ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι παραισθήσεις της «Αυγής»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Επανήλθε χτες στην «Αυγή» ο Β.Β. με ένα εμετικό σχόλιο κατά του ΚΚΕ, επειδή δεν υιοθέτησε τις δόσεις της ναρκοκουλτούρας των πέντε βουλευτών για ελεγχόμενη χρήση ναρκωτικών απ' τα νοσοκομεία.

Αφορμή για τη νέα επίθεση αποτέλεσε μια προκήρυξη του Νομαρχιακού Συμβουλίου Μεσσηνίας της ΚΝΕ. Στην προκήρυξη υπήρχε η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ (24.5.2001) με το εξής υστερόγραφο: «Μετά από την προτροπή του Γ. Παπανδρέου πως "μπορείς και εσύ να φυτέψεις μια γλάστρα στο μπαλκόνι σου με χασίς", ζήλεψε τη δόξα του ο πατριώτης μας Στ. Μπένος (σ.σ. είναι μεταξύ των πέντε βουλευτών) και προσπαθεί να τον ξεπεράσει στη δόξα των ναρκωτικών, θέλοντας να τα νομιμοποιήσει και έτσι να εκπληρώσει τους "ευσεβείς πόθους του"!!!».

Ε, λοιπόν, για αυτή την επισήμανση ο Β.Β. έγραψε ότι «το ΝΣ Μεσσηνίας της ΚΝΕ χρησιμοποιεί κατά λέξη σε ανακοίνωσή του ακόμη και τον πρωτοσέλιδο τίτλο της "Ελεύθερης Ωρας" ("Ελεύθερες οι γλάστρες των χασικλήδων στα μπαλκόνια") προκειμένου να κατασυκοφαντήσει την πρωτοβουλία των βουλευτών».

Δε χρειάζεται καμιά συκοφαντία αυτή η πρόταση νόμου. Αυτοσυκοφαντείται από μόνη της, όταν στην εισηγητική της έκθεση γράφει ότι δεν «ευαγγελίζεται λύσεις» ή όταν μια απ' τους βασικούς της συντάκτες, η Μ. Δαμανάκη, δηλώνει: «Η πρόταση δεν έχει λύση για το πρόβλημα».

Τέτοιες λοιπόν αδιέξοδες προτάσεις οδηγούν και σε πολιτικές παραισθήσεις, με αποτέλεσμα να μπερδεύει κανείς τις θέσεις και την πάλη μιας πολιτικής οργάνωσης - όπως η ΚΝΕ - ενάντια στα ναρκωτικά με τους τίτλους μιας φασιστοφυλλάδας.

Προτάσεις ελεύθερες από εξαρτήσεις

Η συνειδητή και ωμή διαστρέβλωση, βέβαια, των θέσεων του ΚΚΕ δε σταματά στα παραπάνω. «Το ΚΚΕ ζητεί τη φυλάκιση των χρηστών», επιγράφεται το σχόλιο του Β. Β. και στο κείμενο σημειώνεται: «Ζητεί τον άγριο διωγμό των χρηστών ακόμη και τη φυλάκισή τους και προτείνει την κατάργηση των νόμων που καθιερώνουν μια κάποια ανθρωπιστική αντιμετώπιση για τους χρήστες».

Οι θέσεις του ΚΚΕ, όμως, επικεντρώνονται στην πρόληψη, όπως γίνεται φανερό και με την τελευταία ανακοίνωσή του (24.5.2001). Στα πλαίσια αυτά προτείνει αλλαγές στο νομικό πλαίσιο και «να λειτουργεί σε κάθε περίπτωση αποτρεπτικά απέναντι στη χρήση ναρκωτικών ουσιών». Προτείνει βαριές ποινές για τους εμπόρους ναρκωτικών και να καταργηθούν οι νόμοι 2721/99 και 2161/93 που δίνουν τη δυνατότητα ακόμα και ελεύθερης διακίνησης μικρών ποσοτήτων ναρκωτικών ουσιών.

Και δεν έμεινε μόνο στην κατάργηση των νόμων το ΚΚΕ. Πιο συγκεκριμένα τονίζει ότι «χρειάζεται ιδιαίτερη μέριμνα για τους εξαρτημένους χρήστες, να μην κλείνονται οι υπόδικοι για ναρκωτικά χρήστες στις κοινές φυλακές μαζί με ποινικούς κρατούμενους ή σε ψυχιατρεία» και περιγράφει λεπτομερώς τις κατευθύνσεις αυτής της ειδικής μεταχείρισης με «κατάλληλες ποινές που θα έχουν στόχο να διευκολύνουν την απεξάρτηση των τοξικομανών». Προτάσεις, που κινούνται - εκτός των άλλων - στα πλαίσια των κατευθύνσεων των θεραπευτικών κοινοτήτων του ΚΕΘΕΑ και του «18 Ανω».

Μήπως ο Β. Β. και τα υπόλοιπα στελέχη του ΣΥΝ και της «Αυγής» απλά δε θέλουν την απεξάρτηση και δεν το ομολογούν, προβάλλοντας την ψευδεπίγραφη σωτηρία των νόμιμων δόσεων;

Παράδειγμα προς αποφυγή

Associated Press

«Είναι Ασιάτες και λευκοί που εμπλέκονται γενικώς στα επεισόδια και ρίχνουν τούβλα σε αυτοκίνητα». Η δήλωση ανήκει στον εκπρόσωπο της βρετανικής αστυνομίας και αναφέρεται στα σοβαρότατα επεισόδια, που γίνονται μέρες τώρα, στο Ολντχαμ του Μάντσεστερ της Μεγάλης Βρετανίας. Κι όπως καταλαβαίνετε, αποτελεί μια κακότεχνη απόπειρα απόκρυψης της βαθύτερης ουσίας και των πραγματικών διαστάσεων του προβλήματος.

Η πόλη Ολντχαμ αποτελεί ουσιαστικά ένα γκέτο για Ασιάτες μετανάστες, που εργάζονται στη γύρω περιοχή, αμείβονται με εξευτελιστικούς μισθούς και μεροκάματα και ζουν συνήθως σε άθλιες συνθήκες. Πεντακόσιες εβδομήντα δύο (572) επιθέσεις ρατσιστικού χαρακτήρα είχαν καταγραφεί πέρυσι στην περιοχή αυτή. Πολλά περισσότερα ήταν τα ανάλογα επεισόδια, που ποτέ δεν καταγράφηκαν και ποτέ δεν ήρθαν στο φως της δημοσιότητας. Η περιοχή αποτελούσε και αποτελεί ένα «πεδίο άσκησης» των νεοφασιστικών ομάδων του «Εθνικού Μετώπου», οι οποίες είναι συνήθως και οι πρωταγωνιστές των επεισοδίων. Και όμως, η κυβέρνηση του Τόνι Μπλερ - όπως και οι προηγούμενες - δεν έκαναν απολύτως τίποτε, χρόνια τώρα, για την ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος. Χρειάζεται, μήπως, να σημειώσουμε, ότι όλ' αυτά αποτελούν ένα προς αποφυγή, χαρακτηριστικότατο παράδειγμα;

Δικός μας αγώνας...

Τους χρωστάμε πολλά. Τους χρωστάμε, γιατί μας θυμίζουν τον άνθρωπο. Μας θυμίζουν πως όταν οι καταπιεστικοί μηχανισμοί σού τα παίρνουν όλα και δεν έχεις τίποτα άλλο να δώσεις δίνεις τον εαυτό σου. Αν υποκύψεις ίσως επιβιώσεις, αλλά πλέον δε θα ζήσεις ποτέ ξανά. Γι' αυτό, όταν πραγματικά αγαπάς τη ζωή, πολλές φορές για να την προστατεύσεις μπορεί να χρειαστεί και να τη δώσεις. Δεν είναι θυσία, είναι ίσως το τελευταίο μέσο προστασίας των ανθρώπινων χαρακτηριστικών, που ακριβώς αρνούνται να τα θυσιάσουν για τα κέφια της άρχουσας τάξης.

Πάνω από διακόσιες μέρες τώρα δεκάδες Τούρκοι απεργοί πείνας, πολιτικοί κρατούμενοι, συγγενείς και φίλοι τους στέλνουν αυτό το μήνυμα. Μπορείτε να μας πάρετε τη ζωή, δε θα μπορέσετε όμως ποτέ να μας τη χαλάσετε... Δε θα τη στριμώξετε συνένοχη στον κόσμο της αδικίας και της εκμετάλλευσης. Δεν είμαστε απ' αυτούς που κάνουν πως δε βλέπουν τα εγκλήματά σας για να επιβιώσουν. Είμαστε από τη ράτσα του ανθρώπου. Εκείνου που άνοιξε μια μια τις βαριές πόρτες του αληθινού πολιτισμού πάντα αγωνιζόμενος και αβόλευτος...

Εκσυγχρονισμό του σωφρονιστικού συστήματος...», ονόμασαν τα λευκά κελιά όπου η κυρίαρχη τάξη της Τουρκίας θέλει να θάψει -νομίζει οριστικά- κάθε φωνή που καταγγέλλει τα εγκλήματά της. Λες και γίνεται να σταματήσει αυτή ποτέ να κάνει εγκλήματα και να μην υπάρχουν πάντα αυτοί που θα τα καταγγέλλουν. Λες και είναι ποτέ δυνατόν να πάψουν οι άνθρωποι με κάθε τρόπο να αγωνίζονται για τον καλύτερο κόσμο. «Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει..,» και όπως ήταν φυσικό οι κυρίαρχοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης έσπευσαν όχι μόνο να καλύψουν τους κυβερνώντες στην Τουρκία, αλλά και να τους ενθαρρύνουν να συνεχίσουν πιο αποφασιστικά το στήσιμο της κατασταλτικής μηχανής τους. Από κοντά και ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών ο τόσο «δημοκρατικά ευαίσθητος» όχι μόνο δεν ακούει τα βουβά ουρλιαχτά των απεργών πείνας, αλλά υψώνει μαζί με τους εταίρους του στην Ευρωπαϊκή Ενωση τη δική του φωνή, ώστε να μην ακούγονται οι διαμαρτυρίες...

Εχουν οι εταίροι στην Ευρωπαϊκή Ενωση, μαζί και η ελληνική κυβέρνηση, «το δικό τους πόνο». Πρέπει με «νύχια και με δόντια», με λευκά κελιά και «τρομονόμους» να κρατήσουν τους δικούς τους λαούς στο άδικο. Πώς να μη στηρίξουν την τάξη τους στην Τουρκία, όταν και αυτοί, όπου δεν έχουν προλάβει να πάρουν άγρια κατασταλτικά μέτρα, τα παίρνουν τώρα κατά περίπτωση; Αλλού λείπουν τα λευκά κελιά, αλλού οι ανώνυμοι μάρτυρες, αλλού οι τράπεζες DNA, αλλού οι απαγορεύσεις των διαδηλώσεων... Ανάλογα τις ανάγκες είναι και τα μέτρα και όσο «εκσυγχρονίζεται» ο κόσμος τους γίνονται και σκληρότερα.

Αρα ο αγώνας των απεργών πείνας στην Τουρκία δεν είναι μονάχα δικός τους. Δεν είναι μια ιδιαίτερη κατάσταση σε ένα ιδιαίτερο καθεστώς. Είναι ο αγώνας των καταπιεσμένων όλου του κόσμου. Είναι ο δικός μας αγώνας των λαών ενάντια σε όλα αυτά που μας ετοιμάζουν...

Απάτες

Συνήλθε

η κυβέρνηση,

οι μπαγαπόντες

όλοι

και να εφαρμόσουν

σκέφθηκαν

το κόλπο

του Μανόλη,

πιάσαν το «νόμο»,

δηλαδή

και του άλλαξαν