Στην απαξίωση αυτής της κληρονομιάς και μέσω της επιμονής του ΥΠΠΟ να μην επιλύει τα προβλήματα των εκτάκτων εργαζομένων σ' αυτό, έρχεται να προστεθεί και η κραυγή απόγνωσης των εργαζομένων στην ανασκαφή του Ακρωτηρίου της Θήρας, οι οποίοι είναι απλήρωτοι τους τελευταίους πέντε μήνες!

Σε ανοιχτή επιστολή του προς τον πρωθυπουργό, το ΥΠΠΟ και άλλα συναρμόδια υπουργεία, βουλευτές, Τοπική Αυτοδιοίκηση και κόμματα, το Σωματείο Εργαζομένων Ανασκαφής Ακρωτηρίου Θήρας σημειώνει πως οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν «οξύτατο οικονομικό πρόβλημα που οφείλεται στη μη ομαλή ροή της χρηματοδότησης του έργου». Συγκεκριμένα, εκτός από τους απλήρωτους μισθούς από Γενάρη μέχρι και Μάη 2001, εκκρεμούν ακόμη το δώρο του Πάσχα, καθώς και το επίδομα άδειας του 2000! «Ακόμη πιο σοβαρό», σημειώνει το σωματείο, «είναι το γεγονός ότι δεν έχουμε καμία επίσημη διαβεβαίωση και δέσμευση από τους αρμοδίους σχετικά με τη συνέχιση και ολοκλήρωση του πρωτότυπου αυτού εγχειρήματος».

Προστίθεται ότι «παρά τις διαρκείς διαβεβαιώσεις του διευθυντή των ανασκαφών Ακρωτηρίου Θήρας κ. Χ. Ντούμα για σύντομη επίλυση του προβλήματος, η πίστη μας έχει κλονιστεί σε τέτοιο βαθμό που δεν αρκούμαστε πια σε λόγια χωρίς αντίκρισμα». «Η πρόσφατη έγκριση της επιχορήγησης 60 εκατομμυρίων δραχμών από το ΥΠΠΟ όχι μόνο δεν αρκεί για τη συνέχιση του έργου, αλλά ούτε καν για την κάλυψη των δεδουλευμένων μας».

Να σημειωθεί ότι φέτος συμπληρώνονται 34 χρόνια ανασκαφών στο Ακρωτήρι Θήρας, ενώ τα δύο τελευταία χρόνια απασχολούνται πάνω από 100 εργαζόμενοι όλων των ειδικοτήτων πάνω στη διαμόρφωση και αντικατάσταση του στεγάστρου του αρχαιολογικού χώρου, που χρηματοδοτείται από την ΕΕ και το ΥΠΠΟ. Το έργο είναι απαραίτητο για την προστασία των αρχαιοτήτων, ενώ είναι σημαντικό και για την πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη του νησιού.

Ο Αμερικανός ηθοποιός, του οποίου το κανονικό όνομα ήταν Αντόνιο Κινόνες, γεννήθηκε στο Μεξικό στις 25 Απρίλη 1915 και μεγάλωσε στο Λος Αντζελες. Μέσα σε 50 χρόνια εμφανίστηκε σε περισσότερες από 150 ταινίες. Παντρεύτηκε δύο φορές. Την πρώτη φορά το 1937 με την Κάθριν ντε Μιλ, θετή κόρη του παραγωγού Σεσίλ ντε Μιλ. Από τους γάμους του απέκτησε συνολικά 13 παιδιά.

Το 1964 ερμήνευσε το ρόλο του Αλέξη Ζορμπά στην ομώνυμη ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη, της οποίας ήταν και παραγωγός. Το 1954 έπαιξε στην ταινία «Λα στράντα» του Φεντερίκο Φελίνι. Η καριέρα του ξεκίνησε το 1936 με την ταινία «Λόγια» («Paroles)» και μετά συνέχισε με την ταινία «Γαλαξίας». Ασχολείται με το θέατρο και γνωρίζει επιτυχία με την ερμηνεία του στο έργο «Λεωφορείο ο πόθος» του Τένεσι Ουίλιαμς.

Η επιτυχία στον κινηματογράφο φθάνει με την ταινία «Βίβα Ζαπάτα» του Ηλία Καζάν (1952), με πρωταγωνιστή τον Μάρλον Μπράντο, για την οποία ο Κουίν θα τιμηθεί με Οσκαρ δεύτερου ανδρικού ρόλου.

Η επιτυχία συνεχίζεται με την ταινία «Παθιασμένη ζωή του Βίνσεντ βαν Γκογκ» του Βιτσέντε Μινέλι, για την οποία θα τιμηθεί και πάλι με Οσκαρ για δεύτερο ανδρικό ρόλο.

«Ο Λόρενς της Αραβίας», «Ο άνθρωπος με τα χρυσά πιστόλια», «Αλέξης Ζορμπάς» και η «25η ώρα» είναι μερικές από τις σημαντικότερες ταινίες του.

Ο ηθοποιός Αντονι Κουίν είχε εκφράσει την επιθυμία να σκορπιστεί η τέφρα του στα φαράγγια της Τσιουάουα, όπου γεννήθηκε και έζησε πολύ φτωχά τα παιδικά του χρόνια.

Το εκμαγείο της ζωφόρου αποτελείται από 16 τεμάχια ύψους ενός μέτρου και συνολικού μήκους 21,2 μέτρων και κατασκευάστηκε με δαπάνες του ΕΙΠ. Το εκμαγείο συμπληρώνουν αρχιτεκτονικά σχέδια με κατόψεις, αναπαραστάσεις, αποτυπώσεις των: Μανόλη Κορρέ, Μ. Τογανίδη, Κ. Ζάμπα, Π. Κουφόπουλου, προπλάσματα, εκμαγεία, φωτογραφίες και άλλα τεκμήρια, που αφηγούνται την ιστορική πορεία του μνημείου - συμβόλου της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, την αρχαιολογική έρευνα, τα αναστηλωτικά προγράμματα και τα έργα συντήρησης, που δέχτηκε και δέχεται ο Παρθενώνας.

Η έκθεση αυτή αποτελεί τμήμα της μεγάλης έκθεσης «Παρθενών Αρχιτεκτονική και Συντήρηση», που πρωτοπαρουσιάστηκε το φθινόπωρο του 1996 στην Οζάκα της Ιαπωνίας και απέσπασε εγκωμιαστικές κριτικές από τα ιαπωνικά ΜΜΕ. Οργανώθηκε σε συνεργασία με την Επιτροπή Συντηρήσεων Μνημείων Ακρόπολης. Περιλαμβάνει επιλογή τεκμηρίων από το έργο έρευνας, αναστήλωσης και συντήρησης που συντελείται στην Ακρόπολη, και αναδεικνύει την πιο πρόσφατη (1993) δραστική παρέμβαση που έγινε στον Παρθενώνα: την απομάκρυνση της Δυτικής Ζωφόρου, του τελευταίου μεγάλου καλλιτεχνικού συνόλου, που παραμένει επί του ναού. Παρουσιάζει επίσης την έρευνα για την ανακάλυψη μιας ασφαλούς μεθόδου αβλαβούς καθαρισμού της γλυπτικής επιφάνειας του μαρμάρου από τους ρύπους.

Η έκθεση, που οργανώθηκε σε συνεργασία με τον καθηγητή Δημήτρη Παντερμαλή, παρουσιάστηκε ήδη σε πρωτεύουσες των Βαλκανίων (Βουκουρέστι, Βελιγράδι, Σκόπια) και στην Αλεξάνδρεια στο διάστημα 1999-2000. Το Γενάρη του 2001 φιλοξενήθηκε στη Λευκωσία.