Φωτ. αρχείου

Οι μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή των Κέντρων Υγείας (ΚΥ) είναι μέρος της τραγικής κατάστασης ενός δημόσιου συστήματος Υγείας υπό κατάρρευση. Με κριτήριο τη θωράκιση όχι της υγείας του λαού αλλά της κερδοφορίας του κεφαλαίου, η κυβέρνηση αρνείται κάθε αίτημα για ενίσχυση του συστήματος Υγείας, θεωρεί αδιανόητη την επίταξη των ιδιωτικών δομών Υγείας χωρίς αποζημίωση για την αποσυμπίεσή του και προτάσσει τη «συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα», δηλαδή τη δημιουργία «πελατείας» για τους κλινικάρχες και τους ιδιοκτήτες των διαγνωστικών κέντρων.

Στο πλαίσιο αυτό, τα όποια μέτρα παίρνει η κυβέρνηση είναι μπαλώματα. Μεταξύ άλλων, σαν να μην έφτανε η οριακή λειτουργία των ΚΥ πριν από την πανδημία, τώρα, χωρίς να τα ενισχύσει με προσωπικό και μέσα, αναθέτει σε πολλά από αυτά και το έργο του εμβολιασμού. Ετσι, για τη λειτουργία των εμβολιαστικών κέντρων «δανείζεται» χώρους και προσωπικό από τα ίδια τα ΚΥ, με αποτέλεσμα την περαιτέρω αποδυνάμωση της λειτουργίας τους, τις ακυρώσει ραντεβού κ.ο.κ.

Κι αν αυτή η υπονόμευση της πρόληψης σήμαινε μέχρι πέρσι επιπλέον βάρος για τα δημόσια νοσοκομεία, με κόσμο που κατέφευγε εκεί ακόμα και για απλές ιατρικές πράξεις, φέτος, με τη μετατροπή όλου του συστήματος σε μιας νόσου σημαίνει περισσότερη πελατεία στα ιδιωτικά κέντρα, με τους εργαζόμενους σε λαϊκές συνοικίες, όπως της Δυτικής Αθήνας και του Πειραιά, να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Η πολιτική αυτή της υποβάθμισης της ΠΦΥ, που φέρει τις υπογραφές της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, σήμερα εν καιρώ πανδημίας αποδεικνύεται τραγικά εγκληματική, αφού αποτελεί το έδαφος πάνω στο οποίο εξελίσσεται μια «παράλληλη πανδημία»: Η αύξηση της νοσηρότητας με άλλες ασθένειες, η επιβάρυνση ευάλωτων ομάδων και χρονίως πασχόντων, αφού όλο και περισσότερο γίνεται «Γολγοθάς» μια εξέταση ή η ανίχνευση μιας νόσου κ.ο.κ., με ό,τι αυτό σημαίνει για τη χειροτέρευση της εξέλιξης της υγείας.

Πρόκειται για μια ακόμα απόδειξη ότι την πανδημία δεν «την περνάμε όλοι μαζί». Αλλωστε, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα που ζουν στις εργατογειτονιές της Δυτικής Αθήνας και του Πειραιά είναι σε μόνιμη αναμέτρηση με τον ορατό «ιό», που υποβαθμίζει συνολικά τη ζωή τους: Την επιχειρηματική δράση είτε στην Υγεία είτε σε κρίσιμες υποδομές, που φέρνει το σκουπιδαριό των χωματερών στις αυλές τους, τη ρυπογόνα βιομηχανική δραστηριότητα στο λιμάνι και τις άλλες ζώνες. «Μας γεμίζουν καρκίνο για τα κέρδη τους», είναι άλλωστε ένα από τα εύστοχα συνθήματα που κυριαρχούν σε κινητοποιήσεις σωματείων και μαζικών φορέων στις περιοχές αυτές.

Η Δυτική Αθήνα, με εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους, καλύπτεται μόνο από το Νοσοκομείο «Αττικόν», που όταν εφημερεύει καλείται να καλύψει τις ανάγκες μιας ευρύτερης περιοχής (Δυτική Αθήνα, Δυτική Αττική και νησιά του Αιγαίου) 1,5 - 2 εκατομμυρίων κατοίκων! Οι εικόνες «πολέμου» είναι μόνιμες μετά από κάθε εφημερία, πόσο μάλλον εδώ κι ένα χρόνο με την πανδημία.

Σε αυτήν την περιοχή οι δήμοι Αγίων Αναργύρων - Καματερού, Ιλίου, Πετρούπολης, Ανω Λιοσίων εξυπηρετούνται από ένα και μόνο ΚΥ, το οποίο διαθέτει δύο υπομονάδες (στην Πετρούπολη και στον Αγιο Φανούριο) και αυτές υποστελεχωμένες. Στην Πετρούπολη έχουν μείνει μόνο 2 από τους 22 γιατρούς, ενώ στον Αγιο Φανούριο η υπομονάδα πρακτικά λειτουργεί μόνο ως εμβολιαστικό κέντρο. Αντίστοιχα προβλήματα αντιμετωπίζουν και τα ΚΥ σε Αιγάλεω και Χαϊδάρι ενώ στην Αγία Βαρβάρα δεν υπάρχει ΚΥ.

Ενδεικτικά, στον δήμο Περιστερίου υπάρχουν τρία ΚΥ. Το ΚΥ Μπουρναζίου υπολειτουργούσε πριν ακόμη από την πανδημία, αφού του λείπουν ειδικότητες όπως καρδιολόγος, ρευματολόγος κ.ά., κι έτσι έκανε μόνο φυσικοθεραπείες, κάποιες ακτινογραφίες και ορισμένες βασικές εξετάσεις αίματος. Τώρα δεν κάνει ούτε αυτά λόγω της λειτουργίας σε αυτό εμβολιαστικού κέντρου. Στο 2ο Κέντρο Υγείας του Περιστερίου έχουν μείνει μόνο οι 68 από τους 181 γιατρούς! Από όσους απέμειναν, οι 6 απασχολούνται αποκλειστικά στον εμβολιασμό. Το αποτέλεσμα είναι τα ραντεβού να μετατίθενται για πολύ αργότερα, με ό,τι αυτό σημαίνει για κάποιον που πρέπει άμεσα να κάνει μια εξέταση και «παραπέμπεται» στον ιδιωτικό τομέα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακριβώς δίπλα στα ΚΥ τα ιδιωτικά διαγνωστικά θησαυρίζουν...

Για όσα αντιμετωπίζουν εργαζόμενοι και κάτοικοι αυτών των περιοχών λόγω των ελλείψεων στις δομές ΠΦΥ, χαρακτηριστικά είναι αυτά που λέει η Ζωή Πάλμου, πρόεδρος του Παραρτήματος Ιλίου, Ανω Λιοσίων, Αγίων Αναργύρων - Καματερού του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας: «Οι εργαζόμενοι στο χώρο του Εμπορίου γνωρίζουμε τι θα σήμαινε για εμάς ένα πλήρως εξοπλισμένο Κέντρο Υγείας με τις υπομονάδες του 24ωρης λειτουργίας. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν απ' την αρχή της πανδημίας μπορούσαμε να κάνουμε επαναλαμβανόμενα δωρεάν τεστ στο Κέντρο Υγείας ή σε μεγάλους χώρους δουλειάς όπως τα σούπερ μάρκετ ώστε να μην κινδυνεύουν ούτε οι συνάδελφοί μας, οι οικογένειές τους και οι πελάτες σε περίπτωση που έχουμε νοσήσει. Στην περιοχή, για παράδειγμα, δεν υπάρχει πουθενά να κλείσουμε ραντεβού για μοριακό τεστ.

Μόνο τον τελευταίο μήνα μετράμε 28 κρούσματα στο "Σκλαβενίτη" στο πάρκο Τρίτση, 10 στο "Σκλαβενίτη" στην Πετρούπολη και έχουμε ακόμα πολλές καταγγελίες από άλλα σούπερ μάρκετ. Σαν να μην έφτανε αυτό, η εργοδοσία, για να καλύψει τα κενά απ' τα κρούσματα, μεταφέρει εργαζόμενους από κατάστημα σε κατάστημα χωρίς έστω ένα τεστ, με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος περαιτέρω εξάπλωσης του ιού. Τα κρούσματα ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια ακόμα και σε μεγάλη αλυσίδα εστίασης στο Ιλιον».

Οσο για την αξία ενός δικτύου ουσιαστικής πρόληψης, με ευθύνη του κράτους, η Ζ. Πάλμου αναφέρει: «Θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα αν και οι τρεις μονάδες ήταν συνδεδεμένες με γιατρούς Εργασίας και τεχνικούς Ασφαλείας όπου σε περίπτωση ατυχήματος στο χώρο δουλειάς - συχνό φαινόμενο λόγω της εντατικοποίησης της δουλειάς - θα μπορούσαμε να μεταβούμε στο Κέντρο Υγείας, ώστε να μη χρειάζεται να φτάσουμε μέχρι το Νοσοκομείο "Αττικόν" που εξυπηρετεί ολόκληρη τη Δυτική Αθήνα».

Οι φορείς που κινητοποιούνται απαιτούν μεταξύ άλλων να λειτουργούν απρόσκοπτα με όλο το αναγκαίο προσωπικό τα ΚΥ, με αποφασιστική ενίσχυσή τους, αλλά και τη δημιουργία εμβολιαστικών κέντρων με νέες μόνιμες προσλήψεις και υλικοτεχνική υποδομή. Να είναι 24ωρης λειτουργίας, να έχουν υποδομή για επείγοντα περιστατικά, να συνδέονται και να παρέχουν υπηρεσίες στους χώρους δουλειάς με γιατρούς Εργασίας και τεχνικούς Ασφάλειας, όπως και με τις δομές Εκπαίδευσης.

Αντίστοιχη είναι η κατάσταση σε δήμους στον Πειραιά ενώ τα νοσοκομεία στην περιοχή βρίσκονται κι αυτά στα όριά τους.

Το ΚΥ της Δραπετσώνας έχει αιτηθεί, χωρίς να έχει ικανοποιηθεί, την πρόσληψη 8 γιατρών διαφόρων ειδικοτήτων. Επίσης, εκκρεμεί η πρόσληψη 6 γιατρών διαφόρων ειδικοτήτων, από το 2018 (!), η οποία ακόμα και αν ολοκληρωθεί δεν καλύπτει τις ανάγκες του. Υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή όπως υπέρηχος, υγρό κλιβάνου, ακτινολογικό μηχάνημα, ακόμα και φορείο μεταφοράς ασθενών, αναπηρική καρέκλα κ.ά.

Στον ίδιο δήμο, οι εργασίες κατασκευής του ΚΥ Κερατσινίου ολοκληρώθηκαν το Φλεβάρη, όμως είναι ακόμα εκτός λειτουργίας επειδή η 2η ΥΠΕ δεν έχει εγκρίνει το υγειονομικό προσωπικό που θα το στελεχώσει. Σύμφωνα με ενημέρωση που είχαν τα σωματεία και μαζικοί φορείς της περιοχής, υπάρχει το ενδεχόμενο να στελεχωθεί με προσωπικό από το ΚΥ Περάματος και το ΚΥ Δραπετσώνας, τα οποία όμως έχουν ήδη σοβαρές ελλείψεις. Για το ΚΥ Περάματος υπάρχει ανησυχία ακόμα και για το ενδεχόμενο να κλείσει τελείως και να στείλει όλους τους γιατρούς στο ΚΥ Κερατσινίου.

Στην εργατούπολη του Περάματος, με τους μεγάλους εργασιακούς χώρους και τα συχνά εργατικά «ατυχήματα» (Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, προβλήτες διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων κ.ά.), στο ΚΥ λειτουργεί εμβολιαστικό κέντρο, λείπουν ειδικότητες και από τους ελάχιστους γιατρούς που υπηρετούν σε αυτό, οι 8 κάνουν εφημερίες στο Κρατικό Νίκαιας. Υπάρχουν κτιριακά προβλήματα αλλά και ζητήματα συντήρησης των εμβολίων καθώς φυλάσσονται σε οικιακά ψυγεία. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν διαθέτει χειρουργό, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εξυπηρετήσει επείγοντα περιστατικά από τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, που πρέπει να μεταφερθούν χιλιόμετρα μακριά, π.χ. σε Τζάνειο ή Νίκαια. Υπάρχει πρόβλημα καθαριότητας λόγω έλλειψης προσωπικού ενώ λείπουν ακόμα και ηλεκτρονικοί υπολογιστές και εκτυπωτές. Επιπλέον στο Πέραμα δεν γίνονται δωρεάν τεστ COVID-19 σε καμιά δημόσια δομή και οι κάτοικοι πρέπει να πηγαίνουν σε γειτονικούς δήμους. Στον Κορυδαλλό η ΠΦΥ που λειτουργεί είναι ένας οικογενειακός γιατρός για 80.000 κατοίκους και μια υποστελεχωμένη ΤΟΜΥ. Ανάλογη είναι η κατάσταση στη Νίκαια και σε άλλες περιοχές του Πειραιά.

Ο Βασίλης Βατίστας, πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Κερατσινίου - Περάματος, εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στο δήμο Περάματος επισημαίνει: «Ο Σύλλογός μας, μαζί με τους άλλους φορείς και σωματεία της περιοχής του Κερατσινίου και του Περάματος, από την πρώτη φάση της πανδημίας, αλλά πολύ περισσότερο τώρα που βρίσκεται στην κορύφωσή της, παλέψαμε και παλεύουμε για τη λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας της υγείας του λαού της περιοχής και τη στελέχωση των τοπικών μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, που με αφορμή την πανδημία αποκαλύφτηκε η "γύμνια" τους, έγκλημα που διέπραξαν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως απόχρωσης, αφού προμετωπίδα της πολιτικής τους ήταν και είναι η εμπορευματοποίηση της ΠΦΥ και το πέρασμα λειτουργιών στον ιδιωτικό τομέα που θησαυρίζει.

Σε μια περιοχή που η υποβάθμιση αγγίζει όλες τις πτυχές της ζωής με τα περιβαλλοντικά εγκλήματα που συντελούνται (ΜΕΑ στο Σχιστό, ΣΜΑ στο παλιό νεκροταφείο Περάματος, "καζάνια θανάτου", έλλειψη χώρων αναψυχής κ.τ.λ.) ο λαός της περιοχής, με την πανδημία να θερίζει στον Πειραιά, είναι εντελώς εκτεθειμένος».

Στις διεκδικήσεις των σωματείων του Πειραιά που καλούν στην κινητοποίηση, περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων η επίταξη του ιδιωτικού νοσοκομείου «Metropolitan», και συνολικά του ιδιωτικού τομέα Υγείας, χωρίς αποζημίωση. Η στελέχωση των νοσοκομείων της περιοχής (Τζάνειο, Κρατικό, «Μεταξά»). Με ευθύνη του κράτους να δημιουργηθεί, να στελεχωθεί και να λειτουργήσει Κέντρο Πρώτων Βοηθειών στο Πέραμα, μια υπηρεσία κρίσιμη για την ασφάλεια των εργατών στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και συνολικά στο λιμάνι. Επίσης, να στελεχωθούν τα ΚΥ με ευθύνη του κράτους και να αναλάβουν τον εμβολιασμό χωρίς καμία περικοπή της λειτουργίας τους.