Σε νέα φάση μπαίνει ο αγώνας για να μην περάσει ο νέος «τρομονόμος». Στο προσκήνιο έρχεται ο λαός, όλοι εκείνοι που δεν είναι διατεθειμένοι να δεχτούν τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και των ελευθεριών τους. Ευθύς μόλις κατατέθηκε ο «τρομονόμος» στη Βουλή, ήρθε και η πρώτη απάντηση με την οργάνωση μεγάλης συγκέντρωσης την προσεχή Πέμπτη, στις 7.00 το απόγευμα στην πλατεία Κάνιγγος, με πρωτοβουλία της Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη. Τις επόμενες ημέρες αναμένονται ανάλογες κινητοποιήσεις και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.

Εξάλλου, την περασμένη Τρίτη αντιπροσωπεία της Επιτροπής Αγώνα ενάντια στον τρομονόμο είχε επιδώσει διάβημα διαμαρτυρίας στον υπουργό Δικαιοσύνης Μ. Σταθόπουλο και τον προειδοποίησε ότι ο λαός με τον αγώνα και την πλούσια εμπειρία του θα καταστήσει ανενεργό αυτό το νομοθέτημα. «Ετσι και αλλιώς πιστεύουμε ότι ο νέος τρομονόμος θα έχει την τύχη των παλαιότερων», δήλωσε η αντιπροσωπεία της Επιτροπής Αγώνα στον υπουργό Δικαιοσύνης.

Ο «τρομονόμος» βρίσκεται ήδη από προχθές στη Βουλή, μετά από κυοφορία έξι περίπου μηνών. Στην υπόθεσή αυτή επέδρασαν και οι πιέσεις των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στο διάστημα αυτό η ελληνική κυβέρνηση αφομοίωσε τις «συμβουλές» των υπερατλαντικών και Ευρωπαίων συμμάχων της.

Η κυβέρνηση θα μπορεί να «καυχιέται» στους συμμάχους της ότι συμβάλλει και αυτή στον αγώνα για να επιβληθεί η νέα τάξη πραγμάτων και να χτυπηθούν όσες φωνές αντιστέκονται στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων.

Πάντως, είναι από τις σπάνεις περιπτώσεις που αντέδρασε η συντριπτική πλειοψηφία του νομικού κόσμου και καταδίκασε το νομοθέτημα του υπουργού Μ. Σταθόπουλου. Αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι παραιτήθηκαν επτά μέλη από τη δεκαμελή επιτροπή σύνταξης του νομοσχεδίου. Ετσι, από την αρχική νομοπαρασκευαστική επιτροπή, από τα 10 μέλη που είχαν αναλάβει τη σύνταξη του νομοσχεδίου, παραιτήθηκαν οι Ι. Μανωλεδάκης, Ν. Παρασκευόπουλος, Αρ. Καράς, Χρ. Μυλωνόπουλος, Γ. Πανούσης, Χρ. Αργυρόπουλος και Χ. Παπαχαραλάμπους, ενώ ο Γ. Κασιμάτης, ο οποίος κλήθηκε προς αντικατάσταση των παραιτηθέντων, δε δέχτηκε να συμβάλει σ' αυτό το νομοσχέδιο. Ετσι, από την αρχική επιτροπή παρέμειναν μόνο οι Ι. Διώτης, Β. Μαρκής και Ν. Ανδρουλάκης και στη συνέχεια, μετά την παραίτηση των επτά, προστέθηκαν οι Αντ. Βγόντζας και Γ. Λίβιος.

Το νομοσχέδιο αυτό συνάντησε και την κατακραυγή του δικηγορικού κόσμου της χώρας, προεξάρχοντος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, ο οποίος σε ψήφισμα της γενικής συνέλευσής του, στις 3 Μάη, ανέφερε ότι «αυτό το νομοσχέδιο αποτελεί κίνδυνο για το παρόν και το μέλλον των ατομικών δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών». Σε άλλο σημείο ο ΔΣΑ δήλωνε ότι ο «τρομονόμος» «δεν επιδέχεται βελτίωση και δεν αναιρείται στο σύνολό του ο αντιδραστικός του χαρακτήρας και με αυτά τα δεδομένα επιβάλλεται η μη κατάθεσή του στη Βουλή προς ψήφιση». Παρόμοια ψηφίσματα έχουν έρθει και από άλλους δικηγορικούς συλλόγους της χώρας.

Εκτός, όμως από τους πανεπιστημιακούς - νομικούς αντέδρασαν οι συνδικαλιστικές και κοινωνικές οργανώσεις, η υπόλοιπη πανεπιστημιακή κοινότητα με επικεφαλής τους καθηγητές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Μοναχά από το ΕΜΠ μέχρι τώρα έχουν υπογράψει την έκκληση κατά του «τρομονόμου» 147 καθηγητές, με επικεφαλής τον πρύτανη Θεμ. Ξανθόπουλο και τον πρώην πρύτανη Ν. Μαρκάτο.

Ψηφίσματα κατά του «τρομονόμου» έχουν έρθει και από την τοπική αυτοδιοίκηση. Αρκετοί δήμοι από διάφορες περιοχές της χώρας έχουν κάνει έκκληση προς την κυβέρνηση να μην ψηφιστεί αυτό το νομοσχέδιο, καθώς με την υπάρχουσα νομοθεσία μπορεί να καταπολεμηθεί η τρομοκρατία.

Η τρομοκρατία χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να νομιμοποιήσουν επεμβάσεις και πιέσεις σε βάρος κυβερνήσεων, λαών, κινημάτων που αμφισβητούν και αντιστέκονται στην κατεδάφιση των κοινωνικών κατακτήσεων και στη συρρίκνωση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Αυτές τις απόψεις τις εκφράζουν και κορυφαίοι ποινικολόγοι, όπως ο καθηγητής της Νομικής του Πανεπιστημίου θεσσαλονίκης Ι. Μανωλεδάκης. Σε πρόσφατη εκδήλωση για τον «τρομονόμο» στη συμπρωτεύουσα, ο Ι. Μανωλεδάης μεταξύ άλλων ανέφερε ότι «μετά τις εξελίξεις της τελευταίας δεκαετίας του αιώνα που μόλις έφυγε, η ανθρωπότητα μπήκε σε ένα νέο Μεσαίωνα με την ιδεολογική φόρτιση και σημασία του όρου, όχι με το πραγματικό ιστορικό του περιεχόμενο». Στην ίδια εκδήλωση ο κορυφαίος ποινικολόγος δήλωνε ότι «σε παγκόσμιο επίπεδο το Διεθνές Δίκαιο και η διεθνής νομιμότητα προσδιορίζονται από τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις των ΗΠΑ και καθιερώνεται το δίκαιο του ισχυροτέρου».

Αν το νομοσχέδιο του υπουργού Δικαιοσύνης Μ. Σταθόπουλου γίνει τελικά νόμος, θα τεθούν σε κίνδυνο οι ελευθερίες των πολιτών, ενόψει μιας δήθεν εξασφάλισής τους από το οργανωμένο έγκλημα. Η σκλήρυνση της ποινικής νομοθεσίας δεν είναι μοναχά ελληνικό φαινόμενο αλλά αφορά ολόκληρη την Ευρώπη και εκπορεύεται από τις ΗΠΑ. Για την αντιμετώπιση της κοινωνικής έκρηξης οι ιμπεριαλιστικές χώρες καταφεύγουν σε μια αυστηρή νομοθεσία - όχι για να αντιμετωπίσουν το οργανωμένο έγκλημα, που τις αρκετές φορές υποθάλπουν οι ίδιοι - αλλά για να εξουδετερώσουν τους αντιπάλους της νέας τάξης πραγμάτων.

Στη χώρα μας γίνεται προσπάθεια να υλοποιηθεί αυτός ο στόχος με την ψήφιση του «τρομονόμου» και με το νέο νομοσχέδιο που θα ακολουθήσει για τον περιορισμό και την απαγόρευση των διαδηλώσεων, ενώ ανοίγει διάπλατα ο δρόμος σε άδικες καταδίκες.

Με τα «μέτρα επιείκειας» για τους μετανοούντες, επιβραβεύονται οι χαφιέδες οι οποίοι θα βοηθήσουν τις καταδιωκτικές αρχές στο έργο τους. Τα μέτρα αυτά ισχύουν και για τους αλλοδαπούς, αφού αναστέλλεται η απέλασή τους, αν συνεργαστούν με την αστυνομία.

Οι υποθέσεις τρομοκρατίας και οργανωμένου εγκλήματος θα δικάζονται στο εξής μόνο από δικαστές (όχι ενόρκους) και από τα Τριμελή Εφετεία Κακουργημάτων.

Θεσπίζονται νέες μέθοδοι για την πάταξη της τρομοκρατίας, πχ νομιμοποίηση προβοκατόρων, άρση του τηλεφωνικού απόρρητου κλπ.

Εισάγεται η ηλεκτρονική παρακολούθηση, ως ανακριτική πράξη που καταλύει όμως την ιδιωτική ζωή όχι μόνο του ύποπτου δράστη αλλά και των μελών της οικογένειάς του και όσων επίσης συναναστρέφονται με αυτόν.

Επιβάλλεται ο έλεγχος του γενετικού υλικού με άδεια της δικαστικής αρχής, όταν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής κατά συγκεκριμένου προσώπου. Το μέτρο αυτό ανοίγει επικίνδυνα το δρόμο και δημιουργεί κινδύνους να δημοσιοποιηθεί το DNA του ατόμου σε διάφορους άσχετους φορείς.

Προβλέπονται τα λεγόμενα μέτρα προστασίας για τους μάρτυρες, όπως καταθέσεις με ηλεκτρονικά μέσα, ανώνυμη κατάθεση, μη αναγραφή στοιχείων ταυτότητας και άλλα. Αυτή, όμως η προστασία φτάνει στο σημείο να μη γίνεται γνωστή η ταυτότητα του μάρτυρα, έτσι ώστε ο κατηγορούμενος να μην ξέρει ποιος τον κατηγορεί, να μην μπορεί να τον δει κατά πρόσωπο και να οργανώσει την υπεράσπισή του.