ΛΙΛΙΚΑ ΠΑΠΑΚΗΡΥΚΟΥ - ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Στη μνήμη του αγαπημένου μου πατέρα ΒΑΣΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, παλαίμαχου δημοσιογράφου κομμουνιστή, που φέτος συμπληρώνονται 17 χρόνια από τότε που τον χάσαμε και 22 χρόνια από τότε που «έφυγε» από τη ζωή η αγαπημένη μου μάνα ΛΙΛΙΚΑ ΠΑΠΑΚΗΡΥΚΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, κομμουνίστρια και συνδικαλίστρια. Δεν τους λύγισαν οι φυλακές και οι εξορίες.

Η κόρη τους Μάχη

***

Στη μνήμη του αγαπημένου μας συντρόφου και πατέρα ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΡΩΝΑΙΟΥ, καλλιτεχνικού διευθυντή της «Ελευθεροτυπίας», που έφυγε από τη ζωή τον Απρίλη του 2015, προσφέρω στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Παλαιού Φαλήρου, 40 ευρώ στη μνήμη τους.

Η σύζυγος Μάχη Γεωργίου Κορωναίου

Τα παιδιά Βάσος - Ρούλα

***

Στη μνήμη του ανιδιοτελή γιατρού, επιστήμονα και αγωνιστή Γ. Μ. ΙΑΚΩΒΙΔΗ προσφέρω 30 ευρώ στο ΚΚΕ.

Κ. Βαζδερβάνης

ΒΑΣΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ

ΑΣΗΜΙΝΑ ΒΟΥΡΚΟΥΤΙΩΤΗ

Η ΚΟΒ Τουρκοβουνίων - Πολυγώνου - Ανω Αμπελοκήπων με μεγάλη θλίψη αποχαιρετά την αγαπημένη συντρόφισσα ΑΣΗΜΙΝΑ ΒΟΥΡΚΟΥΤΙΩΤΗ.

Γεννήθηκε το 1930. Ηταν η 3η από τα πέντε παιδιά. Η μητέρα της Ελένη πέθανε το '41 από πείνα κι έτσι τα παιδιά έμειναν με τον πατέρα τους.

Δούλεψε σε ένα ραφτάδικο σαν παιδί για όλες τις δουλειές. Εκεί γνώρισε το ΚΚΕ. Το αφεντικό της, οργανωμένο μέλος του Κόμματος, την υπεραγαπούσε και τη μύησε στο Κόμμα.

Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν πολύ δίσεκτα. Μέσα στο εσώρουχό της μετέφερε γράμματα, αφού τα ξαδέρφια της ήταν αντάρτες. Πολλές ήταν οι φορές που είχε κοιμηθεί πάνω σε οπλισμό μέχρι να τον παραλάβουν οι επόμενοι.

Εν αγνοία του πατέρα της παντρεύτηκε στα 24 χρόνια της τον σ. Δημήτρη Βουρκουτιώτη. Μεγάλη φτώχεια και το μεροκάματο ήταν από ήλιο σε ήλιο. Εκαναν τρία παιδιά, την Ελένη, τον Βαγγέλη και τον Αγγελο, τα οποία και μεγάλωσαν με πολλή αγάπη και με την Ιστορία του Κόμματος.

Την περίοδο της χούντας, όταν μέσα σε όλη τη λύσσα των συλλήψεων, βασανισμών, εξοριών κ.ά., εισέβαλαν και κατέστρεφαν τα γραφεία του Κόμματος, η σ. Ασημίνα πρωτοστάτησε στην περιφρούρησή του καίγοντας και καταστρέφοντας ό,τι υλικό υπήρχε σ' αυτά, το οποίο θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τους συντρόφους της.

Με τη νομιμοποίηση του Κόμματος η συντρόφισσα δραστηριοποιείται στην ΚΟ Γκύζη. Το 1980 δουλεύει στο Γηροκομείο Αθήνας και γίνεται μέλος της ΟΣΝΙΕ. Ηταν πάντα πρώτη στη γραμμή διεκδίκησης και πολύ αγαπητή.

Το 1995 συνταξιοδοτείται και γίνεται μέλος του Σωματείου Συνταξιούχων. Μετακομίζει στην Κερατέα, όπου συνδέεται και δραστηριοποιείται ενεργά στην ΚΟ της περιοχής. Το 2005 επιστρέφει στην Αθήνα και στην ΚΟ Γκύζη - Πολυγώνου - Τουρκοβουνίων. Οσο την κράταγαν τα πόδια της είχε ενεργή δράση στην ΚΟΒ και στο Σωματείο Συνταξιούχων, ενώ πάντα ήταν παρούσα σε συγκεντρώσεις και μαζικές δραστηριότητες.

Μέχρι το τέλος, ο «Ριζοσπάστης» ήταν ο φίλος της, «για να μαθαίνω καμιά είδηση της προκοπής», όπως έλεγε. «Εφυγε» στις 21 Απρίλη 2020.

Συντρόφισσα Ασημίνα, οι σύντροφοί σου σού ευχόμαστε καλό ταξίδι.