ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 2 Δεκέμβρη 2021
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ
Το ΕΚΠ είναι των εργατών και όχι της κυβέρνησης και των εφοπλιστών

Συγκέντρωση από εργατικά σωματεία αύριο στις 6 μ.μ. που ξεκινούν οι εργασίες του Συνεδρίου. Κάλεσμα στους εργαζόμενους να συμμετάσχουν και να υπερασπιστούν τη δράση του ΕΚ

«

Κάνουμε καθαρό σε κάθε κατεύθυνση ότι δεν θα επιτρέψουμε την ωμή παρέμβαση των εφοπλιστών, της κυβέρνησης και όποιου άλλου θελήσει να αλλοιώσει τη βούληση των εργαζομένων του Πειραιά μπροστά στο 36ο Συνέδριο του Εργατικού του Κέντρου. Δεν μας τρομάζουν τα εξώδικα και οι εισαγγελείς. Η εργατική τάξη, τα ταξικά σωματεία, ο λαός μας, ξέρουν καλά πώς να τσαλακώνουν στην πράξη τέτοιες πρακτικές».

Αυτό διαμηνύουν σε χτεσινή ανακοίνωση εργατικά συνδικάτα - μέλη του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και καλούν σε συγκέντρωση αύριο Παρασκευή στις 6 μ.μ., την ώρα που θα ανοίξουν οι εργασίες του Συνεδρίου, όλα τα σωματεία και τους εργαζόμενους του Πειραιά «για να το παρακολουθήσουν και να διατρανώσουν πως το ΕΚΠ είναι των εργατών, και όχι της κυβέρνησης και των εφοπλιστών».

Μ' αυτόν τον τρόπο σωματεία του ΕΚΠ δίνουν την κατάλληλη απάντηση στην επιχείρηση παρέμβασης - απειλώντας ακόμα και με καταστολή - που είναι σε εξέλιξη από κυβέρνηση, εργοδότες και τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, σε βάρος του ανώτατου συλλογικού οργάνου των εργαζομένων το οποίο είναι το Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου που αρχίζει αύριο, προκειμένου να αλλοιώσουν συσχετισμούς και να τους φέρουν στα μέτρα τους. «Δούρειος Ιππος» αυτής της επιχείρησης είναι η Ενωση Πλοιάρχων (στην οποία ψηφίζουν ακόμα και εφοπλιστές) και άλλα 6 ναυτεργατικά σωματεία.

Οπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, στο Συνέδριο του ΕΚΠ οι εργαζόμενοι και τα σωματεία του Πειραιά «με τους αντιπροσώπους που έχουμε εκλέξει από τις συλλογικές μας διαδικασίες παίρνουμε μέρος όχι μόνο για να μεταφέρουμε την πείρα από τον εργασιακό μας χώρο, αλλά και να συζητήσουμε για το πώς ακόμα καλύτερα, με πιο μαζικά σωματεία, θα οργανώσουμε την πάλη μας απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε από τους επιχειρηματικούς ομίλους και από την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων, τους νόμους που καταργούν εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, με κορυφαίους των τελευταίων ετών τους αντεργατικούς νόμους Βρούτση - Αχτσιόγλου και Χατζηδάκη.

Ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες που οι μεγάλοι αγώνες των λιμενεργατών της COSCO, των μεταλλεργατών της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, των εργατών της θάλασσας στα καράβια, των ντελιβεράδων της "e-food" και της "Wolt" πήραν τη σκυτάλη από τους αγώνες και την ιστορία της εργατικής τάξης και του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, η δράση του Εργατικού Κέντρου έχει μπει για τα καλά στο μάτι της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων».

Θέλουν Εργατικό Κέντρο πειθήνιο όργανο κοινωνικού εταιρισμού

Επισημαίνεται πως «όλα τα εργατικά σωματεία ξέρουν ότι στο ΕΚΠ θα βρουν την αλληλεγγύη που δίνει δύναμη στην εργατική τάξη. Οι εργαζόμενοι του Πειραιά ξέρουν πως στο ΕΚΠ θα βρουν αποκούμπι απέναντι στην ολοένα και μεγαλύτερη εκμετάλλευση που δέχονται από την επίθεση της εργοδοσίας.

Το Εργατικό Κέντρο Πειραιά στήριξε τους αγώνες των σωματείων για μέτρα υγείας και ασφάλειας, για να μη μετράμε άλλα θύματα στο λιμάνι, στα καράβια, στις επιχειρήσεις. Οργάνωσε την πάλη για μέτρα προστασίας της υγείας στις συνθήκες της πανδημίας κόντρα στην πολιτική της υποχρηματοδότησης και αποξήλωσης του δημόσιου συστήματος Υγείας, με επίταξη του ιδιωτικού τομέα, κόντρα στη λογική της ατομικής ευθύνης και της ανάπτυξης των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στο χώρο της Υγείας που καλλιεργεί η κυβέρνηση».

Γι' αυτούς τους λόγους, υπογραμμίζεται από τα σωματεία, κυβέρνηση και μεγαλοεργοδότες «επιδιώκουν να παρέμβουν στο 36ο Συνέδριο του ΕΚΠ για να ανατρέψουν τον προσανατολισμό και τη δράση του, να μετατραπεί σε πειθήνιο όργανο κοινωνικού εταιρισμού και προώθησης των επιχειρηματικών συμφερόντων στην πόλη του Πειραιά. Σε στήριγμα της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων και όχι υπερασπιστή των συμφερόντων των εργαζομένων».

Οπως επισημαίνουν, «αυτή η προσπάθεια επιχειρείται με εξώδικο που έστειλαν τα σωματεία - μηχανισμοί των εφοπλιστών, το "σωματείο" της Ενωσης Πλοιάρχων Ε.Ν. και άλλα 6 ναυτικά σωματεία που επιδιώκουν να πάρουν μέρος στο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου, παρά το γεγονός ότι διατηρούν στο καταστατικό τους τον αντιδραστικό συνδικαλιστικό νόμο 330/1976. Tη μήτρα του νόμου Χατζηδάκη, που υπάρχει για να αναπαράγει τον μηχανισμό των εφοπλιστών στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και να βαστά τους ναυτεργάτες υποταγμένους στα συμφέροντα των αφεντικών τους.

Το θράσος αυτού του μηχανισμού δεν σταματά εδώ, αφού επιδιώκει να πάρει μέρος στο Συνέδριο του ΕΚΠ κουρελιάζοντας το καταστατικό του, χωρίς να καταθέτουν τα απαραίτητα νομιμοποιητικά έγγραφα που προβλέπονται και που έχουν καταθέσει όλα τα υπόλοιπα σωματεία. Θέλουν έτσι να κρύψουν τον αντιδημοκρατικό τρόπο που διεξάγουν τις εκλογικές τους διαδικασίες, αλλά και τις νοθείες στις οποίες πρωτοστατεί η Ενωση Πλοιάρχων, με εκατοντάδες επιστολικές ψήφους που κατατέθηκαν σε συγκεκριμένο ταχυδρομείο μέσα σε λίγα λεπτά».

Μεθοδεύσεις - παραγγελία από μεγαλοεπιχειρηματίες

Τα σωματεία τονίζουν ότι «η ουσία αυτής της μεθόδευσης είναι το χοντρό επιχειρηματικό παιχνίδι που παίζεται στο λιμάνι του Πειραιά και στην ευρύτερη οικονομική δραστηριότητα. Το ιδιωτικοποιημένο στην COSCO λιμάνι του Πειραιά είναι το μεγαλύτερο στη χώρα, από τα εμπορικότερα στην Ευρώπη. Αποτελεί την είσοδο στην Ευρώπη εκατομμυρίων εμπορευμάτων κυρίως από Ασία. Εχει τεράστιες δυνατότητες στη ναυπήγηση και επισκευή πλοίων. Παρέχει στρατιωτική βοήθεια σε πλοία Πολεμικού Ναυτικού ξένων χωρών που εμπλέκονται σε ΝΑΤΟικές ασκήσεις και επεμβάσεις. Συνολικά αναπτύσσεται εδώ ένα τεράστιο κομμάτι της οικονομίας της χώρας σε ναυτιλία, εμπόριο, υπηρεσίες, τουρισμό, επισιτισμό κ.α.».

Προσθέτουν πως «την ίδια στιγμή οι εργαζόμενοι στον Πειραιά και στους γύρω δήμους καταλαβαίνουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει καπιταλιστική ανάπτυξη και προς ποιανού το όφελος είναι. Τα καζάνια του θανάτου σε Πέραμα και Δραπετσώνα, μπόχα και καρκίνος από την "Oil One", σκουπίδια και μόλυνση του περιβάλλοντος με τη δημιουργία Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων στο Σχιστό είναι η καθημερινότητά τους. Ολα αυτά πλάι στην εργασιακή ζούγκλα που ζουν, εξαιτίας των πολιτικών όλων των κυβερνήσεων. Εντατικοποίηση της δουλειάς, απλήρωτες υπερωρίες, εργατικά εγκλήματα, φτώχεια, ανασφάλεια, ελαστικές μορφές απασχόλησης και μεγάλη ανεργία».

Τα σωματεία που υπογράφουν το κάλεσμα

Την ανακοίνωση υπογράφουν τα σωματεία: Πανελλήνια Ενωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΜΕΝ), Πανελλήνια Ενωση Κατώτερων Πληρωμάτων Μηχανής Εμπορικού Ναυτικού «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», Πανελλήνια Επαγγελματική Ενωση Μαγείρων Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΕΜΑΓΕΝ), Ενωση Εργαζομένων Διακίνησης Εμπορευματοκιβωτίων Πειραιά (ΕΝΕΔΕΠ), Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας, Σωματείο Κατεργασίας Ξύλου και Ναυπηγοξυλουργών Νομού Αττικής Πειραιώς και Νήσων, Πανελλαδική Ενωση Εργατοϋπαλλήλων Ελαιουργοσαπουνοποιών και Χημικής Βιομηχανίας Αττικής, Συνδικάτο Οικοδόμων Παράρτημα Πειραιά, Σύνδεσμος Υπαλλήλων Εμπορικών Καταστημάτων και Ιδιωτικών Επιχειρήσεων Πειραιά, Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Ν. Αττικής (Παράρτημα Πειραιά), Ενωση Λογιστών - Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής (Παράρτημα Πειραιά), Συνδικάτο Ιδιωτικής Υγείας Πειραιά, Σωματείο Καθαριστών και Καθαριστριών Πειραιά και Νήσων, Σωματείο Επαγγελματιών Οδηγών Ν. Αττικής - Βοιωτίας - Αργοσαρωνικού.


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Ταξικός - αντιλαϊκός προϋπολογισμός

Ο εκάστοτε κρατικός προϋπολογισμός αποτελεί το βασικό εργαλείο υλοποίησης της οικονομικής πολιτικής των κυβερνήσεων. Διαχρονικά αποτελεί το μέσο αναδιανομής σε βάρος των πολλών και προς όφελος των λίγων. Από αυτές τις γενικές αρχές δεν ξεφεύγει ούτε και ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2022. Τα φορολογικά έσοδα εκτιμάται ότι θα ανέλθουν στα 50 δισ. ευρώ από 46,5 δισ. ευρώ που θα φτάσουν φέτος, αυξημένα κατά 3,5 δισ. Η μερίδα του λέοντος από αυτή την αύξηση θα προέλθει από τους έμμεσους φόρους (αύξηση 2 δισ.), τους πιο αντιλαϊκούς φόρους, οι οποίοι επιβαρύνουν κατά κύριο λόγο τα λαϊκά εισοδήματα.

Το σύνολο των φορολογικών εσόδων ουσιαστικά φορτώνεται στις πλάτες του λαού, ενώ, αντίθετα, η συμμετοχή των επιχειρήσεων κινείται σε συμβολικά επίπεδα, περίπου στο 7% των συνολικών φορολογητέων εσόδων, παρά την αύξηση της κερδοφορίας τους. Το φορολογικό σύστημα διαχρονικά είναι αντιλαϊκό, ωστόσο η εικόνα αυτή επιδεινώθηκε περαιτέρω από τα νέα φορολογικά βάρη που επιβλήθηκαν την εποχή των μνημονίων. Και θα συνεχίσει να επιδεινώνεται λόγω του φορολογικού ανταγωνισμού, ο οποίος οδηγεί στη μείωση των φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις, αλλά και σε νέες φοροαπαλλαγές.

Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα:

α. Η συνταγματικά κατοχυρωμένη φοροαπαλλαγή του εφοπλιστικού κεφαλαίου, με τους ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ να απορρίπτουν την πρόταση του ΚΚΕ για κατάργησή της στην πρόσφατη συνταγματική αναθεώρηση.

β. Καμία κυβέρνηση δεν εφάρμοσε τα άρθρα 15-17 του νόμου 3041/2002 για την επιβολή Ειδικού Φόρου στα Ακίνητα των Νομικών Προσώπων, ο οποίος - σύμφωνα με εκθέσεις του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους - θα απέφερε έσοδα ύψους 4 δισ. Αντίθετα στη θέση του επιβλήθηκε ο αντιλαϊκός ΕΝΦΙΑ, τα έσοδα του οποίου κυμαίνονται στα 2,5 δισ.

* * *

Αλλά και στο σκέλος των δαπανών του προϋπολογισμού παρατηρούμε ότι - παρά την αύξηση του ΑΕΠ, αλλά και των φορολογικών εσόδων - οι δαπάνες για παροχές στους εργαζόμενους, για συντάξεις, για Υγεία και Παιδεία παραμένουν παγωμένες στα επίπεδα του προηγούμενου έτους. Εκκωφαντικό παράδειγμα αποτελούν οι τακτικές δαπάνες για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, η οποία είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη, ενώ θα μπορούσε να είχε ουσιαστική συμβολή τόσο στην αποσυμφόρηση των νοσοκομείων όσο και στην επιτυχία των εμβολιαστικών προγραμμάτων. Αυτή παραμένει, τα τελευταία χρόνια, στο επίπεδο των μόλις 130 εκατ. ευρώ.

Ενώ, αντίθετα παρατηρούμε σημαντική αύξηση των δαπανών που σχετίζονται με τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, για τη λεγόμενη «πράσινη και ψηφιακή μετάβαση». Τριπλασιάζονται οι χρηματοδοτήσεις στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και τετραπλασιάζονται αυτές για το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, δηλαδή η στήριξη των αντίστοιχων υποδομών και επενδύσεων από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), το ΕΣΠΑ, αλλά και το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ).

Πρέπει να σημειώσουμε ότι οι δαπάνες το 2022 για τα εξοπλιστικά προγράμματα, που εξυπηρετούν τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, θα ανέλθουν στα 3,5 δισ. (αυξημένες κατά 530 εκατ. ευρώ), ενώ σε αυτές πρέπει να προστεθούν και άλλα 4 δισ. για χρηματοδότηση των ΝΑΤΟικών δαπανών. Συνολικά, θα δώσει ο προϋπολογισμός του 2022 7,5 δισ. ευρώ για τις αμερικανοΝΑΤΟικές ανάγκες και τις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης για γεωστρατηγική αναβάθμιση, δηλαδή το 11,5% των συνολικών δαπανών.

* * *

Επίσης, ο προϋπολογισμός αξιοποιείται και για μια δευτερεύουσα διανομή, τη διανομή της φτώχειας, όπου οι λιγότερο φτωχοί πληρώνουν τα διάφορα επιδόματα ανακούφισης των εξαθλιωμένων στρωμάτων. Η σύγκριση δύο μόνο μεγεθών αποκαλύπτει τον ταξικό χαρακτήρα. Σύμφωνα με την κυβέρνηση, το 2022 το πραγματικό ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 4,5% σε σχέση με το 2021, ενώ ο μέσος πραγματικός μισθός θα παρουσιάσει μια οριακή μεταβολή μόλις κατά 0,2%, δηλαδή αποσπούν ολοένα και μικρότερο κομμάτι, διευρύνοντας με αυτόν τον τρόπο ακόμη περισσότερο τις κοινωνικές ανισότητες.

Τα συμπεράσματα:

  • Η καπιταλιστική ανάπτυξη, ανεξαρτήτως του διαχειριστικού μείγματος, είναι αντιλαϊκή, απαιτεί συνεχώς νέα αντεργατικά μέτρα και αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, ενώ ο μονοπωλιακός ανταγωνισμός συνθλίβει τους αυτοαπασχολούμενους, τους επαγγελματίες και βιοπαλαιστές αγρότες. Γι' αυτό άλλωστε η ΕΕ συνδέει τις χρηματοδοτήσεις του Ταμείου Ανάκαμψης με την προώθηση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, το «πανευρωπαϊκό μνημόνιο» για όλους τους λαούς.
  • Η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι αντιλαϊκή, γιατί διευρύνει ακόμη περισσότερο την ψαλίδα ανάμεσα στις υπαρκτές δυνατότητες στο επίπεδο ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών, συσσωρεύοντας τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο σε όλο και λιγότερα χέρια.
  • Η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι αβέβαιη, γιατί διαμορφώνει την ίδια στιγμή και τις συνθήκες εκδήλωσης της νέας καπιταλιστικής κρίσης.
  • Μόνο η εργατική τάξη, μόνο ο λαός μπορεί να αποτρέψει τη συνεχόμενη επιδείνωση της θέσης του, με την οργανωμένη πάλη και στοχεύοντας τον πραγματικό του αντίπαλο, την καπιταλιστική ιδιοκτησία και το αστικό κράτος που την προστατεύει.

(Ολόκληρο το άρθρο δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα «PONTIKI.GR»)


Νίκος ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Μέλος της ΚΕ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ