Με φόντο τις εξελίξεις στην Ουκρανία και τις κυρώσεις στη Ρωσία, σε ό,τι αφορά το ρεύμα οι τιμές αγοράς της επόμενης μέρας στη χονδρική, στις 10 Μάρτη έφτασαν στα 349,80 ευρώ/Mwh, με μέση τιμή τις προηγούμενες 30 μέρες τα 322,31 ευρώ και των προηγουμένων 365 ημερών τα 236,88 ευρώ. Μάλιστα, την Τρίτη η τιμή της μεγαβατώρας εκτοξεύθηκε κατά 50,50% μέσα σε μία μέρα και σημείωσε νέο ρεκόρ αφού έκλεισε στα 426,90 ευρώ, ενώ εντός της μέρας η μέγιστη τιμή βρέθηκε στα 600 ευρώ/Mwh! Αντίστοιχες τιμές το Χρηματιστήριο της Ενέργειας είχε να δει πριν το ξέσπασμα του πολέμου, με το προηγούμενο ρεκόρ να καταγράφεται στις 22 Δεκέμβρη του 2021, με κόστος μεγαβατώρας τα 415 ευρώ.

Ο λαός καλείται έτσι να πληρώσει ξανά για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, με νέες βαριές θυσίες και «πολεμικές» ανατιμήσεις, που έρχονται να προστεθούν στους δύο χαμένους μισθούς τον χρόνο που εξανέμιζε ήδη πριν τον πόλεμο η ακρίβεια και η εκτίναξη των τιμών του ρεύματος, ως αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της «επεκτατικής πολιτικής» για την ανάκαμψη του κεφαλαίου και της στρατηγικής της «πράσινης μετάβασης».

Αυτόν τον πυρήνα του προβλήματος - τα συμφέροντα του κεφαλαίου για τα οποία οι λαοί καλούνται να κάνουν θυσίες χωρίς τέλος - προσπαθεί να συγκαλύψει η κυβέρνηση, παρουσιάζοντας τις τωρινές αυξήσεις περίπου ως «ουρανοκατέβατες», για τις οποίες δεν φέρει καμία ευθύνη, όπως όλο το προηγούμενο διάστημα ισχυριζόταν πως αυτές είναι «παροδικές» και οφειλόμενες σε «διεθνείς συγκυρίες» και ένα «παγκόσμιο φαινόμενο» - την πανδημία - που προκαλούσε «αρρυθμίες» στις αγορές.

Η όλη αυτή ρητορεία περί «συγκυριών» προσπαθεί να κρύψει ότι οι βαριές θυσίες του λαού έρχονται γιατί όλες οι αστικές κυβερνήσεις, τόσο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, εφάρμοσαν πιστά τις κατευθύνσεις της ΕΕ για την «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ώστε αυτή να αποτελεί ακόμα ένα πανάκριβο εμπόρευμα, του οποίου η αγοραπωλησία στα αντίστοιχα χρηματιστήρια να αποτελεί πεδίο κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Ολες ανεξαιρέτως οι αστικές κυβερνήσεις προχώρησαν βήμα - βήμα σε αυτή την αλυσίδα, με κρίκους τη διαμόρφωση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, τον σχεδιασμό της απολιγνιτοποίησης, τα «πράσινα» καπέλα στη λογική τού «ο ρυπαίνων πληρώνει», προκειμένου να επιδοτηθούν αδρά οι πανάκριβες ΑΠΕ, την ενιαία αγορά ηλεκτρισμού αλλά και τη στροφή στο φυσικό αέριο ως καύσιμο «γέφυρα».

Γι' αυτό και πάει πολύ, «αθώος του αίματος» να δηλώνει πλάι στην κυβέρνηση της ΝΔ κι ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν ήταν με το τρίτο μνημόνιο, του 2015, το μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν μαζί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, που το 17% των μετοχών της ΔΕΗ ΑΕ βρέθηκε στο ΤΑΙΠΕΔ, προκειμένου να πωληθεί, ενώ επίσης συμφωνήθηκε να φτάσει η μείωση του μεριδίου της ΔΕΗ στο 50% του συνόλου της αγοράς, προκειμένου να διασφαλιστεί η κερδοφορία των άλλων ιδιωτικών ομίλων.

Και επί ΣΥΡΙΖΑ, που αυτές τις μέρες κάνει τον ανήξερο για τις αιτίες του πανάκριβου ρεύματος, λειτούργησαν οι διαβόητες ΝΟΜΕ, με βάση τις οποίες υποχρεώθηκε η ΔΕΗ να πουλά το ρεύμα που παράγει κάτω του κόστους στους ανταγωνιστές της.

Επίσης, επί ΣΥΡΙΖΑ, με δικό του νόμο ενσωματώθηκαν στην εθνική νομοθεσία οι κατευθύνσεις της ΕΕ για το Χρηματιστήριο Ενέργειας, σύμφωνα με τις οποίες οι στόχοι της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας «είναι η παροχή νέων επιχειρηματικών ευκαιριών και η αύξηση του διασυνοριακού εμπορίου, ώστε να επιτευχθούν κέρδη σε απόδοση, ανταγωνιστικές τιμές».

Τις συνέπειες όλων αυτών, όπως και των σχεδίων για το λεγόμενο «πράσινο Green Deal» και τους ανταγωνισμούς επιχειρηματικών ομίλων, καπιταλιστικών κρατών και ιμπεριαλιστικών κέντρων με επίκεντρο και την Ενέργεια, ανταγωνισμούς στους οποίους είναι χωμένη ως τα μπούνια η ελληνική αστική τάξη, πληρώνει τώρα ο λαός και με την ενεργειακή φτώχεια και με μεγάλους κινδύνους.

Γι' αυτό και τίποτα δεν έχει να περιμένει ο λαός και από τα σχέδια για την επιτάχυνση της στρατηγικής του «Green Deal» και για την απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο, που η προώθησή τους αποκτά πιο έντονη «γεωπολιτική σημασία» για την «ενεργειακή αυτάρκεια» της ΕΕ, όπως αποτυπώθηκε και στη Σύνοδο της ΕΕ που ολοκληρώθηκε την Παρασκευή.

Οπως όλα τα τελευταία χρόνια, έτσι και τώρα, παρουσιάζεται ως «φάρμακο» το «φαρμάκι» των κατευθύνσεων της ΕΕ που οδήγησαν μέχρι εδώ.

Ο λαός άλλωστε, την ίδια ώρα που καλείται να «ξεχάσει» κάθε σκέψη για κατάργηση των ειδικών φόρων στα καύσιμα και την Ενέργεια για μια κάποια ανακούφιση, βλέπει τις αστικές κυβερνήσεις να βγάζουν από το συρτάρι τα σχέδια για νέα «προγράμματα μαμούθ» για τα ενεργειακά και άλλα σχέδια, προγράμματα που θα προστεθούν στα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης και όλα μαζί φορτώνονται στην πλάτη του λαού.

Από την άλλη, οι στόχοι της «απεξάρτησης» από το ρωσικό αέριο μέσω του - κυρίως αμερικάνικου - υγροποιημένου φυσικού αερίου και της «ενεργειακής αυτονομίας» της ΕΕ από τις ΑΠΕ συνδέονται άμεσα με την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, αλλά και εντός της ΕΕ, που με τη σειρά τους βάζουν φωτιά στις τιμές της Ενέργειας.

Οι ενεργειακοί σχεδιασμοί που επιταχύνονται με το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, στους οποίους οι ελληνικές κυβερνήσεις και ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ έχουν πρωτοστατήσει, ρίχνουν και άλλο «λάδι στη φωτιά» που τροφοδοτεί το ενεργειακό «ράλι». Δεν έχουν να κάνουν με την εξασφάλιση φθηνότερης Ενέργειας για τον λαό, αλλά για τη διαμάχη τεράστιων μονοπωλιακών ομίλων για τις αγορές και τους ενεργειακούς «διαδρόμους».

Από αυτήν τη σκοπιά βλέπουν η κυβέρνηση και τα αστικά επιτελεία - όπως έδειξαν και οι δηλώσεις του πρωθυπουργού την Παρασκευή - ως «ευκαιρία» για την αστική τάξη τις εξελίξεις, ως «ευκαιρία» κερδοφορίας των Ελλήνων εφοπλιστών που αναβαθμίζουν τους στόλους μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου και υγραερίου και προωθούν τις «φιλοδοξίες» «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της αστικής τάξης της Ελλάδας, και ως «πύλης εισόδου» για τα Δυτικά Βαλκάνια και τις αγορές της Ευρώπης, εγκυμονώντας ακόμα βαθύτερη εμπλοκή σε επικίνδυνους σχεδιασμούς και «διευθετήσεις» στην ευρύτερη περιοχή και στην Ανατ. Μεσόγειο.