- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Ανασκόπηση
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Ιστορία
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Ο Φιντέλ στην οροσειρά Σιέρα Μαέστρα |
Τότε, τον Comandante, τον ανώτατο διοικητή, που ο λαός τον προσφωνούσε με το μικρό του όνομα, είχαν αποχαιρετίσει εκατομμύρια Κουβανών και αγωνιστών σε όλο τον κόσμο. Ο Φιντέλ σημάδεψε την ιστορία της Λατινικής Αμερικής και η Κουβανική Επανάσταση του 1959 έγινε παράδειγμα για κάθε λαό, για κάθε αγωνιστή που παλεύει ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και αδικία. Γι' αυτό θα μείνει αθάνατος, για το έργο του και τη συμβολή του στη συλλογική προσπάθεια των κομμουνιστών για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας.
Με την καθοδήγηση των επαναστατικών δυνάμεων με ηγέτη τον Φιντέλ Κάστρο, οι εργάτες και τα φτωχά στρώματα στην Κούβα κατάφεραν να ανατρέψουν τη δικτατορία του Μπατίστα που είχε τις πλάτες των ΗΠΑ, να πετύχουν την πρώτη ήττα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού σε αυτήν την ήπειρο, το 1961, στην απόβαση στον Κόλπο των Χοίρων, και η Κούβα να μπει στο δρόμο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης με τη στήριξη της ΕΣΣΔ και των άλλων σοσιαλιστικών κρατών.
Στο πλαίσιο της διεθνούς ταξικής πάλης, κυρίως οι ΗΠΑ όσο και άλλα καπιταλιστικά κράτη αμέσως μετά τη διακήρυξη του σοσιαλιστικού χαρακτήρα της Κουβανικής Επανάστασης, έδωσαν όλες τους τις δυνάμεις για να τσακίσουν τον ηρωικό κουβανικό λαό, επιβάλλοντας από το 1962 ένα πολύμορφο εμπάργκο, που ακόμα βρίσκεται σε ισχύ.
Γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου του 1926 στο Μπιράν, παλιά επαρχία στην ανατολική Κούβα, από γονείς με καταγωγή από την Ανδαλουσία της Ισπανίας. Από το 1945 συμμετείχε ενεργά στους φοιτητικούς πολιτικούς αγώνες στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας, όπου σπούδασε Νομική. Το 1947 έλαβε μέρος στην εκστρατεία εναντίον του δικτάτορα Τρουχίγιο στη Δομινικανή Δημοκρατία. Συμμετείχε μαζί με τον κολομβιανό λαό στη λαϊκή εξέγερση του Απρίλη του 1948 στην Μπογκοτά. Το 1950 έγινε διδάκτωρ Αστικού Δικαίου και πήρε πτυχίο στο Διπλωματικό Δίκαιο, ενώ άσκησε τη δικηγορία προς το συμφέρον των φτωχών. Υπήρξε μέλος του Κόμματος του Κουβανικού Λαού (Ορθόδοξοι).
Ηγέτης της χώρας για πολλά χρόνια |
Στο Μεξικό συγκροτεί τη στρατιωτική ομάδα επαναστατών, ανάμεσά τους και ο Αργεντινός γιατρός Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα, που θα γίνει γνωστός ως Τσε. Στις 2 Δεκέμβρη 1956, έπειτα από ένα δραματικό ταξίδι, το πλοιάριο «Γκράνμα» που ναύλωσαν, έφτασε στην παραλία του Νίκερο, ένα μικρό χωριό στην πλαγιά της Σιέρα Μαέστρα της Κούβας. Από τους 82 αποφασισμένους αγωνιστές που αποβιβάστηκαν στη στεριά, κατάφεραν να σωθούν από τα πυρά του στρατού και της αεροπορίας της δικτατορίας του Φουλχένσιο Μπατίστα μόνο 12. Ανάμεσά τους ο αρχηγός των ανταρτών, Φιντέλ Κάστρο, ο αδελφός του Ραούλ, ο Τσε, ο Καμίλο Σιενφουέγος, ο Χουάν Αλμέιδα.
Στη συνέχεια, συγκροτήθηκε ο επαναστατικός στρατός, που στηρίχτηκε στη συστηματική πολιτικοστρατιωτική προετοιμασία που είχε ξεκινήσει το Κίνημα της 26ης Ιούλη, με επικεφαλής τον Φ. Πάις, το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Κούβας, όπως είχε ονομαστεί το ΚΚ Κούβας, και το Επαναστατικό Διευθυντήριο που απαρτιζόταν από επαναστάτες φοιτητές.
Την 1η Γενάρη 1959, ο λαϊκός αντάρτικος στρατός της Κούβας μπαίνει θριαμβευτικά στην Αβάνα, μετά από έναν μακρόχρονο αγώνα του λαού της Κούβας. Στη μεγάλη διαδήλωση της 16ης του Απρίλη του 1961, στις κηδείες των σκοτωμένων από τις αεροπορικές επιδρομές (λίγο πριν από την απόβαση των 1.400 μισθοφόρων της CIA στον Κόλπο των Χοίρων που ηττήθηκαν σε 72 ώρες), ο Φιντέλ Κάστρο ανακηρύσσει για πρώτη φορά τον σοσιαλιστικό χαρακτήρα της Επανάστασης.
Υπήρξε Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Επαναστατικών Οργανώσεων και του Ηνωμένου Κόμματος της Σοσιαλιστικής Επανάστασης της Κούβας. Από την επανασύσταση του ΚΚ Κούβας, της Κεντρικής Επιτροπής του, τον Οκτώβρη του 1965, ανέλαβε τη θέση του Α' Γραμματέα και επανεκλέχτηκε στη θέση αυτή για τέσσερα Συνέδρια του Κόμματος έως το 2008.
Εξελέγη βουλευτής της Εθνοσυνέλευσης της Λαϊκής Εξουσίας από την ίδρυσή της το 1976 και από τότε η Συνέλευση (το Συμβούλιο) τον διόρισε Πρόεδρο του Κρατικού Συμβουλίου και του Υπουργικού Συμβουλίου. Υπολογίζεται ότι αντιμετώπισε πάνω από 600 απόπειρες δολοφονίας.
Με ανακοίνωσή του το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ καταδικάζει την δίωξη των κομμουνιστών στη ρωσική πόλη Τιουμέν.
Οπως σημειώνει: «Οι ρωσικές αρχές στην πόλη Τιουμέν στις 7 Νοέμβρη 2020, 103η επέτειο της Οκτωβριανής Επανάστασης, απαγόρευσαν με το πρόσχημα της πανδημίας τις εκδηλώσεις της οργάνωσης του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας, προχωρώντας στη βίαιη καταστολή τους, παρά την τήρηση από τους διοργανωτές των αναγκαίων υγειονομικών κανόνων. Επιπλέον, βιαιοπράγησαν και συνέλαβαν τον Γραμματέα της Οργάνωσης του ΚΕΚΡ και άλλα στελέχη της Οργάνωσης, ξεκινώντας διώξεις σε βάρος τους.
Το ΚΚΕ καταδικάζει αυτές τις αντικομμουνιστικές ενέργειες των αρχών της πόλης του Τιουμέν, που εντάσσονται στην ιδεολογικοπολιτική επιχείρηση αποσιώπησης του επαναστατικού μηνύματος του Κόκκινου Οκτώβρη, κάτι που γίνεται ιδιαίτερα φανερό μιας και οι αρχές είχαν επιτρέψει άλλου είδους μαζικές δραστηριότητες κι ενώ σε άλλες πόλεις της χώρας πραγματοποιήθηκαν σχετικές δραστηριότητες για την Οκτωβριανή Επανάσταση, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας με τους διωκόμενους Ρώσους συντρόφους μας και απαιτούμε από τις ρωσικές αρχές να σταματήσουν κάθε δίωξη σε βάρος των κομμουνιστών!
Κάτω τα χέρια από τους κομμουνιστές!
Ο αντικομμουνισμός δεν θα περάσει!».
ΜΙΝΣΚ - ΜΟΣΧΑ.--
Τις χώρες της Δύσης για «απόπειρες παρέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις της Λευκορωσίας, προσπάθειες αναζωπύρωσης της αντιπαράθεσης και επιβολής μονομερών σχημάτων διαμεσολάβησης» κατήγγειλε ο Ρώσος ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ, κατά την επίσκεψή του την Πέμπτη στο Μινσκ.
Την ώρα που συνεχίζονται στη Λευκορωσία μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας εδώ και πάνω από τρεις μήνες από τις προεδρικές εκλογές της 9ης Αυγούστου, ο Λαβρόφ κατηγόρησε τις «δυτικές χώρες» ότι «χρησιμοποιούν τεχνολογίες οργάνωσης μαζικών ταραχών» σε Ρωσία και Λευκορωσία, ενώ οι αξιωματούχοι τους θέτουν τελεσίγραφα και κυρώσεις «χωρίς αποδείξεις».
«Ρωσία και Λευκορωσία βρίσκονται υπό πίεση με στόχο την αλλαγή της στάσης μας και τον περιορισμό της ανάπτυξης των χωρών μας. Τα δυτικά ΜΜΕ και αξιωματούχοι εκφράζουν σχεδόν τελεσίγραφα εναντίον μας. Υπήρξαν πάρα πολλά γεγονότα ανάμειξης στις εσωτερικές μας υποθέσεις. Χρησιμοποιούν την τεχνολογία οργάνωσης μαζικών ταραχών και η αντιπολίτευση λαμβάνει οικονομική και άλλη υποστήριξη», είπε ο Ρώσος ΥΠΕΞ.
Ο ίδιος εκτίμησε ότι η κατάσταση στη Λευκορωσία θα εξομαλυνθεί σύντομα και ότι η πρωτοβουλία για τη συνταγματική μεταρρύθμιση και τον εκσυγχρονισμό του πολιτικού συστήματος θα βοηθήσει στην εκτόνωση των αντιδράσεων κατά της κυβέρνησης Λουκασένκο.
Η Λευκορωσία είναι έτοιμη, μαζί με τη Ρωσία, να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του σύγχρονου κόσμου, όπως η πανδημία και οι φιλοδοξίες των ΗΠΑ για την «απόλυτη παγκόσμια κυριαρχία», είπε από την πλευρά του ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο.
Σύμφωνα με τον ρωσικό Τύπο, στο επίκεντρο της συνάντησης βρέθηκαν και οι οικονομικές συμφωνίες που είχαν καταλήξει ο Λουκασένκο και ο Ρώσος ομόλογός του, Βλαντιμίρ Πούτιν, πριν από δυο μήνες στο Σότσι, αλλά και η μετάβαση της εξουσίας στη Λευκορωσία. Οπως αναφέρει η «Nezavisimaya Gazeta», «η Μόσχα προσπαθεί να πείσει τον Λουκασένκο να μεταβιβάσει την εξουσία και σκοπεύει να συζητήσει τη βαθύτερη "ολοκλήρωση" στα πλαίσια της Ευρασιατικής Οικονομικής Ενωσης (EAEU) με νέο αρχηγό κράτους».
Τα ιρανικά ΜΜΕ μετέδωσαν την Παρασκευή το απόγευμα ότι σε ένοπλη επίθεση στα περίχωρα της Τεχεράνης τραυματίστηκε θανάσιμα ο Ιρανός πυρηνικός επιστήμονας Μοχσέν Φαχριζαντέχ. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου και υπέκυψε στα τραύματά του. Ο συγκεκριμένος επιστήμονας θεωρείται ο αρχιτέκτονας του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος. Ο διοικητής των λεγόμενων «Φρουρών της Επανάστασης» έγραψε στο Twitter ότι «το Ιράν θα εκδικηθεί τις δολοφονίες των πυρηνικών του επιστημόνων, όπως έχει κάνει και στο παρελθόν». Πιθανολογείται, όπως έχει συμβεί σε άλλες περιπτώσεις, ότι πίσω από τη δολοφονία είναι οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες της Μοσάντ.
Το γραφείο του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου αρνήθηκε να σχολιάσει τις πληροφορίες.
