Αυτή η γενική κατεύθυνση της αντιλαϊκής πολιτικής σε επίπεδο ΕΕ επαναλαμβάνεται αυτούσια και στις συστάσεις προς την ελληνική κυβέρνηση με την προσθήκη - υπόμνηση: «Συνεχίστε και ολοκληρώστε τις μεταρρυθμίσεις σύμφωνα με τις δεσμεύσεις για μετά το πρόγραμμα που δόθηκαν στο Γιούρογκρουπ της 22ας Ιουνίου 2018 (...)», στο πλαίσιο της «ενισχυμένης εποπτείας».
Με απλά λόγια, η Κομισιόν θυμίζει την υποχρέωση τήρησης της «μεταμνημονιακής» συμφωνίας που έφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με τις περαιτέρω «εξειδικεύσεις», όπως αυτές διαμορφώνονται μέσα στις συνθήκες της τρέχουσας κρίσης που επιταχύνουν τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, προκειμένου να φορτώσουν τα «σπασμένα» του κεφαλαίου στις πλάτες του λαού.
Τα «σπασμένα» αυτά θα κληθούν άλλωστε να τα πληρώσουν ήδη από την επόμενη μέρα με νέες περικοπές και «δημοσιονομικούς περιορισμούς», προκειμένου να αποπληρωθεί η διόγκωση των κρατικών χρεών που σηματοδοτούν τα διάφορα πακέτα στήριξης της ΕΕ για το «μπούκωμα» των επιχειρηματικών ομίλων (SURE, «Ταμείο Ανάκαμψης» κ.ά.).
Την αλήθεια αυτή είπε «έξω από τα δόντια» (και με εμφανή την αγωνία να διαμορφωθεί «διακομματική» συναίνεση των αστικών πολιτικών δυνάμεων στη διαχείριση της κρίσης στο σκέλος της δημοσιονομικής πολιτικής) και το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή στην τριμηνιαία έκθεσή του, που δημοσιεύτηκε μέσα στη βδομάδα, σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως το αυξημένο χρέος που θα προκύψει από τα διάφορα χρηματοδοτικά πακέτα και τις διευκολύνσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους, «θα πρέπει να πληρωθεί από δημόσιους πόρους επιβαρύνοντας, σε τελική ανάλυση, τους πολίτες της χώρας. Η κατανομή αυτού του βάρους, είτε μεταξύ κοινωνικών ομάδων είτε μεταξύ γενεών, θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο ανοιχτού και ειλικρινούς δημόσιου διαλόγου ώστε να χαραχθεί μια κοινώς αποδεκτή δημοσιονομική στρατηγική για τα επόμενα χρόνια».
Παραπέρα, η Κομισιόν δημοσιοποίησε και την 6η έκθεση ενισχυμένης εποπτείας, όπου μεταξύ άλλων σκιαγραφεί τις συμπληρωματικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης ΝΔ για την επόμενη περίοδο, με στόχο, όπως λένε, «την αντιμετώπιση των διαρθρωτικών αδυναμιών».
Μεταξύ άλλων, οι δεσμεύσεις αυτές περιλαμβάνουν δράσεις στους παρακάτω άξονες:
-- «Βελτίωση και εκσυγχρονισμός στο εργατικό Δίκαιο» και πιο συγκεκριμένα σε ό,τι αφορά τις ατομικές συμβάσεις εργασίας, προαναγγέλοντας νέο χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα, επιπλέον στα όσα έχει σπεύσει να νομοθετήσει η κυβέρνηση από την αρχή της πανδημίας.
-- «Βελτίωση του κανονιστικού πλαισίου στην επιχειρηματική δραστηριότητα», στη λειτουργία της Δικαιοσύνης, στην Εκπαίδευση, με νέες αντιδραστικές αλλαγές, όπως αυτές που περιλαμβάνονται στα πρόσφατα σχετικά νομοσχέδια της κυβέρνησης.
-- «Εθνικό στρατηγικό πλαίσιο πολιτικής για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη», στη λογική της παραπέρα εμπορευματοποίησης, με τα τραγικά αποτελέσματα που ανέδειξε η πανδημία.
-- Διαμόρφωση νέου μηχανισμού για δημόσια έργα μέσω ΣΔΙΤ για το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας με «παγοθραυστικό» το κράτος.
-- Εφαρμογή του «ρυθμιστικού σχεδίου» για τις μεταφορές κ.ά.
«Η κινητοποίηση πόρων για την ενίσχυση των προσπαθειών σε τομείς που έχουν επηρεαστεί από προηγούμενες καθυστερήσεις, συμπεριλαμβανομένων των μεταρρυθμίσεων του χρηματοπιστωτικού τομέα, θα είναι σημαντική για τη στήριξη της εμπιστοσύνης και τη στήριξη μιας βιώσιμης ανάκαμψης», επισημαίνεται στην έκθεση.
Mε βάση και τα παραπάνω, η Κομισιόν ανοίγει το δρόμο για την εκταμίευση ποσού ύψους 748 εκατ. ευρώ, προς τον ελληνικό κρατικό προϋπολογισμό, αναφορικά με την επιστροφή κερδών από «ακούρευτα» κρατικά ομόλογα, που αναμένεται να επικυρωθεί σε προσεχή συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ.
Σε ειδικό πλαίσιο της έκθεσης γίνεται λόγος για το ζήτημα της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων, με το βλέμμα στον υπό διαμόρφωση Πτωχευτικό Κώδικα που έρχεται να κλιμακώσει τους πλειστηριασμούς και τους εκβιασμούς για τα χρέη της λαϊκής οικογένειας.
Μεταξύ άλλων, επιβεβαιώνεται ότι το νέο πλαίσιο θα έχει τις προδιαγραφές της Οδηγίας της ΕΕ 1023/2019 σχετικά με την «προληπτική αναδιάρθρωση, την απαλλαγή από τα χρέη και τις ανικανότητες ή την έκπτωση οφειλετών». Σε αυτήν τη βάση θα καθορίζονται οι προϋποθέσεις για τη λεγόμενη «δεύτερη ευκαιρία» σε μικρές επιχειρήσεις και επαγγελματίες, μετά την «απαλλαγή» τους από τα χρέη, λόγω πλειστηριασμών και τυχόν «κουρέματος». Επιβεβαιώνεται, ακόμη, η δυνατότητα πώλησης και ενοικίασης της πρώτης κατοικίας (sale and lease back), σύμφωνα με την οποία, ο δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου στον πιστωτή και στη συνέχεια θα γίνεται νοικάρης στο σπίτι του.
Σε ό,τι αφορά το προσωρινό καθεστώς της κρατικής επιδότησης για «κόκκινα» αλλά και για ενήμερα δάνεια, σε δανειολήπτες που επλήγησαν από τα περιοριστικά μέτρα για τον κορονοϊό γίνεται λόγος για «ποσοτικά κριτήρια», συγκεκριμένα για το ύψος του οικογενειακού εισοδήματος, την αξία του ακινήτου και το υπόλοιπο του στεγαστικού δανείου. Σε αυτήν τη βάση, η νέα ηλεκτρονική πλατφόρμα αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία την 1η Ιούλη και να διατηρηθεί για 1 μήνα, στη διάρκεια του οποίου θα υποβάλλονται οι αιτήσεις.
Παραπέρα, η έκθεση αποκαλύπτει πως θα περιληφθούν ισχυρές διασφαλίσεις (για τις τράπεζες), όπως η επιστροφή της επιδότησης, προφανώς σε περίπτωση που ο δανειολήπτης δεν καταβάλει το τμήμα της δόσης που του αναλογεί με στόχο την πειθαρχία στις πληρωμές και βέβαια για τη διευκόλυνση των τραπεζών στην προσπάθεια περιορισμού της μάζας με τα νέα «κόκκινα» δάνεια.
Παράλληλα, σύμφωνα με την Κομισιόν, η τρέχουσα κρίση επηρεάζει τους σχεδιασμούς για τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, δείχνοντας στην κατεύθυνση αλλαγών στην υπάρχουσα στοχοθεσία, ενώ θα επηρεαστεί και ο ρυθμός της εφαρμογής του σχεδίου «Ηρακλής», καθώς μεταξύ άλλων διαπιστώνεται η μείωση του «επενδυτικού» ενδιαφέροντος από τα διάφορα «κοράκια» των funds.
Παράλληλα, την ερχόμενη Τετάρτη αναμένεται η δημοσιοποίηση της πρότασης από την Κομισιόν, αναφορικά με τη συγκρότηση του λεγόμενου «Ταμείου Ανάκαμψης».
Μάλιστα, όπως έγινε γνωστό, ο συγκεκριμένος μηχανισμός θα περιλαμβάνει ένα μείγμα επιχορηγήσεων και δανείων προς τα κράτη - μέλη και όχι αποκλειστικά επιχορηγήσεων, όπως αρχικά πρότεινε το κοινό σχέδιο των κυβερνήσεων της Γερμανίας και της Γαλλίας.
«Στην πρότασή μας θα υπάρχει μία ισορροπία επιχορηγήσεων και δανείων», δήλωσε ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, χωρίς για την ώρα να είναι γνωστή η αναλογία μεταξύ των μορφών ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων από τον συγκεκριμένο μηχανισμό, όπως και συνολικά το πού ακριβώς θα κάτσει η «μπίλια» των πρόσκαιρων συμβιβασμών.
Σε κάθε περίπτωση, με όποια αναλογία, τα «σπασμένα» της κρίσης για μια ακόμη φορά φορτώνονται στις πλάτες των λαών. Τα κεφάλαια αυτά θα διοχετευτούν μέσω του υπό διαμόρφωση πολυετούς προϋπολογισμού της ΕΕ της περιόδου 2021 - 2027, με επίκεντρο, σύμφωνα με πληροφορίες, τη χρηματοδότηση της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης», της ψηφιακής οικονομίας και της έρευνας και τεχνολογίας, με ταυτόχρονη δέσμευση των κρατών - μελών στη «μεταρρυθμιστική ατζέντα» που υπαγορεύεται από τις ανάγκες του κεφαλαίου.
Στην «ατζέντα» δηλαδή της πιο επιθετικής προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, ώστε να βρουν διέξοδο τα συσσωρευμένα κεφάλαια που προκαλούν την καπιταλιστική κρίση, φορτώνοντας στους λαούς φτώχεια, ανεργία, ένταση της εκμετάλλευσης, αλλά και νέους κινδύνους από τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που δυναμώνουν.
Πώς να το κάνουμε, δεν μίλαγε και κανείς για διακοπές των εργαζομένων προ Κομμουνιστικού Μανιφέστου, ή της άγιας Κυριακής και της ιερής Παρασκευής κ.λπ. κ.λπ., την ώρα που οι λαοί, αναρίθμητες στρατιές εργατών και εργαζομένων, δούλευαν εφτά μέρες τη βδομάδα από ανατολής μέχρι δύσεως ηλίου. Κι ύστερα ήρθε κι ο ηλεκτρισμός κι έφερε και νυχτερινές βάρδιες κι άλλα ...ωραία για τους πολλούς. Πρίγκιπες και πλούσιοι και τιτλούχοι και κεφαλαιούχοι και φυσιοδίφες και επιστήμονες με ωραίες ιδέες κι άδειες τσέπες, οι μεν έκαναν διάλειμμα από τη ντόπια τους μονότονη ευμάρεια, εκστρατεύοντας σε εξωτικές αποικίες για να ληστέψουν επίσημα, και οι δε ζητιάνευαν με απλωμένο το χέρι στους αποικιοκράτες για να μπουν στα κλειστά κλαμπ, τύπου National Geographic.
Για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους, η επιστροφή στο χωριό ή στο ενοικιαζόμενο δωμάτιο για τα γυναικόπαιδα με το τέλος της σχολικής χρονιάς τέλειωσε προ πολλού, οι τουρίστες έγιναν κατευθυνόμενες αγέλες, μπήκαν βραχιολάκια και η συνέχεια γνωστή. Ανάλογα την περιοχή και το κλίμα η εποχική απασχόληση, πάνω από αιώνα τώρα, είναι αποκομμένη από τη γεωργία και τουριστικοποιήθηκε πολύ πριν θεσμοθετηθεί. Το όνειρο των μικροαστών με ένα μήνα διακοπές δεν κατέρρευσε τώρα με τον κορονοϊό. Τουλάχιστον στην Ελλάδα, αυτή που περιφρονητικά λέγαμε χώρα των σερβιτόρων της πλούσιας και ανήλιαγης Ευρώπης, η πλειονότητα των εργαζομένων με πρόσχημα τα μνημόνια είτε έπαψε να κάνει διακοπές στον ίδιο της τον παράδεισο, είτε προσαρμόστηκε να ευτυχεί με μια βδομαδούλα το πολύ, άντε κι ένα δεκαήμερο. Κι αυτό το μοντελάκι το φόρεσαν κι οι άλλοι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι, πακεταρισμένοι από μεγαθήρια των τσάρτερ και των προγραμματισμένων διακοπών τύπου «Cook».
Αυτήν την ...κανονικότητα ήρθε να αποτελειώσει και το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλούσιων και φτωχών τουριστών, κι ύστερα ο κορονοϊός. Αν το καλοσκεφτεί κανείς, πιο αρπακτικό πέσιμο πάνω στον ελεύθερο χρόνο των ανθρώπων που εργάζονται σκληρά, στη χαρά, στην ξεκούραση και την ουσιαστική εξοικονόμηση δυνάμεών τους, δεν έχει γνωρίσει ο λεγόμενος δυτικός τουριστικός πολιτισμός τις τελευταίες δεκαετίες, αποκομίζοντας οι κοσμοπολίτες καπιτάλες απίστευτα κέρδη, αφού πούλησαν αυτό που δεν τους ανήκει. Το χρόνο τον έκαναν, και στις διακοπές, χρήμα.
Αυτή η απόσταση στον τουρισμό δεν είναι ούτε δύο ούτε τέσσερα μέτρα. Είναι το βαθύ ρήγμα ανάμεσα στο σοσιαλισμό και τη βαρβαρότητα. Τελικά τίνος είναι το καλοκαίρι;