ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Αθηνά ΖΥΜΑΡΗ

«Πού θα πάμε; Πώς να αφήσουμε τα σπίτια μας; Τους κόπους μιας ζωής;». «Με μία σύνταξη του ΟΓΑ, έναν μισθό πώς να ξαναφτιάξουμε τα σπίτια μας, το βιος μας», «δεν θέλουμε να ξεριζωθούμε. Να ερημώσει ο τόπος μας», «πού είναι το κράτος, αυτοί που ψηφίσαμε; Πρέπει να είμαστε η "Aegean" ή εφοπλιστές για να μας στηρίξουν;», «το ήξεραν ότι γίνονται σεισμοί, γιατί δεν έκαναν τίποτα;», είναι ορισμένες από τις φράσεις οργής που κυριαρχούν σε κάθε χωριό, σε κάθε ρημαγμένο από τον σεισμό σπίτι.

Η παρουσία των κομμουνιστών δίπλα στους σεισμόπληκτους δίνει ανάσες για τον μεγάλο αγώνα που θα χρειαστεί.

Επίσης, στο εκθεσιακό κέντρο στο Αρκαλοχώρι, όπου φιλοξενούνται οικογένειες με σεισμόπληκτους, αυτό που συμβαίνει είναι απίστευτο. Τα φορτηγά κατέφταναν το ένα μετά το άλλο από άλλα μέρη της Κρήτης, αλλά και όλης της Ελλάδας. Τσουβάλια με πατάτες, ντομάτες και άλλα τρόφιμα, αμέτρητες κούτες από γάλατα, ζάχαρη, ζυμαρικά, τα πάντα, ξεφορτώνονταν από πλήθος κόσμου, μικροί και μεγάλοι, και στοιβάζονταν μέσα στον χώρο. Ταυτόχρονα, άλλες ομάδες μαγείρευαν, έπλεναν, γενικά επικρατούσε το αδιαχώρητο. Ηταν ένα δείγμα της τεράστιας αλληλεγγύης από κατοίκους άλλων περιοχών της Κρήτης, αλλά και λαϊκών οικογενειών από όλη την Ελλάδα, από συνδικαλιστικές οργανώσεις, μαζικούς φορείς, που ξεδιπλώθηκε από την πρώτη κιόλας μέρα του σεισμού για να στηρίξει τους πληγέντες.

Ο Γιάννης Πρωτούλης στη διάρκεια της περιοδείας του συνομίλησε με ανθρώπους που ήταν στις «ομάδες εργασίας», όπως η Μαρίνα Μουράτη, που λέει: «Δείτε πώς η αλληλεγγύη έρχεται να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Αυτά θα έπρεπε να είναι δουλειά του κράτους, αλλά επιχορηγεί άλλους. Σήμερα θα βγάλουμε 1.300 μερίδες φαγητού. Θα φύγουν και 700 μερίδες για άλλα χωριά. Ολοι προσπαθούμε ο ένας να συνδράμει, να σταθεί δίπλα στον άλλον». Η ίδια περιέγραψε τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσής τους, ζητώντας να βρεθεί άμεσα μια αξιοπρεπής λύση για τη στέγασή τους, καθώς και μέτρα για την ανακούφισή τους και καθολικής αποκατάστασης των ζημιών που έχουν υποστεί.

Ο Γιώργος λίγο πιο πέρα βοηθάει στο ξεφόρτωμα φορτηγού από τσουβάλια με πατάτες. «Στέλνει ο καθένας από το "έχει" του από όλη την Κρήτη, από όλη την Ελλάδα. Οι ανάγκες είναι μεγάλες. Φάγαμε χοντρό χαστούκι. Αλλά δεν είναι ότι ήταν ξαφνικό. Από τον Ιούνη τρέμει η γης και δεν έδωσαν από το κράτος, από τους κυβερνώντες καμία σημασία. Δεν υπάρχει τσίπα», ανέφερε.

Ο Γ. Πρωτούλης, αφού αναφέρθηκε στο ζήτημα της καταγραφής των αναγκών των σεισμόπληκτων, στη συνέχεια τους κάλεσε να διεκδικήσουν άμεσα μέτρα αποζημιώσεων στο 100%, ουσιαστικά μέτρα άμεσης στήριξης και ανακούφισης. Οπως τόνισε, το ΚΚΕ θα εξακολουθήσει να είναι στην πρώτη γραμμή της διεκδίκησης, αλλά και της έμπρακτης συμπαράστασης στους πληγέντες. Να σημειωθεί ότι για παράδειγμα μέλη και φίλοι του Κόμματος συμμετέχουν στις ομάδες που μαγειρεύουν.

Η περιοδεία συνεχίστηκε στο κλειστό γυμναστήριο στο χωριό Μελέσσες, όπου φιλοξενεί 26 άστεγους, ενώ πολλές άστεγες οικογένειες έχουν πάει σε ξενοδοχεία ή συγγενικά σπίτια αλλού. Οπως είπε μία εργαζόμενη του δήμου, της οποίας και το δικό της σπίτι έχει υποστεί ζημιές, από τα 400 με 500 σπίτια τα 10 έχουν βγει πράσινα, ενώ μία ακόμα εργαζόμενη ανέφερε πως «τη μέρα εργάζομαι εδώ και το βράδυ μένω εδώ», γιατί και της ίδιας το σπίτι έχει βγει ακατάλληλο.

Στις Αγιες Παρασκιές ο Γιάννης Πρωτούλης στο καφενείο του χωριού συναντήθηκε με μέλη της Επιτροπής Αγώνα Σεισμοπλήκτων, που έχουν συγκροτήσει εκεί οι κάτοικοι μετά από συγκέντρωση που έκαναν στην πλατεία του χωριού. Ο Γιώργος Σταματάκης, από τους πρωτεργάτες αυτής της πρωτοβουλίας, ανέφερε ότι δεν υπάρχει καμία επίσημη ενημέρωση ούτε για τη συνολική εικόνα του χωριού, ούτε τι θα γίνει από εδώ και πέρα, ούτε έλεγχος των σχολείων (νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο) για να βεβαιωθεί εγγράφως η καταλληλότητα ή όχι των κτιρίων. «Δεν τρέφουμε ψευδαισθήσεις ότι χωρίς διεκδίκηση θα έρθει εδώ το κράτος να τα φτιάξουν όλα. Είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε. Θέλουμε να κρατήσουμε το χωριό μας ζωντανό. Οικογένειες δεν θέλουν να φύγουν από τα χαλάσματα και πού να πάνε; Να κόψουν το λαιμό τους να βρουν λεφτά, να μας αποζημιώσουν και να αποκαταστήσουν τις ζημιές. Στον Βασιλάκη της "Aegean", στους εφοπλιστές πώς τα βρίσκουν οι κυβερνήσεις και τα δίνουν επειδή δεν δούλεψαν λέει λόγω κορονοϊού», σημείωσε.

Αντίστοιχα ο κληρικός του χωριού αναφέρθηκε στα ερείπια που πρέπει άμεσα να γκρεμιστούν, γιατί απειλούν ανθρώπινες ζωές και να επισκευαστούν τα πολιτιστικά μνημεία. Η Μαρία, 26 ετών, από τους πρωτεργάτες και η ίδια ανέφερε ότι «συγκροτήσαμε την Επιτροπή γιατί πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Δεν υπάρχει μέχρι τώρα στήριξη από την πλευρά του κράτους. Ούτε ιατρείο δεν έχουμε και πρέπει να τρέχουμε στο Καστέλλι. Είμαστε αποφασισμένοι να κρατήσουμε το χωριό μας ζωντανό».

Το απόγευμα της Παρασκευής οι κομμουνιστές βρέθηκαν στο πλευρό των κατοίκων στο χωριό Χουδέτσι, με τους κατοίκους να τους υποδέχονται με τρόπο θερμό ανοίγοντας τα σπίτια τους. Ο Γιάννης Θαλασσινάκης, πρόεδρος της τοπικής κοινότητας, ανέφερε ότι «15 οικογένειες έχουν άμεση ανάγκη για σπίτι» και πως οι σκηνές δεν είναι λύση, γιατί στο χωριό πιάνει χιόνι. Ανέφερε ακόμα ότι το συνεργείο που πέρασε και έκανε έλεγχο είπε ότι το δεύτερο που θα κρίνει ποια σπίτια είναι επισκευάσιμα και ποια για γκρέμισμα «θα περάσει σε δύο μήνες. Στο μεταξύ τι γίνεται; Τι θα κάνουμε; Και ο χειμώνας έρχεται». Ο ίδιος ανέδειξε και το πρόβλημα με τα ερειπωμένα κτίσματα, που με την πρώτη ματιά φαίνεται ότι κυριαρχούν στο χωριό, που είναι γεμάτο με πολύ στενά σοκάκια. Ενώ υπάρχουν και σοβαρά προβλήματα στην οδοποιία.

«Υπάρχουν σπίτια ερείπια, που είναι μεσοτοιχία με σπίτια που είναι κατοικήσιμα. Δεν μπορούν να γκρεμιστούν χωρίς μελέτη. Και αυτό πρέπει να γίνει γρήγορα. Μπορεί να πέσουν και να έχουμε θύματα. Ούτε ενημέρωση έχουμε για τίποτα». Η συνάντηση έγινε στην πλατεία του χωριού, εκεί ήρθε και ο Κώστας Κονταξάκης. «Οι αγρότες πάμε για εξαθλίωση. Τα σταφύλια τα πουλάμε στους εμπόρους σε εξευτελιστικές τιμές. Φέτος ελιές δεν έχει. Είναι μέρες που δεν έχουμε ούτε για τσιγάρο. Πώς να επισκευάσεις τώρα σπίτι; Ο γιος μου με δύο μικρά παιδιά είχε φτιάξει το σπίτι του τελευταία, αλλά τώρα είναι μέσα στις ρωγμές».

Η Δήμητρα, νέα αυτοαπασχολούμενη, ανοίγει το μαγαζί της για να δείξει ότι είναι κατεστραμμένο. «Φτιάξαμε αυτό το μαγαζί για να μπορέσουμε να μείνουμε εδώ. Είναι ο κόπος μιας ζωής» της ίδιας και της οικογένειάς της και «δεν έχουμε κανένα άλλο εισόδημα. Δεν θα πρέπει να μας δοθεί μια ενίσχυση, πώς θα ζήσουμε;».

Λίγο πιο πέρα είναι το σπίτι του Νίκου Μαγαράκη, στο οποίο βρίσκεται εκεί με την οικογένειά του 55 χρόνια. Οι ζημιές στο σπίτι του είναι τεράστιες. «Και πού να πάω; Και να μου πουν, εγώ δεν φεύγω από δω. Δεν αφήνω τον κόπο μου. Από τη μια στιγμή στην άλλη χάνεις τα πάντα. Αλλά δεν έκαναν ποτέ και κανένα έργο». Η σύζυγός του συμπλήρωσε πως εκτός από τις άλλες ζημιές έπεσε και η καμινάδα του σπιτιού «και μείναμε χωρίς θέρμανση και να έρχεται το κρύο».

Στο διπλανό σπίτι η Ελένη, 69 ετών, δείχνει και αυτή τις ζημιές και της έρχονται δάκρυα. Ο άντρας της έχει πεθάνει. «Προσπαθήσαμε να φτιάξουμε ένα σπίτι να βρουν τα παιδιά μας κάτι και τώρα είναι άχρηστο. Τρία παιδιά και τα τρία άνεργα. Οπου βρουν κάτι. Με μία σύνταξη τι να κάνω; Είναι κράτος αυτό;».

Οι περιοδείες των κλιμακίων του ΚΚΕ συνεχίστηκαν και την Κυριακή και χτες στα σεισμόπληκτα χωριά Αγιες Παρασκιές και Μελέσσες. Αποτελούνταν από τον Α. Κοκοσάλη, μέλος του Γραφείου Περιοχής Κρήτης του Κόμματος και τον Γ. Περατσάκη, μέλος του ΤΓ της ΚΟ Ηρακλείου. Επίσης, το κλιμάκιο μετέβη στην έδρα του δήμου Αρχανών - Αστερουσίων στα Πεζά, όπου συναντήθηκε με τον αντιδήμαρχο Γ. Κριτσωτάκη.