ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ

Εφ' όλης της ύλης παζάρι, «ως εταίροι στο ΝΑΤΟ»

Eurokinissi

Με φόντο την κλιμάκωση της αντιπαράθεσης των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με τη Ρωσία, που κάνει ακόμα πιο επιτακτική την προσπάθεια διασφάλισης της ΝΑΤΟικής «συνοχής» στην περιοχή με τα ανάλογα «ανταλλάγματα» και προς την πλευρά της Τουρκίας, ξεδιπλώνεται ο νέος γύρος διεργασιών στα Ελληνοτουρκικά.

Καθόλου τυχαία, στα τέλη Φλεβάρη, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Τζ. Πάιατ, εκφράζοντας την ικανοποίηση της χώρας του για τη διεξαγωγή των διερευνητικών επαφών Ελλάδας - Τουρκίας, χαιρέτισε τις προσπάθειες σταθεροποίησης του διμερούς διαλόγου και ξεκαθάρισε πως «διχασμοί εντός του ΝΑΤΟ εξυπηρετούν μόνο τους αντιπάλους του»...

Με αυτές τις «συμβουλές» στις βαλίτσες, ο πρωθυπουργός, Κυρ. Μητσοτάκης, συναντιέται την Κυριακή στην Κωνσταντινούπολη με τον Τούρκο Πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δίνοντας παραπέρα ώθηση στο ιμπεριαλιστικό παζάρι.

Δίνοντας το πλαίσιό του, ο Κυρ. Μητσοτάκης μεσοβδόμαδα έσπευσε να τονίσει ότι «ως εταίροι στο ΝΑΤΟ, καλούμαστε να δοκιμαστούμε και στο πεδίο που επιβάλλει η διεθνής συγκυρία. Να κρατήσουμε, δηλαδή, την περιοχή μας μακριά από οποιαδήποτε πρόσθετη γεωπολιτική κρίση και φυσικά να συνταχθούμε με το συμμαχικό πνεύμα». Ξεκαθάρισε δε ότι πηγαίνει στην Τουρκία με «διάθεση παραγωγική, πολύ περισσότερο όταν τις δυο χώρες μας απασχολούν ήδη ευρύτερα περιφερειακά θέματα». Αλλωστε, δεν πάνε πολλές μέρες από τις δηλώσεις του ΥΠΕΞ, Ν. Δένδια, από τη Λευκωσία ότι «κανένα ζήτημα, καμία διαφορά δεν είναι εκτός δυνατοτήτων επίλυσης, αρκεί όλες οι πλευρές που μάχονται για αυτή την επίλυση να έχουν κοινό σημείο εκκίνησης».

Δεν περνάει απαρατήρητο ότι στο παζάρι αυτό η κυβέρνηση σπεύδει με την ενεργή στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, που λειτουργεί όλες αυτές τις μέρες σαν ευρωατλαντικός «λαγός»: Με τον Αλέξη Τσίπρα στη συζήτηση στη Βουλή για τις εξελίξεις στην Ουκρανία να καλεί να δοθεί «στο ανώτερο επίπεδο» νέα ώθηση στο παζάρι, ζητώντας μάλιστα «την αξιοποίηση των όποιων πιέσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών προς την Τουρκία»...

Σημειωτέον, το περασμένο Σαββατοκύριακο ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη - όπου συναντήθηκε και με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, με ατζέντα μεταξύ άλλων τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Οταν δε επιβεβαιώθηκε η συνάντηση Ερντογάν - Μητσοτάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να υπογραμμίσει ότι «σε μια περίοδο παγκόσμιας αποσταθεροποίησης» η συνάντηση «είναι επιβεβλημένη» και «αποτελεί θετική εξέλιξη».

...και οδηγό τα ευρωατλαντικά σχέδια

Φανερό είναι μέσα σε αυτά τα πλαίσια πως καμία αξία δεν έχουν και τα προσχήματα της κυβέρνησης για το ότι η ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία τάχα στέλνει «ισχυρό μήνυμα απέναντι στον αναθεωρητισμό γενικά», πως η «συγκυρία ευνοεί» τάχα επωφελείς για τους λαούς διευθετήσεις με την τουρκική αστική τάξη. Το ακριβώς αντίθετο επιβεβαιώνουν οι εξελίξεις: Την ατζέντα των «εφ' όλης της ύλης» διεκδικήσεων της τουρκικής αστικής τάξης βάζει στο τραπέζι και τροφοδοτεί ο αμερικανοΝΑΤΟικός σχεδιασμός.

Αλλωστε, η τουρκική πλευρά επανέλαβε από την πρώτη στιγμή ότι και σε αυτήν τη συνάντηση η ατζέντα θα τα περιλαμβάνει όλα: «Από το θέμα της υφαλοκρηπίδας μέχρι και τη στρατιωτικοποίηση των νησιών εκ μέρους της Ελλάδας», όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ, Ομέρ Τσελίκ, ο οποίος πρόσθεσε: «Υπάρχουν πολλά ζητήματα, από τις έρευνες φυσικού αερίου μέχρι το θέμα του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου», καλώντας ξανά την Ελλάδα «να σταματήσει να θέτει υπό αμφισβήτηση τα δικαιώματα της Τουρκίας στη Γαλάζια Πατρίδα»...

«Αέρα στα πανιά» αυτών των τουρκικών διεκδικήσεων δίνουν σε κάθε περίπτωση τα ΝΑΤΟικά σχέδια και ο ρόλος της Τουρκίας σε αυτά, όπως έδειξε και η συνάντηση των ΥΠΕΞ Ρωσίας - Ουκρανίας που φιλοξένησε ο Τούρκος ομόλογός τους στο περιθώριο Διεθνούς Διπλωματικού Φόρουμ, στην Αττάλεια. Την παραμονή ο Ερντογάν σχολίασε «πόσο ανεκτίμητη και ακριβής είναι η πιο ισορροπημένη προσέγγιση που η χώρα μας υιοθέτησε» και μίλησε για τον «ρόλο - κλειδί που διαδραματίζουμε» και «ο κόσμος εκτιμά...».

Λίγες ώρες μετά τη συνάντηση Λαβρόφ - Κουλέμπα, έγινε νέα τηλεφωνική επαφή Ερντογάν - Μπάιντεν, στην οποία εκτός από «επισκόπηση των εξελίξεων στην Ουκρανία» έγινε συζήτηση για τις «διμερείς σχέσεις», με την Αγκυρα να ζητάει να αρθούν οι «άδικες» κυρώσεις σε βάρος στρατιωτικών της βιομηχανιών, αλλά και οι ενστάσεις για την αγορά νέων «F-16». Στο μπαράζ επαφών, παζαριών και συνεννοήσεων με τους Ευρωατλαντικούς, την Παρασκευή βρέθηκε στην Τουρκία ο γγ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, ενώ τη Δευτέρα αναμένεται στην Αγκυρα ο Γερμανός καγκελάριος, Ολαφ Σολτς.

«Κοινά συμφέροντα» και «αληθινοί διάλογοι»

Παράλληλα, «οδηγό» για την επιτάχυνση των διεργασιών και στα Ελληνοτουρκικά αποτελούν τα σχέδια συνεκμετάλλευσης της Ενέργειας, υπό το φως των εξελίξεων στην Ουκρανία, την επιτάχυνση των σχεδίων για την «ενεργειακή απεξάρτηση» από τη Ρωσία.

Την περασμένη βδομάδα, βρέθηκε στην Τουρκία μετά από σχεδόν 20 χρόνια Πρόεδρος του Ισραήλ, με το Τελ Αβίβ να μιλά για «αποκατάσταση σχέσεων» που «γεννήθηκε από τα κοινά συμφέροντα των δύο χωρών και την ανάγκη για τη συνέχιση της σταθερότητας στον κόσμο και τη Μέση Ανατολή». Στη βάση αυτή φουντώνουν πάλι φωνές που λένε πόσο «προσφέρεται» η Τουρκία ως κόμβος μεταφοράς αερίου από τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο (ισραηλινού και όχι μόνο) προς την Ευρώπη.

Τέλος, καθόλου απαρατήρητη δεν πέρασε η παρέμβαση της Κίνας, με τον εκπρόσωπο του ΥΠΕΞ, Ζάο Λιζιάν, να σημειώνει ότι «η κλιμάκωση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα καμιάς πλευράς».

Σημειωτέον, την Παρασκευή, ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Δένδιας, συναντήθηκε με τον πρέσβη της Κίνας στην Αθήνα, X. Junzheng, συζητώντας, όπως αναφέρθηκε κατόπιν, «για την κατάσταση στην Ουκρανία και τις εξελίξεις στην Ανατ. Μεσόγειο».

Εαρινή σύναξη τεράτων

Ναι όντως! Ο κόσμος αλλάζει μετά τον φριχτό πόλεμο στην Ουκρανία. Το πιο ωμό τέλος των καπιταλιστικών ψευδαισθήσεων εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας και βαθιά μέσα στις τσέπες μας, με όρους αποτρόπαιου τηλεοπτικού φαρσοθρίλερ. Εκατομμύρια των εκατομμυρίων άνθρωποι, στην πλειονότητά τους Ουκρανοί, γυναικόπαιδα όμως κι απ΄ τη Ρωσία, κι απ΄ την Πολωνία, κι απ΄ την Ελλάδα, κι από τας Ευρώπας γενικώς όπως θα έλεγαν οι προπάπποι μας, σφραγίζονται, όσοι μένουν ζωντανοί, με το σημάδι του πόνου και της προσφυγιάς. Οι αφεντάδες του κόσμου τούτου, που ονομάζεται ειρωνικά και δυτικός και πολιτισμός, κι ας πιάνει απ΄ την Ιαπωνία ως τη Βενεζουέλα, κι από τη Λαπωνία ως τη Γη του Πυρός, μαθαίνουν μόλις στο πρώτο πέμπτο του εικοστού πρώτου αιώνα, με ταχύρρυθμα ιδιαίτερα πολιτικά μαθήματα, ποια είναι η φύση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, η βάση του καπιταλισμού στην ιμπεριαλιστική αποκρουστική του μορφή.

Ολα είναι εμπόρευμα. Ακόμα και οι έμποροι που το εξασκούν. Κατ΄ αρχάς και κατ΄ αρχήν ο ίδιος ο πολιτισμός. Η κουλτούρα. Ετσι οι υπουργοί Πολιτισμού μαζεύονται σε μια εαρινή σύναξη των τεράτων κι αποφασίζουν ποια μουσική θα παίζεται σε ποια τιμή. Ποιο θεατρικό έργο θα ανεβάζεται και σε ποια σκηνή. Ποιο ταλέντο θα θάβεται και σε ποια υγειονομική ή μη ταφή. Λες και η δημιουργία, το κάλλος, η τέχνη του ωραίου, είναι το πιο εύκολο σύμβολο κυριαρχίας στο μυαλό των ελεύθερων ανθρώπων, που απ΄ τη μια μέρα στην άλλη υποδουλώνονται στην επιβίωση ως ύψιστη μορφή της σκοπιμότητας. Από τον ηθοποιό Ρήγκαν ως τον ηθοποιό Ζελένσκι, σ΄ ένα μήκος χρόνου πέντε σχεδόν δεκαετιών, ήθος ποιούν τελικώς οι κλέφτες και οι εμπόροι των μισθών και των εθνών.

Γιατί κακά τα ψέματα, σύντροφοι, μπορεί να λέμε το παραμύθι πως η μουσική εξημερώνει τα ήθη, αλλά δεν ξέρουμε ή δεν καταλαβαίνουμε για ποια ήθη μιλάμε. Ετσι είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τον Μπετόβεν που ακούνε οι ναζί ακόμα και στη σημερινή εποχή, από τον Μπετόβεν που παίζουν οι σκελετωμένοι Εβραίοι στην είσοδο των φούρνων, όπου ψήνονται άνθρωποι - πρόβατα επί σφαγήν. Είναι δύσκολο πια να αναρωτηθείς αν ο Βάγκνερ ήταν μέγας συνθέτης ή η πιο σκληρή ιδιωτική εταιρεία σφαγέων μισθοφόρων, που ανεβάζουν παραστάσεις εξολόθρευσης όπου Γης και καλής αμοιβής. Ετσι έμεινε κι ο κόσμος εκστατικός να παρακολουθεί το χρονικό της προαναγγελθείσας ιδίας του καταστροφής, αναμένοντας όχι τον Γκοντό αλλά τον Γκουαϊδό. Ξέρετε, εκείνον τον πραξικοπηματία αστούλη φυρερίσκο, που αναγνωρίστηκε μετά βαΐων και κλάδων ως πρόεδρος μιας λατινοαμερικάνικης χώρας κι ανεπαισθήτως έμεινε από τα τείχη της εξουσίας έξω, κι έγινε ένας απλός συνομιλητής στρατηγικού ενδιαφέροντος, ικανός να πείθει τους χρήσιμους αφελείς ομοίους του, ότι ο Καβάφης όταν μιλούσε για βαρβάρους δεν έγραφε ποίηση αλλά επιθεώρηση, με τη μορφή δραματικής τηλεοπτικής κομεντί.

Η σιχαμάρα αυτού του πολέμου στη σκηνή της Ουκρανίας, η παράπλευρη απώλεια πέραν των αμάχων, είναι και η μετατροπή του αθλητισμού σε παρία του πολιτισμού, καθώς καταντάει φυσικό να βλέπεις «ομαδάρες» που παίζουν «μπαλάρα» να ξωπετάνε χρυσοπληρωμένους αθλητές ρώσικης καταγωγής σα μετοχές, που μετατράπηκαν σε σκουπίδια στο χρηματιστήριο του θεάματος, και οπαδούς - θεατές να ασχολούνται με το ποιος ορθόδοξος ολιγάρχης θα πουλήσει, σε ποια τιμή και σε ποιον μουσουλμάνο ή Εβραίο δισεκατομμυριούχο το στοκ των αθλητικών του ζώων στο Κολοσσαίο της Αγοράς.

Η άλλη διαφημισμένη σιχασιά αυτής της αποκαλυφθείσης πια ενδοκαπιταλιστικής ενδοϊμπεριαλιστικής πολεμικής σύγκρουσης είναι να ακούς ότι οι κληρονόμοι του έπους της πατριωτικής αντοχής του Στάλινγκραντ κάνουν ουρές για ένα τελευταίο χάμπουργκερ πριν κλείσουν τα «Μακντόναλντς» στη Μόσχα, και μεγαλώσουν οι ουρές στα βενζινάδικα και στα νεκροταφεία όλων εκείνων που δεν ξέρουν καν τι είναι και πού πέφτει η πόλη αυτή. Είναι οι ίδιοι οι σκηνοθέτες μιας Βουλής των Λόρδων και των Κοινοτήτων που χειροκροτάει όρθια έναν Ουκρανό ηγέτη, βαπτισμενο σε Τσώρτσιλ για τις ανάγκες του θεάματος. Κι από δίπλα, η δική μας πρωθυπουργική ρωμιοσύνη για κλάματα, που γίνεται δημοκρατικά βασιλικότερη του βασιλέως, και πουλάει για βοήθεια την επιστροφή των κατεσχεμένων «καλάσνικοφ» στους λαθρέμπορους της λεγεώνας των ξένων, στοχοποιώντας, ελαφρά τη καρδία, την νατοϊκή επαρχία Ελλάς. Και συνάμα η υπέρτατη σιχασιά είναι την ώρα που βάφεις έναν τσάρο «κόκκινο» και βοηθάς η απόσταση από το πυρηνικό κουμπί να είναι πέντε πόντοι, να πουλάς το παραμύθι ότι ο επόμενος Κολοκοτρώνης θα είναι φαντάρος από την Οκλαχόμα, που θα πέσει μαχόμενος στα χωράφια με ιπποφαές και κρόκο στη Θράκη.

Προσοχή. Σ΄ αυτόν τον πόλεμο παίζονται περισσότερα απ΄ όσα φαίνονται και κινδυνεύουν να χαθούν λιγότερα απ΄ όσα απέμειναν για να ξεχωρίζουν τον άνθρωπο από τις κατσαρίδες, μα το σιδηρονικέλιο της ΛΑΡΚΟ !...

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ