Με αποφασιστικότητα, με εμπειρία βγαλμένη από την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα που ζουν στα σχολεία, από την κατάσταση που ζουν τριγύρω τους, από τις τόσες ανάγκες που παραμένουν ανικανοποίητες, τις αγωνίες για το πώς θα ξεπεράσουν με τα μέσα που έχουν οι οικογένειές τους τους νέους φραγμούς στη μόρφωση, μαθητές από 100 περίπου σχολεία της Αθήνας συμμετείχαν στην ανοιχτή συζήτηση της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Αθήνας.

Η συζήτηση έγινε την περασμένη Κυριακή στο θεατράκι της Γκράβας, με τους μαθητές να τηρούν τα μέτρα ασφαλείας, όπως έκαναν και στη διάρκεια των πολύμορφων δράσεων διεκδίκησης που ξεδίπλωσαν μέσα στην πανδημία. Ξεκινώντας με ομιλίες πάνω σε κεντρικά ζητήματα που απασχολούν τους μαθητές, έγινε μία ενδιαφέρουσα, ουσιαστική συζήτηση. Μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων αναφέρθηκαν στις συνθήκες στα σχολεία τους, στο πώς παλεύουν με άλλα σχολεία, γονείς και εκπαιδευτικούς για όσα δικαιούνται, αλλά και για το πώς βλέπουν όσα γίνονται τριγύρω τους, πώς εμπνέονται για την αξία της διεκδίκησης από αγώνες εργαζομένων, με αναφορές στις κινητοποιήσεις στην COSCO και την «e-food».

Ξεκινώντας από την αποτίμηση της δράσης της Συντονιστικής τονίστηκε: «Φέτος, η Συντονιστική "έριξε" ένα σύνθημα στα σχολεία από την πρώτη κιόλας μέρα: Αλλη μια χρονιά και φέτος από τα ίδια; Κόστος οι μαθητές μέσα στα σχολεία; Δεν θα σας περάσει.

Και έτσι και έγινε. Βρεθήκαμε ξανά αντιμέτωποι με μια απαράδεκτη και προκλητική κατάσταση στα σχολεία μας. Με το καλημέρα λοιπόν επιστρέψαμε για τρίτη χρονιά δίχως μέτρα προστασίας από τον Covid. Και όλοι γνωρίζουμε πως τα σχολεία μας δεν απολυμαίνονται σωστά, ούτε οι καθαρίστριες φτάνουν, μα ούτε και χώρο στις τάξεις έχουμε για να κρατάμε αποστάσεις.

Και από πάνω αντιμετωπίζουμε συγχωνεύσεις στα "ολιγομελή" τμήματά μας, αφού λεφτά δεν δίνουν ούτε για καθηγητές, ούτε για ειδικότητες στα ΕΠΑΛ, παρά μόνο επενδύονται στο μέλλον μας. Δηλαδή... σε αεροσκάφη, πολεμικό εξοπλισμό και αιολικά πάρκα.

Με Τράπεζα Θεμάτων αντί για ενισχυτική διδασκαλία και προσαρμογή ύλης, η οποία αποδεδειγμένα από προηγούμενη εφαρμογή έχει 40% αποτελεσματικότητα... στο να μας αφήνει μετεξεταστέους.

Ξεκινάμε με την ΕΒΕ ήδη να μας σκιάζει τα όνειρα. Να τα περιορίζει. Να τα σκοτώνει. Μειώνοντας τις επιλογές μας στο μηχανογραφικό, αυξάνοντας παράλληλα τις απαιτήσεις της ήδη ανώμαλης αυτής χρονιάς, τόσο σε ψυχικά όσο και σε οικονομικά αποθέματα. Με κενά σε καθηγητές και δεκάδες χιλιάδες διδακτικές ώρες χαμένες. Αρχίζουμε ξανά, αυτήν τη φορά απολαμβάνοντας την αγριότητα της φύσης εντονότερα... με τη βοήθεια της αγριότητας του υπουργείου καθώς πλημμύρισαν οι τάξεις μας, μούχλιασαν τα ταβάνια, παρασύρθηκαν τα κοντέινερ που κάναμε μάθημα».

Απέναντι στα παραπάνω, τόνισαν: «Δεν μείναμε με σταυρωμένα χέρια», με αναφορά στην οργάνωση των μαθητών στη βάση κοινών αιτημάτων, κάτι που, όπως τονίστηκε, δεν ήταν απλό και εύκολο έχοντας απέναντι τις τηλεαπουσίες, την «ύπουλη επίθεση ότι δεν γίνονται αυτά που λέμε και πως πρέπει να συμβιβαστούμε. Βέβαια, δεν λέει κανείς πως το πρόβλημα δεν είναι πως αυτά που λέμε δεν γίνονται. Το πρόβλημα είναι πως το υπουργείο Παιδείας δεν θέλει να τα κάνει».

«Στα σχολεία μας ζούμε πέρα από μια πανδημία Covid και μια πανδημία νόμων που κάνουν το σχολείο μας κάθε μέρα χειρότερο», τονίστηκε αναπτύσσοντας γιατί οι μαθητές αντιδρούν σε αυτά τα μέτρα. Για τις νέες ανάγκες για φροντιστήρια που γεννά η Τράπεζα Θεμάτων, γιατί «με το να πει απλά κάποια βάση δεν διορθώνεται το εκπαιδευτικό σύστημα». «Δεν λέμε γενικά "'όχι". Λέμε "ναι" σε ένα εντελώς διαφορετικό σχολείο που να μην μας αγχώνει, να μην μας καταπιέζει, να μην μας τσακίζει κάθε όνειρο. Που να μην παθαίνουμε κρίσεις πανικού όταν είναι να δώσουμε εξετάσεις, να μην δίνουν οι γονείς μας 1,2 δισ. το χρόνο για φροντιστήρια».

Στη βάση αυτή η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Αθήνας κατέληξε σε ένα πλαίσιο αιτημάτων για κάλυψη των αναγκών των σχολείων, ουσιαστικά μέτρα προστασίας μέσα στην πανδημία, κατάργηση της ΕΒΕ και της Τράπεζας Θεμάτων.

«Την υποβάθμιση των ΕΠΑΛ την κατανοεί κάθε μαθητής που μπαίνει στα εργαστήρια, βλέποντας τον εξοπλισμό για να κάνει μάθημα, βλέποντας τα βιβλία, η ύλη των οποίων είναι παμπάλαια και ελλιπής, βλέποντας τα λεφτά που δίνονται από το κράτος για την Παιδεία μας, που δεν καλύπτουν ούτε την αγορά ενός νέου υπολογιστή», τονίστηκε από το βήμα της συζήτησης σε ό,τι αφορά τη δράση και τους προβληματισμούς που αναπτύσσονται ειδικότερα στα ΕΠΑΛ.

Ιδιαίτερη αναφορά έγινε εισηγητικά και στον ρόλο των πενταμελών και 15μελών μαθητικών συμβουλίων, τα δικαιώματα και τους κανόνες λειτουργίας τους, το πώς τα ζωντανά και μαθητικά συμβούλια κάνουν πιο δυνατή τη φωνή των μαθητών, με πρωτοβουλίες μέσα και έξω από το σχολείο, γύρω από ό,τι απασχολεί τους μαθητές, τη συμβολή στους μεγάλους αγώνες της περσινής χρονιάς σε όλη τη χώρα. Τονίστηκε η σημασία «να συνεδριάζουν σταθερά, να οργανώνουν τον αγώνα των μαθητών όλου του σχολείου, να δίνουν ανάσα στην καθημερινότητα μέσα από καλλιτεχνικές δράσεις, ομάδες κινηματογραφικών προβολών, θεατρικών παραστάσεων, συναυλιών, φεστιβάλ των σχολείων» και άλλες δράσεις, αλλά και να διεκδικούν να φτιαχτούν γήπεδα και χώροι άθλησης. Να οργανώνουν δράσεις για την αναβάθμιση της γειτονιάς, να οργανώνουν την αλληλεγγύη μεταξύ των μαθητών.

«Οι μαθητές δεν ζούμε σε γυάλα. Θέλουμε μια καθημερινότητα που να μην είναι πιεστική, που να μπορεί να καλύπτει όλες μας τις ανάγκες. Και αυτοί που μας στερούν ένα σχολείο δημιουργικό, είναι οι ίδιοι που μας στερούν την πρόσβαση στον αθλητισμό, στον πολιτισμό. Και δεν είναι παράξενο, αν σκεφτούμε την σχεδόν παντελής έλλειψη δωρεάν και αξιόλογων δημόσιων χώρων άθλησης», σημειώθηκε.

Με βάση τα παραπάνω, τονίστηκε η ανάγκη μέσα απ' τα σχολικά συμβούλια, τις τοπικές συντονιστικές και με τους συλλόγους γονέων και διδασκόντων στο πλευρό, να διεκδικηθεί το δικαίωμα των μαθητών σε άθληση, πολιτισμό, με την απαραίτητη κρατική ευθύνη, απέναντι στις προσπάθειες που γίνονται για προώθηση μιας λογικής ανταγωνισμού και ατομισμού, στην οποία οι μαθητές απαντούν: «Εμείς αγωνιζόμαστε για όλους τους συμμαθητές μας. Για όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Δείχνουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στους συμμαθητές μας που αντιμετωπίζουν οξυμένα προβλήματα, τους συμμαθητές μας από όλες τις περιοχές της Ελλάδας που έχασαν τα σπίτια τους, οι γονείς τους τις δουλειές τους λόγω των πυρκαγιών το καλοκαίρι, που η κυβέρνηση δεν πήρε κανένα μέτρο.

Είμαστε ενωμένοι όλοι οι μαθητές απέναντι σε κάθε μορφή bullying μέσα και έξω από τα σχολεία μας». «Δίνουμε το χέρι σε όλους τους συμμαθητές μας που είναι πρόσφυγες, που είναι θύματα των πολέμων που δημιουργούν όλοι αυτοί που μας στερούν την Παιδεία, την Υγεία και τελικά τη ζωή επειδή θέλουν να κερδίζουν.

Γι' αυτό και πάμε κόντρα και κάνουμε πέρα όποιον φασίστα τολμάει να ρίξει το δηλητήριό του. Διώχνουμε τους εγκληματίες από κάθε σχολείο, κάθε γειτονιά, γιατί είναι αυτοί που σιχαίνονται τη συλλογική διεκδίκηση, που βλέπουν τον εχθρό τους σε όποιον σηκώνει κεφάλι και οργανωμένα αγωνίζεται», τονίστηκε.

Στο πλαίσιο αυτό προτάθηκαν δράσεις που μπορούν να γίνουν με αφορμή ιστορικές επετείους όπως την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου με πρωτοβουλίες, διοργάνωση των σχολικών γιορτών, επίσκεψη στον χώρο του Πολυτεχνείου, «να μάθουμε, να εμπνευστούμε».