Φορείς που εκπροσωπούν επιχειρήσεις της λεγόμενης «κοινωνικής οικονομίας» διαμαρτύρονται στο υπουργείο Οικονομικών ότι εξαιρούνται από την ειδική επιδότηση των 800 ευρώ, επειδή δεν εμφανίζονται ως κοινές επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι σ' αυτές παρουσιάζονται ως «μέτοχοι». Στο υπόμνημά τους ομολογούν ότι έχουν πληγεί από την πανδημία όπως και κάθε άλλη επιχείρηση και επομένως θα έπρεπε να έχουν την ίδια αντιμετώπιση ως προς τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις. Το θέμα παρουσιάστηκε σε εφημερίδα που έχει πάρει εργολαβία την υπεράσπιση της «κοινωνικής οικονομίας», ως «τρίτου πυλώνα» ανάμεσα στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα και η οποία, ούτε λίγο ούτε πολύ, αποτελεί απάντηση στην ανεργία και στις κρίσεις του συστήματος. Τώρα, η ίδια εφημερίδα ανακαλύπτει ότι όσοι απασχολούνται σε ΚΟΙΝΣΕΠ είναι «γκρίζα ζώνη» σε ό,τι αφορά τα δικαιώματά τους, αφού από το νόμο δεν αναγνωρίζονται ως μισθωτοί στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Το αίτημα να στηριχτούν από το κράτος είναι δίκαιο και αναγκαίο. Είναι όμως και μια καλή αφορμή η πανδημία προκειμένου να βγουν συμπεράσματα για το ποιος πληρώνει τη νύφη, ανεξάρτητα αν στην «ταυτότητά» του γράφει μισθωτός, απασχολούμενος με «μπλοκάκι», σύμβαση έργου, «εθελοντής» ή «μέτοχος» σε ΚΟΙΝΣΕΠ. Η εργοδοσία έχει χίλιους τρόπους να συγκαλύπτει τη σχέση μισθωτής εργασίας και να παρουσιάζει τους εργαζόμενους άλλοτε ως «συνεργάτες», άλλοτε ως «μετόχους», προκειμένου να αποσπά και τα ελάχιστα από την παραπέρα διάρρηξη των εργασιακών σχέσεων. Σε κάθε περίπτωση, πάει πολύ αυτοί που εκθείαζαν τις ΚΟΙΝΣΕΠ ως το «νέο μοντέλο» της οικονομίας, ρίχνοντας στάχτη στα μάτια χιλιάδων εργαζομένων, να εμφανίζονται τώρα ως προστάτες των δικαιωμάτων τους.

Με τη νέα οικονομική κρίση να χτυπάει την πόρτα σε Ελλάδα, ΕΕ και παγκόσμια, πέρα από την κοινή πρόθεση και προσπάθεια να τη φορτώσουν στο λαό, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ διαγκωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος είναι ικανότερος να τη διαχειριστεί για λογαριασμό του κεφαλαίου. Και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι συνταγές που προτείνουν διαφέρουν σε ελάχιστα και συμφωνούν στο κύριο: Παρεμβάσεις και χρήμα για τη στήριξη του κεφαλαίου, μέτρα από τον πάτο του βαρελιού για τη διατήρηση των λαϊκών οικογενειών που θα χτυπήσει η κρίση στο τελευταίο σκαλοπάτι πριν από την απόλυτη φτώχεια. Επειδή όμως η συναίνεση στο «μείγμα» διαχείρισης της κρίσης βγάζει μάτι, με τη ΝΔ να παίρνει τώρα την μπουκιά από το στόμα του ΣΥΡΙΖΑ με τα μέτρα επεκτατικής πολιτικής που εφαρμόζει, η αντιπαράθεση μετατοπίζεται για μια ακόμη φορά σε κάλπικα διλήμματα, ακόμα και στο ξεχασμένο εδώ και καιρό «μνημόνιο - αντιμνημόνιο»! Ετσι, ο μεν υπουργός Οικονομικών διαβεβαιώνει ότι «δεν πρόκειται να γυρίσουμε στα μνημόνια», την ώρα που ο Ν. Φίλης του ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι ετοιμάζει νέο μνημόνιο. Το έργο το έχουν ξαναδεί οι εργαζόμενοι και πλέον έχουν πείρα. Με ή χωρίς μνημόνια, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα θα επιχειρήσουν να φορτώσουν σ' αυτούς τα σπασμένα της κρίσης για να ανακάμψει το κεφάλαιο, όπως έκαναν εναλλάξ και την περίοδο 2010 - 2019. Το ζητούμενο είναι να μην πέσει ξανά ο λαός στην παγίδα, αναζητώντας μέσα στην πανωλεθρία το μικρότερο κακό. Τώρα είναι η ώρα να αποτελέσει πόλο μαζικής συσπείρωσης και αντεπίθεσης το σύνθημα «Πληρώσαμε πολλά, δεν θα πληρώσουμε ξανά»!