Μία καθοριστική εμπειρία γνωριμίας με την Ιστορία των αγώνων του λαού έχουν την ευκαιρία να ζήσουν μαθητές, μέσα από τις οργανωμένες ξεναγήσεις που γίνονται στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης και στον χώρο του Σκοπευτηρίου από μέλη και ιστορικούς της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Η ξενάγηση, σε όλη τη διάρκεια της οποίας τηρούνται όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας, ξεκινά με επίσκεψη στον χώρο του Σκοπευτηρίου. Τα σχολεία που θα επισκεφτούν τον χώρο θα έχουν την ευκαιρία, με εκκίνηση το Μνημείο του Θυσιαστηρίου, να βαδίσουν στον διάδρομο που οδηγούσε στον χώρο εκτέλεσης, έναν διάδρομο που «όποιος τον πέρναγε δεν επέστρεφε ποτέ», να ψηλαφήσουν τους τοίχους όπου εκτελέστηκαν οι εκατοντάδες αγωνιστές, ανάμεσά τους και παιδιά στις ηλικίες των μαθητών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Θα μάθουν για την Ιστορία της προσφυγούπολης της Καισαριανής, τους αγώνες των κατοίκων της κατά την Αντίσταση, που άλλωστε ήταν και από τους λόγους για τους οποίους επιλέχθηκε να γίνει εκεί τόπος μαρτυρίου και εκτελέσεων αγωνιστών, για τις διεκδικήσεις που οδήγησαν να χαρακτηριστεί το Σκοπευτήριο ιστορικός χώρος.

Επόμενος σταθμός είναι ο χώρος του Μουσείου, όπου σε μικρά γκρουπ οι μαθητές έχουν την ευκαιρία να δουν αντικείμενα, φωτογραφικό υλικό, μαρτυρίες, μία αυθεντική στολή αξιωματικού του ΕΛΑΣ, εργαλεία, προκηρύξεις και όπλα, στρατιωτικό υλικό Ιταλών, Γερμανών και Αγγλων, δύο από τα οπλοπολυβόλα που χρησιμοποιήθηκαν στις εκτελέσεις, χαρακτηριστικά έντυπα του ΕΑΜικού Τύπου και ιδιαίτερα από τον Δεκέμβρη του '44, υλικά από τις εξορίες και τις φυλακές κ.ά., σε έναν πλούτο εκθεμάτων. Η ξενάγηση κλείνει στην αίθουσα που είναι αφιερωμένη στην αγωνίστρια Ηρώ Κωνσταντοπούλου και κατά προέκταση στη γυναίκα, στην αγωνίστρια, στη νεολαία, όπου εκτίθενται και βιογραφικά νέων αγωνιστών.

Η περιήγηση στην έκθεση συμβάλλει στον προβληματισμό, στο να γνωρίσουν οι μαθητές αλλά και οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, την πραγματική Ιστορία, και με αφορμή εκείνη την περίοδο να βγάλουν συμπεράσματα για το τι είναι φασισμός, τι τον γεννά και τον θρέφει, πώς εξυπηρετεί το σύστημα.

Η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, τιμώντας τα 80 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ και τα 75 χρόνια από την ίδρυση του ΔΣΕ, παρουσιάζει έκθεση με κείμενα και φωτογραφίες για την Ιστορία του ΕΑΜ, τη μεγάλη στιγμή της ταξικής αναμέτρησης του Δεκέμβρη του '44 και την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στη χώρα μας, το έπος του ΔΣΕ.

Τα επίσημα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν αύριο Πέμπτη στις 6 το απόγευμα.

Η έκθεση μέσα από κείμενα και φωτογραφίες αναδεικνύει την πείρα και τα συμπεράσματα της περιόδου, τον ρόλο της γυναίκας στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Διαρθρώνεται σε ενότητες που ξεκινούν από το σάλπισμα της Αντίστασης από το ΚΚΕ, τη δράση του ΕΑΜ, την πορεία στην Απελευθέρωση, τον Δεκέμβρη του '44, το έπος του ΔΣΕ. Φτάνοντας στο πώς μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, εφόσον πάρει την τύχη στα χέρια του και ανοίξει τον δρόμο για την ανατροπή.

«Προσδοκούμε να φωτίσουμε ακόμα καλύτερα την Ιστορία της πάλης του λαού μας την περίοδο της Αντίστασης για την Απελευθέρωση και τα διδάγματα της περιόδου, μπροστά στους σύγχρονους αγώνες του λαού μας για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, την εργατική εξουσία, για να ανοίξει ο δρόμος της λαϊκής ευημερίας», αναφέρει η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Ο α' αντιπρόεδρος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, Γρηγόρης Τουγλίδης, μιλώντας στον «Ριζοσπάστη» τονίζει την ιδιαίτερη αξία που έχει για τη νέα γενιά η γνωριμία με την πραγματική Ιστορία. «Με αφετηρία την ΕΕ, που έχει επίσημη πολιτική τον αντικομμουνισμό, γίνεται μια προσπάθεια διαστρέβλωσης της Ιστορίας, ειδικά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και όλου του προηγούμενου αιώνα. Στα σχολεία δεν διδάσκονται την πραγματική Ιστορία. Εκείνο που προσπαθούμε είναι να μπει στα σχολικά βιβλία η πραγματική Ιστορία του παραπάνω διαστήματος, και να ενημερώνουμε τη νεολαία και τα σχολεία για το ποιοι ήταν εκείνοι που πάλεψαν εναντίον του φασισμού. Αυτό επιδιώκουμε και με αφορμή επετείους, στην έναρξη των σχολείων, μέσα από τα μουσεία που δημιουργούμε σε διάφορες πόλεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Αθήνα είναι η μόνη πρωτεύουσα που δεν έχει μουσείο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου», μας αναφέρει, τονίζοντας πως τα παραπάνω εξειδικεύονται στον συγκεκριμένο χώρο μέσα από την έκθεση, τους ξεναγούς ιστορικούς που μιλούν και απαντούν σε ερωτήσεις για τα ντοκουμέντα και τα εκθέματα στα παιδιά, με μεγάλη ανταπόκριση από σχολεία.

Η έκθεση λειτουργεί στο Μουσείο ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης στην Καισαριανή, εντός του Σκοπευτηρίου (Πάρκο Ελευθερίας), έως 30/10, από 9 π.μ. έως 1 μ.μ. και από 5 μ.μ. έως 8 μ.μ.

Στη συνέχεια θα μεταφερθεί στη Νίκαια, στον πολυχώρο «Μάνος Λοΐζος».

• Το Σάββατο 23 Οκτώβρη θα πραγματοποιηθεί ιστορικός περίπατος στο κέντρο της Αθήνας, σε χαρακτηριστικά σημεία από την αντιστασιακή δράση στην Κατοχή. Εκκίνηση στις 11 π.μ. από τον πεζόδρομο Τοσίτσα.

Η Ιστορία διδάσκει ότι και το 1940 και τα κατοπινά χρόνια, από τη μια μεριά υπήρχε η πλειοψηφία του λαού, που αγωνίστηκε μέσα από τις γραμμές των ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ, υπήρχε το ΚΚΕ, που ήταν ο βασικός εμπνευστής, καθοδηγητής και αιμοδότης της ΕΑΜικής Αντίστασης, που έδωσε σε αυτόν τον αγώνα τα καλύτερα παιδιά του, και από την άλλη υπήρχε η αστική τάξη, οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι μεγαλέμποροι και οι πολιτικές τους δυνάμεις, οι οποίες άλλες συνεργάστηκαν ανοιχτά με τις δυνάμεις κατοχής, οι γνωστοί δοσίλογοι, άλλες εγκατέλειψαν τη χώρα αρπάζοντας τα κρατικά αποθέματα σε χρυσό και εγκαταστάθηκαν μαζί με το Παλάτι στη Μ. Ανατολή κι άλλες, λιγοστές, οργάνωσαν αντιστασιακές ομάδες, με την καθοδήγηση των Βρετανών, έχοντας τα μάτια τους στραμμένα στην «επόμενη μέρα», πώς θα διατηρήσουν την εξουσία τους και θα υπομονεύσουν τον δίκαιο αγώνα του λαού.

Κράτησέ το: Το στοιχείο της «εθνικής ενότητας» που, με αφορμή την 28η Οκτωβρίου, τονίζουν η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα του συστήματος στοχεύει στη χειραγώγηση του λαού, στον εγκλωβισμό του στους κάθε φορά «εθνικούς στόχους» του κεφαλαίου, όπως είναι σήμερα η καπιταλιστική ανάπτυξη, που στηρίζεται στα ερείπια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, η γεωστρατηγική αναβάθμιση, που μπλέκει τη χώρα στα πολεμοκάπηλα σχέδια των ΝΑΤΟ - ΕΕ. «Εθνική ενότητα» δεν μπορεί να υπάρξει σε μια ταξική, άδικη κοινωνία, σε μια κοινωνία που υπάρχουν καταπιεστές και καταπιεζόμενοι, πλούσιοι και φτωχοί, είτε σε καιρό ειρήνης είτε σε καιρό πολέμου. Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει και από τη δεκαετία του 1940, οπότε το ΚΚΕ και το ΕΑΜ εγκλωβίστηκαν σε απαράδεκτες υποχωρήσεις και κυβερνήσεις δήθεν «εθνικής σωτηρίας» που οδήγησαν τον λαό σε νέες τραγωδίες, ενώ το ζητούμενο ήταν η σύνδεση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα με την εργατική εξουσία.

Ογδόντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τότε που σ' ένα σπίτι της Νεάπολης Εξαρχείων, στις 27 Σεπτέμβρη του 1941, ιδρύθηκε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ), με απόφαση της 7ηςΟλομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Αποτέλεσε κορυφαία προσπάθεια του ΚΚΕ για οργάνωση αντιστασιακού αγώνα ενάντια στην τριπλή κατοχή της Ελλάδας από τους Γερμανούς ναζί, τους Ιταλούς και Βούλγαρους φασίστες.

Το ΕΑΜ μαζί με τη θρυλική οργάνωση νεολαίας της ΕΠΟΝ, τον λαϊκό στρατό του ΕΛΑΣ και τις άλλες ΕΑΜικές Οργανώσεις (Εθνική Αλληλεγγύη, Εργατικό ΕΑΜ, ΕΛΑΝ, ΟΠΛΑ, ΑΣΟ κ.λπ.), έχοντας για αιμοδότη τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ, έδωσαν τιτάνιες μάχες για την απελευθέρωση της χώρας και ενάντια στις συνέπειες της Κατοχής.

Τα διαχρονικά συμπεράσματα της δεκαετίας του 1940 αποκτούν μεγαλύτερη σημασία σήμερα, που οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις ΗΠΑ, στην ΕΕ, στην Κίνα, στη Ρωσία και τις συμμαχίες τους είναι σε εξέλιξη, εγκυμονώντας κινδύνους πολεμικών συγκρούσεων. Η πρόσφατη συμφωνία AUKUS ανάμεσα σε ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο και Αυστραλία, που προκάλεσε την αντίδραση της Γαλλίας, οι Συμφωνίες της Ελλάδας με Γαλλία και ΗΠΑ, η κούρσα εξοπλισμών για τις ΝΑΤΟικές ανάγκες κ.λπ. είναι εξελίξεις που πυροδοτούν παραπέρα τις αντιθέσεις, τις «θερμές εστίες».

Μέρος αυτών των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών είναι και οι αντιθέσεις των αστικών τάξεων Ελλάδας - Τουρκίας, αλλά και η προσπάθεια να προωθηθούν επικίνδυνες διευθετήσεις για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, με όχημα τη συνεκμετάλλευση και με στόχο τη διατήρηση της ΝΑΤΟικής συνοχής.

Το σίγουρο είναι πως η χρόνια εμπλοκή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και σχεδιασμούς, η παρουσία ξένων στρατιωτικών βάσεων απ' άκρη σ' άκρη σε όλη την Ελλάδα όχι μόνο δεν προστατεύουν τη χώρα και τον λαό, όπως ισχυρίζονται όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, αλλά προσθέτουν νέους κινδύνους πολεμικής εμπλοκής.

Ηξερες ότι...

Και τότε, ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν αποτέλεσμα των μεγάλων αντιθέσεων που συγκλόνιζαν το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα. Εγινε για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, των αγορών, των πρώτων υλών κ.λπ., λίγα χρόνια μετά την καπιταλιστική οικονομική κρίση του 1929. Ολα τα καπιταλιστικά κράτη ανταγωνίζονταν για τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλίων, οδηγώντας τους λαούς στη μεγαλύτερη ανθρωποσφαγή στην Ιστορία. Η ηττημένη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, Γερμανία, ήθελε τη ρεβάνς από την Αγγλία και τη Γαλλία, ενώ οι «αδικημένες» της προηγούμενης μοιρασιάς, Ιταλία και Ιαπωνία, ζητούσαν το «κάτι παραπάνω». Ταυτόχρονα, είχαν στόχο - ανεξάρτητα από το «στρατόπεδο» στο οποίο βρέθηκαν στον πόλεμο - την ανατροπή της εργατικής εξουσίας στη Σοβιετική Ενωση, τη διάλυση της μοναδικής κοινωνίας στον κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Γι' αυτό και οι κυβερνήσεις Αγγλίας, Γαλλίας και ΗΠΑ «έσπρωχναν» με κάθε τρόπο τους ναζιστές και τους συμμάχους τους (Ιταλία, Ιαπωνία) εναντίον της Σοβιετικής Ενωσης, ενισχύοντάς τους μέσω των επενδύσεων των μονοπωλίων τους (βλ. «Ford», «General Motors», «General Electric», «Standard Oil», IBM), αλλά και με Συμφωνίες, όπως αυτή του Μονάχου (1938), με την οποία παρέδωσαν την Τσεχοσλοβακία στον Χίτλερ.

Κράτησέ το:Η ιστορική αλήθεια δεν αλλάζει όσα εκατομμύρια κι αν ξοδέψουν η ΕΕ, οι κυβερνήσεις και οι δυνάμεις του συστήματος στην προβολή της προσβλητικής θεωρίας των «δύο άκρων», που εξισώνει ανιστόρητα τον ναζισμό με τον κομμουνισμό.

Η Ιστορία αλλά και η σύγχρονη εμπειρία διδάσκουν ότι ο φασισμός είναι γέννημα - θρέμμα του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Συνδέεται με πολλαπλά νήματα με τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και με μηχανισμούς του κράτους, αξιοποιείται ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεων, όξυνσης των προβλημάτων, έντασης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών κ.λπ. για διάφορες στοχεύσεις και κυρίως για να παίξει ρόλο «εμπροσθοφυλακής» ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, ενάντια στους κομμουνιστές. Αυτό αποδεικνύουν η διαμόρφωση και η κυριαρχία του ναζισμού στην περιβόητη «δημοκρατία της Βαϊμάρης» στη Γερμανία του Μεσοπολέμου, η δικτατορία Μεταξά στην Ελλάδα το 1936 κ.λπ.

Αποδεικνύεται ότι για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ο φασισμός χρειάζεται οργανωμένος και μαζικός αγώνας του λαού και της νέας γενιάς, που θα στοχεύει όχι μόνο τον ίδιο τον φασισμό, την αναγκαία απόκρουση και απομόνωσή του παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς και Εκπαίδευσης, σε κάθε γειτονιά, αλλά συνολικά τον πραγματικό αντίπαλο, τη ρίζα του κακού, τη δικτατορία του κεφαλαίου σε όλες τις μορφές της.

Κράτησέ το:«Ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός» (Μπ. Μπρεχτ). Αυτός είναι ο δρόμος, έτσι ώστε ο φασισμός, ο ναζισμός και οι διάφορες παραφυάδες τους να πάνε οριστικά εκεί που ανήκουν, στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας!

Οι εξελίξεις καθιστούν επίκαιρο το ιστορικό δίδαγμα από την πάλη της δεκαετίας του 1940, ότι ο λαός μόνο μπορεί να σώσει τον λαό, όταν βαδίσει αποφασιστικά στον δρόμο της ανατροπής, για να πάρει ο ίδιος στα χέρια του την εξουσία!

Διδασκόμαστε και εμπνεόμαστε από τον ηρωικό αγώνα του λαού μας για τη λευτεριά και μια καλύτερη ζωή. Μαθαίνουμε την αλήθεια και πρωτοστατούμε στη διάδοσή της, κόντρα στα ψέματα, στη διαστρέβλωση και τον αντικομμουνισμό.

Η ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αποδεικνύει πως όταν ένας λαός αποφασίσει να πάρει τη ζωή στα χέρια του, τότε μπορεί να κάνει το αδύνατο δυνατό, μπορεί να νικήσει αυτόν που στα μάτια του φαίνεται ανίκητος.

Οργανώσου στην ΚΝΕ! Γίνε κι εσύ κομμάτι του κόκκινου νήματος που συνδέει τους επαναστάτες του σήμερα με τους επαναστάτες του χτες. Γίνε κι εσύ μέρος της Ιστορίας... Για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, της ζωής με δικαιώματα, τον σοσιαλισμό!