται από στελέχη με την ιδιότητα του «ειδικού πράκτορα» (Special Agent - SA) που εργάζονται φορώντας πολιτικά και οπλοφορούν. Καθένας τους έχει τη δική του «ιστορία κάλυψης», ώστε να προκαλούν το ενδιαφέρον, χωρίς να προδίδουν τι πραγματικά είναι. Συνεργάζονται με διεθνείς οργανισμούς, στρατιωτικές αλλά και πολιτικές υπηρεσίες ασφάλειας, πληροφοριών και αντιπληροφοριών. Οι πράκτορες αυτοί συλλέγουν πληροφορίες για τον εντοπισμό «απειλών», δημιουργώντας ο καθένας το δικό του δίκτυο «πηγών» (sources).

Ενα από τα αντικείμενα ενδιαφέροντος των πρακτόρων - ΝΑΤΟικών «φιδιών» είναι και η συλλογή πληροφοριών για πολλές χώρες. Οι προτεραιότητες στη συλλογή πληροφοριών, όπως είναι αναμενόμενο, καθορίζονται από τον Ανώτατο Συμμαχικό Διοικητή Ευρώπης (SACEUR) και τον Διοικητή της Δύναμης του Κοσσυφοπεδίου (COMKFOR). Σε αυτές τις υπηρεσίες υπάρχουν και Ελληνες. Είναι και αυτός ένας επιπλέον λόγος ότι δεν πρέπει να εμπλέκεται η Ελλάδα εκτός συνόρων.

Η ΕΕ, με προεξάρχουσα τη Γερμανία, δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τα Δυτικά Βαλκάνια, εφαρμόζοντας διάφορα προγράμματα με στόχο και την πλήρη ένταξή τους στους κόλπους της (Διαδικασία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης, Περιφερειακή συνεργασία, Συμφωνία Ελεύθερων Συναλλαγών της Κεντρικής Ευρώπης). Πρώτα απ' όλα η Κροατία και η Σλοβενία είναι ήδη μέλη της ΕΕ. Υποψήφιες χώρες, που λαμβάνουν οικονομική, διοικητική και τεχνική στήριξη κατά τη διάρκεια της προενταξιακής περιόδου (ή αλλιώς της «ενσωμάτωσης») είναι: Η Αλβανία, η Βόρεια Μακεδονία, το Μαυροβούνιο και η Σερβία.

Επίσης, ως «δυνάμει υποψήφιες» χώρες είναι η Βοσνία - Ερζεγοβίνη και το Κοσσυφοπέδιο. Στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη η ΕΕ διατηρεί εδώ και 15 χρόνια τη στρατιωτική επιχείρηση «Αλθέα» με 600 άτομα. Από το 2008 έχει αναπτυχθεί στο Κοσσυφοπέδιο η πολιτική επιχείρηση «EULEX» για την υποστήριξη του προτεκτοράτου στην εγκαθίδρυση δομών για το «κράτος δικαίου».

Στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τονίστηκε μεταξύ άλλων και η σημασία της «οικονομίας» στην πολιτική ενσωμάτωση των Δυτικών Βαλκανίων. Η Γαλλία όμως μπλοκάρισε την ενταξιακή πορεία Β. Μακεδονίας και Αλβανίας. Προφανώς μειονεκτεί στα Βαλκάνια, έναντι των βασικών ανταγωνιστών της και προσπαθεί να κερδίσει χρόνο. Η Γερμανία, πάλι, απλά εξέφρασε τη δυσαρέσκειά της στη γαλλική κίνηση, γιατί η «αντιαμερικανική» ατζέντα του Μακρόν φαίνεται να τη διευκολύνει, τουλάχιστον σ' αυτήν τη φάση!

Σε αντίθετη κατεύθυνση βρίσκονται οι ΗΠΑ. Ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών και ειδικός απεσταλμένος στα Δυτικά Βαλκάνια, Μάθιου Πάλμερ, στις αρχές του Νοέμβρη δήλωσε: «Η Αμερική θέλει τα Δυτικά Βαλκάνια να έχουν ευρωπαϊκή προοπτική και θα κάνει ό,τι μπορεί για να πείσει την ΕΕ να αλλάξει θέση (...) Για μας η ΕΕ έκανε ένα ιστορικό λάθος». Λίγες μέρες νωρίτερα μιλώντας στο Πανεπιστήμιο της πρωτεύουσας του Κοσσυφοπεδίου, Πρίστινα, ήταν ακόμα πιο ξεκάθαρος: «Η ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στη Δύση πρέπει να ολοκληρωθεί! Το όραμα είναι κεντρικό για τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα και θα λέγαμε, επίσης, και για τα ευρωπαϊκά...». Επίσης, προειδοποίησε ότι: «Εάν η Δύση χάσει έδαφος, τότε Ρωσία, Κίνα και άλλοι παράγοντες θα καλύψουν με ευχαρίστηση οποιοδήποτε κενό (...) σε αυτήν τη σημαντική περιοχή!».

Από το 2014, με πρωτοβουλία της Γερμανίας, ξεκίνησε η «Διαδικασία του Βερολίνου», «προκειμένου να κρατά ζωντανή την προοπτική της σχέσης και της σύνδεσης των Δυτικών Βαλκανίων με την ΕΕ», με άλλα λόγια, προκειμένου να «τρέξουν» οι μπίζνες του ευρωενωσιακού κεφαλαίου στην περιοχή. Τον Ιούλη του 2019, στο πλαίσιο της Διαδικασίας του Βερολίνου, έγινε στο Πόζναν της Πολωνίας η Σύνοδος Κορυφής για τα Δυτικά Βαλκάνια.

Αλλες πρωτοβουλίες έχουν επίσης δημιουργηθεί, όπως η τετραμερής διάσκεψη Ελλάδας - Βουλγαρίας - Ρουμανίας - Σερβίας και η «Πρωτοβουλία Αδριατικής και Ιονίου», στην οποία σήμερα συμμετέχουν 7 χώρες των Δ. Βαλκανίων, η Ελλάδα και η Ιταλία.

Στον οικονομικό και γενικότερο έλεγχο της περιοχής σημαντικό ρόλο, όπως είναι φυσικό, παίζει ο έλεγχος των λιμανιών της Αδριατικής. Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζουν οι μεγάλοι οδικοί άξονες, το δίκτυο σιδηροδρομικών γραμμών, ακόμη και τα ποτάμια. Τεράστιος είναι ο ανταγωνισμός για τον έλεγχο των αγωγών μεταφοράς υδρογονανθράκων προς την Ευρώπη.

Ηδη έχει δοθεί στην κυκλοφορία το τελευταίο τμήμα του πανευρωπαϊκού αυτοκινητόδρομου «Διάδρομος 10», που οδηγεί προς τη Βόρεια Μακεδονία και την Ελλάδα. Επίσης, σχεδιάζεται η ανάπτυξη «ευφυών συστημάτων μεταφορών» σε τμήμα του Διαδρόμου Χ (Διευρωπαϊκός Διάδρομος Μεταφορών για μεταφορές από Βορρά προς Νότο στα Βαλκάνια), μέσω των οποίων θα συλλέγονται στοιχεία για την κίνηση και άλλες πληροφορίες (επικίνδυνα φορτία).

Εκτός από τον Διαδριατικό Αγωγό (ΤΑΡ) μεταξύ Ελλάδας, Αλβανίας, Ιταλίας, ήδη συζητιέται η σύνδεση της Σερβίας στον αποκαλούμενο «Βαλκανικό Αγωγό» φυσικού αερίου. Ο αγωγός αυτός θα αποτελεί προέκταση του «Turkish Stream» με ρωσικό φυσικό αέριο, που μέσω Βουλγαρίας και Σερβίας θα φτάνει μέχρι τα σύνορα με την Ουγγαρία. Στον ενεργειακό τομέα η Ρωσία έχει πατήσει για τα καλά πόδι στην περιοχή.

Σύμφωνα με έκθεση για τις Αμεσες Ξένες Επενδύσεις (Greenfield) στα Δυτικά Βαλκάνια της «FDI Markets», τμήματος δεδομένων της εφημερίδας «The Financial Times» του Λονδίνου: «Το 2018 η περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων προσέλκυσε 9,36 δισ. δολάρια σε άμεσες ξένες επενδύσεις και ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη εισροή από το 2003».

Η ΕΕ παραμένει μεν ο μεγαλύτερος εταίρος των Δυτικών Βαλκανίων στο εξωτερικό εμπόριο, με μερίδιο περίπου 75%, αλλά τα δάνεια των χωρών αυτών από την Κίνα αυξάνονται, ο «δρόμος του μεταξιού» προχωράει, η κατασκευή αυτοκινητόδρομων και σιδηροδρομικών γραμμών με κινεζικά κεφάλαια επίσης.

Κινεζικά κεφάλαια, για παράδειγμα, συμμετέχουν σε δεκάδες επενδυτικά έργα στη Σερβία, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων των Κινέζων στη χαλυβουργία και την αμυντική βιομηχανία. Η κινεζική κυβέρνηση έχει ήδη δανείσει περισσότερα από 5 δισ. ευρώ στη Σερβία, ως μέρος του κολοσσιαίου προγράμματος έργων υποδομής (και όχι μόνο) «Μια ζώνη, Ενας δρόμος».

Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, τα Δυτικά Βαλκάνια, όπως και η Ελλάδα, βρίσκονται στο επίκεντρο ισχυρών στρατιωτικών και οικονομικών αντιθέσεων, σε ένα πραγματικό θέατρο αντιπαράθεσης μονοπωλιακών ομίλων και ιμπεριαλιστικών κέντρων. Απ' αυτές τις εξελίξεις, μόνο «άσχημα ξεμπερδέματα» έχουν να περιμένουν οι λαοί, αν δεν παλέψουν ο καθένας για τον τόπο του και όλοι μαζί για απεγκλωβισμό από το θανατηφόρο ιμπεριαλιστικό σφιχταγκάλιασμα.

Η αστική τάξη της Ελλάδας και οι κυβερνήσεις της πρέπει να καταδικαστούν από το λαό. Να φύγουν τώρα οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις από αυτά. Να αποσυρθεί η Ελληνική Αεροπορία από τον εναέριο χώρο της Β. Μακεδονίας. Καμιά αποστολή στρατού στη Λιβύη, πυραύλων και στρατού στη Μέση Ανατολή.

Κυκλοφόρησε το βιβλίο της Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ για τις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, με πρόλογο της Επιτροπής και χαιρετισμό του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα. Σε αυτό παρουσιάζονται οι 113 Ερωτήσεις που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή το 2019, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας, καθώς και η στρατευμένη νεολαία.

Το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε από τα γραφεία του ΚΚΕ σε όλες τις πόλεις της χώρας. Επίσης και μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον ναύαρχο Γιάννη Ντουνιαδάκη, στο τηλέφωνο 6973073307.

Η Επιτροπή για τις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας