Eurokinissi

Από τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά

Η εξέλιξη αυτή, μέσα στις συνθήκες της πανδημίας και της νέας οικονομικής κρίσης, αφήνει χωρίς δουλειά και εισόδημα 17 εργαζόμενους και την ίδια στιγμή αποδυναμώνει το ήδη λειψό προσωπικό. Οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα προχώρησαν σε στάση εργασίας και παράσταση διαμαρτυρίας την περασμένη Πέμπτη, διεκδικώντας να μη γίνει καμία απόλυση, να γίνουν προσλήψεις για να καλυφθούν οι μεγάλες ανάγκες που υπάρχουν, να μπει τέρμα στο καθεστώς ομηρίας, με συμβάσεις μόνιμης και σταθερής δουλειάς.

Οπως εξηγούν οι ίδιοι αλλά και το Σωματείο Καθαριστριών - Καθαριστών Αττικής, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στον συγκεκριμένο χώρο δουλειάς δίνουν την εικόνα που επικρατεί συνολικά για τους εργαζόμενους στον κλάδο της καθαριότητας.

Οι εργαζόμενοι υπέγραψαν, πριν από δύο περίπου μήνες, σύμβαση 12μηνης διάρκειας με τη διοίκηση του νοσοκομείου. Ωστόσο το ΑΣΕΠ, μέσω του οποίου έγινε ο σχετικός διαγωνισμός, ανακάλυψε «λάθη» στις αιτήσεις των εργαζομένων, με αποτέλεσμα τουλάχιστον 17 εργαζόμενοι να απειλούνται να βρεθούν στην ανεργία. Κι ενώ η ισχύουσα σύμβαση είναι νέα, οι εργαζόμενοι μετρούν χρόνια δουλειάς στο νοσοκομείο, αποτελούν έμπειρο προσωπικό, έχουν δουλέψει και στο πρώτο κύμα της πανδημίας, ενώ έχουν κληθεί επανειλημμένα να «βάλουν πλάτη» για να βγει η δουλειά σε βάρος του ωραρίου, της άδειας, της υγείας τους.

Με τη δουλειά και το μεροκάματό τους να βρίσκονται στον «αέρα», εκφράζουν την αγωνία και την ανασφάλειά τους. «Πηγαίνω κάθε μέρα κανονικά στη δουλειά, σήμερα - αύριο όμως μπορεί να μας πουν ότι απολυόμαστε», σημειώνει ο Χρήστος Καγιάντας.

«Δεν μας λένε καν πότε θα φύγουμε. Δεν ξέρουμε ποιο πρωί θα δούμε το όνομά μας να λείπει από το πρόγραμμα», συμπληρώνει η Τρισεύγενη Μαρώση, ενώ τονίζει ότι στο υπό απόλυση προσωπικό περιλαμβάνεται και εργαζόμενη που βρίσκεται σε άδεια μητρότητας.

Οι απολύσεις που επίκεινται δεν είναι οι πρώτες. Οπως εξηγεί η Κυριακή Βλάχου, πάνω από 55 εργαζόμενοι στην ειδικότητα των εργατών και καθαριστών απολύθηκαν τον περασμένο Σεπτέμβρη, καθώς η διοίκηση του νοσοκομείου δεν ανανέωσε τις συμβάσεις τους ούτε έκανε χρήση της δυνατότητας που είχε να τις παρατείνει. «Ημασταν οι πρώτοι που φύγαμε με την αιτιολογία ότι έληξε η σύμβαση. Βάλαμε πλάτη, δώσαμε τον καλύτερο εαυτό μας και το αποτέλεσμα ήταν μια ωραία πρωία να μας διώξουν», λέει. Πριν πεταχτούν στην ανεργία είχαν φτάσει να δουλεύουν «ακόμα και 15 μέρες χωρίς ρεπό», ακόμα και σήμερα τους οφείλονται δεδουλευμένα, ενώ δεν τους χορηγήθηκε καλοκαιρινή άδεια. «Αδικαιολόγητα δεν έχουν πάρει προσωπικό, έδιωξαν εργαζόμενους και τώρα κινδυνεύουν να βρεθούν στην ανεργία κι άλλοι συνάδελφοι», αναφέρει.

«Οι 144 συνάδελφοι που δουλεύουν με την προκήρυξη του ΑΣΕΠ δεν επαρκούν», τονίζει η Μαίρη Μαρκοπούλου, που προσλήφθηκε με την πρόσφατη προκήρυξη. Το «διαβατήριο» που της εξασφάλισε μια θέση δουλειάς ήταν οι μήνες της ανεργίας, καθώς, όπως σχολιάζει, οι όροι των σχετικών προκηρύξεων είναι κομμένοι και ραμμένοι ώστε να συμβάλουν στην «ανακύκλωση» της ανεργίας.

Οι χαμηλοί μισθοί, η μεγάλη εντατικοποίηση, οι ελλείψεις σε Μέσα Ατομικής Προστασίας αποτελούν μόνιμο σκηνικό για τους εργαζόμενους στην καθαριότητα, που από το καθεστώς των εργολάβων πέρασαν στις συμβάσεις με τις διοικήσεις των νοσοκομείων.

«Είπαμε θα είναι καλύτερα με το νοσοκομείο αλλά...», αναφέρει η Τρισεύγενη, που δουλεύει από το 2009. Οπως εξηγεί, οι συνθήκες δουλειάς δεν έχουν αλλάξει. Σε έναν χώρο τόσο ευαίσθητο όπως ένα παιδιατρικό νοσοκομείο, με πολλά διαφορετικά κτίρια, με χειρουργεία και κλινικές, το προσωπικό υπολείπεται δραματικά των αναγκών. «Οταν εγώ έχω ένα τμήμα με 40 δωμάτια, 26 μπάνια, χωρίς βοήθεια, να στρώσω, να ξεστρώσω, να σκουπίσω, να σφουγγαρίσω, είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο. Κουραστήκαμε, πονέσανε τα χέρια μας, η μέση μας, τα πνευμόνια μας μέσα στη χλωρίνη», περιγράφει.

«Το προσωπικό δεν επαρκεί. Καλούμαστε να κάνουμε δουλειές στην αποθήκη, στον ιματισμό, συν φυσικά την καθαριότητα», προσθέτει ο Χρήστος.

Στην τρίτη βάρδια, τη νυχτερινή, δουλεύει «ένα άτομο σε επτά ορόφους», λέει η Μαίρη, ενώ προστίθεται ένα δεύτερο άτομο όταν υπάρχει εφημερία. «Είναι δυνατόν να έχεις 2 και 3 κλινικές στη βάρδια; Πώς θα κάνεις σωστά τη δουλειά σου;», αναρωτιέται.

«Αυτό που ζούμε σήμερα με τις συναδέλφισσες στο "Αγία Σοφία" το ζούμε σε καθημερινή βάση», τονίζει η Ευαγγελία Λόντου, πρόεδρος του κλαδικού Σωματείου. «Η εντατικοποίηση που ζούμε αυτόν τον καιρό είναι άνευ προηγουμένου. Πάντα ήταν ελλιπές το προσωπικό, αλλά αυτήν τη στιγμή οι ελλείψεις είναι πιο φανερές από ποτέ», εξηγεί.

Συμπληρώνοντας την εικόνα για την κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο, μέσα στις συνθήκες της πανδημίας, μιλά για τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, την οποία λυμαίνονται οι εργολάβοι: Στο μετρό έχουν γίνει επίσης απολύσεις εργαζομένων που δούλεψαν στο πρώτο κύμα της πανδημίας, ενώ σε κάθε άτομο αναλογεί η καθαριότητα δύο σταθμών. Στον ΟΣΕ ο προηγούμενος εργολάβος άφησε τους εργαζόμενους επτά μήνες απλήρωτους, με τα δεδουλευμένα να μην έχουν ακόμα εξοφληθεί μετά από έναν και πλέον χρόνο.

«Η ανάγκη καθαριότητας δεν είναι εποχική», υπογραμμίζει η αντιπρόεδρος του Σωματείου, Γιάννα Σαρρή, αναφερόμενη στην ανάγκη και το δίκαιο αίτημα για μόνιμη και σταθερή εργασία. Ειδικά όσον αφορά χώρους όπως τα νοσοκομεία, επισημαίνει την ανάγκη «το προσωπικό στην καθαριότητα να γνωρίζει πώς θα προστατεύσει τον εαυτό του, τους ασθενείς, τους επισκέπτες, τους εργαζόμενους», πράγμα που δεν υπηρετείται ούτε με την αθλιότητα των εργολάβων ούτε με τις συμβάσεις με ημερομηνία λήξης που έχουν πάρει τη θέση της.