ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 11 Αυγούστου 2020
Σελ. /20
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΛΙΒΑΝΟΣ
Λαϊκές αντιδράσεις και κυβερνητικός ελιγμός με παραίτηση

Ο πρωθυπουργός απέδωσε την αποτυχία του στη διαφθορά, ενώ χιλιάδες λαού διαδηλώνουν από το Σάββατο αντιμέτωποι με τις δυνάμεις καταστολής

Από τις συνεχείς λαϊκές διαδηλώσεις

Copyright 2020 The Associated

Από τις συνεχείς λαϊκές διαδηλώσεις
ΒΗΡΥΤΟΣ.--

Μπροστά στην έκρηξη της λαϊκής οργής και σχεδόν μία βδομάδα μετά την καταστροφική έκρηξη της 4ης Αυγούστου, ο Λιβανέζος πρωθυπουργός Χασάν Ντιάμπ ανακοίνωσε χτες βράδυ σε τηλεοπτικό διάγγελμά του - σε μια τακτική κίνηση - παραίτηση της κυβέρνησής του, και απέδωσε την εξέλιξη ...«στη διαφθορά που είναι μεγαλύτερη από το κράτος».

Ο Ντιάμπ προσπάθησε να παρουσιάσει την αποτυχία της κυβέρνησής του ως «ένα βήμα πίσω για να σταθούμε στο πλευρό του λαού». «Προωθούμε τη λαϊκή απαίτηση για πραγματική αλλαγή» ισχυρίστηκε, ενώ είχαν προηγηθεί οι παραιτήσεις τουλάχιστον τεσσάρων υπουργών και αρκετών βουλευτών. Ανάμεσα στους παραιτηθέντες υπουργούς ήταν ο Γάζι Ουάζνι, που είχε το υπουργείο Οικονομικών και ήταν ο βασικός διαπραγματευτής με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) με στόχο μία συμφωνία «διαχείρισης» της καπιταλιστικής κρίσης που πλήττει τα τελευταία χρόνια τη χώρα, προς όφελος της ντόπιας αστικής τάξης.

Μετά το διάγγελμα ο πρωθυπουργός παρέδωσε την επιστολή παραίτησης της κυβέρνησης στον Πρόεδρο της χώρας, Μισέλ Αούν, προκειμένου να ξεκινήσει και τυπικά η διαδικασία εύρεσης εντολοδόχου πρωθυπουργού μέχρι να αποφασιστεί εάν και πότε θα διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές. Εκλογές που ακόμη και εάν γίνουν δεν θα φέρουν τη λύση που χρειάζεται ο λαός της χώρας, καθώς το αστικό διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας θα ανακυκλώσει τον φαύλο κύκλο ενδοαστικών συγκρούσεων...

Εκατοντάδες τραυματίες στις διαδηλώσεις

Παράλληλα, χιλιάδες διαδηλωτές γεμίζουν τους δρόμους της Βηρυτού, απαιτώντας εξηγήσεις και τιμωρία των ενόχων για την καταστροφική έκρηξη και λύσεις στα οξυμένα προβλήματα που τον βασανίζουν για χρόνια. Την ώρα που ο πρωθυπουργός ανακοίνωνε την παραίτηση της κυβέρνησης, χιλιάδες λαού διαδήλωναν για τρίτο συνεχόμενο βράδυ. Και χτες δεν έλειψαν οι συγκρούσεις διαδηλωτών με την αστυνομία, ούτε οι τραυματισμοί δεκάδων, ούτε οι συλλήψεις. Στις διαδηλώσεις του Σαββατοκύριακου υπήρξε άγρια καταστολή από στρατό και αστυνομία, με δακρυγόνα και σφαίρες καουτσούκ, ενώ πλήθος διαδηλωτών επιχείρησε καταλήψεις πέντε υπουργείων, μεταξύ των οποίων το υπουργείο Εξωτερικών. Στις διαδηλώσεις συμμετέχουν δυναμικά τα στελέχη, μέλη και φίλοι του Λιβανέζικου ΚΚ και της νεολαίας του κόμματος, απαιτώντας απαντήσεις για το έγκλημα της 4ης Αυγούστου και βαθιές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα ενάντια στις εξωτερικές επεμβάσεις στη χώρα. Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν και 16 μέλη της νεολαίας του Λιβανέζικου ΚΚ και ένα μέλος έχει χάσει το ένα μάτι από σφαίρα καουτσούκ. Επίσης το Λιβανέζικο ΚΚ κατήγγειλε την πυρπόληση από αγνώστους μέσα στο σκοτάδι του μνημείου των Μαρτύρων του Εθνικού Μετώπου Αντίστασης στην πόλη Ζαραρία.

Αυξάνεται ο αριθμός των θυμάτων

Συνάμα αυξάνεται και ο θλιβερός απολογισμός των θυμάτων της καταστροφικής έκρηξης στο λιμάνι της πρωτεύουσας. Οι νεκροί χτες ξεπέρασαν τους 200, οι αγνοούμενοι τους 20 και οι τραυματίες ανέβηκαν σε 6.000 (από 5.000 που ήταν μέχρι προχτές). Ανάμεσα στους νεκρούς φαίνεται πως είναι αρκετές δεκάδες Σύροι πρόσφυγες και ξένοι μετανάστες, που κατά τον περιφερειάρχη Βηρυτού, Μαρουάν Αμπούντ, δούλευαν ως οδηγοί φορτηγών στο λιμάνι.

Αξιωματικοί του λιβανέζικου στρατού ανακοίνωσαν πως πλέον εξανεμίζονται οι ελπίδες για τον εντοπισμό περισσότερων επιζώντων από την καταστροφική έκρηξη. Παρ' όλα αυτά, σωστικά συνεργεία από διάφορες χώρες, μεταξύ των οποίων και εκείνα από Ελλάδα και Κύπρο, συνεχίζουν τη μάχη για τον εντοπισμό επιζώντων μέχρι την τελευταία στιγμή.

Επιπλέον η Ελλάδα έστειλε στον Λίβανο το αρματαγωγό «Ικαρία», μεταφέροντας ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, φαρμακευτικό υλικό και προμήθειες. Το αρματαγωγό «Ικαρία» θα κάνει στάση και στο λιμάνι της Λεμεσού, κατόπιν αιτήματος της Κύπρου, ώστε να φορτώσει μέρος της κυπριακής βοήθειας προς τη Βηρυτό.

Υποσχέσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων για «βοήθεια»

Υπό τις εκρηκτικές συνθήκες στον Λίβανο, πραγματοποιήθηκε την Κυριακή διεθνής τηλεδιάσκεψη δωρητών με πρωτοβουλία του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν. Πρέπει «να δράσουμε γρήγορα» προέτρεψε τους ομολόγους του ο Πρόεδρος Μακρόν σε ρόλο αυτόκλητου «σωτήρα» του λαού του Λιβάνου.

Ανάμεσα στους 30 ηγέτες που υποσχέθηκαν βοήθεια συμφωνώντας πως θα πρέπει να είναι «έγκαιρη, επαρκής», ήταν και ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ. Υποσχέθηκε «σημαντική» αρωγή, αποφεύγοντας εντούτοις να την προσδιορίσει αριθμητικά. Συνολικά στην τηλεδιάσκεψη δόθηκαν υποσχέσεις για τη χορήγηση περίπου 253 εκατομμύρια ευρώ. Η Γαλλία προσέφερε 30 εκατ. ευρώ, η Γερμανία 10 εκατ. ευρώ, η ΕΕ 60 εκατ. ευρώ, οι χώρες του Κόλπου υποσχέθηκαν 50 εκατ. δολάρια. Η «βοήθεια» αυτή από τις αστικές κυβερνήσεις δεν αποτελεί ένδειξη ευαισθησίας και συμπαράστασης στον λιβανέζικο λαό, αλλά επιδίωξη οι επιχειρηματικοί τους όμιλοι να πιάσουν καλύτερη θέση στην «πίτα» της ανοικοδόμησης αλλά και της μοιρασιάς του πλούτου στην ευρύτερη περιοχή.

Μέσα στην καταστροφή που βίωσε η Βηρυτός, χάθηκαν και σπουδαία αρχιτεκτονικά κομψοτεχνήματα και πολιτιστικοί χώροι. Ανάμεσά τους το Μουσείο Σουρσόκ, που είχε πρόσφατα ανακαινιστεί και φιλοξενούσε έργα σύγχρονης τέχνης και πλήθος εκδηλώσεων.


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Στο ίδιο έργο θεατές...

«Δεν περιμέναμε τέτοια ένταση, αλλά δεν πιαστήκαμε στον ύπνο, γι' αυτό γλιτώσαμε τα χειρότερα», είναι το προκλητικό «αφήγημα» της κυβέρνησης την επομένη της φονικής καταστροφής στην Εύβοια. Στήνεται μάλιστα κι ένα «παιχνίδι» ανταλλαγής ευθυνών με την ΕΜΥ, η οποία, σύμφωνα με τον υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη, έδωσε λάθος πληροφόρηση για την έκταση του φαινομένου κι αυτό επέδρασε στη διαχείριση από την πλευρά του κρατικού μηχανισμού. Η «Θάλεια», όμως, όπως ονομάζεται το καιρικό φαινόμενο που χτύπησε την περιοχή, δεν προέκυψε ξαφνικά το βράδυ του Σαββάτου. Σε όλο το πέρασμά της από την Ελλάδα, έδωσε ιδιαίτερα έντονα φαινόμενα, όπως για παράδειγμα στον Λαγκαδά, που έγινε λίμνη. Η ένταση του φαινομένου ήταν γνωστή, όπως και το γεγονός ότι θα χτυπήσει στην κεντρική Εύβοια. Μήπως δεν ήξερε η κυβέρνηση ότι η συγκεκριμένη περιοχή έχει καεί αμέτρητες φορές τα προηγούμενα χρόνια και ότι με ευθύνη δική της και των προκατόχων της δεν έχει γίνει κανένα ουσιαστικό αντιπλημμυρικό έργο, επειδή τέτοιες υποδομές δεν είναι ανταποδοτικές για το κεφάλαιο και δεν προκρίνονται από την ΕΕ; Μήπως δεν ήξερε ότι η συγκεκριμένη περιοχή είχε ξαναπλημμυρίσει το 2009, ότι είχαν προηγηθεί οι μεγάλες πυρκαγιές με τους νεκρούς του 2007 και ότι από τότε, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων και της Τοπικής Διοίκησης, δεν έγινε καμιά παρέμβαση από το κράτος για να θωρακιστούν οι περιουσίες, η ασφάλεια, ακόμα και η ζωή των κατοίκων; Δεν ξέρει άραγε η κυβέρνηση ότι οι κάτοικοι της περιοχής σε κάθε καταιγίδα κοιτούν τον ουρανό και τρέμει το φυλλοκάρδι τους; Το «δεν ήξερα, δεν άκουσα» πάνω από τα πτώματα των πνιγμένων και τα βουνά της λάσπης, όπως και το πινγκ πονγκ των ευθυνών ανάμεσα στις υπηρεσίες του ίδιου κρατικού μηχανισμού, είναι πρόκληση, που μόνο στόχο έχει να κρύψει τις πραγματικές αιτίες και τους ενόχους ενός ακόμα εγκλήματος.

* * *

Εξίσου προκλητική είναι όμως και η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ανακαλύπτει ξαφνικά ευθύνες και μειωμένα αντανακλαστικά στον κρατικό μηχανισμό. Σαν να μην είναι ο ίδιος αυτός μηχανισμός που διαχειρίστηκε την καταστροφή στη Μάνδρα και στο Μάτι, με τους δεκάδες καμένους και πνιγμένους επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ! Η προηγούμενη κυβέρνηση, όπως και η σημερινή, δεν έκανε απολύτως τίποτα για να θωρακίσει την κεντρική Εύβοια από τις πυρκαγιές και τις επακόλουθες πλημμύρες. Και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ υπηρετεί την ίδια αντιλαϊκή πολιτική στήριξης των επιχειρηματικών συμφερόντων, που τη μια οπλίζει το χέρι των εμπρηστών, την άλλη αξιολογεί με όρους «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο τα αναγκαία έργα και τις υποδομές αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής και αντισεισμικής προστασίας, σε βάρος των λαϊκών αναγκών. Ειδικά στην περιοχή της Εύβοιας, οι εργαζόμενοι και ο λαός έχουν γνωρίσει από πρώτο χέρι την ανεπάρκεια και την απροθυμία του «επιτελικού» κράτους να προστατέψει την περιουσία και τη ζωή τους από τις φυσικές καταστροφές, να αποκαταστήσει πλήρως και γρήγορα τις ζημιές, με αποζημιώσεις στο 100% για τα λαϊκά νοικοκυριά. Το ίδιο κράτος όμως είναι ταχύτατο και επαρκέστατο όταν πρόκειται να αδειοδοτήσει, να επιχορηγήσει και να διευκολύνει με κάθε τρόπο επενδύσεις για ενεργειακά πάρκα και άλλες κερδοφόρες «τοποθετήσεις» που κάνουν ισχυρά οικονομικά συμφέροντα στην περιοχή.

* * *

Το αποκορύφωμα της αντιπαράθεσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο καβγάς τους για το «112», που σύμφωνα με τον Ν. Χαρδαλιά δεν ενεργοποιήθηκε για να μην έχουμε εκατόμβη νεκρών από τη μαζική εκκένωση των περιοχών που πλήγηκαν (στο Μάτι αντίθετα έλεγαν ότι αν λειτουργούσε το «112», θα είχαν σωθεί άνθρωποι...). Απέδωσε μάλιστα ορισμένους από τους θανάτους στην προσπάθεια των κατοίκων να εγκαταλείψουν μέσα στη νύχτα τα σπίτια τους που είχαν πλημμυρίσει! Και μόνο αυτό το χυδαίο επιχείρημα δείχνει ότι δεν υπάρχει κανένα κρατικό σχέδιο οργανωμένης εκκένωσης και μεταφοράς κατοίκων και παραθεριστών σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και ότι το «112» το μόνο που ...ενεργοποιεί, είναι η ατομική ευθύνη, το «τρέξε όπως όπως για να σωθείς»! Το λένε άλλωστε ανοιχτά την επομένη της καταστροφής: Σε αρθρογραφία στον Τύπο, καταγράφονται απόψεις όπως ότι «το κράτος δεν μπορεί να είναι παντού» και ότι η καταστροφή στην Εύβοια υπογραμμίζει την «αποφασιστική σημασία της ατομικής ευθύνης» στη διαχείριση τέτοιων σοβαρών περιστατικών. Να λοιπόν πώς συμπληρώνεται η εικόνα: Ατομική ευθύνη στην αντιμετώπιση του κορονοϊού, ατομική ευθύνη και στην αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών. Κι όλα αυτά για να κρυφτεί ο πραγματικός ένοχος, να συγκαλυφθούν η τεράστια κρατική ευθύνη και η εγκληματική πολιτική όλων των κυβερνήσεων και των κομμάτων του κεφαλαίου, των εκπροσώπων τους στην Τοπική Διοίκηση.

* * *

Σε τελική ανάλυση, για να «βγάλουν λάδι» το αντιλαϊκό κράτος, που κάθε «κύτταρό» του δουλεύει για να ανασαίνουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, στερώντας την ανάσα από τον λαό. Ενα κράτος που αντιμετωπίζει ως «κόστος» την προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού, που είναι επιλεκτικά ανίκανο όσον αφορά τις λαϊκές ανάγκες, αλλά επιλεκτικά ικανό στη στήριξη και υπεράσπιση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Απέναντι σ' αυτό το κράτος και τα κόμματα που το υπηρετούν, μέχρι την ανατροπή του, πρέπει να στρέψουν την οργανωμένη δύναμη και τη συμμαχία τους οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, για να μπορούν να ανασαίνουν.


Κ. Μ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ