Για άλλη μια φορά, αξιωματούχοι της Ευρώπης και άλλα αστικά επιτελεία δηλώνουν «σοκαρισμένοι» από τις αποκαλύψεις για την επιχείρηση «Dunhammer», την κατασκοπεία δηλαδή από τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών, με τη βοήθεια των αντίστοιχων της Δανίας, σε βάρος ηγετών της ΕΕ. Μεταξύ αυτών που παρακολουθούνταν ήταν και η Γερμανίδα καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, την περίοδο 2012 - 2014, όταν δηλαδή αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ομπάμα ήταν ο σημερινός Αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν.

Σύμφωνα με όσα αποκαλύπτονται, η αμερικανική NSA είχε πλήρη πρόσβαση στις τηλεφωνικές συνομιλίες, στα γραπτά μηνύματα κειμένου, στις εφαρμογές chat κ.ά. μιας σειράς αξιωματούχων σε Γερμανία, Γαλλία, Σουηδία και Νορβηγία, αξιοποιώντας τηλεπικοινωνιακές υποδομές στη Δανία, με τη συμβολή της Υπηρεσίας Πληροφοριών Αμυνας της Δανίας.

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που μια τόσο σοβαρή υπόθεση κατασκοπείας βγαίνει στην επιφάνεια, με φόντο τους ισχυρούς ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Εγγραφο του NSA από το 2010 χαρακτηρίζει «στόχους» τις αποστολές της ΕΕ και τις γαλλικές, ιταλικές και ελληνικές πρεσβείες, καθώς και αρκετούς άλλους συμμάχους των ΗΠΑ, όπως η Ιαπωνία, το Μεξικό, η Νότια Κορέα, η Ινδία και η Τουρκία. Το έγγραφο περιγράφει λεπτομερώς ένα εξαιρετικό φάσμα μεθόδων κατασκοπείας που χρησιμοποιούνται εναντίον κάθε στόχου.

Χρονιά - «ορόσημο» ήταν ωστόσο το 2013, όταν στις αρχές Ιούνη η εφημερίδα «Guardian» αποκάλυπτε πως η αμερικάνικη NSA, σε συνεργασία με τον επιχειρηματικό όμιλο «Verizon», πραγματοποιούσε υποκλοπές τηλεφωνικών δεδομένων δεκάδων εκατομμυρίων Αμερικανών σε καθημερινή βάση, πιάνοντας την άκρη ενός μπλεγμένου κουβαριού, που το ξετύλιγμά του οδηγούσε στις πόρτες «συμμαχικών» υπηρεσιών και πρεσβειών.

Μεσολάβησαν και νέες αποκαλύψεις, για την επιχείρηση «Prism», στο πλαίσιο της οποίας η NSA είχε αποκτήσει πρόσβαση στους διακομιστές εννέα εταιρειών διαδικτύου, συμπεριλαμβανομένων του «Facebook», της «Google», της «Microsoft» και της «Yahoo». Το κύμα αποκαλύψεων άγγιξε και την άλλη άκρη του Ατλαντικού, όπου η υπηρεσία υποκλοπών της Βρετανίας, η «GCHQ» κατηγορήθηκε πως στην επιχείρηση με την κωδική ονομασία «Tempora» ήταν σε θέση να παρακολουθεί έως και 600 εκατομμύρια επικοινωνίες κάθε μέρα.

Τον Ιούνη του 2014, έναν χρόνο μετά τις αρχικές αποκαλύψεις, η Γερμανία άρχισε έρευνες, που οδήγησαν στη σύλληψη ενός υπαλλήλου της γερμανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, της BND. Ο συλληφθείς φέρεται να συγκέντρωνε λεπτομέρειες σχετικά με τη γερμανική κοινοβουλευτική επιτροπή η οποία διερευνούσε τους ισχυρισμούς για κατασκοπεία των ΗΠΑ κατά της Γερμανίας. Μέσα στην ίδια βδομάδα, οι γερμανικές αρχές πραγματοποίησαν έρευνα και στο σπίτι ενός υπαλλήλου του υπουργείου Αμυνας, επίσης ύποπτου για κατασκοπεία.

Αν και ο τότε επικεφαλής των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών προσπάθησε να διαψεύσει τις αποκαλύψεις (μεταξύ άλλων γράφτηκε ότι οι Υπηρεσίες Πληροφοριών των ΗΠΑ είχαν καταγράψει δεδομένα από 70 εκατομμύρια τηλεφωνήματα στη Γαλλία σε μια περίοδο μόλις 30 ημερών!), η Γερμανίδα καγκελάριος ζήτησε από τον Μπαράκ Ομπάμα «να διευκρινιστεί η έκταση των επιχειρήσεων παρακολούθησης των ΗΠΑ στη Γερμανία». Είχε μόλις πληροφορηθεί ότι και το δικό της κινητό τηλέφωνο ήταν υπό παρακολούθηση από την αμερικανική Υπηρεσία Πληροφοριών, αν και οι ΗΠΑ (κατά το αναμενόμενο) το διέψευσαν.

Ο «Guardian» ανέφερε αργότερα ότι η NSA παρακολουθούσε τα κινητά τηλέφωνα 35 ηγετών κρατών σε όλο τον κόσμο, οι αριθμοί των οποίων είχαν παραχωρηθεί από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Αυτές οι ...καθημερινές ιστορίες κατασκοπείας, που έχουν βέβαια αμφίδρομη πορεία, ανεξάρτητα με το τι, πώς και γιατί αποκαλύπτεται κάθε φορά, δεν φανερώνουν μόνο την κλοτσοπατινάδα μεταξύ «συμμάχων» κάτω από το τραπέζι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, αλλά και την απύθμενη υποκρισία τους για τα «δημοκρατικά δικαιώματα», που επικαλούνται κάθε τρεις και λίγο απέναντι στους ανταγωνιστές τους.

Ενα τέτοιο επεισόδιο παρακολουθήσαμε πρόσφατα, με τους ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ να καταγγέλλουν τον «τελευταίο δικτάτορα της Ευρώπης» Πρόεδρο της Λευκορωσίας για την αναγκαστική προσγείωση αεροσκάφους στο Μινσκ και τη σύλληψη αντικυβερνητικού «δημοσιογράφου». Και τα λένε αυτά οι ίδιοι που το βιογραφικό τους είναι γεμάτο από τέτοιες απαράδεκτες ενέργειες, στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας», που τελικός αποδέκτης της είναι πάντα ο εχθρός λαός.

Τα κροκοδείλια δάκρυα των ιμπεριαλιστών για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» αποκαλύπτονται και από όσα κυνικά είχε δηλώσει ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, το 2013, σχολιάζοντας τις παρακολουθήσεις σε βάρος «συμμαχικών» χωρών, λέγοντας πως «οι δραστηριότητες για την προστασία της εθνικής ασφάλειας δεν είναι ασυνήθιστες στις διεθνείς σχέσεις».

Και βέβαια, τα λόγια του «γνωστού» Χ. Κίσινγκερ, ότι «η Αμερική δεν έχει μόνιμους φίλους ή εχθρούς, παρά μόνο συμφέροντα», είναι τα καταλληλότερα για να περιγράψουν τον «όμορφο κόσμο» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και των συμμαχικών παρακολουθήσεων, που οι απολογητές του καπιταλισμού παρουσιάζουν ως «αγγελικά πλασμένο»...