Η ΕΕ λέει προκλητικά πως η πολιτική της έχει συμβάλει στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα, την ώρα που στο πλαίσιό της προωθούνται σχέδια όπως αυτά για την καύση σκουπιδιών!

Στην Ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Λευτέρη Νικολάου - Αλαβάνου αναφέρονται συγκεκριμένα τα παρακάτω:

«Στα συμπεράσματα του Συμβουλίου της ΕΕ στις 5-3-2020 αναφέρεται ότι "η ισχύουσα πολιτική της ΕΕ για καθαρότερο αέρα... έχει συμβάλει σημαντικά στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα, αλλά απαιτούνται περισσότερα..." και ότι "τα καθιερωμένα πρότυπα ποιότητας του αέρα, ιδίως οι οριακές τιμές, έφεραν αποτελέσματα".

Την ίδια ώρα στην Ελλάδα συνεχίζεται η επιβάρυνση της υγείας των κατοίκων και του περιβάλλοντος με τον ΧΥΤΑ Φυλής, την καύση αποβλήτων από τις τσιμεντοβιομηχανίες "ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ" στο Βόλο και "ΤΙΤΑΝ" στο "Καμάρι" Βοιωτίας και στον Παύλο Μελά Θεσσαλονίκης με βάση την επικείμενη αδειοδότηση, τις δεξαμενές πετρελαιοειδών και χημικών αποβλήτων της εταιρείας "Oil One" στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, τις εγκαταστάσεις των ΕΛΠΕ σε Κορδελιό και Εύοσμο Θεσσαλονίκης. Οι μεγάλοι κίνδυνοι για την υγεία και το περιβάλλον που προκύπτουν από αυτές τις υποθέσεις αποσιωπώνται και συγκαλύπτονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που σε πλήθος παρεμβάσεων της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ διαπιστώνει συμμόρφωση με τις ευρωενωσιακές Οδηγίες, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων διαμορφώνει το πλαίσιο για την ανεξέλεγκτη, καταστροφική για την υγεία και το περιβάλλον, δράση των μονοπωλίων με μόνο κριτήριο την κερδοφορία τους.

Η επιλεκτική, υποκριτική "ευαισθησία" ΕΕ και κυβερνήσεων για το κλίμα με τη λεγόμενη "πράσινη συμφωνία" δεν είναι παρά ακόμη μία κερδοφόρα διέξοδος των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και ενίσχυσή τους στον ανταγωνισμό τους με άλλα, βλ. των ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας, κ.λπ.

Πώς τοποθετείται η Επιτροπή στο ότι ΕΕ και κυβερνήσεις, που επικαλούνται την προστασία του κλίματος, είναι αυτοί που:

-- Την ίδια ώρα βομβαρδίζουν επεμβαίνοντας σε Συρία, Λιβύη και αλλού, φοροαπαλλάσσουν τους εφοπλιστές και τους επιχειρηματικούς ομίλους που αποτελούν τον πρώτο παράγοντα ρύπανσης και μόλυνσης του περιβάλλοντος, μαζί και του θαλάσσιου,

-- Συγκαλύπτουν τις παραπάνω υποθέσεις τεράστιας ρύπανσης στην Ελλάδα από επιχειρηματικούς ομίλους, αναθέτοντας τον έλεγχο των "περιβαλλοντικών ορίων" στα ίδια τα μονοπώλια, έχοντας μεταξύ άλλων επιβάλει το εμπόριο ρύπων με αγοραπωλησίες "δικαιωμάτων" για να συνεχίζουν να ρυπαίνουν,

-- Ενώ φορτώνουν τα βάρη στους εργαζόμενους με κάθε λογής "πράσινα τέλη", που αποτελούν πρόσθετο "μποναμά" για το κεφάλαιο, και τους καταλογίζουν την "ατομική ευθύνη" ότι οι ίδιοι καταστρέφουν, δήθεν, το περιβάλλον;».

Eurokinissi

Η κηδεία του Μανώλη Γλέζου έγινε δημοσία δαπάνη, ενώ και ο τάφος προσφέρθηκε τιμητικά από τον δήμο Αθηναίων. Μεσίστια κυμάτιζε η σημαία στην Ακρόπολη.

Ο Μ. Γλέζος, μαζί με τον Λάκη Σάντα, τη νύχτα της 30ής προς 31η Μάη του 1941, κατέβασαν από την Ακρόπολη τη μισητή, χιτλερική σημαία, ενέργεια - σύμβολο της θαρραλέας αντίστασης του ελληνικού λαού.

Την περίοδο της Κατοχής έδρασε μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Συνελήφθη και καταδικάστηκε 3 φορές από τις ιταλικές και τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Μετά την Απελευθέρωση ανέλαβε αρχισυντάκτης στον «Ριζοσπάστη». Συλλαμβάνεται και δικάζεται το 1948. Οπως χιλιάδες αγωνιστές πέρασε χρόνια σε φυλακές, εξορίες, βασανιστήρια.

Το Σεπτέμβρη του 1951, όντας φυλακισμένος, εκλέγεται βουλευτής με την ΕΔΑ. Αποφυλακίζεται το 1954 και το 1956 αναλαμβάνει διευθυντής της «Αυγής», που λειτουργούσε ως εφημερίδα της ΕΔΑ. Φυλακίζεται ξανά από το 1958 έως το 1962. Το 1962 τιμήθηκε από τη Σοβιετική Ενωση με το Βραβείο Λένιν για την αντιστασιακή του δράση, τον αγώνα για την ειρήνη και την πάλη ενάντια στο φασισμό.

Το 1961 εκλέχτηκε τακτικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ από το 8ο Συνέδριο του Κόμματος. Με την εκδήλωση του στρατιωτικού πραξικοπήματος, στις 21 Απρίλη 1967, συλλαμβάνεται και κρατείται για 4 χρόνια στου Γουδή, στο Πικέρμι, στη Γενική Ασφάλεια (Χωροφυλακής), στη Γυάρο, στο Παρθένι Λέρου. Απελευθερώθηκε το 1971 από τον Ωρωπό.

Αποχώρησε από το ΚΚΕ το 1968. Από το 1981 και έπειτα εκλέχτηκε βουλευτής και ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ και αργότερα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Συμμετείχε δραστήρια στο Εθνικό Συμβούλιο για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.

Συλλυπητήριο τηλεγράφημα απέστειλε στον πρωθυπουργό και ο Ρώσος Πρόεδρος Βλ. Πούτιν, σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως «ο Μανώλης Γλέζος ήταν ένας πραγματικός φίλος της χώρας μας, υποστηρικτής - βάσει αρχών - της ενίσχυσης της αμοιβαία επωφελούς ρωσο-ελληνικής συνεργασίας. Συνέβαλε προσωπικά τα μέγιστα στον αγώνα κατά της διαστρέβλωσης της Ιστορίας, της λεγόμενης αθώωσης των ναζί και των δωσιλόγων τους. Η καλή μνήμη για αυτόν θα μείνει στις καρδιές των Ρώσων πολιτών».

• Το ΚΚΕ, στη μνήμη του Μανώλη Γλέζου, κατέθεσε, αντί στεφάνου, χρηματικό ποσό στη Βιβλιοθήκη Νίκου Ν. Γλέζου στ' Απεράθου, βάσει της επιθυμίας της οικογένειας.