Η κυβέρνηση καλλιεργεί αυταπάτες περί «επιστροφής στην κανονικότητα», την ίδια ώρα που γνωρίζει τις βαθύτερες αιτίες της κρίσης, επεσήμανε ξεκινώντας την ομιλία του ο εισηγητής του ΚΚΕ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος, Ν. Καραθανασόπουλος, σημειώνοντας πως πρόκειται για κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου, το οποίο δεν μπορεί να επενδυθεί διασφαλίζοντας ικανοποιητικά ποσοστά κέρδους, γεγονός που αποτυπώνεται και σε μια σειρά από στοιχεία, όπως είναι τα αρνητικά επιτόκια δανεισμού, το γεγονός ότι παγκόσμια το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος είναι τρεις φορές μεγαλύτερο απ' το παγκόσμιο ΑΕΠ.

Οπως βέβαια, σημείωσε, η κυβέρνηση γνωρίζει ότι η επιβράδυνση της καπιταλιστικής οικονομίας δεν ξεκίνησε εξαιτίας της πανδημίας - όπως δείχνει και το γεγονός ότι ο δείκτης βιομηχανικής παραγωγής στην ΕΕ καταγράφει πτώση από το τέλος του 2017 - ανεξάρτητα απ' το ότι η πανδημία λειτούργησε ως καταλύτης, έπαιξε ρόλο στο χρόνο και στο βάθος εκδήλωσης της κρίσης, όπως γνωρίζει και τις προβλέψεις για το βάθος της κρίσης, με τις πρόσφατες εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ να μιλάνε για ανάκαμψη της τάξης του 0,9% για την Ελλάδα το 2021.

Παρ' όλα αυτά, τόνισε ο εισηγητής του ΚΚΕ, η κυβέρνηση καλλιεργεί αυταπάτες ότι με την πολιτική της, τη μεγάλη κρατική παρέμβαση θα διασφαλιστούν τάχα τα συμφέροντα όλων.

Σ' αυτές τις επιδιώξεις έχει ως αρωγή της τη χρήσιμη αντιπολίτευση ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και των άλλων κομμάτων που συμφωνούν και ως προς την αιτία της κρίσης, παρουσιάζοντας ως τέτοια την πανδημία, και ως προς τον τρόπο διαχείρισής της, την κρατική βοήθεια σε επιχειρήσεις και εργαζόμενους, αναπαράγοντας την καινοφανή διαπίστωση πως δήθεν «όλοι είμαστε στο ίδιο καράβι», ρίχνοντας νερό στο μύλο της «εθνικής ομοψυχίας». Καλώντας δηλαδή από κοινού τον λαό να «βάλει πλάτη» για τη «σωτηρία των επιχειρήσεων», θυσιάζοντας για ακόμη μια φορά την ικανοποίηση των δικών του αναγκών στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους.

Αναφερόμενος ειδικότερα στο ζήτημα της κρατικής παρέμβασης, ο Ν. Καραθανασόπουλος τόνισε καταρχήν πως η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα γνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν απεριόριστες δυνατότητες για αυτή, αλλά τα όρια τα καθορίζουν το υψηλό κρατικό αλλά και ιδιωτικό χρέος, όπως και η διαπάλη στο εσωτερικό της Ευρωζώνης για τη διαχείριση των κρατικών χρεών, ενώ συγκαλύπτουν το γεγονός ότι τελικά τον «λογαριασμό» θα κληθούν να τον πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα.

Σε ό,τι αφορά τους στόχους της κρατικής παρέμβασης, σημείωσε πως αυτή επιδιώκει να αποτρέψει τη ραγδαία επιδείνωση της θέσης των λαϊκών στρωμάτων, να αναστείλει προσωρινά για τους επόμενους μήνες τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας, όπως και τα μαζικά λουκέτα επαγγελματιών, εμπόρων, αυτοαπασχολούμενων, και την ίδια ώρα να κατευθύνει τον πακτωλό της κρατικής ή ευρωπαϊκής χρηματοδότησης στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Τόνισε ακόμη πως την ίδια στιγμή η κυβέρνηση αξιοποιεί την κρατική παρέμβαση για την επιβολή νέων αντεργατικών μέτρων: Την αναστολή συμβάσεων, την εκ περιτροπής εργασία, τις μειώσεις μισθών και την κάλυψη της μισθολογικής και ασφαλιστικής δαπάνης από το κράτος, όπως με το πρόγραμμα «Συν-Εργασία», καθώς επίσης και την ανακύκλωση της ανεργίας με τα λεγόμενα προγράμματα ενεργητικής απασχόλησης, εκείνα για την επιδότηση 200 ευρώ και ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών για 6 μήνες, για την πρόσληψη μακροχρόνια ανέργων κ.τ.λ.

Παράλληλα, η κυβέρνηση προετοιμάζει το έδαφος για την «επόμενη μέρα», για τα χειρότερα που έρχονται για την εργατική τάξη, τους αυτοαπασχολούμενους, τη φτωχομεσαία αγροτιά, για τη νεολαία και τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, σημείωσε ο εισηγητής του ΚΚΕ.

Αναδεικνύοντας το αντιλαϊκό περιεχόμενο του «σχεδίου Πισσαρίδη», πάνω στο οποίο βασίστηκε το «Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανταγωνιστικότητας» για την αξιοποίηση των 32 δισ. του ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης, επεσήμανε πως στο επίκεντρο βρίσκεται η λεγόμενη «πράσινη και ψηφιακή» μετάβαση με τη στήριξη των μεγάλων επενδυτικών σχεδίων, με φορολογικά, χρηματοδοτικά κίνητρα, Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα για τη δημιουργία των απαραίτητων υποδομών στήριξης αυτής της μετάβασης, όπως και τη διεύρυνση της εμπορευματοποίησης (π.χ. στην Υγεία) και την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και της «αξιοποίησης» της δημόσιας περιουσίας. Αλλά και με την προσαρμογή της αγοράς εργασίας στις νέες ανάγκες, με γενίκευση της ευελιξίας, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για την εργοδοσία, ισχυροποίηση του κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα του Ασφαλιστικού ως μέσου αποταμίευσης για τη χρηματοδότηση επενδύσεων.

Οι συνέπειες, τόνισε ο Ν. Καραθανασόπουλος, θα είναι η επιτάχυνση της συγκέντρωσης, με μεγάλη μείωση αριθμού μικρών επιχειρήσεων, και η επιδείνωση της θέσης της εργατικής τάξης, με αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης, αναδεικνύοντας ως βασικά εργαλεία γι' αυτήν, εκτός από τις αντεργατικές ανατροπές, την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας. Οι ανατροπές στην αγορά εργασίας και στο ασφαλιστικό έχουν γίνει με την «ευγενική χορηγία» όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Αλλά και η καταστροφή επιπλέον παραγωγικών δυνατοτήτων, για τις οποίες δεν ενδιαφέρεται το μεγάλο κεφάλαιο, γιατί δεν διασφαλίζουν υψηλή κερδοφορία, με παραπέρα διεύρυνση της ψαλίδας ανάμεσα στις δυνατότητες και στο βαθμό ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών, φέρνοντας ως παράδειγμα την «απελευθέρωση» της ηλεκτρικής ενέργειας και τη μεγαλύτερη συμμετοχή των ΑΠΕ, που οδηγεί σε πιο ακριβή Ενέργεια, πολλαπλασιάζοντας τους κινδύνους διεύρυνσης της ενεργειακής φτώχειας.

Το κυβερνητικό σχέδιο, τόνισε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος, δεν είναι αποτέλεσμα των «ιδεοληψιών», ούτε βεβαίως και «ελληνική ιδιομορφία», αλλά με αυτό ικανοποιούνται οι απαιτήσεις του κεφαλαίου και οι κατευθύνσεις της ΕΕ για προώθηση των αναδιαρθρώσεων που θα θωρακίζουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της σε συνθήκες σκληρού ανταγωνισμού με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Γι' αυτό άλλωστε, επεσήμανε, αποφασίστηκαν και νέοι μηχανισμοί εποπτείας, οι οποίοι θα ελέγχουν την πορεία των αναδιαρθρώσεων για να επιτρέπουν την εκταμίευση των πόρων του Ταμείου Ανάπτυξης, η δημιουργία του οποίου υπήρξε αποτέλεσμα ενός προσωρινού συμβιβασμού στο πλαίσιο των οξυμένων αντιθέσεων στο εσωτερικό της ΕΕ.

Αντιθέσεις οι οποίες σχετίζονται με τον τρόπο επιμερισμού ανάμεσα στα κράτη - μέλη των ζημιών αλλά και των κερδών από την κρίση. Ενώ δεν εκφράστηκε καμία διαφωνία από καμία κυβέρνηση τόσο για την ανάγκη στήριξης των επιχειρήσεων και των επενδύσεων όσο και για το αντιλαϊκό περιεχόμενο των αναδιαρθρώσεων.

«Σε αυτό το έδαφος της ευρωενωσιακής πολιτικής συναντιούνται η πολιτική της ΝΔ με αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ, του ΜέΡΑ25, έχοντας ως κοινή συνισταμένη τη συμφωνία τους στην "πράσινη και ψηφιακή μετάβαση"», τόνισε.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2021, σημείωσε ο Ν. Καραθανασόπουλος, τονίζοντας πως αποτελεί εργαλείο αναδιανομής από τους πολλούς προς όφελος των λίγων.

Αναδεικνύοντας μια σειρά στοιχεία που επιβεβαιώνουν τον αντιλαϊκό, ταξικό του χαρακτήρα, αναφέρθηκε αρχικά στα όσα προβλέπει για τα φορολογικά έσοδα, που αυξάνονται κατά 3,5 δισ. (8%) σε σχέση με το 2020.

Από αυτά τα 2,5 δισ. αφορούν την αύξηση των αντιλαϊκών έμμεσων φόρων, επιδεινώνοντας περαιτέρω την αναλογία έμμεσων - άμεσων φόρων από το 54,7% των εσόδων από τους έμμεσους (2020) στο 55,8% το 2021. Αναλογία που αποτελεί άλλωστε και έναν βασικό δείκτη επιβεβαίωσης του αντιλαϊκού χαρακτήρα του φορολογικού συστήματος.

Πρόσθεσε πως στο βάθεμα αυτού του αντιλαϊκού χαρακτήρα καθοριστική είναι και η συμβολή των μέτρων ενίσχυσης της «φορολογικής ανταγωνιστικότητας», η οποία διαμορφώνει όλο και περισσότερο συνθήκες «φορολογικού παραδείσου» για τις επενδύσεις, για τα μονοπώλια, ενώ την ίδια ώρα - ιδιαίτερα σε συνθήκες δημοσιονομικής πειθαρχίας και πρωτογενών πλεονασμάτων «μέχρι το 2060 και βλέπουμε» - μεταφέρει όλο και περισσότερο τα φορολογικά βάρη στις πλάτες του λαού.

Αυτή η ανάγκη ισχυροποίησης του ανταγωνιστικού χαρακτήρα του φορολογικού συστήματος αποτελεί και εδώ την κοινή συνισταμένη ανάμεσα στην κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, σημείωσε ο βουλευτής του Κόμματος και ανέδειξε ως τρανταχτό παράδειγμα, που επιβεβαιώνει την κοινή τους αντιλαϊκή λογική για το φορολογικό σύστημα, εκτός των προκλητικών φοροαπαλλαγών (π.χ. για το εφοπλιστικό κεφάλαιο) ή τη μείωση των φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις και τα διανεμόμενα κέρδη, τη φορολογία ακινήτων.

Οπως επεσήμανε, την ώρα που ο ΕΝΦΙΑ διατηρείται ως ο βασικός φόρος σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, και κάθε χρόνο μεσοσταθμικά αποφέρει φορολογικά έσοδα 2,6 δισ. ευρώ, το ύψος για τη βασική απαλλαγή για τη φορολογία ακινήτων που κατέχουν διάφορες επιχειρήσεις π.χ. ναυτιλιακές ή offshore, αυτές δηλαδή που κατέχουν και τα πιο ακριβά ακίνητα (σύμφωνα με τις εξαιρέσεις του άρθρου 15 του 3091/2002) σε ετήσια βάση, όπως το υπολογίζει η έκθεση φορολογικών δαπανών, ανέρχεται στα 3,6 δισ. ευρώ!

«Αντί λοιπόν να καταργήσουν τον ΕΝΦΙΑ, διατηρούν τη σκανδαλώδη απαλλαγή για τη μεγάλη ακίνητη περιουσία, η κατάργηση της οποίας θα απέφερε πολλαπλάσια έσοδα στον κρατικό προϋπολογισμό από αυτά του ΕΝΦΙΑ», τόνισε.

Την ίδια ώρα, σε ό,τι αφορά το σκέλος των δαπανών, ο κρατικός προϋπολογισμός προβλέπει το πάγωμα ή και τη συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών, όπως της Υγείας, εν μέσω μάλιστα πανδημίας, κατά 572 εκατομμύρια ευρώ, σημείωσε ο Ν. Καραθανασόπουλος.

Ενώ σχολιάζοντας την άσφαιρη αντιπαράθεση για τις κοινωνικές δαπάνες ανάμεσα στα αστικά κόμματα, τόνισε πως όλοι τους έχουν κοινή συνισταμένη, στο πλαίσιο της αντίστοιχης πολιτικής της ΕΕ για «στοχευμένες δαπάνες» για τα πιο ευάλωτα τμήματα, αντί για κοινωνικές δαπάνες που θα παρέχουν δωρεάν και αναβαθμισμένες υπηρεσίας Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας, για όλο τον λαό.

Και ανέδειξε πως αυτή η λογική των «στοχευμένων δαπανών», σε συνδυασμό με την αντιδραστική λογική της «επιλογής», αποτελεί τη βάση για τη συνεχή εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αναγκών, για την ανάπτυξη και δράση του ιδιωτικού τομέα, για την υποβάθμιση του δημόσιου τομέα, με ελλείψεις σε υποδομές, εξοπλισμό και προσωπικό, όπως δείχνει το παράδειγμα των νοσοκομείων που έκλεισαν και οι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, για τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, με συμβασιούχους, ωρομίσθιους, επικουρικούς και πάει λέγοντας, αλλά και για τη δημιουργία δημοσιονομικού χώρου για τη στήριξη της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και των επενδύσεων.

Παράλληλα, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ έκανε ξεχωριστή αναφορά στο γεγονός ότι την ίδια στιγμή αυξάνονται οι εξοπλιστικές δαπάνες κατά 400% από 500 εκατομμύρια στα 2,5 δισ. ευρώ και μάλιστα σε συνδυασμό με τα περίπου 4 δισ. που είναι η ετήσια συμμετοχή της χώρας στις ΝΑΤΟικές δαπάνες.

Εξοπλισμοί που όπως επεσήμανε σχετίζονται με τους ιμπεριαλιστικούς αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, υπηρετούν το στόχο της αστικής τάξης για τη γεωστρατηγική αναβάθμισή της - ένας ακόμα κοινός τόπος συνεύρεσης των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ - για να αποκτήσει μεγαλύτερο μερίδιο από το ιμπεριαλιστικό πλιάτσικο αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών, σε βάρος των λαών της περιοχής. Γεγονός που αποτελεί παράγοντα όξυνσης των αντιθέσεων ανάμεσα στις αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας, υποθάλποντας την τουρκική επιθετικότητα.

Τόνισε ακόμη ότι η κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής πάει χέρι - χέρι με την κλιμάκωση του αυταρχισμού, της τρομοκρατίας και της καταστολής (εργοδοτικής στους χώρους δουλειάς αλλά και κρατικής). «Βεβαίως ούτε εδώ η κυβέρνηση πρωτοτυπεί αλλά συμβαδίζει και αντιγράφει τα όσα συμβαίνουν στην ΕΕ, με πολύ πρόσφατα παραδείγματα την Ιταλία και την Γαλλία. Επιδιώκουν τη θωράκιση του αστικού κράτους και την προστασία των συμφερόντων της αστικής τάξης από τη λαϊκή αμφισβήτηση, επιδιώκουν να συκοφαντήσουν αλλά και να καταστείλουν τη ριζοσπαστικοποίηση», σημείωσε.

Κλείνοντας την ομιλία του, ο εισηγητής του ΚΚΕ τόνισε πως η πολιτική αυτή δεν είναι μονόδρομος για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, που με τον οργανωμένο αγώνα, τη συμμαχία τους, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις, τα κόμματά του, μπορούν να ανοίξουν το δρόμο για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους. Και υπογράμμισε πως απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα αναδεικνύεται η αναγκαιότητα, ρεαλιστικότητα αλλά και η υπεροχή του σοσιαλισμού.