Από τη συμβολική κατάληψη στην έδρα της ΛΑΡΚΟ στην Αθήνα

Χαρακτηριστικά ξεσηκωμού των εργαζομένων αλλά και της τοπικής κοινωνίας έχει πάρει η κατάληψη στα γραφεία της διοίκησης στο εργοστάσιο της Λάρυμνας, όπου ουσιαστικά «χτυπά η καρδιά» της ΛΑΡΚΟ.

Από προχτές το μεσημέρι που ξεκίνησε η κατάληψη, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων βρίσκεται εναλλάξ έξω από το κτίριο της διοίκησης, μετατρέποντας την κινητοποίηση σε συγκέντρωση διαρκείας.

Στο πλευρό των εργαζομένων βρίσκονται κάτοικοι της γύρω περιοχής, συνάδελφοί τους από γειτονικά εργοστάσια και επιχειρήσεις, αλλά και εκπρόσωποι συνδικάτων και Εργατικών Κέντρων, δίνοντας νέα ώθηση στην πλατιά εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη που εκδηλώθηκε στις προηγούμενες κινητοποιήσεις.

Σε διαρκή μαζική συγκέντρωση, με έντονη λαϊκή αλληλεγγύη, μετατράπηκε η κατάληψη στη διοίκηση του εργοστασίου στη Λάρυμνα

Οι εργαζόμενοι δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν την κατάληψη, καθώς για αύριο Παρασκευή είναι προκηρυγμένη 24ωρη απεργία, στο πλαίσιο των πέντε απεργιακών κινητοποιήσεων που έχουν προγραμματιστεί για τον Μάη, ενώ μέσα από νέες Γενικές Συνελεύσεις σε όλες τις εγκαταστάσεις της εταιρείας θα αποφασιστεί η παραπέρα κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.

Στην Αθήνα, από νωρίς το πρωί, σε μια συμβολική κίνηση, οι εργαζόμενοι «μπλόκαραν» τα κεντρικά γραφεία της ΛΑΡΚΟ, προκειμένου να μην επιτρέψουν στον ειδικό εκκαθαριστή να προχωρήσει κατ' εντολή της κυβέρνησης τα αντεργατικά σχέδια.

Το «παρών» στην κινητοποίηση έδωσαν δεκάδες συνδικαλιστές από κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία, εκφράζοντας την αλληλεγγύη των εργαζομένων της Αττικής, καθώς και αντιπροσωπεία της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

Τη σταθερή στήριξη του ΚΚΕ στον δίκαιο αγώνα εξέφρασε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος και βουλευτής Εύβοιας.

Αναλυτικότερα, στην κινητοποίηση συμμετείχαν συνδικαλιστές από τις Ομοσπονδίες Οικοδόμων, Μεταλλωρύχων, Τύπου - Χάρτου, Φαρμάκου, Λογιστών, Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, Εργαζομένων υπουργείου Γεωργίας (ΠΟΣΕΥΓ), από τα Εργατικά Κέντρα Πειραιά και Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, καθώς και δεκάδες κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία, μεταξύ των οποίων από τα σωματεία: Τύπου - Χάρτου Αθήνας, ΠΕΜΕΝ, Οικοδόμων Αθήνας, ΣΕΤΗΠ, Εργαζομένων ΟΤΑ Αττικής, Μετάλλου Αττικής, Λογιστών Ελεγκτών Αττικής, Ιδιωτικής Υγείας Αθήνας, Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Πειραιά, Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Αθήνας, Καθαριστριών Δημόσιων και Ιδιωτικών σχολείων, Ενέργειας Αττικής, Εργαζομένων στο Θέαμα - Ακρόαμα, Εργαζομένων Λυρικής Σκηνής, Εργαζομένων Ιδιωτικής Εκπαίδευσης, Επαγγελματιών Φορτηγών, Τροφίμων - Ποτών Εύβοιας, ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος κ.ά.

Αφού ευχαρίστησε τα σωματεία, ο Γ. Κάζας, γγ του Σωματείου Εργαζομένων στο εργοστάσιο της Λάρυμνας, αναφέρθηκε στα σχέδια υπονόμευσης της ΛΑΡΚΟ, επισημαίνοντας ότι ενώ «οι πελάτες ζητάνε μετάλλευμα, εμείς μειώνουμε την παραγωγή». Ο αγώνας των εργαζομένων, ξεκαθάρισε, θα συνεχιστεί μέχρι η κυβέρνηση να «πάρει πίσω την τροπολογία».

Υπενθυμίζεται ότι με την τροπολογία που ψήφισε, η κυβέρνηση προωθεί: Μείωση μισθών, Δώρων, επιδομάτων αδείας, συνολικά των αποδοχών, πάνω από 30%. Πρόβλεψη για απολύσεις χωρίς αποζημιώσεις. Μεγάλη μείωση της παραγωγής, με ορατό το ενδεχόμενο να ανασταλεί εντελώς η λειτουργία του εργοστασίου στη Λάρυμνα λόγω έλλειψης μεταλλεύματος. Διαμόρφωση όρων ώστε να γίνει «ελκυστική» η επιχείρηση στους επίδοξους επενδυτές, μέσα από τη διαδικασία της «εκκαθάρισης σε λειτουργία», που πρακτικά σημαίνει να την πάρουν καθαρή από τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους.

«Είμαστε μαζί με τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ και θα συνεχίσουμε να είμαστε», σημείωσε στην παρέμβασή του ο Γ. Τζαβάρας, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων Τροφίμων - Ποτών Εύβοιας, τονίζοντας ότι ο συλλογικός αγώνας των εργαζομένων και η αλληλεγγύη που αναπτύχθηκε, έχουν βάλει εμπόδια στα κυβερνητικά σχέδια. Αυτός ο αγώνας, ανέφερε, πρέπει να συνεχιστεί ακόμα πιο αποφασιστικά, μαζί και η αλληλεγγύη, για να πάρει πίσω η κυβέρνηση την αντιλαϊκή τροπολογία, να εξασφαλιστούν ο εκσυγχρονισμός του εργοστασίου, η προστασία της Υγείας, των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Ο αγώνας αυτός δεν αφορά μόνο τη ΛΑΡΚΟ, αλλά ολόκληρη την εργατική τάξη, τόνισε στο χαιρετισμό του ο Αλ. Περράκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ) Αττικής, καθώς στο στόχαστρο των ιδιωτικοποιήσεων έχουν μπει παράλληλα επιχειρήσεις όπως η ΔΕΗ, τα ΕΛΤΑ, γενικά ο πλούτος και οι κρίσιμες υποδομές της χώρας.

Την αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ εξέφρασε επίσης ο Χ. Σμυρνιώτης, εκ μέρους της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν και άλλοι συνδικαλιστές.

Στο μεταξύ, με μια προκλητική επιστολή, με ξεκάθαρα πολιτικό χαρακτήρα, που δείχνει ότι συντάχθηκε στα κυβερνητικά γραφεία και κάτω από την πίεση που ασκούν οι εργατικές κινητοποιήσεις, ο ειδικός εκκαθαριστής προσπαθεί να διασπάσει την ενότητα των εργαζομένων, επιρρίπτοντας στους εργαζόμενους στα μεταλλεία και στους αυτοαπασχολούμενους τις ευθύνες για την έλλειψη πρώτης ύλης στο εργοστάσιο, αλλά και να τους τρομοκρατήσει, κάνοντας λόγο για «έκνομες ενέργειες», καλώντας τους να σταματήσουν τις καταλήψεις.

Κάνει μάλιστα λόγο για «ορατό κίνδυνο αναστολής της λειτουργίας του εργοστασίου», ισχυριζόμενος ότι για αυτό «δεν θα ευθύνεται η ειδική διαχείριση, αλλά οι οργανωμένες ενέργειες ορισμένων που θέλουν το εργοστάσιο κλειστό, αφού παρεμποδίζουν την ομαλή παροχή λατερίτη από τα ορυχεία στο εργοστάσιο της Λάρυμνας (...) που θέλουν να υπονομεύσουν το έργο της ειδικής διαχείρισης (...) και κατά επέκταση αποσκοπούν στο κλείσιμο της εταιρείας, που με βεβαιότητα θα προκαλέσει την άμεση και αιφνίδια απώλεια του συνόλου των θέσεων εργασίας». Αντίστοιχα, «προειδοποιεί» κάνοντας λόγο ακόμη και για εισαγωγή λατερίτη από το εξωτερικό.

Επιχειρώντας να χτυπήσει τη λαϊκή αλληλεγγύη και να ενισχύσει τον λεγόμενο «κοινωνικό αυτοματισμό», χρησιμοποιεί μεμονωμένα παραδείγματα διευθυντών και υψηλόβαθμων στελεχών, κάνοντας λόγο για «καλοπληρωμένους», για επιδόματα που δίνονταν κάτω από «αδιαφανείς διαδικασίες και κριτήρια», ενώ φτάνει να παρουσιάζει τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ ως δήθεν ευνοημένους σε σχέση με άλλους εργαζόμενους που τέθηκαν σε αναστολή σύμβασης εργασίας.

Ουσιαστικά, επιχειρεί να επιρρίψει στους εργαζόμενους τις ευθύνες για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη ΛΑΡΚΟ με τις πολιτικές των κυβερνήσεων και τη διαλυτική τροπολογία.