Στις φωτογραφίες του διαδικτύου η Πανεπιστημιούπολη Ιωαννίνων μοιάζει ειδυλλιακή. Τεράστιες εκτάσεις πρασίνου, καλοσυντηρημένα κτίρια και εστίες, αθλητικές εγκαταστάσεις. Ολα μοιάζουν ιδανικά...

Ομως για τα παιδιά των πιο φτωχών λαϊκών οικογενειών η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Το πρώτο «βουνό» που έχουν να διαβούν είναι η ανεύρεση στέγης σε μία πόλη που το μέσο ενοίκιο για μία γκαρσονιέρα ανέρχεται στα 250 με 300 ευρώ, πρακτικά μισός μισθός.

Το ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» για τη στέγαση των φοιτητών συνεχίζεται στα Γιάννενα, όπου επισκεφτήκαμε τις φοιτητικές κατοικίες στο χώρο της Πανεπιστημιούπολης καθώς και τα δωμάτια στις Εστίες στη Δόμπολη, χαρακτηριστικά παραδείγματα της γύμνιας της κρατικής μέριμνας για τη φοιτητική στέγη με ευθύνη όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων.

Βασικό πρόβλημα, που αναδεικνύεται και από τη συζήτηση, είναι ότι τα δωμάτια δεν επαρκούν για τη στέγαση όλων των φοιτητών που έχουν ανάγκη. Για τους πάνω από 24.000 προπτυχιακούς, μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς φοιτητές διατίθενται περίπου 1.100 δωμάτια στις δύο Εστίες της πόλης, 800 στην Πανεπιστημιούπολη και 400 στη Δόμπολη. Ομως, στην πραγματικότητα είναι λιγότερα, καθώς στις Εστίες της Πανεπιστημιούπολης σύμφωνα με πληροφορίες γύρω στα 100 δωμάτια είναι μη λειτουργικά, καθώς η συντήρηση και ανακατασκευή τους αντιμετωπίζεται ως «κόστος». Την ίδια ώρα, πάνω από 200 αιτήσεις φοιτητών απορρίπτονται κάθε χρόνο και αυτές αφορούν όσους δεν αποθαρρύνονται από τα εισοδηματικά κριτήρια.

«Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις φοιτητών που μπροστά στον κίνδυνο να μην παραλάβουν τα δωμάτια αναλαμβάνουν μόνοι τους, με δικά τους έξοδα, την ανακατασκευή και συντήρησή τους», τονίζει η Ελευθερία Μπασδραβάλα, οικότροφος των Εστιών της Πανεπιστημιούπολης και μέλος του ΔΣ του φοιτητικού συλλόγου Νηπιαγωγών. Καταθέτει τη δική της μαρτυρία: «Πριν τρία χρόνια ολόκληρο κομμάτι σοβά από το ταβάνι του δωματίου μου αποκολλήθηκε και έπεσε κάτω. Επρεπε να γίνει κινητοποίηση των φοιτητικών συλλόγων και παρέμβαση του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων για να αποκατασταθεί η ζημιά άμεσα». Επισημαίνει ακόμα ότι «οι κοινόχρηστες υποδομές είναι υπό διάλυση. Χαλασμένο φουρνάκι σε κάθε όροφο. Στο κεντρικό κτίριο για 300 παιδιά αναλογούν 3 πλυντήρια. Η καθαριότητα ελλιπής, η υγρασία μπάζει από παντού. Θέρμανση και ζεστό νερό υπάρχουν μόνο το βράδυ, για ελάχιστες ώρες, σε μία πόλη που τώρα τον χειμώνα η θερμοκρασία υπό του μηδενός είναι κανόνας, ενώ σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό απαγορεύεται η χρήση θερμαντικών σωμάτων».

Η διαχρονική υποχρηματοδότηση δίνει ...πάσα στην ανταποδοτικότητα. Σύμφωνα με το συμφωνητικό διαμονής που υπογράφουν οι εστιακοί φοιτητές με τη Διεύθυνση φοιτητικής μέριμνας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, οφείλουν να καταβάλλουν για κάθε μήνα της παραμονής τους «οικονομική συμμετοχή» που σήμερα ανέρχεται στα 540 ευρώ τον χρόνο. Πολλοί φοιτητές δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τα καταβάλλουν. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, σύμφωνα με φοιτητές, πληθαίνουν οι πιέσεις για έγγραφη αποδοχή του χρέους, ενώ υπάρχουν καταγγελίες ότι σε μερίδα φοιτητών που τελικά υπέγραψαν, τα χρέη βεβαιώθηκαν στην εφορία, την ώρα που οι φοροαπαλλαγές και τα δωράκια στους μεγαλοεπιχειρηματίες ψηφίζονται νύχτα...

Μεγάλο πρόβλημα είναι οι μετακινήσεις των εστιακών φοιτητών από την Πανεπιστημιούπολη στα Γιάννενα, αφού «τα δρομολόγια των αστικών λεωφορείων είναι λίγα, ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες και τα Σαββατοκύριακα. Αποτέλεσμα, πολλοί να εγκλωβιζόμαστε στην πόλη και να αναγκαζόμαστε να πληρώσουμε 10 ευρώ ταξί για την επιστροφή μας», σχολιάζει η Γκουζάλ Τουλιαγκάνοβα, εστιακή φοιτήτρια και πρόεδρος του φοιτητικού Συλλόγου ΒΕΤ.

Στις διαμαρτυρίες και τις κινητοποιήσεις των εστιακών φοιτητών η πρυτανεία μονότονα επαναλαμβάνει ότι «λεφτά δεν υπάρχουν», αφήνοντας να εννοηθεί ότι είναι ανέφικτα τα αιτήματά τους.

«Είναι λογικό στον 21ο αιώνα να διαπραγματευόμαστε τα αυτονόητα, είτε αυτό αφορά θέρμανση και ζεστό νερό, όταν μας διδάσκουν νέες τεχνολογίες και καινοτόμες τεχνικές ψύξης και θέρμανσης;», αναρωτιέται η Αφροδίτη Χριστοπάνου, φοιτήτρια Μαθηματικού και μέλος του ΔΣ του Συλλόγου εστιακών φοιτητών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Τα λόγια της χείμαρρος, εκφράζοντας την οργή της: «Είναι λογικό να παζαρεύουμε φουρνάκια και πλυντήρια, όταν σήμερα η τεχνολογία σού επιτρέπει τον εξ αποστάσεως χειρισμό αυτών των ηλεκτρικών συσκευών; Είναι παράλογο να διεκδικούμε επαρκή φωτισμό, δηλαδή μερικές λάμπες παραπάνω; Παράλογο είναι να ζητάμε επινοικίαση σύγχρονων ξενοδοχείων για φοιτητές που έχουν τεράστια οικονομικά προβλήματα, την ώρα που στα Γιάννενα επιδοτούνται με δεκάδες εκατομμύρια οι ανακαινίσεις των ξενοδοχείων και η ανέγερση καινούργιων; Δεν υπάρχουν σήμερα οι απαιτούμενοι μηχανικοί και αρχιτέκτονες, οι οικοδόμοι για την ανακατασκευή των κατεστραμμένων δωματίων, την ώρα που δίνονται 12 εκατ. ευρώ σε ερευνητικά προγράμματα με σκοπό την αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων; Είναι παράλογο να ζητάμε την ανέγερση νέων εστιών όταν σήμερα δίνονται 25 εκατ. ευρώ για δεύτερο τεχνολογικό πάρκο έκτασης 15 χιλιάδων τ.μ. ακριβώς δίπλα στο πανεπιστήμιο για τη στέγαση γερμανικών εταιρειών πληροφορικής και υψηλής τεχνολογίας; Μόνο από αυτά τα χρήματα και αυτές τις υποδομές θα μπορούσε να προκύψουν πάνω από 1.000 δωμάτια εστιών. Ολα αυτά τα αιτήματα δεν είναι παράλογα. Και οι δυνατότητες υπάρχουν και τα χρήματα βρίσκονται, όταν είναι να στηριχθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα. Κράτος, πρυτανεία, Περιφέρεια Ηπείρου και δήμος Ιωαννιτών είναι αναποτελεσματικοί να καλύψουν τις δικές μας ανάγκες, την ίδια ώρα που για την εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων είναι άκρως αποτελεσματικοί».

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση η Α. Χριστοπάνου καλεί τους εστιακούς φοιτητές να απορρίψουν τις μειωμένες απαιτήσεις που συστηματικά καλλιεργούν όλοι οι κρατικοί φορείς. Παράλληλα, ασκεί κριτική στην πλειοψηφία του ΔΣ του Συλλόγου εστιακών φοιτητών, που λένε πως «εφικτό είναι να διαπραγματευτούμε για το ποιες συγκεκριμένες ώρες θα έχουμε ζεστό νερό, αντί για τη διεκδίκηση των πραγματικών μας αναγκών. Προβάλλουν πως αν φύγει η υπουργός Παιδείας, η κυβέρνηση, μπορούν να ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας, αποκρύβοντας ότι όλες οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν τη φοιτητική στέγη ως κόστος και κερδοφόρα μπίζνα».

Η Γ. Τουλιαγκάνοβα για την πλειοψηφία του ΔΣ του Συλλόγου τονίζει ότι «δεν έχουν εμπιστοσύνη στη δύναμή μας. Προβάλλουν εμπόδια στον συντονισμένο αγώνα μας με τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους, το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων και τους άλλους φορείς της πόλης και ας είναι ο μόνος δρόμος που έχει φέρει μέχρι τώρα αποτελέσματα. Μόνο όταν όλοι μαζί διεκδικήσαμε τις δικές μας ανάγκες, επιβάλλαμε την επινοικίαση ξενοδοχείων ως μέτρο ανακούφισης, τη μειωμένη τιμή εισιτηρίων στα αστικά ΚΤΕΛ για όλους τους φοιτητές. Σήμερα είναι ανάγκη να παλέψουμε για σύγχρονες σπουδές, Πολιτισμό, Αθλητισμό, καθετί που αφορά τη ζωή μας».

Πολύ πιο οξυμένα είναι τα προβλήματα στις Εστίες στη Δόμπολη, σύμφωνα με την οικότροφο Αφροδίτη Τσιώλη, σπουδάστρια στη Νοσηλευτική, μέλος του ΔΣ του φοιτητικού Συλλόγου της ΣΕΥΠ Ιωαννίνων. «Κάθε χρόνο τα αποτελέσματα για τους δικαιούχους της Εστίας καθυστερούν μήνες να βγουν. Μέχρι τότε οι φοιτητές δεν έχουν πού να μείνουν. Ειδικά οι μετεγγραφέντες φοιτητές δεν προλαβαίνουν να κάνουν αίτηση και πρέπει να περιμένουν το επόμενο έτος. Οσοι καταφέρουν να πάρουν δωμάτιο, έρχονται αντιμέτωποι με μία σειρά προβλήματα. Ζεστό νερό και θέρμανση υπάρχουν για ελάχιστες ώρες. Στο μισό κτίριο οι τουαλέτες και σε όλο το κτίριο οι ντουζιέρες είναι κοινόχρηστες, χωρίς να διασφαλίζεται το απαραίτητο προσωπικό καθαριότητας ώστε να διατηρηθούν σε μία κατάσταση που δεν απειλεί την υγεία μας.

Αυτήν την περίοδο με την πανδημία δεν έχουν αυξηθεί καθόλου τα μέτρα υγιεινής, δεν υπάρχουν σαπούνια και αντισηπτικά στα μπάνια και στους κοινόχρηστους χώρους. Τα κοινόχρηστα πλυντήρια είναι μόνο 4 για πάνω από 400 διαθέσιμα δωμάτια, τα οποία μάλιστα είναι σε μη λειτουργική κατάσταση. Το νερό δεν είναι πόσιμο, ενώ συχνές είναι οι διακοπές ρεύματος λόγω πτώσης της τάσης του ρεύματος».

Ακόμα, αναφέρεται στην κακή ποιότητα του φαγητού. Το εστιατόριο και η κουζίνα είναι ακατάλληλα, αφού οι εργολάβοι κοιτάζουν το κέρδος και όχι την επίλυση των προβλημάτων. «Ολα τα παραπάνω αποτελούν επιτακτική ανάγκηοι εστιακοί φοιτητές στη Δόμπολη να κάνουν δική τους υπόθεση την επανασύσταση του συλλόγου μέσα από εκλογές και συντονισμό της δράσης τους με τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους», καταλήγει.