«Πατείς με - πατώ σε» στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς

Οπως καταγγέλλουν εργαζόμενοι και σωματεία, οι χώροι δουλειάς βράζουν από κρούσματα, αποτέλεσμα των πρωτοκόλλων - «λάστιχο», που κόβονται και ράβονται στα μέτρα των επιχειρήσεων, στο όνομα του περιορισμού του «κόστους λειτουργίας». Βιομηχανίες, Εμπόριο, Επισιτισμός - Τουρισμός, μεταφορές, logistics, μεγάλα γραφεία αποτελούν εστίες υπερμετάδοσης, με χιλιάδες εργαζόμενους να είναι καθημερινά αντιμέτωποι με την εξάπλωση της πανδημίας. Οι μόνοι έλεγχοι που διενεργούνται είναι αυτοί για τους οποίους οι εργαζόμενοι πληρώνουν από την τσέπη τους.

Σε μια σειρά επιχειρήσεις έχουν εγκαταλειφθεί ακόμα και τα στοιχειώδη μέτρα που είχαν επιβάλει οι εργαζόμενοι, όπως η τήρηση των αποστάσεων, η χορήγηση μασκών και αντισηπτικών, οι απολυμάνσεις στους χώρους της δουλειάς. Εκτός από την προληπτική καραντίνα των στενών επαφών κρουσμάτων, έχει καταργηθεί και η άδεια ειδικού σκοπού, φέρνοντας σε αδιέξοδο τους εργαζόμενους γονείς όταν τα παιδιά τους βρίσκονται θετικά στον ιό.

Ενδεικτικά είναι όσα καταγγέλλει με πρόσφατη ανακοίνωσή του το Σωματείο Εργαζομένων στην επιχείρηση «ΣΕΛΕΚΤ ΣΕΡΒΙΣ ΠΑΡΤΝΕΡ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ ΕΛΛΑΣ ΑΕ» νομού Αττικής, που δραστηριοποιείται στο Αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», έναν από τους μεγαλύτερους χώρους δουλειάς στην Ελλάδα, όπου συγκεντρώνονται χιλιάδες εργαζόμενοι. Συγκεκριμένα, μετά την εμφάνιση κρούσματος στο προσωπικό η εταιρεία «έχει βγάλει σε προληπτική καραντίνα μόνο κάποιους συναδέλφους που ήρθαν σε επαφή με τον συνάδελφο που νοσεί από το ένα πόστο, ενώ δεν έχουν γίνει δωρεάν τεστ στο σύνολο των εργαζομένων», αναφέρει το Σωματείο. «Το κριτήριο της Διοίκησης είναι να μη θιχτούν τα κέρδη της επιχείρησης και όχι η προστασία όλων των εργαζομένων», σχολιάζει το Σωματείο, απαιτώντας να γίνονται δωρεάν και επαναλαμβανόμενα τεστ σε όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από το αν έχουν εμβολιαστεί ή όχι, αλλά και να βγουν σε προληπτική καραντίνα όσοι έρχονται σε άμεση επαφή με κρούσμα, χωρίς να χάνονται μεροκάματα. Επίσης, να γίνονται μοριακά τεστ με ευθύνη της εργοδοσίας και να επιστραφούν χρήματα που πλήρωσαν εργαζόμενοι από την τσέπη τους, να γίνονται απολυμάνσεις και να χορηγούνται τα κατάλληλα μέσα προστασίας.

Η εργοδοσία βέβαια φτάνει να ...παραβιάζει ακόμα και τα πρωτόκολλα - «λάστιχο», με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα όσα έζησαν εργαζόμενοι σε κατάστημα γνωστής αλυσίδας επισιτισμού στη Θεσσαλονίκη, όπου η διεύθυνση απέκρυψε κρούσματα κορονοϊού που παρουσιάστηκαν στο προσωπικό. Ετσι, επέβαλε τη συνέχιση της λειτουργίας της επιχείρησης χωρίς να τηρηθούν ακόμα και οι στοιχειώδεις όροι προστασίας, χωρίς καραντίνα έστω για τις στενές επαφές, χωρίς απολύμανση και προφανώς χωρίς τεστ για όλους. Το γεγονός είχε καταγγείλει το Συνδικάτο Τουρισμού - Επισιτισμού Θεσσαλονίκης - Πιερίας - Χαλκιδικής, σημειώνοντας τις πιέσεις που είχαν ασκηθεί «προς εργαζόμενους να δηλώσουν πως έλειπαν σε άδεια το διάστημα που κόλλησαν, για να λειτουργήσει χωρίς καμία αλλαγή το κατάστημα». Μάλιστα, ο ένας από τους δύο εργαζόμενους μετά από μέρες νοσηλείας διασωληνωμένος στην εντατική δεν τα κατάφερε και έφυγε από τη ζωή. Οπως σημειώνεται από το Συνδικάτο, οι εργαζόμενοι «όλο αυτό το διάστημα είχαν παντελή άγνοια, καθώς η ενημέρωση της εργοδοσίας ήταν πως οι δύο εργαζόμενοι λείπουν σε άδεια. Μάλιστα, όπως ήταν αναμενόμενο, μετά τις αυθαιρεσίες της διεύθυνσης εμφανίστηκε και τρίτο κρούσμα στο κατάστημα, για το οποίο και πάλι σφυρίζουν αδιάφορα ακόμα και μετά από την τραγική κατάληξη που υπήρξε», αναφέρει το ΣΕΤΕΠΕ.

Παρόμοια είναι η κατάσταση και στα μεγάλα εργοστάσια, όπου οι «ανάγκες της παραγωγής» και οι στόχοι της εργοδοσίας αναγκάζουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν σε συνθήκες έντονου συγχρωτισμού και εντατικοποίησης. Πρόσφατη είναι η καταγγελία του Συνδικάτου Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Αττικής, για εργοστάσιο στην Αθήνα όπου τα «πρωτόκολλα» της εργοδοσίας έφερναν το ένα κρούσμα μετά το άλλο. Το Σωματείο θύμιζε τότε ότι γραμμές παραγωγής έκλειναν ακόμα και πριν τις νέες μεταλλάξεις, αφού εργάτες έβγαιναν μαζικά θετικοί στον κορονοϊό, ενώ στη Θεσσαλονίκη υπήρχε και νεκρή εργαζόμενη της επιχείρησης. «Δεν φτάνουν μόνο οι μάσκες, τα αντισηπτικά και το Plexiglass. Είναι πρόβλημα όταν δουλεύουμε στην παραγωγή ο ένας πάνω στον άλλον, χωρίς εξαερισμό, σε χώρους χωρίς παράθυρα για 10 ώρες συνεχόμενα. Είναι στα όρια του γελοίου, την ίδια στιγμή να μας κάνουν παρατηρήσεις (και μάλιστα με ειρωνεία τις περισσότερες φορές) στο δεκαπεντάλεπτο διάλειμμα γιατί δεν κρατάμε τις αποστάσεις μεταξύ μας», σημείωνε χαρακτηριστικά το Συνδικάτο.

Κι ενώ οι εργαζόμενοι παλεύουν όπως - όπως να προστατευτούν στους χώρους δουλειάς, εξίσου δύσκολη είναι η αναμέτρηση με τον ιό στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, που με ευθύνη της κυβέρνησης η κατάσταση είναι τραγική. Η αποψίλωση από προσωπικό, βαγόνια και λεωφορεία, οι διαρκείς βλάβες και οι ελλείψεις σε ανταλλακτικά συντηρούν τις απαράδεκτες εικόνες σαρδελοποίησης καθημερινά στα δρομολόγια, ειδικά τις ώρες που ο εργατόκοσμος πηγαινοέρχεται από τη δουλειά του.

Είναι χαρακτηριστικό ότι για την Αττική, συνολικά την περίοδο 2009 - 2020 το προσωπικό στην ΟΣΥ μειώθηκε κατά 42,4% και στη ΣΤΑΣΥ κατά 34,31%. Σε ό,τι αφορά τα οχήματα, στην ΟΣΥ τα τελευταία λεωφορεία αγοράστηκαν πριν από 12 χρόνια, ενώ ο στόλος των λεωφορείων και των τρόλεϊ μειώθηκε πάνω από 27% μέσα σε 9 χρόνια. Στη δε ΣΤΑΣΥ το 2020 η ονομαστική δύναμη του στόλου ήταν 396 βαγόνια στις γραμμές 2 και 3 του μετρό, 244 βαγόνια στη γραμμή του Ηλεκτρικού και 35 βαγόνια στο τραμ. Από αυτά διαθέσιμα ήταν το 52% στις γραμμές 2 και 3, το 42% στη γραμμή 1 και το 54% στο τραμ!

Τα παραπάνω στοιχεία - και όχι μόνο - διαψεύδουν τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης ότι ενισχύει τις αστικές συγκοινωνίες. Ακόμα και το 2020, που υποτίθεται ότι λόγω πανδημίας έχει πάρει κάποια μέτρα ενίσχυσης, η πορεία μείωσης συνεχίζεται. Σε σχέση με το 2019, το προσωπικό μειώθηκε κατά 138 άτομα στην ΟΣΥ και κατά 80 άτομα στη ΣΤΑΣΥ. Τα διαθέσιμα βαγόνια στη ΣΤΑΣΥ μειώθηκαν κατά 13, ενώ οι περίπου 650 προσλήψεις που ανακοίνωσε ότι έκανε είναι ελάχιστες μπροστά στις ανάγκες.

Και η «πολιορκία» των εργαζομένων από τον κορονοϊό με ευθύνη της κυβέρνησης συμπληρώνεται από την κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία. Μάλιστα, με προκλητικό τρόπο χτες το υπουργείο Παιδείας βγήκε να υποστηρίξει ότι δήθεν δεν υπάρχει μετάδοση του ιού στα σχολεία, για να δικαιολογήσει για άλλη μια φορά ότι οι μαθητές θα επανέλθουν σε αυτά μετά τις διακοπές των γιορτών, χωρίς η κυβέρνηση να πάρει κανένα μέτρο για την ασφάλειά τους. Οπως δεν πήρε μέχρι τώρα γιατί τα θεωρεί κόστος.

Σε σχετικό ενημερωτικό του σημείωμα το υπουργείο ισχυρίζεται ότι «από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Δεκέμβριο του 2021, έκλεισαν 200 τμήματα στα περίπου 81.000» και ότι «ο υψηλότερος ημερήσιος μέσος όρος κρουσμάτων ανά τμήμα με θετικά κρούσματα ήταν 1,5». Η αλχημεία με τα τμήματα που δεν κλείνουν βέβαια έχει γίνει «καραμέλα» του υπουργείου από την αρχή της χρονιάς, όταν με τα δικά του πρωτόκολλα απαιτεί να νοσούν πάνω από τους μισούς μαθητές του τμήματος ταυτόχρονα για να το κλείσει. Τώρα προστέθηκε κι άλλη μια αλχημεία, αυτή του «ημερήσιου μέσου όρου» κρουσμάτων στα τμήματα που εντοπίστηκαν κρούσματα! Τι υποστηρίζει δηλαδή; Οτι στα τμήματα που εντοπίστηκαν κρούσματα, εντοπίζονταν κατά μέσο όρο ένα, το πολύ δυο κρούσματα σε μια μέρα. Αν δηλαδή σε καθημερινή βάση (ή και σε δυο μέρες) έχουμε κι από έναν μαθητή του τμήματος που βγαίνει θετικός, αυτό για το υπουργείο δεν συνιστά μετάδοση του ιού μέσα στο σχολείο, αλλά... ασφάλεια και τήρηση των μέτρων (!) επειδή δεν εντοπίζονται την ίδια μέρα τρεις και τέσσερις μαθητές θετικοί.

Ωστόσο, αν παρακολουθήσει κανείς την καθημερινή εξάπλωση των κρουσμάτων στον πληθυσμό, θα εντοπίσει το εξής: Μέχρι και την τελευταία βδομάδα πριν κλείσουν τα σχολεία, σε καθημερινή βάση το ποσοστό των παιδιών που εντοπίζονταν θετικά είχε σκαρφαλώσει κοντά στο 30% των συνολικών ημερήσιων κρουσμάτων, ενώ με το που έκλεισαν τα σχολεία, το ημερήσιο αυτό ποσοστό έπεσε κάτω από 20%.

Τις συγχωνεύσεις σχολικών τμημάτων σε συνθήκες πανδημίας με τη συνεπακόλουθη αύξηση του αριθμού των μαθητών στις τάξεις καθώς και τη διασπορά που παρατηρήθηκε στα σχολεία πριν από τις γιορτές, με το απαράδεκτο μέτρο 50% + 1 νοσούντων για να κλείσουν σχολικά τμήματα και σχολεία, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία μαθητών, εκπαιδευτικών και των οικογενειών τους, καταγγέλλει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με Ερώτησή της προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Κώστας Παπαδάκης στην Ερώτηση που κατέθεσε αναφέρει τα εξής:

«Η κυβέρνηση της ΝΔ για πάνω από 20 μήνες από την έναρξη της πανδημίας όχι μόνο δεν έχει πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο (π.χ. πρόσθετα κτίρια, δωρεάν επαναλαμβανόμενα τεστ, στελέχωση των κενών θέσεων με μόνιμους εκπαιδευτικούς πλήρους απασχόλησης, μόνιμο προσωπικό καθαριότητας) για την προστασία εκπαιδευτικών και μαθητών στα σχολεία, αλλά αντίθετα προχώρησε και στη συγχώνευση σχεδόν 1.000 σχολικών τμημάτων σε όλη τη χώρα, ανεβάζοντας τον αριθμό των μαθητών στις τάξεις στους 28. Την ίδια στιγμή, προώθησε το απαράδεκτο κι επικίνδυνο για την υγεία των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των οικογενειών τους μέτρο του ορίου 50% + 1 νόσησης προκειμένου να κλείσουν σχολικά τμήματα και σχολεία.

Στη δίκαιη οργή και ανησυχία γονέων, εκπαιδευτικών και μαθητών για τα παραπάνω, η κυβέρνηση της ΝΔ επικαλείται κυνικά ότι με αυτόν τον τρόπο περιορίζει το "κόστος" της Εκπαίδευσης, για να μην υπάρχει "κατασπατάληση εκπαιδευτικού προσωπικού". Πρόκειται για εφαρμογή της στρατηγικής "κόστους - οφέλους" της ΕΕ, σε συνδυασμό με την κατηγοριοποίηση των σχολείων και το άνοιγμα του πεδίου για την είσοδο εταιρειών για επενδύσεις και χορηγίες, προσαρμόζοντας το περιεχόμενο των σπουδών στις ανάγκες κερδοφορίας των ομίλων, αλλά και εντείνοντας την καθυπόταξη των εκπαιδευτικών για να εφαρμόζουν απαρέγκλιτα την κυβερνητική πολιτική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και τα 24 σχολεία που κατασκευάστηκαν το 2017 με Σύμπραξη Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα από την προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και για 25 χρόνια θα νοικιάζονται πανάκριβα στο Ελληνικό Δημόσιο από την εταιρεία που τα κατασκεύασε».

Με βάση τα παραπάνω ο ευρωβουλευτής ρωτάει την Επιτροπή πώς τοποθετείται για την απουσία των αναγκαίων μέτρων προστασίας και τα δυσθεώρητα όρια νόσησης που ενεργοποιούνται για να προστατευθούν τμήματα και σχολεία. Επίσης για το γεγονός ότι η επιζήμια ευρωενωσιακή στρατηγική «κόστους - οφέλους» και εμπορευματοποίησης της Εκπαίδευσης μεταφέρει το κόστος της Εκπαίδευσης στους ώμους των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, δημιουργεί συνθήκες εργασιακής ανασφάλειας και ομηρίας για δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικούς, ενώ με το κριτήριο της αγοράς υποβαθμίζεται δραματικά το περιεχόμενο της παρεχόμενης μόρφωσης των μαθητών.