Η εναγώνια προσπάθεια της κυβέρνησης να ανοίξει πάση θυσία τον «κοινωνικό διάλογο», τα καθημερινά «πυροτεχνήματα» των κυβερνητικών στελεχών αποδείχνουν ότι η αναμέτρηση αυτή γίνεται όλο και πιο κρίσιμη. Η πανελλαδική πανεργατική απεργία - υπογράμμισαν στις ομιλίες τους τα στελέχη της ΔΑΣ - μπορεί και πρέπει να γίνει κινητοποίηση - ορόσημο που θα γείρει την πλάστιγγα προς τη μεριά των εργατικών συμφερόντων. Που θα δημιουργεί προϋποθέσεις για κλιμάκωση της πάλης με όλες τις μορφές και θα κλείνει το δρόμο σε κάθε παζάρι, σε οποιαδήποτε υποχώρηση.

Γιατί, όπως τόνισε ο επικεφαλής της ΔΑΣ Γιώργος Μαυρίκος, «η κυβέρνηση δε θα κάνει εύκολα πίσω. Εχει δεσμεύσεις, το Μάαστριχτ, τη "Λευκή Βίβλο", την ΟΝΕ. Χωρίς κλιμάκωση των αγώνων είναι λάθος να πιστεύουμε ότι θα υποχωρήσει. Γι' αυτό η απεργία πρέπει να πετύχει. Είναι η στιγμή που μπορούμε να δώσουμε άλλο ένα χτύπημα. Οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα δεν πρέπει να χάσουν αυτή την ευκαιρία. Καταθέτοντας τις θέσεις της ΔΑΣ, ο συνδικαλιστής πρότεινε νέα απεργιακή κινητοποίηση μέσα στον Ιούνη, πλατιά ενημέρωση των εργαζομένων κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, διαρκή επιφυλακή των συνδικάτων, με πολύμορφες δραστηριότητες, ώστε το φθινόπωρο από θέσεις ισχύος οι εργαζόμενοι να πάνε στην τελική αναμέτρηση.

Αλλωστε η κυβέρνηση δεν εγκαταλείπει τους στόχους της. Γι' αυτό κάνει συσκέψεις και φροντιστήρια και ετοιμάζει το διάλογο δήθεν από "μηδενική βάση". Αλλά τι είναι μηδενική βάση, αναρωτήθηκε ο συνδικαλιστής; Τι γίνεται με τους νόμους της ΝΔ, με όλους τους αντιασφαλιστικούς νόμους της προηγούμενης δεκαετίας, με την ιδιωτικοποίηση της υγείας και το χτύπημα της πρόνοιας, τη λιτότητα, την ανεργία;».

Παρουσιάζοντας το αγωνιστικό πλαίσιο δράσης ο Γ. Μαυρίκος υπογράμμισε το αίτημα για πλήρη ασφαλιστική κάλυψη όλων ανεξαιρέτως των ανέργων, εργαζομένων με μερική απασχόληση μεταναστών, μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, γιατί - όπως είπε - το να λέμε μόνο 35ετία, είναι πίσω από την πραγματικότητα την ώρα που η ανεργία θερίζει και τα 10.500 ένσημα είναι όνειρο θερινής νύχτας. Οσο για τους πόρους, αυτοί υπάρχουν και είναι γνωστοί σε όλους. Να καταβάλλουν κράτος και εργοδότες αυτά που χρωστάνε, να χτυπηθεί η εισφοροδιαφυγή, να επιστραφούν τα κλεμμένα από το χρηματιστήριο.

Η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ αρνήθηκε να υιοθετήσουν ένα πλαίσιο αιτημάτων που ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων όπως πρότεινε το ΠΑΜΕ και απέφυγε να δεσμευτεί για την κλιμάκωση του αγώνα. Παρέπεμψε την όποια απόφαση στην ΕΕ της ΓΣΕΕ.

Για την ημέρα της απεργίας η κεντρική συγκέντρωση αποφασίστηκε να γίνει στις 11 π.μ. στο Πεδίον του Αρεως και στις πρωτεύουσες όλων των νομών.

Στο ζήτημα των πόρων και της τριμερούς χρηματοδότησης (θέμα που ευνοεί την κυβέρνηση για να σύρει τα συνδικάτα στο «διάλογο») αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ομιλίας του ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χρ. Πολυζωγόπουλος. Αναφέρθηκε στο ζήτημα της 35ετίας χωρίς όρια ηλικίας και στην προστασία των ειδικών κατηγοριών ασφαλισμένων, όπως άτομα με ειδικές ανάγκες, τα βαρέα και ανθυγιεινά και υπερβαρέα, αλλά και στην ανάγκη οργανωτικής και λειτουργικής ανασυγκρότησης του συστήματος με την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών.

Τα στελέχη της ΔΑΚΕ με τις ομιλίες τους έδειξαν να πρωτοστατούν στην προσπάθεια ν' ανοίξει ο κοινωνικός διάλογος. Απέρριψαν την κλιμάκωση των αγώνων, με «επιχειρήματα» ότι δεν είναι λύση μια απεργία κάθε 20 ημέρες. Ενώ ταυτόχρονα αποκάλυψαν ότι αυτό που τους ανησυχεί πραγματικά είναι μήπως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κάνει πίσω και αφήσει το ασφαλιστικό για την επόμενη κυβέρνηση...

Οχι μία, αλλά δύο μορφές «κοινωνικού διαλόγου» πρόβαλε η Αυτόνομη Παρέμβαση, εμμένοντας σταθερά σε λογικές που παγιδεύουν τους εργαζόμενους και αποδυναμώνουν τους αγώνες. Πρώτον, διάλογος με πρωτοβουλία των συνδικάτων και σύσκεψη στις αρχές Ιουνίου με τη συμμετοχή της κυβέρνησης, των κομμάτων, φορέων, επιστημονικών ιδρυμάτων και συνδικάτων από ευρωπαϊκές χώρες. Δεύτερον, κοινωνικός διάλογος που θα οργανώσει η κυβέρνηση, αλλά υπό προϋποθέσεις. Ως προϋποθέσεις θέτει την τριμερή χρηματοδότηση, την αναγνώριση των απωλειών των αποθεματικών, τη μη επαναφορά προτάσεων που χειροτερεύουν τα όρια ηλικίας και τις συντάξεις.

Εντονη ήταν η παρουσία στο Γενικό Συμβούλιο των στελεχών του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, που μεταφέροντας το κλίμα που επικρατεί στα εργοστάσια και στους τόπους δουλιάς, από τα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες που εκπροσωπούν, υπογράμμισαν ότι η συμπαράταξη με τους αγρότες και τους ΕΒΕ δημιουργεί συνθήκες που επιτρέπουν όχι μόνο να μπει «φρένο» στην κυβέρνηση, αλλά και να απαιτηθούν ουσιαστικά αιτήματα. Καταφέρθηκαν ενάντια σε προτάσεις που καθηλώνουν το κίνημα, νομιμοποιούν τους νόμους της ΝΔ και την αντεργατική πολιτική του ΠΑΣΟΚ και αντιμετωπίζουν την κοινωνική ασφάλιση ως κόστος και όχι σαν αναφαίρετο δικαίωμα, σαν ένα στήριγμα στο σημερινό βιοτικό επίπεδο.

Τώρα που το κίνημα γίνεται "εφιάλτης" για το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους, τα κυβερνητικά επιτελεία επεξεργάζονται νέους ελιγμούς και μεθόδους εξαπάτησης των εργαζομένων. Τις επόμενες μέρες θα επιστρατευτούν "θεοί και δαίμονες", "μαστίγια και καρότα", αυταρχισμοί (ο "τρομονόμος" οδεύει ήδη στη Βουλή και η κατάργηση των διαδηλώσεων είναι "επί θύραις"), με στόχο την παραπλάνηση, τη χειραγώγηση, το "διαίρει και βασίλευε" των εργαζομένων και κύρια τη διάσπαση των μετωπικών τους αγώνων, που παίρνουν χαρακτηριστικά αντίπαλου δέους για την κυβέρνηση και την πλουτοκρατία.

Εκείνο που προτάσσουν οι κυβερνώντες και όχι μόνο είναι ο διαβόητος κοινωνικός διάλογος. Το τελευταίο διάστημα νυχθημερόν μας "βομβαρδίζουν" από τα ΜΜΕ και μας νουθετούν να πάμε στο "καθαρό τραπέζι της μηδενικής βάσης του κοινωνικού διαλόγου των κοινωνικών εταίρων".

Καμώνονται πως αποσύρουν τα αντικοινωνικο-ασφαλιστικά μέτρα τους. Μα, αν πράγματι τα απέσυραν, γιατί τότε διέθεσαν 236 εκατομμύρια, ως πρώτη δόση, για την προπαγάνδισή τους; Γιατί επιστρατεύονται οι κυβερνητικοί επικοινωνιολόγοι για να μας πείσουν για την αναγκαιότητά τους; Γιατί γίνονται στο κυβερνών κόμμα τα "φροντιστήρια" εξοπλισμού προπαγάνδισης αυτών των μέτρων, σύμφωνα με επίσημη καταγγελία μέλους της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ;

Ομως και αν υποθέσουμε ότι πραγματικά απέσυραν, μπορεί να υπάρξει μηδενική βάση με την απομένουσα σημερινή ισχύουσα αντιασφαλιστική νομοθεσία; Και πάνω απ' όλα μπορεί να υπάρξει μηδενική βάση με τη δεδομένη εμμονή της κυβέρνησης στη "ρίζα", στη "μήτρα" αυτών των μέτρων της μείωσης του "μισθολογικού κόστους" (των μισθών) και του "μη μισθολογικού κόστους" (της κοινωνικής ασφάλισης, κοινωνικών δαπανών), στο όνομα της λεγόμενης ανταγωνιστικότητας;

Εκείνο συνεπώς που απομένει ως μηδενική βάση, σύμφωνα με τα κυβερνητικά λεγόμενα, είναι το "ο γέγονε γέγονε", στη ληστεία των ταμείων μας και τα μηδενικά προαπαιτούμενα των εργαζομένων. Οι εκκλήσεις επομένως για συμμετοχή στο διαβόητο κοινωνικό διάλογο αποσκοπούν αποκλειστικά και μόνο στην παγίδευση των εργαζομένων.

Μέσα και από τους πρόσφατους αγώνες οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν ακόμα πιο πολύ ότι η ποιοτικά ανώτερη ενιαία δημόσια και καθολική κοινωνική ασφάλιση, η υγεία, η πρόνοια, η συνταξιοδότησή μας, σχετίζονται με το δικαίωμα στης εργασία, στην παιδεία, με την εναντίωσή μας στις ιδιωτικοποιήσεις, στον εργασιακό μεσαίωνα, κλπ. Μα, πάνω από όλα συνειδητοποιούν ότι αυτό το μείζον, το πρωταρχικό ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης, που αφορά όλους, την εργατική τάξη, τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους του σήμερα και του αύριο, θα κριθεί προς όφελός τους ΜΟΝΟ ΣΤΟ "ΔΙΑΛΟΓΟ" ΤΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΜΕΤΩΠΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ.

Ο αγώνας αυτός σήμερα βρίσκεται σε κρίσιμη φάση. Πολλοί και με πολλούς τρόπους τοποθετούνται ενάντιά του. Ανάμεσά τους πρώτοι και καλύτεροι όσοι ανέλαβαν το ρόλο των "Σειρήνων" του κοινωνικού διαλόγου, συνεπικουρούμενοι και απ' όλους εκείνους που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και ελεεινολογούν για το συνδικαλιστικό κίνημα και για την "ενότητά" του, επιθυμώντας φυσικά την ενότητα της υποταγής και της ενσωμάτωσής του στις επιλογές του κεφαλαίου.

Στην κατεύθυνση αυτή δραστηριοποιούνται "συγκροτήματα Τύπου" και πολύμορφοι μηχανισμοί.

Στις 17 Μάη, στην 24ωρη Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία όλοι αυτοί οι παράγοντες θα πάρουν την απάντηση από την εργατική τάξη, τους επαγγελματοβιοτέχνες και τη φτωχή αγροτιά.

Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα θα δώσει όλες του τις δυνάμεις, ώστε τα λαϊκά στρώματα να δώσουν την ερχόμενη βδομάδα ένα ακόμα βροντερό "παρών" στον ιερό αγώνα για την υπεράσπιση των ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΝ. Σήμερα όμως δεν αρκεί η άμυνα! Επιβάλλεται να περάσουμε στην αντεπίθεση, προβάλλοντας και απαιτώντας στις 17 Μάη την ικανοποίηση σύγχρονων αναγκών, που η ίδια η ζωή βάζει μπροστά μας. Αυτές λοιπόν οι σύγχρονες ανάγκες, που αποτελούν για τη ΔΑΣ το πλαίσιο της Απεργίας και της Αγωνιστικής Προοπτικής και που μπορούν να δώσουν νέα δυναμική και αυξημένη ώθηση στις κινητοποιήσεις, είναι:

• Δημόσια, Καθολική, Υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση με παροχές και υπηρεσίες υψηλού επιπέδου για όλο το λαό.
• Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη όλων των ανέργων και των οικογενειών τους, των μεταναστών, των εργαζομένων με μερική απασχόληση.
• Μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Τα όρια ηλικίας να μην ξεπερνούν τα 60 χρόνια για τους άνδρες και τα 55 για τις γυναίκες (55 και 50 αντίστοιχα για τα βαρέα - ανθυγιεινά επαγγέλματα).
• Κατοχύρωση του κατώτερου ορίου συντάξεων με 4.050 ημέρες εργασίας - κατώτερη σύνταξη στα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη (ΗΑΕ) ή το 80% του μισθού.
• Βάση υπολογισμού της σύνταξης ο μέσος όρος όλων των αποδοχών της τελευταίας 3ετίας.
• Συνταξιοδότηση ανεξαρτήτως ηλικίας στα 30 χρόνια ή 9.000 ημέρες ασφάλισης με προσμέτρηση όλων των ενσήμων.
• Καμία πρόσθετη επιβάρυνση στους εργαζόμενους. Να μειωθεί το ποσοστό συμμετοχής των εργαζόμενων στην κατεύθυνση της απαλλαγής τους από τις ασφαλιστικές εισφορές. Να πληρώσει το κράτος και η εργοδοσία, που καταληστεύουν χρόνια τα ταμεία.
• Πάταξη της εισφοροδιαφυγής, επιστροφή των κλεμμένων, των τεράστιων ποσών που οφείλουν στα ασφαλιστικά ταμεία το κράτος και η εργοδοσία, κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
• Δημόσιο, δωρεάν σύστημα υγείας, που θα παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες για όλο το λαό, χωρίς διακρίσεις και ανισότητες. Κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα Υγείας - Πρόνοιας.
• Υπεράσπιση, επέκταση του θεσμού των βαρέων - ανθυγιεινών επαγγελμάτων. Εφαρμογή αυστηρού πλαισίου για την Υγιεινή και Ασφάλεια στους τόπους δουλιάς.
• Πλήρης - σταθερή εργασία, 7ωρο, 5ήμερο, 35ωρο, κατάργηση των αντεργατικών νόμων που ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις.
• Αύξηση των μισθών και των συντάξεων σύμφωνα με τις σύγχρονε ανάγκες.

Η κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη από τη ΝΔ και τον ΣΕΒ, επιχειρεί να εμφανίζει τα προβλήματα στην Κοινωνική Ασφάλιση σαν "οικονομικά προβλήματα". Το "Οικονομικό" αποτελεί απλά την κορυφή του παγόβουνου! Η ουσία του ζητήματος είναι πρώτιστα πολιτική και ιδεολογική.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ευθυγραμμίζεται με την αντίληψη της κυβέρνησης ότι το ζητούμενο είναι οι "νέοι πόροι"! Ορισμένοι μάλιστα προτείνουν νέους φόρους που όλοι αντιλαμβανόμαστε ποιοι θα τους επωμιστούν.

Για όσους λοιπόν επιμένουν ότι δήθεν όλα λύνονται με την εξεύρεση "πόρων", αρκεί να τους θυμίζουμε για μια ακόμη φορά από πού μπορούν να βρεθούν αυτοί:

• Από την άμεση καταβολή των οφειλόμενων στους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς από το κράτος και την εργοδοσία.
• Από την κατάργηση των εισφοροαπαλλαγών.
• Από τη φορολόγηση των κερδών του κεφαλαίου με αυξημένο συντελεστή.
• Από την επιστροφή των χρημάτων που χάθηκαν στο χρηματιστήριο.
• Από την επιστροφή των "κλεμμένων".
• Από την αύξηση των μισθών και των ημερομίσθιων.
• Από την ασφάλιση των 2 εκατ. ανασφάλιστων.
• Από τη δραστική μείωση των πολεμικών - ΝΑΤΟικών δαπανών
• Από την ανάληψη των βαρών από το κράτος και τους εργοδότες.

Μετά τις 17 Μάη ο αγώνας μπορεί και πρέπει να κλιμακωθεί. Πολλά Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες έχουν αποφασίσει για νέα απεργιακή κινητοποίηση μέσα στο πρώτο 20ήμερο του Ιούνη. Η κλιμάκωση επιβάλλεται:

• Από την οξύτητα και το χαρακτήρα της κυβερνητικής επίθεσης.
• Από την εμμονή της κυβέρνησης και τους ελιγμούς της.
• Από την αγωνιστική αφύπνιση των εργαζομένων.
• Από το μήνυμα "ούτε βήμα πίσω" της μεγάλης απεργίας στις 26 Απρίλη.
• Από τη δυνατότητα συντονισμού με ΕΒΕ και ΑΓΡΟΤΕΣ.

Η ΓΣΕΕ έχει υποχρέωση και ευθύνη να κινηθεί σ' αυτήν την κατεύθυνση, προκηρύσσοντας σήμερα από το Γενικό της Συμβούλιο νέα 24ωρη απεργία για τις αρχές του Ιούνη. Μια τέτοια απόφαση θα πείθει την εργατική τάξη ότι ο αγώνας θα είναι συνεπής, θα έχει διάρκεια και ένταση. Διαφορετικά, αν η ΓΣΕΕ τα "διπλώσει" και στρώσει με τακτικισμούς το δρόμο για το "Κοινωνικό Διάλογο", οι ευθύνες της πλειοψηφίας θα είναι ιστορικές, αφού θα βιάζει την εντολή των απεργών και των συνδικάτων, για ανυποχώρητη στάση μέχρι την τελική νίκη. Οι ίδιες ευθύνες θα υπάρχουν για την πλειοψηφία, αν ο προβαλλόμενος από τη ΓΣΕΕ "Εθνικός Διάλογος" μετεξελιχθεί σε όποιας μορφής "Κοινωνικό Διάλογο".

Σε κάθε περίπτωση το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, με αιχμή του δόρατος το Π.Α.ΜΕ, θα πρωτοστατήσει στη συνεπή συνέχιση και κλιμάκωση της πάλης, αποκαλύπτοντας την απάτη των "Κοινωνικών Διαλόγων" και διεκδικώντας τα πραγματικά αιτήματα των εργαζομένων του Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα».