Συναντήθηκε καταρχάς με τον διοικητή του νοσοκομείου Σπ. Αποστολόπουλο και την διευθύνουσα του προσωπικού Ελένη Πισιμίση, και αμέσως μετά με τα μέλη του ΔΣ του Σωματείου, συναντήσεις κατά τις οποίες επιβεβαιώθηκαν τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει και το «Αττικόν», και για τα οποία κατά την είσοδό του στο νοσοκομείο ο Δ. Κουτσούμπας δήλωσε: «Εδώ στο "Αττικό", σε ένα νοσοκομείο για τον λαό της Δυτικής Αθήνας, μπροστά στα ράντζα της ντροπής καταρρέει η πολιτική της εμπορευματοποίησης της Υγείας, που είχαν κάνει σημαία τους όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις. Εδώ στο "Αττικό", σε ένα νοσοκομείο πρώτης γραμμής για την πανδημία, καθρεφτίζονται όλες οι εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης, η οποία δεν προχωρά σε μαζικές προσλήψεις προσωπικού για τα δημόσια νοσοκομεία, δεν προχωρά στην επίταξη μεγάλων ιδιωτικών νοσοκομείων για να σωθούν ανθρώπινες ζωές».

Το «Αττικόν» καλείται καθημερινά να περιθάλψει χιλιάδες ανθρώπους του μόχθου από τη Δυτική Αττική αλλά και από γειτονικούς νομούς της Στερεάς και της Πελοποννήσου, από τα νησιά, συνέπεια και της παντελούς απουσίας δομών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, που θα μπορούσαν να λειτουργούν σαν ανάχωμα της τόσης επιβάρυνσης του νοσοκομείου. Παρά την προσφορά του με τις τεράστιες προσπάθειες γιατρών και νοσηλευτών, όπως και σε όλα τα άλλα νοσοκομεία, είναι αντιμέτωπο καθημερινά με τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, που πηγάζουν από την πολιτική εμπορευματοποίησης της δημόσιας Υγείας.

Ενδεικτικό άλλωστε είναι το μεγάλο πρόβλημα του νοσοκομείου το οποίο έχει πάρει μόνιμο χαρακτήρα, η νοσηλεία ασθενών σε ράντζα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την περίθαλψή τους. Οι ελλείψεις σε μόνιμο υγειονομικό προσωπικό, αλλά και μέσα και υποδομές, λόγω της λειψής χρηματοδότησης, δημιουργούν επιπλέον προβλήματα.

Ο Μ. Ρίζος, εντατικολόγος και πρόεδρος του Σωματείου, κατά τη συνάντηση με τον Δ. Κουτσούμπα και αφού σημείωσε τη στήριξη του ΚΚΕ στους αγώνες των υγειονομικών, τόνισε ότι οι εργαζόμενοι δεν συμμερίζονται την αισιοδοξία που εκπέμπουν τα κυβερνητικά στελέχη, ότι η κατάσταση βαίνει βελτιούμενη. Οπως είπε, η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη και η διαχείριση της πανδημίας και σε αυτήν τη φάση είναι εγκληματική, ενώ δεν υπάρχει καμία δικαιολογία αιφνιδιασμού, η κυβέρνηση γνωρίζει τα αιτήματα των υγειονομικών, που είναι ξεκάθαρα και ρεαλιστικά, αλλά χρειάζεται πολιτική βούληση. «Λεφτά δίνονται για πολεμικές δαπάνες, για τα επιχειρηματικά κέρδη, ενώ θεωρούν πολυτέλεια την ενίσχυση της δημόσιας Υγείας», είπε χαρακτηριστικά.

Αναφέρθηκε στην περίπτωση του Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης υπογραμμίζοντας ότι η μεθόδευση της κυβέρνησης για εξαίρεσή του από τις εφημερίδες θυμίζει πολύ αυτή που ακολουθήθηκε με το Λοιμωδών, που καταρχάς εξαιρέθηκε από το σύστημα εφημεριών, υπερφορτώνοντας το «Αττικό», για να καταλήξει όπως κατέληξε σήμερα.

Κατήγγειλε τη φοβερή εντατικοποίηση που βιώνουν οι εργαζόμενοι, τα ράντζα της ντροπής που κατακλύζουν το νοσοκομείο, τις ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, το μαρτύριο της σταγόνας που περνάνε οι εκατοντάδες συμβασιούχοι, που δεν ξέρουν αν θα ανανεωθεί η σύμβασή τους παρότι θα έπρεπε όλοι να έχουν μονιμοποιηθεί αφού καλύπτουν πάγιες ανάγκες, τις εργολαβίες σε φύλαξη και καθαριότητα και τη σπατάλη χρημάτων, ενώ θα μπορούν αυτές οι ανάγκες να καλυφθούν με πολύ λιγότερα, κι όλα αυτά την ώρα που ο ιδιωτικός τομέας κάνει «πάρτι», για να καταλήξει υπογραμμίζοντας την ανάγκη για κλιμάκωση του αγώνα και της πίεσης.

Ο Φ. Κολοκάθης, μέλος του ΔΣ της ΕΙΝΑΠ, κατήγγειλε ότι η δημόσια Υγεία αντί να ενισχύεται συρρικνώνεται. Αναφέρθηκε με τη σειρά του στο παράδειγμα του Παίδων Πεντέλης και σημείωσε πως εν μέσω πανδημίας αντί να αυξηθεί η χρηματοδότηση της Υγείας συρρικνώνεται, με τον κόσμο να σπρώχνεται στην ιδιωτική Υγεία.

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας τόνισε πως το ΚΚΕ γνωρίζει και έχει αναδείξει με παρεμβάσεις του την κατάσταση που επικρατεί στο «Αττικόν», αλλά πάντα έχει σημασία και η άμεση ενημέρωση, γιατί είναι διαφορετικό να συζητάς μέσα στον χώρο δουλειάς και διά ζώσης, να βλέπεις μια σειρά πλευρές, να αντλείς και επιχειρήματα που μπορείς να αξιοποιήσεις στην κοινωνία, στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, ευρύτερα στο κίνημα των υγειονομικών, άλλων κλάδων, αλλά και στη Βουλή και παντού, όπου σου δίνεται η δυνατότητα για να τα προβάλεις.

«Το "Αττικό" έχει ιδιαίτερη σημασία», σημείωσε, «γιατί βρίσκεται σε μια περιοχή και καλύπτει έναν τεράστιο χώρο με εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο, που είναι φτωχά λαϊκά στρώματα, εργαζόμενοι, φτωχοί άνθρωποι, οι οποίοι θέλουν να ακουμπήσουν εδώ, έρχονται να γιατροπορευτούν. Δεν μπορούν να πάνε στα μεγάλα ιδιωτικά νοσοκομεία του Αμαρουσίου και της Κηφισίας, ούτε οπουδήποτε αλλού, έρχονται στα δημόσια νοσοκομεία, εκεί που ξέρουν ότι είναι ο γιατρός και ο νοσηλευτής που θα τους συμπαρασταθεί. Χώρια που το νοσοκομείο εδώ επιβαρύνεται και από τις διακομιδές από την υπόλοιπη Αττική, αλλά και από νησιά του Αιγαίου, από την Πελοπόννησο, περιοχές όπου δεν έχουν μεγάλα δημόσια νοσοκομεία και έρχονται εδώ. Αρα, χρειάζεται να αναδειχθεί αυτό».

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επεσήμανε ότι δεν είναι μόνο το «Αττικό», «η ίδια κατάσταση δυστυχώς επικρατεί λίγο ως πολύ σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, τα οποία έχουν επιβαρυνθεί λόγω μιας ολόκληρης πολιτικής, η οποία δεν είναι μόνο της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ που τη γνωρίζουμε, αλλά προηγήθηκαν κι άλλες κυβερνήσεις οι οποίες πορεύτηκαν στην ίδια ρότα της εμπορευματοποίησης της Υγείας, της ιδιωτικοποίησης, της απαξίωσης στην ουσία, σταδιακά, του δημόσιου συστήματος Υγείας. Ετσι ώστε πιο εύκολα να περνάει η δήθεν "αναγκαιότητα" του ιδιώτη, του ιδιωτικού τομέα, όπου θα συνυπάρχει "πολύ ωραία" με τον δημόσιο, πράγμα που δεν γίνεται και το δείχνει η πράξη. Ετσι έκλεισαν και μια σειρά νοσοκομεία, όπως το Λοιμωδών ή άλλα σε όλη την Ελλάδα και εδώ στην Αττική. Οπως τώρα συμβαίνει με το παιδιατρικό της Πεντέλης, όπου αναστέλλουν τις εφημερίες, ή και άλλα που σκέφτονται να τα συγχωνεύσουν, και στην επαρχία, που πάλι θα την πληρώνει η πρωτεύουσα, γιατί ο κόσμος θα έρχεται εδώ».

Ο Δ. Κουτσούμπας αναφέρθηκε στην υποβάθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, η οποία έχει ως αποτέλεσμα «ασθενείς οι οποίοι θα μπορούσαν να απευθυνθούν σε ένα Κέντρο Υγείας, στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας αν υπήρχε, αναγκάζονται για παράδειγμα να έρθουν στο "Αττικό", σε ένα μεγάλο πανεπιστημιακό νοσοκομείο, και αυτό επιβαρύνει επιπλέον την κατάσταση που υπάρχει εδώ. Ολα αυτά τα ζείτε, όπως κι εμείς από σας τα γνωρίζουμε. Χώρια που όλοι μας έχουμε συγγενείς, φίλους, γνωστούς που έρχονται στα νοσοκομεία και μας λένε από πρώτο χέρι τι βιώνουν και οι ασθενείς και φυσικά και εσείς οι ίδιοι, που είστε αντιμέτωποι και με ηθικά διλήμματα. Τι να κάνεις όταν κι εσύ ο ίδιος είσαι εξοντωμένος, χώρια που δεν μπορείς να οργανώσεις την οικογενειακή, την υπόλοιπη ζωή σου σαν άνθρωπος, σαν γιατρός, σαν νοσηλευτής; Ολα αυτά τα ζητήματα είναι πακέτο και έτσι πρέπει να τα βλέπουμε, και ως κίνημα να τα παλεύουμε και να τα αναδεικνύουμε».

Μιλώντας για την κατάσταση με τα ράντζα, επανέλαβε πως είναι «εικόνα ντροπής», όπως επίσης οι τεράστιες ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, μαζί βέβαια με τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίες για γιατρούς και νοσηλευτές.

«Η γραμμή τους είναι να ενισχυθεί ο ιδιωτικός τομέας και δυστυχώς, απ' ό,τι βλέπουμε, δύο χρόνια μετά την πανδημία η κατάσταση χειροτερεύει», σημείωσε και πρόσθεσε: «Η λογική τους είναι αυτή που είπε ο Μητσοτάκης στη συνέντευξή του, "δεν χρειάζονται ΜΕΘ, δεν χρειάζονται κλίνες, γιατί η πανδημία θα τελειώσει". Κι αυτό για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, το ότι δεν φτιάχνουν ΜΕΘ, δεν επιτάσσουν τον ιδιωτικό τομέα Υγείας, ζήτημα το οποίο και εμείς ως Κόμμα και το κίνημα των υγειονομικών έχει θέσει από την πρώτη στιγμή. Και όχι όπως λένε τα άλλα κόμματα, "να τον επιτάξω και να τον χρηματοδοτήσω κιόλας", γιατί ο ιδιωτικός τομέας έχει κερδοφορήσει σε συνθήκες που πεθαίνει κόσμος. Στην πανδημία τα κέρδη τους έχουν εκτοξευθεί. Τελικά, αποδεικνύεται ποιος έχει την πραγματική εξουσία».

Κλείνοντας ο Δ. Κουτσούμπας τόνισε: «Εμείς ως Κόμμα θα θέσουμε στη Βουλή τα ζητήματα με Ερωτήσεις, Αναφορές, όμως η δυνατότητα του κοινοβουλίου είναι πεπερασμένη, γιατί είναι ένα αστικό κοινοβούλιο, υπηρετεί συγκεκριμένες τάξεις, με δεδομένους τους συσχετισμούς που υπάρχουν. Αρα, δεν υπάρχει περίπτωση να σου λύσουν επί της ουσίας ζητήματα, ή, κι αν σου λύσουν ένα προβληματάκι, να μπαλώσουν μία τρύπα, θα ανοίξει άλλη κάπου αλλού και πάει λέγοντας. Και το ένα φέρνει το άλλο και η κατάσταση χειροτερεύει.

Το κύριο ζήτημα είναι ο αγώνας, το Σωματείο, ο Σύλλογος, η ενίσχυσή του, η ενότητα, τα αιτήματα πάλης και αυτά που στοχεύετε. Χρειάζονται ισχυροί αγώνες, μαζικοί αγώνες με συνέχεια, με προοπτική, για να φέρουν αποτελέσματα και να οδηγούν γενικότερα σε αλλαγή της πολιτικής κατάστασης, για να αλλάζουν και οι πολιτικές. Μόνο που αυτοί οι αγώνες δεν γίνονται γιατί θα το πει το ΚΚΕ ή θα δώσει εντολή ο Γραμματέας "κάντε απεργιακούς αγώνες", δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Το ζήτημα είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να συζητήσουν στους χώρους δουλειάς, και να αποφασίσουν και τις μορφές πάλης και τα αιτήματα και μέχρι πού θα πάνε τον αγώνα. Εμείς λέμε να τον πάνε μέχρι τέλους, μέχρι τη συνολική ανατροπή όχι μόνο μιας κυβέρνησης, ή ενός πρωθυπουργού, για να έρθει μετά ένας άλλος και να κάνει τα ίδια με άλλο περιτύλιγμα, όπως το ζήσαμε πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά για αλλαγή συνολικά της κατάστασης. Αρα το ζήτημα είναι στο "Αττικόν", στα άλλα νοσοκομεία, στα μεγάλα εργοστάσια, στους μεγάλους χώρους δουλειάς είτε του δημόσιου είτε του ιδιωτικού τομέα, εκεί να οργανώνεται ο λαός και εκεί να παίρνει αποφάσεις και να πιέζει. Και έτσι να αλλάζει συσχετισμούς και στους συλλόγους, στα σωματεία του και μέσα στο κίνημα και αύριο και στη Βουλή. Ο λαός μπορεί να αλλάξει τέτοιους συσχετισμούς υπέρ του».