Η Πανελλαδική Συνάντηση γίνεται στα γηπεδάκια της Πανεπιστημιούπολης (προσέλευση από την κεντρική πύλη της Ούλοφ Πάλμε, θα τηρηθούν όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα) και μετά το τέλος των εργασιών, ακολουθεί συναυλία από τους «Κοινούς Θνητούς», Raibo και «Rhyme Riot».

Η συνάντηση έρχεται ως συνέχεια των μαζικών και πολύμορφων αγώνων, των πρωτοβουλιών που ανέπτυξαν οι φοιτητές όλο το προηγούμενο διάστημα σε όλη τη χώρα, αναδεικνύοντας την ανάγκη να ανοίξουν οι σχολές με όλα τα απαραίτητα μέτρα, δίνοντας απάντηση στην ένταση της καταστολής και στους αντιδραστικούς νόμους που επιβάλλει η κυβέρνηση και στην Ανώτατη Εκπαίδευση.

Ερχεται να δώσει νέα ώθηση στον κοινό βηματισμό και τον συντονισμό των δράσεων των φοιτητών, των συλλόγων και των επιτροπών τους, να δυναμώσει τον αγώνα μέσα από την ανταλλαγή της πείρας, να συμβάλει στο παραπέρα ζωντάνεμα των φοιτητικών συλλόγων και με νέες δυνάμεις, την ώρα που μέσα από τη δράση του προηγούμενου διαστήματος πολλοί φοιτητές που σε προηγούμενη φάση δεν γνώριζαν καν τι είναι ο φοιτητικός σύλλογος, δεν συμμετείχαν στις συλλογικές διαδικασίες, τώρα πια βλέπουν διαφορετικά το παρόν και το μέλλον τους, βλέπουν τη λύση στη διεκδίκηση για όλα αυτά που έχουν ανάγκη και τους τα στερούν.

Πολύ περισσότερο που σήμερα, κι ενώ η κυβέρνηση ανακοίνωσε μέσα στη βδομάδα το χρονοδιάγραμμα ανοίγματος της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και των Γυμνασίων (κι εκεί βέβαια χωρίς κανένα επιπλέον μέτρο ασφάλειας πέρα από τα self tests που από μόνα τους δεν μπορούν να θωρακίσουν τα σχολεία), για τα πανεπιστήμια, που ουσιαστικά δεν άνοιξαν καθόλου τη φετινή ακαδημαϊκή χρονιά, μεταθέτει τις όποιες ανακοινώσεις για μετά το Πάσχα. Δεν λέει κουβέντα ούτε καν για την απολύτως αναγκαία επανέναρξη των εργαστηριακών και κλινικών μαθημάτων ούτε για τις απώλειες που έχουν υποστεί πια οι φοιτητές στο ένα τρίτο των σπουδών τους.

Αντιθέτως, είναι «υπερδραστήρια» στην επεξεργασία και επιβολή νόμων που αλλάζουν άρδην τη φυσιογνωμία των πανεπιστημίων, από την ένταση της καταστολής και την εγκαθίδρυση αστυνομίας στα ιδρύματα, μέχρι την επανεξέταση συνολικά του χάρτη των ΑΕΙ και το άνοιγμα της συζήτησης για την επαναφορά του λεγόμενου τεχνολογικού τομέα, ανατροπές με κοινό παρονομαστή τη στενότερη σύνδεση των ιδρυμάτων με τις ανάγκες του κεφαλαίου, που υπονομεύουν τις ανάγκες των φοιτητών σε κάθε επίπεδο.

Χαρακτηριστικά για την αδιαφορία που επιδεικνύει η κυβέρνηση για τις ανάγκες των φοιτητών, αλλά και για όσα μπορεί να πετύχει η συλλογική οργάνωση και δράση, είναι τα όσα μας περιγράφει η Μαρίνα Παντελιά, γραμματέας του ΔΣ του Συλλόγου Οικότροφων Φοιτητών Εστιών Θεσσαλονίκης (ΣΟΦΕΘ), που με απόφασή του συμμετέχει στην Πανελλαδική Συνάντηση του ΜΑΣ:

«Ο ΣΟΦΕΘ ένα χρόνο τώρα με την πανδημία έχει παραμεληθεί όπως και τα πανεπιστήμια, ενώ ταυτόχρονα δίνονται χρήματα για αστυνομία και κάμερες στα ιδρύματά μας. Ο Σύλλογος, οργανώνοντας τον αγώνα του μέσα από τις Γενικές του Συνελεύσεις, κατάφερε να κρατήσει τις εστίες ανοιχτές χωρίς να διωχθεί κανένας φοιτητής, ενώ υπήρχε υπουργική απόφαση για κλείσιμο των εστιών πανελλαδικά. Ταυτόχρονα κέρδισε την πραγματοποίηση rapid test για τους εστιακούς και κατάφερε να συνεχιστεί η διανομή φαγητού εν μέσω πανδημίας.

Οι εστίες Θεσσαλονίκης, όπως και κάθε εστία, έχουν παραγκωνιστεί, χωρίς κανένας, πέραν του ίδιου του Συλλόγου, να παίρνει μέτρα προστασίας για τους εστιακούς φοιτητές ενώ υπάρχουν κοινόχρηστοι χώροι, ακόμη και κρούσματα. Ετσι, λοιπόν, καθώς όλο αυτό το διάστημα τα μέλη του Συλλόγου συζήτησαν την ανάγκη να συντονιστεί η δράση μας, να μοιραστούμε την πείρα μας με τους υπόλοιπους εστιακούς και τους άλλους φοιτητικούς συλλόγους όλης της Ελλάδας που παλεύουν με τα ίδια αιτήματα για μέτρα προστασίας στις εστίες, την ασφαλή επαναλειτουργία των σχολών και τη μη εφαρμογή του απαράδεκτου νόμου Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη, αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε στην Πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών στην Αθήνα. Είναι αναγκαιότητα να παρθούν ΤΩΡΑ τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για τις εστίες καθώς οι εστιακοί καθημερινά κινδυνεύουν από τον ιό».

Αντίστοιχα, ο Στέφανος Κότο, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Ιατρικής του ΑΠΘ, που επίσης έλαβε απόφαση να συμμετάσχει στην Πανελλαδική Συνάντηση του ΜΑΣ, για να συντονίσει τη δράση του με τους δεκάδες φοιτητικούς συλλόγους και Επιτροπές Αγώνα ανά την Ελλάδα, σημειώνει μιλώντας στον «Ριζοσπάστη»:

«Ο Φοιτητικός μας Σύλλογος όλο το προηγούμενο διάστημα ανέπτυξε πλούσια δραστηριότητα, μέτρησε σημαντικά βήματα μαζικοποίησης, συμπορεύτηκε με τα σωματεία των υγειονομικών, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της διεκδίκησης και του αγώνα.

Συγκεκριμένα, το Νοέμβρη, όταν η πόλη της Θεσσαλονίκης βρισκόταν στο επίκεντρο του δεύτερου κύματος της πανδημίας και τα νοσοκομεία στα όρια της κατάρρευσης, δεκάδες φοιτητές Ιατρικής οργανωμένα, μέσα από τον Φοιτητικό Σύλλογο, λάβαμε την απόφαση να συνδράμουμε εθελοντικά τους αυριανούς μας συναδέλφους στο δύσκολο έργο που είχαν να φέρουν σε πέρας, κάτω από τις πλέον αντίξοες συνθήκες. Παράλληλα βρεθήκαμε και βρισκόμαστε δίπλα στους αγωνιζόμενους υγειονομικούς στις κινητοποιήσεις τους, έξω από τα νοσοκομεία, στηρίζουμε τα δίκαια αιτήματά τους, δεν συμβιβαζόμαστε με την κατάσταση στο σύστημα Υγείας που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε ως αυριανοί εργαζόμενοι.

Δεν παραιτούμαστε από το δικαίωμά μας στη μόρφωση. Η σχολή μας παραμένει ενάμιση χρόνο κλειστή, ενάμιση χρόνο οι φοιτητές έχουμε αποξενωθεί από το επιστημονικό μας αντικείμενο, από τις κλινικές και τα εργαστήριά μας. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με την πεισματική άρνηση της κυβέρνησης να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να ξαναγίνουμε φοιτητές.

Ως Φοιτητικός Σύλλογος, μέσα από τις Γενικές μας Συνελεύσεις, βάλαμε όλο το προηγούμενο διάστημα στην προμετωπίδα του αγώνα το αίτημα της επαναλειτουργίας των σχολών με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας της υγείας, συμπορευτήκαμε με τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους και τα σωματεία της πόλης, ορθώσαμε το ανάστημά μας ενάντια στον κατάπτυστο νόμο Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη».

Παράλληλα, ο Στ. Κότο αναδεικνύει ότι ενώ οι σχολές παραμένουν κλειστές για τους φοιτητές, την ίδια στιγμή προχωρά ολοταχώς η πολιτική της εμπορευματοποίησης των ιδρυμάτων, η πολιτική που ενισχύει τις κάθε λογής μπίζνες. Λέει χαρακτηριστικά για τη σχολή του:

«Τη στιγμή που περισσότεροι από 1.200 φοιτητές της Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ αγωνιούν για το πότε και αν θα επιστρέψουν στις κλινικές και τα εργαστήριά τους, προβληματίζονται για τη συνέχιση του αίσχους της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, η διοίκηση της σχολής ανακοινώνει την έναρξη της λειτουργίας του ξενόγλωσσου προπτυχιακού προγράμματος σπουδών με δίδακτρα!

Μια μέρα πριν από την ψήφιση του νόμου για την Ανώτατη Εκπαίδευση, η διοίκηση προχώρησε σε μια ανακοίνωση - πραγματική πρόκληση απέναντι στους φοιτητές. Οι εξαγγελίες όχι μόνο δεν στοχεύουν στα πραγματικά προβλήματα στις κλινικές και τα εργαστήρια, στις τραγικές ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό και αναλώσιμα, στη χρηματοδότηση του τμήματος που "έχει πιάσει πάτο", αλλά, ακόμα περισσότερο, τα διογκώνουν. Οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων έχουν δώσει το πράσινο φως στα ιδρύματα για την ίδρυση και λειτουργία προπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών με δίδακτρα. Παροτρύνουν τις σχολές να λειτουργούν με τη λογική της "ανταποδοτικότητας", να μετακυλήσουν το κόστος σπουδών στους φοιτητές.

Οι εξελίξεις είναι επικίνδυνες επειδή:

• Ανοίγουν το δρόμο για τη γενίκευση των διδάκτρων στα προπτυχιακά προγράμματα σπουδών σε όλα τα ιδρύματα, σύντομα για όλους και όχι μόνο για τους ξενόγλωσσους φοιτητές, όπως οι ίδιοι προκλητικά συζητάνε. Ταυτόχρονα, ανοίγουν τη συζήτηση για αναθεώρηση του άρθρου 16.
• Το παράλληλο "ιδιωτικό μοντέλο εκπαίδευσης" οδηγεί σε χαμηλότερο επίπεδο σπουδών για όλους, σε συρρίκνωση αντικειμένων που δεν είναι "κερδοφόρα", σε δυσανάλογο αριθμό φοιτητών σε σχέση με τις υποδομές και το προσωπικό (γνωρίζουμε ήδη ότι οι ξενόγλωσσοι φοιτητές θα αγγίζουν τους 360).

Η άθλια προσπάθεια εκμετάλλευσης της πολύμηνης απουσίας των φοιτητών από τα πανεπιστήμια για τη νομοθέτηση και εφαρμογή αντιδραστικών αλλαγών, που έχουν καταδικαστεί στις συνειδήσεις της μεγάλης πλειοψηφίας των φοιτητών και της ακαδημαϊκής κοινότητας, θα πέσει στο κενό. Ως Σύλλογος Φοιτητών Ιατρικής, σταθήκαμε από την πρώτη στιγμή απέναντι σε μία τέτοια εξέλιξη. Τους το ξεκαθαρίζουμε: Οι φοιτητές δεν είναι πελάτες, παλεύουμε για ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών μας!».

Ολα τα παραπάνω, όλα όσα απασχολούν τους φοιτητές, αλλά κυρίως ο δρόμος για να διεκδικήσουν τις σύγχρονες ανάγκες τους στις σπουδές και στη ζωή, μπαίνουν στο επίκεντρο της Πανελλαδικής Συνάντησης του ΜΑΣ, γίνονται συλλογική πείρα και όπλο τους για τη συνέχεια και την ενδυνάμωση του αγώνα τους, βήμα για να φτάσει πλατιά το κάλεσμα για τη μεγαλύτερη συσπείρωση, με νέους Συλλόγους, Επιτροπές και αγωνιστές φοιτητές.