Eurokinissi

Σήμερα η συζήτηση στην Επιτροπή θα συνεχιστεί για τα άρθρα. Στην Ολομέλεια θα εισαχθεί την Πέμπτη, με τον προγραμματισμό να προβλέπει διήμερη συζήτηση, δηλαδή να ψηφιστεί την Παρασκευή.

Καταρχήν το νομοσχέδιο, όπως ήταν αναμενόμενο, πήρε τα εύσημα του ΣΕΒ. Ο Γ. Βλαϊνάς, υπεύθυνος του Τομέα Τουριστικού Περιβάλλοντος του ΣΕΒ, πέρα από επιμέρους παρατηρήσεις, ανέφερε ότι «σειρά ρυθμίσεων αξιολογούνται στη σωστή κατεύθυνση», καθώς «ενισχύουν την ασφάλεια δικαίου για τη διασφάλιση επενδύσεων» και αποτελούν «ολοκληρωμένο πλαίσιο μεταρρύθμισης».

Και πώς αλλιώς, αφού ολόκληρο το νομοσχέδιο - σκούπα των 138 άρθρων φέρει ατόφια τη σφραγίδα του ΣΕΒ, του ΣΕΤΕ και της ΕΕ, καθώς συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησε η προηγούμενη κυβέρνηση, παρέχει «γην και ύδωρ» στους επιχειρηματικούς ομίλους να «επενδύσουν» σε παραλίες, αιγιαλούς, λίμνες, ποταμούς, δάση, σε περιοχές απείρου κάλλους, για να βρουν κερδοφόρα διέξοδο τα συσσωρευμένα τους κεφάλαια, για την καπιταλιστική ανάκαμψη.

Θετικές χαρακτήρισε τις περισσότερες διατάξεις του νομοσχεδίου ο Κ. Κωνσταντινίδης από τον ΣΕΤΕ (Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων), λέγοντας ότι αυτές «επιτέλους προωθούν τη ρύθμιση για τους χώρους εκτός πόλεων, με τρόπο που ισχύει σε όλο τον πολιτισμένο χώρο». Από εκεί και πέρα, μετέφερε την απαίτηση των μεγαλοξενοδόχων για τη «μικρή αύξηση του συντελεστή δόμησης για ξενοδοχεία υψηλών κατηγοριών που έχουν εξαιρετικά μεγάλες ανάγκες για κοινόχρηστους χώρους για να παραμείνουν ανταγωνιστικές», την «προσαύξηση κατά 15% για κοινόχρηστους χώρους» για ξενοδοχεία πολλών αστέρων, αύξηση «για τουριστικές υποδομές από 0,02 σε 0,04 για κέντρα θαλασσοθεραπείας, ΣΠΑ» κ.ο.κ. σημειώνοντας ότι «πρέπει να δώσουμε κίνητρα στους επενδυτές για επενδύσεις και όχι αντικίνητρα».

Από την άλλη, όλοι οι άλλοι φορείς, ακόμα και οι ανοιχτά φιλοκυβερνητικοί, δεν μπόρεσαν να κρύψουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα του νομοσχεδίου και τα οδυνηρά αποτελέσματα που αυτό θα έχει σε λαϊκά στρώματα, πρώτα και κύρια στους μικροϊδιοκτήτες των εκτός σχεδίου περιοχών.

Ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Ν. Στασινός, ανέφερε ότι το νομοσχέδιο κινείται και σε βάρος της μικρής ιδιοκτησίας, ενώ σε υπόμνημά του το ΤΕΕ αναφέρει ότι με τις ρυθμίσεις που προτείνονται για την εκτός σχεδίου δόμηση επέρχονται «σοβαρές ανατροπές στην περιουσιακή κατάσταση όσων έχουν εκτάσεις σε τέτοιες περιοχές και προκύπτει καταφανής άνιση μεταχείριση μεταξύ μικρών και μεγάλων ιδιοκτησιών, καθώς είναι σαφής, από τις διατάξεις (μέσα από κίνητρα, ειδικές προβλέψεις, εξαιρέσεις και απαγορεύσεις), η κατεύθυνση υπερσυγκέντρωσης γης σε τουριστικούς, βιομηχανικούς και άλλης χρήσης οργανωμένους υποδοχείς δραστηριοτήτων ή μεγαλοϊδιοκτησίες».

Αντίστοιχα από τον Ευστ. Παραδιά, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ), αναδείχθηκε, όπως αναφέρεται και σε σχετική επιστολή της Ομοσπονδίας, ότι οι ρυθμίσεις που προβλέπονται συνιστούν «έμμεση πλην σαφή δήμευση», «απαξίωση των εκτός σχεδίου ακινήτων» και πως «μοιραία θα αναγκάσει τους σημερινούς ιδιοκτήτες τους να τα ξεπουλήσουν αντί "πινακίου φακής" σε εταιρείες μεγαλοεπενδυτών, που θα τα συνενώσουν νόμιμα, υλοποιώντας παντού μεγαθήρια οργανωμένης δόμησης».

Η Σ. Αυγερινού, πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών, σχολιάζοντας τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, έκανε λόγο για «επιδείνωση της ποιότητας του περιβάλλοντος», ενώ έθεσε το ερώτημα γιατί το νομοσχέδιο «μειώνει τον συντελεστή δόμησης για μικρούς ιδιοκτήτες» και πως πρόκειται για «πριμοδότηση» κυρίως για μεγάλους τουριστικούς ομίλους.

Ο Δ. Ξυνομηλάκης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Αρχιτεκτόνων και του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών, στηλίτευσε το γεγονός ότι «ο Σύλλογος έχει περιέργως αποκλειστεί από σημαντικά συμβούλια», όπως το Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας, το οποίο ασκεί «την εθνική χωροταξική πολιτική» και καθορίζει τα «ειδικά χωροταξικά πλαίσια για την κατάργηση των περιφερειακών χωροταξικών πλαισίων». Η συμμετοχή του συλλογικού οργάνου αντικαταστάθηκε από «δύο διακεκριμένους επιστήμονες», όπως αναφέρεται, δηλαδή ιδιώτες.

Ο Δ. Πετρόπουλος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Μηχανικών Δημοσίων Υπαλλήλων, ανέφερε ότι για τα «μεγάλα συμφέροντα ιδίως του τουριστικού τομέα υπάρχει απελευθέρωση των όρων και των προϋποθέσεων δόμησης». Ενώ έθεσε το ερώτημα «η μεγάλη ιδιοκτησία προστατεύει το περιβάλλον και η μικρή όχι;».

«Γεννήθηκε στη Χώρα Μεσσηνίας. Οι γονείς της, κυνηγημένοι από τους Χίτες, έφτασαν στην Ελευσίνα προσπαθώντας να επιβιώσουν. Ο σύζυγός της Ιορδάνης έχασε τη ζωή του εν ώρα εργασίας στη "Χαλυβουργική" και πολύ νωρίς έπρεπε να σηκώσει και τα οικογενειακά βάρη που διπλασιάστηκαν, για να μεγαλώσει τα παιδιά της. Αυτό δεν την εμπόδισε στο ελάχιστο να δίνει την ταξική μάχη ως εργάτρια στην ΠΥΡΚΑΛ Ελευσίνας όπου δούλευε και διετέλεσε μέλος του ΔΣ του Σωματείου. Αποτελούσε πραγματικά ξεχωριστή μορφή του συνδικαλιστικού κινήματος στην περιοχή.

Οργανώθηκε στο ΚΚΕ τη δεκαετία του '80 και στις δύσκολες στιγμές για το Κόμμα, στην κρίση του 1991, υπερασπίστηκε αταλάντευτα τον επαναστατικό του χαρακτήρα με σθένος και πίστη.

Σαν συνταξιούχος συνέχισε να δίνει μάχες, αναδείχτηκε στο ΔΣ του Σωματείου Συνταξιούχων. Ιδιαίτερη αναφορά χρειάζεται να γίνει στη δράση της μέσα από τις γραμμές του Παραρτήματος της Εθνικής Αντίστασης που τα ιδανικά της ενστερνίστηκε και υπηρέτησε με ιδιαίτερη αγάπη και ζήλο ως γραμματέας και πρόεδρός του, ενώ συνέβαλε καθοριστικά στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης γύρω από τη δράση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ στην περιοχή.

Δεν ξεχώριζε μόνο για το αγωνιστικό της μπόι, που ήταν πραγματικά μεγάλο, αλλά και για τη σεμνότητά της και το ήθος της γενικότερα. Οι δεσμοί της με τον απλό κόσμο της γειτονιάς ήταν πολύ δυνατοί, όλοι την αναγνώριζαν και την εκτιμούσαν σαν μέλος του Κόμματος. Μια κομμουνίστρια και ξεχωριστή αγωνίστρια, που έφερε επάξια τον τίτλο του μέλους του ΚΚΕ, που με απαράμιλλη υπευθυνότητα ασκούσε πάντοτε τα κομματικά της καθήκοντα σε όποια χρέωση αναλάμβανε.

Η συντρόφισσα Πόπη ήταν, ιδιαίτερα για τα νεότερα κομματικά μέλη και τα μέλη της ΚΝΕ, παράδειγμα ανιδιοτελούς και ακούραστης κομμουνίστριας, που υπηρέτησε το Κόμμα μας έως το τέλος με αισιοδοξία και αυταπάρνηση.

Με την ίδια αυταπάρνηση τα τελευταία χρόνια αντιμετώπισε τα σοβαρά προβλήματα υγείας της, πρωτοστατώντας στις μάχες που έδινε το Κόμμα».

Η Εκτελεστική Γραμματεία καλεί τα συνδικάτα, τους μαζικούς φορείς, να συνεχίσουν τη συγκέντρωση βοήθειας σε είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα, φάρμακα, ζητώντας «η έκφραση αλληλεγγύης να μην καταλαγιάσει».