Με συγκέντρωση την Κυριακή 8 Μάρτη, στις 11 π.μ., στο Σύνταγμα, θα κορυφωθούν οι κοινές αγωνιστικές πρωτοβουλίες της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) με εργατικά σωματεία, ενώσεις αυτοαπασχολούμενων, φοιτητικούς συλλόγους και άλλους φορείς, με αφορμή τη Μέρα της Γυναίκας.

Στην τελική ευθεία μπροστά στις 8 Μάρτη, οι Σύλλογοι και οι Ομάδες της ΟΓΕ, μαζί με τα σωματεία και τους φορείς που συμπορεύονται, εντείνουν τη δράση τους. Με μολύβι και χαρτί σχεδιάζουν τις εξορμήσεις τους, ώστε να φτάσουν η ανακοίνωση και το κάλεσμα για τη συγκέντρωση σε κάθε χώρο δουλειάς στην περιοχή τους, ιδιαίτερα σε κλάδους όπου συγκεντρώνονται γυναίκες.

Οργανώνουν κοινές εκδηλώσεις με συνδικαλιστικές οργανώσεις, τόσο με σωματεία που έχουν ξανασυναντηθεί σε διεκδικήσεις και κινητοποιήσεις, όσο και με συνδικάτα με τα οποία η Μέρα της Γυναίκας μπορεί να γίνει μια αφετηρία για κοινή δράση. Φροντίζουν στο άνοιγμά τους να μην παραλείψουν κανέναν από τους χώρους που «αγκαλιάζει» η δράση τους όλο το χρόνο, τους παιδικούς σταθμούς και τα σχολεία, τις υπηρεσίες Υγείας, τα πανεπιστήμια και τις σχολές.

Τις σύγχρονες ανάγκες των γυναικών και τους υπεύθυνους για τη σημερινή βαρβαρότητα φέρνει στο προσκήνιο το βίντεο που έχει ετοιμάσει η ΟΓΕ και αξιοποιούν οι Σύλλογοι και οι Ομάδες αλλά και τα σωματεία στις συσκέψεις και τις εκδηλώσεις τους.

«Γιατί την εποχή της ψηφιακής οικονομίας με τέτοια ραγδαία ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας η εργασία των γυναικών να είναι συνώνυμο της ευελιξίας στις εργασιακές σχέσεις, στα ωράρια εργασίας, στα δικαιώματα; Γιατί δεν μπορεί να εξασφαλιστεί σε όλες τις γυναίκες σταθερή εργασία με βάση το αντικείμενο ειδίκευσης, με σταθερό ωράριο εργασίας; Γιατί δεν μπορούν να εξασφαλιστούν αξιοπρεπείς μισθοί που να καλύπτουν τις ανάγκες, άδειες μητρότητας, γονικές άδειες, μέτρα προστασίας του γυναικείου οργανισμού;»: Τα ερωτήματα που θέτει η Ομοσπονδία δίνουν το έναυσμα ώστε να ξεδιπλωθεί η συζήτηση που θέτει στο επίκεντρο τους υπεύθυνους για τη μετατροπή της ζωής των εργαζομένων, των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, των συνταξιούχων, των νέων γυναικών, σε λάστιχο.

Στην κατεύθυνση αυτή, μπαίνουν στο στόχαστρο η ΕΕ, οι κυβερνήσεις και οι επιχειρηματικοί κολοσσοί. Αυτοί δηλαδή που διαφημίζουν τις «ίσες ευκαιρίες» και την ίδια στιγμή στερούν από τις γυναίκες τα σύγχρονα κοινωνικά τους δικαιώματα. Αυτοί που παρουσιάζουν την «ευελιξία» ως μια «επιλογή» που «συμφέρει» τις γυναίκες και υποτίθεται πως τις βοηθά να «συμφιλιώσουν» τη δουλειά με την οικογένεια, για να κρύψουν πως οι μόνοι ωφελημένοι είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι που προσαρμόζουν τις εργασιακές σχέσεις, τα ωράρια, τις άδειες, τα επιδόματα, τους μισθούς και την Ασφάλιση στις ανάγκες της κερδοφορίας τους.

«Λάστιχο ωράριο - Λάστιχο ζωή». Το βίντεο «ανοίγει» με το σύνθημα της καμπάνιας. Αμέσως μετά, τη σημασία αυτής της πραγματικότητας περιγράφουν μιλώντας στην κάμερα εργαζόμενες από διαφορετικούς κλάδους: Οι γυναίκες γιατροί που κάνουν επτά, οχτώ και εννέα εφημερίες το μήνα, δίνουν τη σκυτάλη στις εμποροϋπαλλήλους που δουλεύουν «επτά μέρες τη βδομάδα, με σπαστά ωράρια, πολλές φορές χωρίς ρεπό». Τις αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς, που τρέχουν κάθε χρόνο σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και μετά τη γέννα επιστρέφουν στο σχολείο άρον άρον, αφού δεν έχουν άδειες αντίστοιχες με των μόνιμων συναδέλφων τους, διαδέχονται εργαζόμενες σε τράπεζες, εισπρακτικές εταιρείες και τηλεφωνικά κέντρα που ζουν καθημερινά τον εφιάλτη των ελαστικών ωραρίων και των βαρδιών, εργαζόμενες στον Τουρισμό και τα ξενοδοχεία, που δουλεύουν μέσα από «δουλεμπορικά» γραφεία, με συμβάσεις εργασίας ακόμα και μιας μέρας. «Είμαστε συνεχώς στη διάθεση του εργοδότη» όσον αφορά τον χρόνο και τον τόπο της δουλειάς, τονίζει εργαζόμενη τεχνικός με «μπλοκάκι».

Δίπλα στις εργαζόμενες μιλούν άνεργες μητέρες που δίνουν μάχη για να βρουν μια θέση στον παιδικό σταθμό, φοιτήτριες που τρέχουν από τη σχολή στη δουλειά και το αντίστροφο, αυτοαπασχολούμενες που στο μαγαζί ή στο γραφείο αναγκάζονται να μεγαλώνουν τα παιδιά τους. «Κρατάω κάθε μέρα τα εγγόνια μου γιατί τα παιδιά μου δουλεύουν με βάρβαρα, εξουθενωτικά ωράρια», λέει η συνταξιούχος που εμφανίζεται στην οθόνη, αποδεικνύοντας πως οι επιπτώσεις της «ευελιξίας» αφορούν τις γυναίκες όλων των ηλικιακών ομάδων, ακόμα και όσες σήμερα δεν βρίσκονται στην παραγωγή. Αυτή η κατάσταση «μας κάνει ράκη», όπως διαπιστώνουν, μετατρέπει την καθημερινότητα σε «μια ατέρμονη τρεχάλα που μας εξουθενώνει, που σκοτώνει τις ανάγκες και τα όνειρά μας», στέκεται «εμπόδιο στη συμμετοχή στα σωματεία και το κίνημα».

«Οι σύγχρονες ανάγκες μας, η κοινωνική μας ζωή, η σχέση μας με το παιδί, οι σχέσεις μας στην οικογένεια, δεν συμβιβάζονται με τα δεσμά της ευέλικτης εργασίας και της ζωής - λάστιχο», καταλήγει η ΟΓΕ και καλεί τις γυναίκες σε οργανωμένο συλλογικό αγώνα για τα σύγχρονα δικαιώματα στη σταθερή εργασία, στην κοινωνική προστασία της μητρότητας, στη στήριξη της οικογένειας με δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες.

Τη συζήτηση γύρω από τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών των γυναικών στην εργασία, στον ελεύθερο χρόνο, στην προστασία της μητρότητας, τροφοδοτεί και το Δελτίο της Ομοσπονδίας, που κυκλοφόρησε τις προηγούμενες μέρες. Από τις σελίδες του δεν λείπουν φυσικά η ιστορία της 8ης Μάρτη και των αγώνων που συμβολίζει, αλλά και οι σημερινές μάχες που δίνουν οι γυναίκες για τα σύγχρονα δικαιώματά τους.

Στο πλαίσιο της καμπάνιας ενάντια στις «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, το τρέχον τεύχος φιλοξενεί πλούσια αρθρογραφία από γυναίκες εργαζόμενες και συνδικαλίστριες σε διαφορετικούς κλάδους, στους οποίους η ευελιξία «βασιλεύει», οι επιπτώσεις της τσακίζουν τις εργαζόμενες. Στη σχετική ενότητα δεν περιλαμβάνονται μόνο τα προβλήματα των εργαζόμενων γυναικών στις ελεγκτικές εταιρείες, στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, στον ΟΤΕ, των αναπληρωτριών εκπαιδευτικών, αλλά και οι κινητοποιήσεις, οι παρεμβάσεις, οι απεργίες των σωματείων, οι διεκδικήσεις και τα αιτήματα που απαντούν στα προβλήματα αυτά.

Η πείρα της Ομοσπονδίας και της Ενωσης Λογιστών, για παράδειγμα, αποτυπώνει το πρόβλημα των εργαζομένων στις ελεγκτικές εταιρείες που προσπαθούν να μείνουν στη δουλειά μέχρι να γεννήσουν, προκειμένου να ...περισσέψουν λίγο περισσότερες μέρες άδειας μετά τον τοκετό. Την ίδια στιγμή, η διοίκηση του επαγγελματικού ταμείου «απαντά» στο αίτημά τους για άδεια μητρότητας πως θα «κοστολογήσει» τις σχετικές παροχές για να διαπιστώσει αν είναι «συμφέρουσες».

Αντίστοιχα, στο άρθρο για τις κινητοποιήσεις και τις απεργίες που οδήγησαν στην υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης στην επιχείρηση από το Σωματείο Εργαζομένων στη «First Data» ξεχωρίζει η συμμετοχή στη δράση νέων γυναικών «που έδιναν τη μάχη της περιφρούρησης των απεργιών από τις πρώτες πρωινές ώρες» απέναντι σε πιέσεις και εκφοβισμούς από την εργοδοσία.

«Να τραβήξουμε όλες και όλοι μαζί τον ανηφορικό δρόμο της αξιοπρέπειας μέσα από τον συλλογικό αγώνα», είναι το κάλεσμα που απευθύνουν οι εργαζόμενες στην Εκπαίδευση μέσα από το Δελτίο της ΟΓΕ, με αίτημα τη μονιμοποίηση «όλων των συμβασιούχων που οι κυβερνήσεις έχουν βαφτίσει "αναπληρωτές"».

Σε τροχιά αντίθετη με αυτή που δείχνουν οι αγώνες του χτες και του σήμερα κινείται η λεγόμενη «φεμινιστική απεργία», τα συνθήματα και το περιεχόμενό της, στα οποία το Δελτίο της ΟΓΕ αναφέρεται αναλυτικά.

«Οσο η οικονομία, τα πάντα λειτουργούν με κριτήριο το κέρδος των επιχειρηματικών κολοσσών, όσο η μόρφωση, η εργασία, η μητρότητα, οι ανάγκες μας θεωρούνται ατομική υπόθεση, η πλειοψηφία των γυναικών θα είμαστε διπλά καταπιεσμένες», υπογραμμίζει η ΟΓΕ και προσθέτει ότι αυτό δεν αλλάζει, όποιος ή όποια κι αν κρατάει το κυβερνητικό τιμόνι, απαντώντας στις αναλύσεις που θεωρούν τον «νεοφιλελευθερισμό» και την «κυριαρχία των ανδρών» ως αιτίες για την ανισοτιμία και τις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών.