Μια «εξ αναβολής» περιοδεία πραγματοποίησε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, επικεφαλής αντιπροσωπείας του Κόμματος. Βρέθηκε κοντά στους εργαζόμενους της ΕΘΕΛ, στο αμαξοστάσιο του Ρέντη. Εκεί, όπου ήταν προγραμματισμένο να περιοδεύσει, δύο περίπου μήνες πριν, ακριβώς τη μέρα που κόπηκε απότομα το νήμα της ζωής του Χρ. Σταμούλου. Τη μέρα, που και οι εργαζόμενοι της ΕΘΕΛ και το ΚΚΕ έχαναν έναν δικό τους άνθρωπο, τη μέρα, που «και εσείς και εμείς χάσαμε τον Χρ. Σταμούλο», όπως ανέφερε η Αλ. Παπαρήγα.

Η περιοδεία έγινε χτες, χωρίς τη φυσική παρουσία του Χρ. Σταμούλου, ο ίδιος ήταν, όμως, εκεί, στις καρδιές συναδέλφων και συντρόφων του, που στο άκουσμα του ονόματός του μια σκιά θλίψης και πόνου σκίαζε τα μάτια τους.

Η Αλέκα Παπαρήγα επισκέφτηκε και χαιρέτησε υπαλλήλους και τεχνίτες, ενώ είχε την ευκαιρία να ενημερωθεί απ' αυτούς, αλλά και από τον διευθυντή για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν προσωπικό και εταιρία. Η ενημέρωση έγινε στην αίθουσα συνεδριάσεων, στην οποία έχει δοθεί το όνομα του Χρ. Σταμούλου.

Τα προβλήματα που έθεσαν στην ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, λίγο - πολύ, γνωστά: Ελλειψη προσωπικού, γηρασμένος και ανεπαρκής στόλος, άσχημες έως εξοντωτικές οι συνθήκες εργασίας, όμως, όπως τόνισαν οι εργαζόμενοι, οι παρεμβάσεις του Συνδικάτου έχουν φέρει αποτέλεσμα και έχουν βελτιώσει πολλά πράγματα. Ακόμα και ο ίδιος ο διευθυντής παραδέχτηκε πως η κρατική χρηματοδότηση είναι ελλιπής και πως μόνο χάρη στους εργαζόμενους επιτυγχάνεται μείωση των ελλειμμάτων και αύξηση των εσόδων, επισημαίνοντας πως στον ΟΑΣΘ με 500 λεωφορεία η κρατική επιδότηση είναι μεγαλύτερη! Ο ίδιος ανέφερε ακόμη πως υπάρχει σε εξέλιξη πρόγραμμα ανανέωσης του στόλου και εκσυγχρονισμού του, καθώς και πρόσληψης νέων οδηγών.

Η Αλέκα Παπαρήγα κάλεσε ακόμη τους εργαζόμενους να απλώσουν την προσοχή τους και σε άλλα φλέγοντα ζητήματα, όπως η παιδεία, ο «τρομονόμος», η απόφαση δημιουργίας μισθοφορικού στρατού, οι εξελίξεις στα Βαλκάνια, την Παλαιστίνη κλπ. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην αναγκαιότητα του να βγάλουν οι εργαζόμενοι και πολιτικά συμπεράσματα.

Αρχίζοντας την ομιλία της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, αφού επισήμανε τη μεγάλη εμπειρία αγώνων που έχουν οι εργαζόμενοι του χώρου, τους κάλεσε να την αξιοποιήσουν σωστά, τονίζοντας: «Θέλω να σταθώ σε ορισμένα ζητήματα που κατά τη γνώμη μας πρέπει να συγκεντρώσουν την προσοχή των εργαζομένων. Το πρόβλημα της Κοινωνικής Ασφάλισης (ΚΑ) δεν είναι μόνο θέμα συνταξιοδότησης, χωρίς να υποτιμούμε αυτό το ζήτημα, γιατί το πώς θα ζήσουμε την τρίτη ηλικία έχει πολύ μεγάλη σημασία για μας.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης με τους εργαζόμενους

Εδώ έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια στρατηγική, συνειδητή, σχεδιασμένη από χρόνια, επιλογή. Δεν αποφασίστηκαν τώρα από τον Σημίτη ή τον Γιαννίτση αυτά, παρότι από την κυβέρνηση και από άλλες πολιτικές δυνάμεις στηρίζονται. Για παράδειγμα όλα τα κόμματα ξέραμε ότι ετοιμάζονταν αυτά τα μέτρα από τις αρχές της δεκαετίας. Στις ΗΠΑ, στη Μ. Βρετανία αυτά τα μέτρα έχουν παρθεί από χρόνια. Θέλουν να πάρουν εκδίκηση γιατί μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο με τους αγώνες των εργαζομένων σε όλη τη Γη, με την παρουσία των σοσιαλιστικών χωρών, ασκήθηκε πίεση και υπήρχαν σημαντικές παραχωρήσεις και τώρα πάει το μεγάλο κεφάλαιο να τα πάρει πίσω. Είναι η κοινωνική ρεβάνς».

Συζητώντας με μαθητευόμενους νέους

Είναι λοιπόν σημαντικός ο αγώνας που έγινε, αλλά να μην καβαλήσουμε το καλάμι. Ηταν μεγαλειώδης. Χρόνια είχε η εργατική τάξη της χώρας μας να δείξει την αγωνιστικότητα, την πρωτοβουλία, την εφευρετικότητά της, το πείσμα της και θεωρούμε πιο επιτυχημένη τη δεύτερη κινητοποίηση, γιατί αποδείχτηκε ότι δεν έπιασαν τα κόλπα της κυβέρνησης. Εμείς θεωρούμε ότι δεν έχει στριμωχτεί ακόμα η κυβέρνηση και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις από αυτόν τον αγώνα. Εχουν τη δυνατότητα αν δεν επαγρυπνούμε και δεν αντεπιτεθούμε να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος. Αλλωστε όποτε το εργατικό κίνημα κι εμείς υποτιμήσαμε τα σχέδια τις προθέσεις και το χαρακτήρα του αντίπαλου εκεί την πατήσαμε».

Ακολούθως αναφερόμενη στο διάλογο συμπλήρωσε: «Εμείς θεωρούμε ότι μέσα σε όλα τα μέσα πίεσης του εργατικού κινήματος υπάρχει ένα πολύ ισχυρό όπλο: ούτε κουβέντα διαλόγου με κυβέρνηση και εργοδοσία. Εμείς θεωρούμε το θεσμοθετημένο διάλογο απάτη, θεσμοθέτηση της ταξικής συνεργασίας. Η εργατική τάξη δεν πρέπει να τον δεχτεί. Αλλο η διμερής διαπραγμάτευση κι άλλο να καθόμαστε όλοι μαζί σε ένα τραπέζι, θύτης και θύματα, σαν να είμαστε ισότιμοι.

Αλλά και όποιος δε συμφωνεί τώρα μ' αυτό, ας σκεφτεί: Είναι στιγμή τώρα να αρχίσει ο διάλογος; Θα βρεθούν οι εργαζόμενοι στον τοίχο. Και είναι πάρα πολύ λεπτή η στιγμή. Δεν τα λέμε αυτά κάνοντας αντιπολίτευση συνδικαλιστικού τύπου. Πόλεμος ταξικός είναι το θέμα της ΚΑ.

Δείτε τους Παλαιστίνιους και τους Ισραηλινούς, 10 χρόνια κάθονται οι Παλαιστίνιοι σε ένα τραπέζι με τα διπλωματικά μέσα και διαπραγματεύονται, και πού κατέληξαν; Να τους βομβαρδίζουν στα δικά τους εδάφη.

Διαπραγμάτευση μπορεί να γίνει εδώ, μεταξύ μας. Να βρούμε μια κοινή θέση. Μέσα στην εργατική τάξη να γίνεται διάλογος, αντίλογος, να βρίσκεται κοινή θέση. Μπορείς όμως να περιμένεις από τον ταξικό σου αντίπαλο να ευαισθητοποιηθεί από τις διαπραγματεύσεις, επειδή έγιναν δύο απεργιακές κινητοποιήσεις; Η εργατική τάξη χρειάζεται να παρέμβει, να ελέγχει, δεν μπορεί να αναθέτει σε κανένα να της λύνει τα προβλήματα. Τώρα, αν γλιστρήσει η υπόθεση σε ένα διάλογο, θα χαθούν πάρα πολλά, θα απογοητευτούν οι εργαζόμενοι, ο απλός κόσμος που δεν έχει εμπειρία και θα κάνει 10 χρόνια να σηκώσει κεφάλι το κίνημα, και τότε θα περάσουν κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα».

Συνεχίζοντας η Αλ. Παπαρήγα τόνισε πως είναι ευκαιρία σήμερα η εργατική τάξη, η αγροτιά, οι μικρομεσαίοι να διεκδικήσουν ώριμα αιτήματα, σημειώνοντας: «Γιατί δηλαδή είναι μαξιμαλιστικό το να πάρει κανείς σύνταξη στα 60 και τα 55 όταν έχουμε κι ένα πλεόνασμα εργατικών χεριών να απασχοληθούν, εφεδρείες; Να υπάρχει θεσμοθετημένο όριο εξόδου. Είτε να έχεις 9.000 ένσημα είτε 35 χρόνια δουλιάς. Αυτοί λένε 12.000... Πώς θα τα μαζέψει ο 35άρης ή 25άρης σήμερα; Με 4.050 ημερομίσθια πρέπει ο καθένας να μπορεί να πάρει σύνταξη και το λέμε αυτό παίρνοντας υπόψη την ανεργία, τη μερική απασχόληση. Η κατώτατη σύνταξη, λέγεται στο 80% του μισθού, ποιου μισθού όμως; Το ένα φέρνει το άλλο. Τι θα γίνουν οι ανασφάλιστοι, οι άνεργοι;

Οι υπηρεσίες υγείας να είναι δωρεάν. Ακούγεται "επαναστατικό". Μα αφού εσείς δημιουργείτε ό,τι κεφάλαιο υπάρχει, ό,τι λέγεται κέρδος. Κρατήσεις σας κάνουν. Πληρώνετε φόρους, άμεσους και έμμεσους. Γιατί να μην έχετε δωρεάν υπηρεσίες. Κερδοφορία του κεφαλαίου υπάρχει τεράστια.

Οι εργαζόμενοι λοιπόν να μη μειώσουν τις απαιτήσεις. Το διεκδικητικό πλαίσιο να είναι προωθημένο ανάλογα με τις ανάγκες. Και μεις βλέπουμε ότι σ' αυτό το ζήτημα γίνονται εκπτώσεις».

«Το πρόβλημα δεν είναι ταμειακό» συνέχισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. «Ολη η συζήτηση γίνεται για να βρεθούν τα δισ. Αυτό είναι το πρόβλημα; Καταρχήν είναι ταμειακό, γιατί ουδέποτε καταβλήθηκαν οι εισφορές, είναι επιλογή να μην καταβάλλονται. Πρέπει να εξασφαλίσεις ότι και θα τα δώσουν τώρα όσα χρωστάνε και ότι θα υπάρχουν εγγυήσεις για την καταβολή τους στο μέλλον.

Είναι πονηρό αυτό που λένε "θα τα βρούμε τα δισ." Από πού; Θα βάλουν έμμεσους φόρους στον κόσμο. Οι εργαζόμενοι όμως δεν πρέπει να δώσουν ούτε δεκάρα. Για να μην πω ότι πρέπει να μειωθούν οι εισφορές τους και να μιλάμε για απαλλαγή στην πορεία. Δείτε την απάτη. Λένε γενικά τριμερής χρηματοδότηση, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι ΕΒΕ; Ποια θα είναι η τριμερής γι' αυτούς; Ο εργοδότης είναι το κράτος. Κοροϊδεύουν με την τριμερή, θα τα πάρουν πάλι από τους εργαζόμενους. Εμείς λοιπόν ξεκαθαρίζουμε: κράτος και εργοδοσία να πληρώσουν και οι εργοδοτικές εισφορές να αυξηθούν. Εδώ την εργοδοσία την πριμοδοτεί το κράτος. Της πληρώνει τις ασφαλιστικές εισφορές, δηλαδή πληρώνουμε πάλι εμείς μέσω του κράτους».

Ακολούθως η Αλ. Παπαρήγα κάλεσε τους εργαζόμενους σε κλιμάκωση του αγώνα, διευκρινίζοντας: «Εμείς δε λέμε κάθε μέρα απεργία, αλλά να υπάρχει πολυμορφία και με ανεβασμένες μορφές πάλης» και συνέχισε: «Είστε υποχρεωμένοι να απλώσετε το ενδιαφέρον και σε άλλα ζητήματα. Σκοτώνεστε για τα παιδιά σας, το πού πάει λοιπόν η Παιδεία είναι σοβαρό. Εγινε η σύνοδος της Πράγας των υπουργών Παιδείας. Αποφάσισαν ότι η Παιδεία θα βρίσκεται υπό δημόσια ευθύνη στην Ευρώπη, αυτό σημαίνει ότι μπορεί να είναι και ιδιωτική, απλώς το κράτος θα κοιτάζει τη λειτουργία, τους κανόνες. Αλλά οι γονείς θα πληρώνουν. Κι ενώ ως σήμερα λειτουργούσε με ιδιωτικό τρόπο, αφού οι γονείς πλήρωναν φροντιστήρια, τώρα αυτό θα γίνει και με τη βούλα.

Μετά έχουμε τον "τρομονόμο", την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Κάθε μέρα έχουμε κρούσματα. Ξέρουν ότι θα πάρουν νέα μέτρα και θέλουν να θωρακίσουν και να τρομοκρατήσουν.

Ολα να σας ενδιαφέρουν. Το Παλαιστινιακό, τι γίνεται στα Βαλκάνια, τι γίνεται με το μισθοφορικό στρατό που φτιάχνεται στη χώρα. Τι τους θέλουν; Για τα σύνορα της χώρας υπάρχει ένας λαός που θα σηκώσει τα όπλα και χωρίς λεφτά. Και υπάρχουν και επαγγελματίες στο στρατό και πρέπει και να αυξηθούν οι μόνιμοι αξιωματικοί. Γιατί τα κάνουν αυτά;».

Καταλήγοντας η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρθηκε στα πολυσυζητημένα τελευταία θέματα που αφορούν στην κοινή δράση, στην ενότητα, στις συμμαχίες, υπογραμμίζοντας: «Στο επίπεδο των εργαζομένων, στη βάση, δεν υπάρχουν διαχωρισμοί με βάση τα πολιτικά πιστεύω, π.χ. στο σωματείο δεν μπορεί οι εργαζόμενοι να διαχωρίζονται με βάση τα πολιτικά τους πιστεύω, το σωματείο όλους τους καλύπτει, για όλους παλεύει. Οπως και το ΚΚΕ παλεύει για όλους τους εργαζόμενους.

Οταν όμως λέμε να παλέψουμε για τα προβλήματα, ανεξάρτητα από τα πολιτικά "πιστεύω", μήπως είναι αυταπάτη; Δε σχετίζεται το πρόβλημα με τα πολιτικά πιστεύω; Δεν μπορεί να λες ότι θα παλέψω γι' αυτά και από την άλλη να είσαι με τα κόμματα της εξουσίας. Είναι σαν την αγελάδα που χύνει την καρδάρα με το γάλα. Οταν πολιτικά δεν ξεκαθαρίζεις ποια πολιτική κατεύθυνση είναι σωστή, έχεις και μικρότερες και αμφισβητήσιμες κατακτήσεις. Το πολιτικό "πιστεύω" της εργατικής τάξης βαραίνει. Αφήστε τα κόμματα της εξουσίας, η εργατική τάξη πρέπει να βρει το δικό της δρόμο, το δρόμο του ταξικού αγώνα για αλλαγές και στην πολιτική εξουσία».