LaPresse

Ο Γκεμπρεγέσους είπε ότι οι χώρες θα πρέπει να αυξήσουν τον αριθμό των εργαζομένων στα δημόσια συστήματα Υγείας και να τους εκπαιδεύσουν, όπως και να εφαρμόσουν συστήματα εντοπισμού κάθε ύποπτου κρούσματος, εντατικοποιώντας τους ελέγχους.

Στο μεταξύ, υπολογίζεται ότι περισσότεροι από τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι (πάνω από το 1/3 των κατοίκων του πλανήτη) σε περίπου 70 χώρες έχουν τεθεί σε καραντίνα ή/και έχουν περιορίσει τις μετακινήσεις τους, στο πλαίσιο της προσπάθειας αναχαίτισης των ρυθμών εξάπλωσης.

Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές:

Στην Ιταλία, κρούσματα και θύματα είχαν ανέβει σε 74.982 και 7.503.

Γοργοί παρέμεναν οι ρυθμοί εξάπλωσης και στην Ισπανία, όπου τα κρούσματα έφτασαν τα 59.197 και τα θύματα τα 4.145.

Στη Γερμανία τα κρούσματα έφτασαν τα 41.519 και τα θύματα τα 239. Στη Γαλλία τα 25.233 και 1.331 (χωρίς να έχουν επικαιροποιηθεί τα στοιχεία).

Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες: Ελβετία 11.575 και 172 (από 10.456 και 145). Βέλγιο 6.235 και 220, από 4.937 και 178. Ολλανδία 7.431 και 434.

Στο Ιράν 29.406 και 2.234.

Στην Ασία, όπου ξέσπασε η επιδημία το Δεκέμβρη: Στην Κίνα τα κρούσματα έφτασαν τα 81.285 και τα θύματα τα 3.287. Στη Νότια Κορέα τα 9.241 και 131. Τα νέα κρούσματα στις περισσότερες ασιατικές χώρες προέρχονται στην πλειοψηφία τους (αν όχι όλα) από επαναπατρισμούς και θεωρούνται «εισαγόμενα», συντηρώντας την ανησυχία για μια πιθανή νέα δεύτερη φάση της επιδημίας στην περιοχή.

Στις ΗΠΑ επίσης αυξάνονται ραγδαία τα κρούσματα, καθώς έφτασαν τα 74.982, και τα θύματα τα 1.078. Οι περισσότεροι νεκροί και ασθενείς εντοπίζονται στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης, όπου η κατάσταση στα περισσότερα νοσοκομεία είναι τραγική: Οι ασθενείς περιμένουν κατά μέσο όρο τουλάχιστον 7 ώρες μέχρι να τους δει γιατρός, ενώ παραμένουν μεγάλες οι ελλείψεις σε ιατροφαρμακευτικό υλικό, καθώς και σε γάντια και μάσκες προφύλαξης για γιατρούς και νοσοκόμους.

Στην Ιταλία, εκπρόσωποι των τοπικών αρχών στις βόρειες επαρχίες - που έχουν πληγεί περισσότερο - κατήγγειλαν χτες ότι η κατάσταση είναι χειρότερη από αυτή που καταγράφουν τα επίσημα στοιχεία. Για παράδειγμα, στην κοινότητα του Νέμπρο (κοντά στο βιομηχανικό κέντρο του Μπέργκαμο στη Λομβαρδία), με 12.000 κατοίκους, επίσημα έχουν καταγραφεί 31 θύματα από την επιδημία, ωστόσο σύμφωνα με τον τοπικό υπεύθυνο υγειονομικών υπηρεσιών, Λούκα Φορέστι, και τον δήμαρχο, Κλαούντιο Καντσέλι, αυτός ο αριθμός είναι μικρότερος ακόμα και από τον μέσο όρο των θανάτων τα προηγούμενα χρόνια, στο διάστημα από Γενάρη μέχρι Μάρτη. Αντίστοιχα, ο δήμαρχος της Μπρέσια, Εμίλιο ντελ Μπόνο, δήλωσε ότι τα θύματα είναι πολύ περισσότερα «διότι υπάρχουν και πολλοί κατ' οίκον νοσούντες», η εξέλιξη της υγείας των οποίων δεν είναι γνωστή. Ακόμα, ο ιολόγος Ρομπέρτο Μπουριόνι επισήμανε ότι ο επίσημος αριθμός των κρουσμάτων «δεν είναι πλήρως αξιόπιστος», αφού δεν συνυπολογίζονται οι ασυμπτωματικοί ασθενείς. Τέλος, ο κυβερνήτης της περιφέρειας της Καμπανίας (νότια Ιταλία, στη Νάπολη), Βιτσέντσο ντε Λούκα, είπε ότι η περιοχή του θα ζήσει «το επόμενο 10ήμερο μία πραγματική κόλαση», καταγγέλλοντας ότι η κυβέρνηση δεν απέστειλε υλικά και μέσα υγειονομικής προστασίας.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση Κόντε κλίνει σε όλες τις πτώσεις την «ανάγκη της ενότητας» και με φόντο ορισμένες εκτιμήσεις ότι πιθανώς πλησιάζει η κορύφωση της πανδημίας στη χώρα, ετοιμάζει μαζί με το μεγάλο κεφάλαιο την «επόμενη μέρα», όταν θα φορτώσει πολλαπλά νέα βάρη στις πλάτες του λαού για να «ανακουφιστούν» οι μεγαλοεπιχειρηματίες.

Εξαιτίας των μη ουσιαστικών μέτρων προστασίας των υγειονομικών - με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κατάσταση των νοσοκομείων - οι θάνατοι γιατρών έφτασαν χτες τους 36. Ανάμεσά τους πολλοί ηλικιωμένοι, που αν και συνταξιούχοι έσπευσαν να βοηθήσουν, παρότι ανήκαν σε ευπαθείς ομάδες, μπροστά στην εγκληματική άρνηση της κυβέρνησης Κόντε να επιτάξει τις ιδιωτικές κλινικές και τα νοσοκομεία, με το έμπειρο προσωπικό, τον εξοπλισμό τους κ.λπ. Στη βόρεια Ιταλία βρίσκεται και η αποστολή των 52 υγειονομικών από την Κούβα, ενώ προσωπικό και υλικό στέλνουν επίσης η Κίνα και η Ρωσία. Ειδικά για την τελευταία, έχει σηκωθεί θέμα για «γεωπολιτική παρέμβαση», κάτι που απέρριψε ο υπουργός Εξωτερικών Λουίτζι ντι Μάγιο. Πάντως και στον Τύπο γίνεται κριτική για την ελάχιστη βοήθεια που δίνει η ΕΕ.

Γοργά εξαπλώνεται η επιδημία και στην Τουρκία, όπου μέχρι χτες είχαν καταγραφεί 2.433 κρούσματα και 59 θύματα. Η κυβέρνηση Ερντογάν επιχειρεί κι αυτή να κρύψει τις ευθύνες για τη γύμνια του δημόσιου συστήματος Υγείας, που τώρα ξεμπροστιάζεται ακόμα περισσότερο. Η ένωση των γιατρών, TTB, κάλεσε σε χορήγηση αδειών μετ' αποδοχών σε όλους τους εργαζόμενους, προκειμένου να αποφευχθεί ο συνωστισμός σε χώρους δουλειάς και μέσα μεταφοράς.

Τέλος, στο Ισραήλ η κυβέρνηση έκρινε σκόπιμο να χρησιμοποιήσει ένα πυρηνικό καταφύγιο για να στεγάσει το «Εθνικό Κέντρο Διαχείρισης» της επιδημίας.

Εκτός από την απουσία μέτρων προφύλαξης των εργαζομένων, πολλοί βιομήχανοι - επικαλούμενοι αβεβαιότητα στην αγορά και πτώση παραγγελιών - όχι απλά επιμένουν να λειτουργούν τεράστιες μονάδες παραγωγής με εκατοντάδες και χιλιάδες προσωπικού αλλά από πάνω αξιοποιούν και τις νέες ρυθμίσεις για μειώσεις προσωπικού (π.χ. το καθεστώς της «τεχνητής ανεργίας» στο πλαίσιο του οποίου οι εργαζόμενοι αποζημιώνονται με ένα μόνο μέρος του κανονικού τους μισθού με κάλυψη απ' τα κρατικά ταμεία, δηλαδή των φορολογουμένων). Αυτό όμως απειλεί πολλαπλά τη δημόσια υγεία, με δεδομένο ότι πρόκειται για βιομηχανικές μονάδες των οποίων η λειτουργία - εξαιτίας του αντικειμένου τους - απαιτεί τήρηση συγκεκριμένων προδιαγραφών για την αποφυγή βιομηχανικών ατυχημάτων.

Η Ομοσπονδία Εργαζομένων στη Χημική Βιομηχανία (FNIC CGT) καταγγέλλει σε ανοιχτή επιστολή της ότι τα μέτρα της κυβέρνησης ανατροφοδοτούν την επιθετικότητα των μεγαλοβιομηχάνων που επιμένουν να κρατούν ανοιχτά μεγάλα εργοστάσια και τονίζει: «Την ώρα που ο περιορισμός (των μετακινήσεων) παραμένει αναγκαίος, τα εργοστάσια ειδικά στη χημική βιομηχανία λειτουργούν, ορισμένα στο φουλ (αλλά) με μειωμένο προσωπικό, θέτοντας σε κίνδυνο τους εργαζόμενους, αλλά και όλον τον πληθυσμό...». Και συνεχίζει: «Πώς ζητάμε από τον πληθυσμό από τη μια πλευρά να μη βγαίνει και από την άλλη τον στέλνουμε στη δουλειά με μόνο επιχείρημα την οικονομική ασφάλεια της εταιρείας; Τι θα γίνει με την ασφάλεια των εργαζομένων και των οικογενειών τους;».

Επισημαίνει δε ότι «πρέπει να σημάνει συναγερμός σχετικά με την επικινδυνότητα των εργοστασίων αυτών που ανήκουν στην κατηγορία SEVESO (σ.σ. βιομηχανίες με ιδιαίτερα επικίνδυνα υλικά για τις οποίες προβλέπονται ειδικοί κανόνες ασφάλειας), που μάλιστα συχνά ήδη αξιολογούνται ότι λειτουργούν στο (ανώτατο προβλεπόμενο) όριο, όπως και σχετικά με τον κίνδυνο ενός βιομηχανικού ατυχήματος, αφού το προσωπικό είναι εξαντλημένο τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το κράτος και οι εργοδότες πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους».

Η FNIC ζητά να σταματήσει η λειτουργία όλων των βιομηχανιών που δεν είναι απαραίτητες την παρούσα περίοδο για τη χώρα, αλλά και να παρθούν μέτρα για την ασφάλεια τεράστιων βιομηχανικών εγκαταστάσεων, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος βιομηχανικών ατυχημάτων, σε μια περίοδο κρίσιμη για τη δημόσια υγεία και ενώ τα νοσοκομεία βρίσκονται ήδη «στο κόκκινο».

Στο μεταξύ, ο Γάλλος Πρόεδρος ανακοίνωσε προχτές την έναρξη μιας ακόμα επιχείρησης, με τη συμβολή του στρατού αυτήν τη φορά, με τον κωδικό «Resilience» («Ανθεκτικότητα»). Η επιχείρηση «θα είναι αποκλειστικά αφιερωμένη στην παροχή βοήθειας και υποστήριξης στον πληθυσμό και στις δημόσιες υπηρεσίες για να αντιμετωπίσουν την επιδημία». Στο πλαίσιο αυτής της επιχείρησης, η Γαλλία θα αναπτύξει ελικοπτεροφόρα κοντά σε υπερπόντιες κτήσεις της (π.χ. στο νότιο Ινδικό Ωκεανό). Πάντως, ειδικευμένα και έμπειρα τμήματα εργαζομένων (όπως π.χ. οι υγειονομικοί του ιδιωτικού τομέα) εξακολουθούν να μην αξιοποιούνται για υπηρεσίες πολύτιμες για τον πληθυσμό, ενώ τα κρούσματα αυξάνονται καθημερινά.