Από την πρώτη στιγμή, αυτό που τούς εντυπωσιάζει «είναι η φοβερή οργάνωση και τα μέτρα προστασίας». «Αλλωστε η ΚΝΕ που αγωνίζεται με το ΚΚΕ για την προστασία της υγείας του λαού δεν θα μπορούσε να έκανε κάτι διαφορετικό», λένε.

«Είναι μια αξιέπαινη προσπάθεια. Σε τέτοιες συνθήκες που χρησιμοποιούν την πανδημία για να εγκλωβίσουν τη νεολαία "μέσα", η ΚΝΕ βγαίνει μπροστά και στέλνει το μήνυμα ότι οι διεκδικήσεις της νεολαίας δεν μπορούν να περιμένουν. Ο αγώνας για το δίκιο μας συνεχίζεται σε όλες τις συνθήκες». «Ναι, είναι περίεργες οι συνθήκες που γίνεται το φετινό Φεστιβάλ. Ομως, έπρεπε να γίνει. Στέλνει το μήνυμα στη νεολαία να μην το βάλει κάτω», είναι ορισμένες από τις εκφράσεις που κυριαρχούν ανάμεσά τους.

Ανάμεσα σε μια παρέα της ΚΝΕ, βρίσκεται ο Βασίλης 29 ετών μάγειρας σε ξενοδοχεία που επίσης έρχεται για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ: «Ηρθα από σεζόν, δηλαδή από ξενοδοχείο στη Μύκονο. Δούλευα 14 ώρες ασταμάτητα. Εκεί που νομίζεις ότι όλα είναι "μαύρα" έρχεσαι στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και παίρνεις μια ανάσα», ανέφερε και πρόσθεσε: «Δεν είναι μόνο η απάντηση στα πολιτιστικά σκουπίδια. Είναι ότι τόσοι νέοι γύρω σου αποφασισμένοι να αγωνίζονται σου δημιουργεί μια αισιοδοξία ότι υπάρχει ελπίδα. Οι περισσότεροι νέοι ασχολούνται με τα σόσιαλ μίντια. Πετάς καμία φράση επαναστατική, κανένα μπινελίκι και νομίζεις ότι έχεις κάνει το καθήκον σου, εκτονώνεσαι και εφησυχάζεις. Ομως, όταν έρθεις εδώ, καταλαβαίνεις ότι οι αγώνες δίνονται στο δρόμο και εκεί που δουλεύεις. Ακόμα δεν έχω πάρει την απόφαση να οργανωθώ, όμως έχω αρχίσει να το σκέφτομαι πολύ σοβαρά».

Υπενθυμίζοντας τα ...ευτράπελα της καραντίνας, μοίρασε οδηγίες και συμβουλές μπροστά στο νέο lock down.

Ανάμεσα σε άλλα, επιχείρησε να δώσει απάντηση στο αμείλικτο ερώτημα «πού κολλάει, πού δεν κολλάει» ο κορονοϊός: Δεν κολλάει στα αεροπλάνα, που ταξιδεύουν γεμάτα, δεν κολλάει στους επιβάτες που στριμώχνονται όρθιοι στις αστικές συγκοινωνίες, σε αντίθεση με όσους καθίσουν στα καθίσματα που φέρουν την ειδική σήμανση ώστε να μένουν κενά, είναι μερικά από τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε.

Και επειδή εκτός από την πανδημία έρχεται και ...τυφώνας προειδοποίησε: «Ετοιμαστείτε για ατομική ευθύνη όσοι πνιγείτε»...

«Καλή βραδιά απόψε», είπε ο Γιώργος Μαργαρίτης ανεβαίνοντας στη σκηνή και μετέφερε στο Φεστιβάλ χαιρετισμούς από πολύ κόσμο που όπως είπε επικοινώνησε μαζί του και από την επαρχία ακόμα, ενώ ευχήθηκε «καλούς αγώνες, καινούργιους αγώνες!».

Από την επιτυχία του «Πεθαίνω για σένα», σε μουσική του πρόσφατα χαμένου Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, την «Αννα της Κοκκινιάς» σε δικούς του στίχους να τραγουδά τον μόχθο μιας γυναίκας που «σε σπίτια πάει και καθαρίζει, όσο δουλεύει πάντα ελπίζει», τους «Δρόμους του πουθενά», το «Μα τι λέω» κι άλλες επιτυχίες του που τραγουδάνε τους πόνους της καρδιάς, έκανε τον κόσμο να τραγουδάει μαζί του και να... «παλεύει» να μείνει καθιστός στις καρέκλες.

Χαρακτηριστική ήταν η αναφορά που έκανε στο ξεκίνημά του στη μουσική και σε επιτυχίες άλλων καλλιτεχνών τότε, και το πώς υποδέχονταν τους νέους καλλιτέχνες, για να τονίσει: «Ο κόσμος εδώ έχει τέτοιο μεγαλείο μέσα του που αγαπάει τα πάντα!».