- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας με την σύζυγο του Θάνου Μικρούτσικου, Μαρία Παπαγιάννη, και συντελεστές της χτεσινής συναυλίας |
Η χτεσινή συναυλία, όπως και η σημερινή που θα επαναληφθεί στο Ηρώδειο, είναι μια «ειδική παραγγελία» του Φεστιβάλ Αθηνών, για έναν συνθέτη που σφράγισε με το έργο του όχι μόνο τη μουσική σκηνή του τόπου μας, αλλά και ένα κομμάτι της ατομικής και συλλογικής μας ιστορίας.
Στη συναυλία παρευρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Παρευρέθηκαν ακόμα ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, και η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ.
Το Ηρώδειο γέμισε με κόσμο όλων των ηλικιών, που απόλαυσαν ένα μελωδικό ταξίδι στα τραγούδια που έγραψε ο Θάνος Μικρούτσικος για το θέατρο. Τη συναυλία παρακολούθησαν η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου και η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη.
Το «σύνθημα» για την εκκίνηση της συναυλίας δόθηκε από τον ίδιο τον συνθέτη, που η φωνή του γέμισε το Ηρώδειο καθώς ερμήνευε τους στίχους του ποιητή της Επανάστασης, Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι: «Η τέχνη δεν πρέπει να αντανακλά, σαν τον καθρέφτη, μα σαν φακός να μεγεθύνει...».
Η Ρίτα Αντωνοπούλου, ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο Χρήστος Θηβαίος και ο Κώστας Θωμαΐδης ερμήνευσαν με μοναδικό τρόπο έργα του συνθέτη, από την 50χρονη διαδρομή του, σε τραγούδια που έγραψε για το θέατρο. Ο Μικρούτσικος αγαπούσε το θέατρο και «έντυσε» με τη μουσική του πολλές ιστορικές θεατρικές παραστάσεις: Από αρχαίο δράμα μέχρι μιούζικαλ, καμπαρέ, επιθεωρήσεις και θέατρο για παιδιά.
Τραγούδια που έχουν γράψει τη δική τους μοναδική ιστορία, όπως το «Αννα μην κλαις», η «Μπαλάντα του ξεσηκωμού», η «Ελένη», το «Μηδέν» και τόσα άλλα. Από τον Μπρεχτ και τον Καβάφη, στον Λόπε Ντε Βέγα και τον Ρίτσο... Πλάι σε αυτά, ακούστηκαν και άγνωστα τραγούδια όπως «Η κυρία του τρένου» του Γ. Σκαρίμπα και άλλα ανέκδοτα τραγούδια...
Τη μουσική διεύθυνση της συναυλίας είχε ο Θύμιος Παπαδόπουλος και η σκηνοθετική επιμέλεια ήταν της Σεσίλ Μικρούτσικου. Επαιξαν οι μουσικοί: Δημήτρης Αγάθος (τρομπέτα), Γιώργος Κατσίκας (τύμπανα), Δημήτρης Ντούτσουλης (μπάσο), Θοδωρής Οικονόμου (πιάνο), Θύμιος Παπαδόπουλος (φλάουτο, κλαρινέτο, σαξόφωνο) και Τζίμης Σταρίδας (τρομπόνι).
«Το κόλπο του αιώνα» |
«Τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυσή της;» εξομολογείται ο κεντρικός πρωταγωνιστής στον ψυχαναλυτή του. Οχι, δεν πρόκειται για μια ταινία με πολιτικές προεκτάσεις, αλλά για μια πολύ έξυπνη αστυνομική κωμωδία που είναι στηριγμένη στα αληθινά γεγονότα της πιο περίπλοκης ληστείας που έγινε ποτέ στην Αργεντινή. Το 2006 μια συμμορία αποφασίζει να ληστέψει μια από τις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας, αδειάζοντας τις θυρίδες του χρηματοκιβωτίου, ταυτόχρονα με ριφιφί και ληστεία εξπρές. Η οικονομική κατάσταση στην Αργεντινή εκείνο το διάστημα ωθούσε τους «κατέχοντες τον πλούτο», αντί να διατηρούν τραπεζικούς λογαριασμούς, να φυλάσσουν τα τιμαλφή και τα χρήματά τους σε θυρίδες. Ετσι, η συμμορία αποφάσισε να εστιάσει εκεί ώστε να αποσπάσει από την τράπεζα τη μεγαλύτερη δυνατή λεία. Η συμμορία εισβάλλει στην τράπεζα, κρατάει 23 ομήρους, ξεκινούν οι διαπραγματεύσεις με την αστυνομία και τα μέσα ενημέρωσης αρχίζουν να μεταδίδουν ζωντανά τις εξελίξεις... Διασκεδαστική, ανατρεπτική, τρυφερή, με λιτή σκηνοθεσία, που εξυπηρετεί το σενάριο και χτίζει σταδιακά το ρυθμό της. Από το καστ ξεχωρίζει ο Γκιγιέρμο Φρανσέλα, που χωρίς αυτόν το «Κόλπο του αιώνα» θα ήταν άλλη ταινία. Η συνέχεια επί της οθόνης.
«Pari» |
4 χαρακτήρες, 4 δεκαετίες, 1 χώρα. Η ταινία επιχειρεί μέσα από τη σχέση 4 φίλων στην πάροδο των χρόνων να σκιαγραφήσει τη σύγχρονη Ιστορία της Ιταλίας. Χρησιμοποιεί κομβικές ιστορικές στιγμές ώστε να σηματοδοτήσει τις απαρχές της κάθε δεκαετίας. Ξεκινάει από την Ιταλία του '80, όταν γνωρίζουμε τους πρωταγωνιστές ως εφήβους, και φτάνει στο σήμερα, που είναι πλέον μεσήλικες και γονείς, προβληματισμένοι αναδρομικά για την πορεία της ζωής τους. 4 φίλοι που στην πάροδο των χρόνων περνούν μέσα από όλες τις διακυμάνσεις των ανθρώπινων σχέσεων αλλά τελικά επανασυνδέονται. Ο Μουτσίνο επιχειρεί να κάνει μια «πολιτική» ταινία αλλά κάνει περισσότερο μια ταινία για τη φιλία και τη συγχώρεση. Οι 4 αυτοί άνθρωποι, από τους οποίους άλλοι συμβιβάστηκαν και άλλοι έζησαν μια πιο ασυμβίβαστη ζωή, εναποθέτουν την ελπίδα στα παιδιά τους. 4 χαρακτήρες, 4 ατομικότητες, 4 στάσεις ζωής, αλλά κανένας συλλογικός στόχος. Το μέλλον δεν θα έρθει από μόνο του νέτο σκέτο αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς...
«Δεν θα πληρώσουμε ξανά την κρίση τους» - «Η πάλη για το ψωμί του καλλιτέχνη είναι αγώνας είναι και τέχνη» αναγραφόταν στα πανό του Σωματείου Εργαζομένων στο Θέαμα - Ακρόαμα (ΣΕΘΕΑ) και του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, που συμμετείχαν στην κινητοποίηση.
Το συλλαλητήριο ξεκίνησε με συγκέντρωση στον χώρο της Παλιάς Βουλής όπου έγιναν και σύντομοι χαιρετισμοί. Ακολούθησε πορεία στη διάρκεια της οποίας επιστρατεύτηκε η μουσική και η τέχνη για την ανάδειξη των αιτημάτων και των διεκδικήσεων. Η πορεία κατέληξε στη Βασιλίσσης Σοφίας, μπροστά στα γραφεία της ΕΕ και το Μέγαρο Μαξίμου όπου αντιπροσωπεία σωματείων κατέθεσε τα αιτήματά τους.
Αντίστοιχα στη Λάρισα ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος πραγματοποίησε παρέμβαση - εξόρμηση ενημέρωσης στην πλατεία Ταχυδρομείου και στους πεζόδρομους του κέντρου.
Επειδή η συντάκτρια του άρθρου φαίνεται πως διαισθάνεται ότι οι αβάσιμοι ισχυρισμοί της δεν έχουν ίχνος πειστικότητας, καταφεύγει στο τέχνασμα της επιλεκτικής αποκοπής μίας φράσης από την τοποθέτηση του ΚΚΕ στη Βουλή για τα ομόφυλα ζευγάρια, παραχαράζοντας ολοσχερώς τη θέση του Κόμματος για το θέμα και επιβεβαιώνοντας το λαϊκό γνωμικό πως η μισή αλήθεια ισοδυναμεί με ψέμα. Πίσω από όλα αυτά νομίζουμε πως διακρίνεται η αδυναμία ευθείας και έντιμης πολιτικής αντιπαράθεσης, αλλά και μια αμηχανία για τα αποτελέσματα των εκλογών στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, που σε συνθήκες πρωτοφανούς μαζικότητας ανέδειξαν για άλλη μία φορά πρώτη τη «Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών», τη συνδικαλιστική δύναμη που πρόσκειται στο ΚΚΕ. Ισως πάλι όλα αυτά να αποτελούν μια απόπειρα να διασκεδαστούν οι αρνητικές εντυπώσεις που προκάλεσε η θλιβερή στάση της δεύτερης και της τρίτης σε ψήφους παράταξης να ενωθούν για να εξοστρακίσουν παντελώς τη «Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών» από το προεδρείο του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου, παραβιάζοντας ωμά την εντολή του κλάδου των ηθοποιών.
