Θα αναφερθούμε στα γεγονότα που προηγήθηκαν της δικτατορίας του Μεταξά, όταν οι αιματηρές ενδοαστικές συγκρούσεις οξύνθηκαν μετά την επιστροφή του βασιλιά και την απόπειρα δολοφονίας του Βενιζέλου το 1935. Το Μάρτη του ίδιου χρόνου η ΚΕ του ΚΚΕ υπογράμμισε: «Η ιστορία των τελευταίων 20 - 25 χρόνων στη χώρα μας είναι ιστορία διχασμού και αιματοκυλισμάτων του ελληνικού λαού από τους βενιζελικούς και αντιβενιζελικούς εκμεταλλευτές του». Στις 26 Φλεβάρη δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη» ανώνυμη επιστολή με την υπογραφή «αντιφασίστας αξιωματικός», με την οποία αποκάλυπτε ότι την 1η του Μάρτη θα γινόταν στρατιωτικό πραξικόπημα, στο οποίο θα ηγούνταν ο απόστρατος συνταγματάρχης Σαράφης και άλλοι αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ).
Οι κυριότεροι εργατικοί αγώνες αναπτύχθηκαν το δεύτερο εξάμηνο του 1935 με αντιπολεμικές διαδηλώσεις και γενικές απεργίες σε όλη την Ελλάδα. Η κυβέρνηση Τσαλδάρη, θορυβημένη, κήρυξε στρατιωτικό νόμο και κινητοποίησε πολεμικά πλοία και σμήνος βομβαρδιστικών αεροπλάνων, με αποτέλεσμα να σηκωθεί θύελλα αντιδράσεων. Οι εκλογές, οι οποίες είχαν προκηρυχθεί για τον Απρίλη, έγιναν τελικά στις 9 Ιούνη, με το Λαϊκό Κόμμα να τάσσεται υπέρ της επιστροφής του βασιλιά και να προκηρύσσει δημοψήφισμα για τις 3 Νοέμβρη 1935. Στις 10 Οκτώβρη οι Κονδύλης - Παπάγος ανέτρεψαν την κυβέρνηση Τσαλδάρη και σχημάτισαν κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Κονδύλη. Ακολούθως επιβλήθηκε στρατιωτικός νόμος, έγιναν εκλογές βίας και νοθείας, αλλά και δημοψήφισμα για την επιστροφή του βασιλιά. Στις 25 Νοέμβρη επανήλθε ο Γεώργιος ο Β', ο οποίος έκανε δεκτή την παραίτηση Κονδύλη και διόρισε νέα κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον καθηγητή Δεμερτζή.
Στις 18 Μάρτη 1936 πέθανε ο Βενιζέλος και ο Δεμερτζής με τον βασιλιά ανέθεσαν την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Ιωάννη Μεταξά, ο οποίος πήρε ψήφο εμπιστοσύνης ή ανοχής από το σύνολο σχεδόν των βουλευτών των αστικών κομμάτων, πλην του Παλλαϊκού Μετώπου (ΚΚΕ). Στις 30 Απρίλη η Βουλή αποφάσισε την αναστολή της λειτουργίας της και εξουσιοδότησε την κυβέρνηση Μεταξά να διοικεί με διατάγματα. Στις 8 Μάη πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση 7.000 καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη, οι οποίοι δέχθηκαν σφοδρή επίθεση από τη χωροφυλακή. Στο μεταξύ, φαντάροι διατάχθηκαν να επιτεθούν κατά των απεργών, αλλά αρνήθηκαν να ακολουθήσουν τους αξιωματικούς τους. Από τις συγκρούσεις είχαμε 17 νεκρούς και περίπου 280 τραυματίες. Το βράδυ της 4ης Αυγούστου 1936 ο Μεταξάς με διάγγελμα κηρύσσει στρατιωτικό νόμο και διαλύει τη Βουλή. Τα αστικά κόμματα εναντιώθηκαν στη δικτατορία, αλλά στην πράξη δεν προσπάθησαν να οργανώσουν το λαό εναντίον της δικτατορίας.
Το ΚΚΕ υπήρξε ο βασικός ταξικός αντίπαλος της 4ης Αυγούστου, της οποίας διακηρυγμένος στόχος ήταν η καταπολέμηση του κομμουνισμού. Με ιδιαίτερη μανία η δικτατορική κυβέρνηση και τα κρατικά όργανα επιτέθηκαν στο ΚΚΕ και στην ΟΚΝΕ, με στόχο την πολιτική και ηθική τους εξόντωση. Από την πρώτη νύχτα της δικτατορίας η Γενική Ασφάλεια Αθηνών έθεσε σε εφαρμογή τα σχέδια σύλληψης στελεχών του ΚΚΕ, όπως ακριβώς είχε διαταχθεί, αλλά ευτυχώς δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Την περίοδο αυτή συλλαμβάνεται και ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης.
Πηγές:
Ο πραγματικός στόχος της ρίψης των ατομικών βομβών δεν ήταν άλλος από τον εκφοβισμό των λαών, αλλά και της Σοβιετικής Ενωσης, του ανερχόμενου τότε σοσιαλιστικού συστήματος και κομμουνιστικού κινήματος, ιδιαίτερα μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και τη νέα κατάσταση που είχε διαμορφωθεί. Καθόλου τυχαία, μάλιστα, δεν είναι η χρονική στιγμή της ρίψης των ατομικών βομβών, αφού ήδη είχε προηγηθεί η άνευ όρων συνθηκολόγηση της Γερμανίας, ενώ ήταν πλέον θέμα χρόνου η ιαπωνική συνθηκολόγηση, μιας και η ΕΣΣΔ είχε εμπλακεί στον πόλεμο εναντίον της.
Στο έδαφος των παραπάνω επικίνδυνων εξελίξεων η χώρα μας εμπλέκεται ολοένα και βαθύτερα με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ και διαχρονικά όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Κλιμακώνεται η τουρκική επιθετικότητα. Είναι χαρακτηριστικές οι τελευταίες εξελίξεις με τις έρευνες του τουρκικού πλοίου «Oruc Reis», οι NAVTEX και ANTINAVTEX ανάμεσα στο ελληνικό και στο τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό για τη θαλάσσια περιοχή του Καστελόριζου. Αμφισβητούνται Συνθήκες που καθορίζουν τα σύνορα, ενώ την ίδια ώρα το προσφυγικό πρόβλημα εντάσσεται στις γεωστρατηγικές της επιδιώξεις αξιοποιώντας την άθλια Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας. Πληθαίνουν οι υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά, «γκριζάρεται» το Αιγαίο. Ο κίνδυνος θερμού επεισοδίου είναι υπαρκτός και η κυβέρνηση της ΝΔ από κοινού με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα καλλιεργούν ψεύτικο εφησυχασμό. Ποντάρουν και προσδοκούν στην παρέμβαση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, παίζουν με την αγωνία του λαού μας. Απώτερος στόχος είναι η μελλοντική συνδιαχείριση των ενεργειακών κοιτασμάτων στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο με αμερικανοΝΑΤΟική επικυριαρχία.
Κυριότερο, όμως, στοιχείο που αποδεικνύει το βάθεμα της εμπλοκής σε αυτό το επικίνδυνο κουβάρι των ανταγωνισμών, αποτελούν η ανανέωση, επέκταση κι ενίσχυση της Ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας, τον Οκτώβρη του 2019, που διατηρεί και αναβαθμίζει το ήδη υπάρχον πλέγμα των αμερικανοΝΑΤΟικών υποδομών, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί και νέες βάσεις, μετατρέποντας τη χώρα μας όχι μόνο σε πολεμικό ορμητήριο αλλά και σε στόχο σε ενδεχόμενη πολεμική σύγκρουση. Παράλληλα, προχωρά, μέσω της εξαγοράς του Νεωρίου Σύρου από την αμερικανική ΟΝΕΧ, στη δημιουργία ναυπηγοεπισκευαστικής βάσης, για τα αμερικανοΝΑΤΟικά πλοία που βρίσκονται στη Μεσόγειο, η οποία θα λειτουργεί όμως και συμπληρωματικά ως προς τις υποδομές της Σούδας. Αντίστοιχα, βέβαια, σχέδια υπάρχουν για τα Ναυπηγεία της Ελευσίνας, για την Καβάλα κ.ά.
Αξίζει, επίσης, να σημειώσουμε με αφορμή την επέτειο της ρίψης των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι ότι δεν είναι η πρώτη φορά που οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας μας εμπλέκονται μεταξύ άλλων και με τους σχεδιασμούς για πυρηνικά όπλα, στο πλαίσιο του γενικότερου σχεδιασμού των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Στην Ελλάδα, οι πρώτες πυρηνικές βόμβες εγκαταστάθηκαν στον Αραξο στις 14 Ιούλη 1962 κι αντίστοιχα βλήματα πυροβολικού των 8 ιντσών με πυρηνική γόμωση μεταφέρθηκαν στη βάση της Ελευσίνας και στη συνέχεια σε στρατόπεδα στο Κιλκίς, στα Γιαννιτσά και τη Δράμα. Το 1984 με τη συμφωνία απομάκρυνσης των βάσεων, τα τελευταία πυρηνικά βλήματα μεταφέρθηκαν από τη βάση της Ελευσίνας στο Κορωπί και στη συνέχεια επιστράφηκαν στους Αμερικανούς.
Σήμερα, με το παραπέρα βάθεμα της εμπλοκής της χώρας μας, είναι πολύ ανησυχητικές οι συζητήσεις για μεταφορά πυρηνικών στην 116 Πτέρυγα Μάχης στον Αραξο.
Είναι ανάγκη να δυναμώσει η διεκδίκηση για: