Αύριο, Πέμπτη 7 Γενάρη, στις 12 το μεσημέρι
Στην κινητοποίηση καλούν από κοινού τα Σωματεία Τεχνικού - Διοικητικού και Βοηθητικού Προσωπικού ΕΛΣ, Εργαζομένων ΕΛΣ, Συντελεστών Εργαζομένων στην ΕΛΣ, ο Σύλλογος Χορευτών ΕΛΣ και η Ενωση Λυρικών Πρωταγωνιστών Ελλάδας.
Θυμίζουμε ότι τα σωματεία της Λυρικής είχαν προχωρήσει σε παράσταση διαμαρτυρίας και συνάντηση στο υπουργείο και την προηγούμενη βδομάδα και διαμηνύουν ότι θα συνεχίσουν με πολύμορφες κινητοποιήσεις. Αιχμή της άρνησης του υπουργείου Οικονομικών να επικυρώσει τη ΣΣΕ που έχει υπογραφεί από τον Ιούλη, είναι ότι προβλέπει εκτός των άλλων την παροχή μηνιαίου επιδόματος σίτισης στους εργαζόμενους που αμείβονται με ενιαίο μισθολόγιο. Κι ενώ αυτά ήταν γνωστά από το καλοκαίρι και η διοίκηση της ΕΛΣ υπέγραψε τη σύμβαση, το υπουργείο Οικονομικών τώρα λέει ότι δεν δέχεται συμβάσεις που προβλέπουν καινούργιες παροχές. «Δεν θα πέσουμε στην παγίδα της μετάθεσης των ευθυνών μεταξύ των υπουργείων και διοίκησης», δηλώνουν οι εργαζόμενοι και απευθύνονται στην κυβέρνηση, ζητώντας να τηρηθούν οι δεσμεύσεις που απορρέουν από τη Συλλογική Σύμβαση που έχει υπογραφεί.
Πιο συγκεκριμένα, αναφέρει πως, ενώ στα ταμεία του δήμου υπάρχει αποθεματικό μεγαλύτερο των 12 εκατομμυρίων ευρώ, την ίδια στιγμή στην Πινακοθήκη θα δοθούν για το 2021 μόλις 330.000 ευρώ, ενώ οι μαθητές (μικροί και μεγάλοι) που θα παρακολουθήσουν, όταν και αν ανοίξουν τα λιγοστά τμήματα, θα κληθούν να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη, καθώς προϋπολογίζονται από δίδακτρα 26.000 ευρώ. Ταυτόχρονα, διαιωνίζονται η υποβάθμιση και η εργασιακή «γαλέρα», καθώς το λιγοστό προσωπικό της Πινακοθήκης, οι δάσκαλοι των εργαστηρίων που αναγκάζονται να περνούν από διαγωνισμό και κληρώσεις κάθε χρόνο για να δουλέψουν ως ωρομίσθιοι, είναι φυσικό, παρά την προσωπική του προσπάθεια, να μην μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της πόλης. Ακόμα, η συντήρηση του κτιρίου, με γνωστά προβλήματα εδώ και χρόνια, επαφίεται σε ό,τι περισσέψει και ιδιώτες.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» επισημαίνει πως «η δυνατότητα του λαού να έχει επαφή με τον Πολιτισμό είναι θέμα συλλογικής διεκδίκησης και αγώνα. Ταυτόχρονα θεωρούμε ότι υπάρχει ένα πλήθος δράσεων που μπορούν να αναπτυχθούν (όχι μόνο διαδικτυακά), για να έρθει το κοινό της πόλης, αλλά και της υπαίθρου σε επαφή με τη μόνιμη συλλογή του "Μουσείου Γ. Ι. Κατσίγρα", ή των εικαστικών εκθέσεων που φιλοξενούνται στην Πινακοθήκη και πρέπει και μπορούν να πολλαπλασιαστούν».
Σε αυτό το πλαίσιο καλεί τους εργαζόμενους της Πινακοθήκης, τη νεολαία και το λαό της πόλης να παλέψουν για να διεκδικήσουν μεταξύ άλλων: Να καταργηθούν τα δίδακτρα και να καλύπτονται τα αναλώσιμα υλικά από τον προϋπολογισμό του δήμου, να διεκδικηθούν χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό ώστε και η Πινακοθήκη να επιτελεί το έργο της, να δοθεί χώρος σε νέους καλλιτέχνες στην πόλη, των οποίων το έργο μπορεί και πρέπει να αναδειχθεί.
Το έργο «Αΐντα», όπερα σε τέσσερις πράξεις, είναι σε ποιητικό κείμενο του Αντόνιο Γκισλαντσόνι βασισμένο σε σενάριο του Ωγκύστ Μαριέτ.
Η πρεμιέρα του έργου έγινε στις 24 Δεκεμβρίου 1871 στη Χεδιβική Οπερα του Καΐρου, ενώ στις 8 Φεβρουαρίου 1872 πραγματοποιήθηκε στη Σκάλα του Μιλάνου η πανευρωπαϊκή πρεμιέρα της όπερας.
Σχεδόν 150 χρόνια μετά η Σκάλα του Μιλάνου παρουσιάζει την «Αΐντα» σε μια σπουδαία παραγωγή με τη χορωδία και την ορχήστρα σε πλήρη σύνθεση και με εντυπωσιακά σκηνικά και κοστούμια σε σκηνοθεσία του Φράνκο Τζεφιρέλι.
Η παράσταση έχει ελληνικούς υπότιτλους.
Η δράση εκτυλίσσεται στην Αίγυπτο, συγκεκριμένα στη Μέμφιδα και στις Θήβες, την εποχή ισχύος των Φαραώ. Η Αΐντα, κόρη του Βασιλιά της Αιθιοπίας, είναι σκλάβα της Αμνέριδας, δηλαδή της κόρης του Βασιλιά της Αιγύπτου. Και οι δύο γυναίκες αγαπούν τον Ρανταμές, αρχιστράτηγο των Αιγυπτίων, ο οποίος επιστρέφει νικητής από τον πόλεμο κατά των Αιθιόπων.
Υποκύπτοντας στις πιέσεις του πατέρα της, η Αΐντα εκμαιεύει από τον ερωτευμένο Ρανταμές ένα στρατιωτικό μυστικό. Εξοργισμένη, η Αμνερις τον κατηγορεί για προδοσία. Στη συνέχεια προσπαθεί να τον σώσει, αλλά μάταια: Ο Ρανταμές καταδικάζεται από το ιερατείο να ταφεί ζωντανός σε μία υπόγεια κρύπτη. Εκεί έχει κρυφτεί η Αΐντα, επιθυμώντας να πεθάνει στο πλευρό του αγαπημένου της.
Με τη χορωδία, το μπαλέτο και την ορχήστρα του Θεάτρου της Σκάλας του Μιλάνου, σε σκηνοθεσία Φράνκο Τζεφιρέλι. Διευθυντής Ορχήστρας: Ρικάρντο Σαϊγί. Διευθυντής Χορωδίας: Μπρούνο Κασάνι. Χορογράφος: Βλαντίμιρ Βασίλιεφ. Σκηνικά - κοστούμια: Μαουρίσιο Μιλενότι. Φωτισμοί: Τζιάνι Μαντοβανίνι.
Πρωταγωνιστές:
Αΐντα: Βιολέτα Ουρμάνα. Αμνερις: Ιλντίκο Κομλόσι. Ρανταμές: Ρομπέρτο Αλάνια. Βασιλιάς: Μάρκο Σπότι. Μπαλέτο: Ρομπέρτο Μπόλε, Λουτσιάνα Σαβινιάνο, Μίρνα Καμάρα.
Διάρκεια: 150 λεπτά.
Μεταδόσεις: Παρασκευή 8 Ιανουαρίου στις 20.00, Σάββατο 9 Ιανουαρίου στις 16.00 και στις 20.00, Κυριακή 10 Ιανουαρίου στις 16.00 και στις 20.00.
Εισιτήριο 15 ευρώ. Προπώληση στα: 211 77 01 700, www.viva.gr, www.christmastheater.gr
Η συναυλία θα μεταδοθεί μέσω live streaming στην ιστοσελίδα του ΚΠΙΣΝ, στη σελίδα του στο Facebook και στο κανάλι του στο YouTube.
Η «Μουσική των Νερών» γράφτηκε το 1717, για να συνοδεύσει τον Βασιλιά Γεώργιο Α' και μέλη της αυλής του σε μια εκκεντρική πολύωρη «βαρκάδα» στον ποταμό Τάμεση του Λονδίνου, παρουσία του ίδιου του Χαίντελ. Περισσότεροι από 50 μουσικοί πάνω σε μια πλωτή εξέδρα έπαιξαν το έργο τρεις φορές μετά από την ενθουσιώδη αντίδραση του βασιλιά, ενώ πολλοί Λονδρέζοι είχαν συρρεύσει στις όχθες του ποταμού για να παρακολουθήσουν αυτή την τόσο ιδιαίτερη συναυλία.